Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΑΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΛΑΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΕΕΕΕ


                                   Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΕΕΕ…»


            Νεοέλληνας : μια ζωή στο μαντρί …

Α.        Μια βαθύτερη ματιά στην ελληνική κοινωνία μας δίνει την επίγνωση ότι ο κοτζαμπασισμός δεν νικήθηκε ποτέ. Τι κι αν χύθηκαν ποτάμια από αίμα αγνών Ελλήνων αγωνιστών για να δημιουργηθεί ένα κράτος ελεύθερων ανθρώπων, τι και αν στην πορεία χάθηκαν άνθρωποι και ψυχές στον αγώνα για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, ο κοτζαμπασισμός δεν νικήθηκε. Απλά μεταβλήθηκε, μετατράπηκε σε άλλου τύπου επιχείρηση. Στην Ελλάδα η «βιομηχανική επανάσταση» και ο καπιταλισμός μετέτρεψαν τον κοτζαμπάση γαιοκτήμονα σε επιχειρηματία, βιομήχανο, πολιτικό. [1]
Κουβαλώντας την ίδια λογική κυριαρχίας στον λαό, που τους συνοδεύει αιώνες, φρόντισαν πρώτα ανατρέψουν - ακόμα και βίαια - όσους προσπάθησαν να μειώσουν ή να εξαφανίσουν την ισχύ τους και να μην επιτρέψουν να σηκώσει κεφάλι σε κάθε επίπεδο αυτός ο λαός.
Οντας (χωρίς να το γνωρίζουν οι περισσότεροι) πλατωνιστές, φρόντισαν να συγκροτήσουν τη νέας μορφής ολιγαρχία της χώρας και να την στελεχώσουν με τέκνα, ανηψιούς και διάφορους άλλους πρόθυμους οσφυοκάμπτες.
Β.        Αυτοί νεμήθηκαν τον πλούτο της χώρας, αυτοί νεμήθηκαν κάθε μορφής επένδυση και χρηματοδότηση, αυτοί νεμήθηκαν μέσα από τα αστικά κόμματα την εξουσία. Δημιούργησαν στην Ελλάδα μια κυρίαρχη αντίληψη και μια κυρίαρχη κουλτούρα δυτικότροπης προέλευσης για να ξεχωρίζουν από το «λαουτζίκο»,  δημιούργησαν την κυρίαρχη αντίληψη «περί του ζειν και του ευ ζειν». Από τα  ακραία φαινόμενα του «γκροτέσκου» της μαντάμ Σουσού, έως τα ευρύτατα προβαλλόμενα «ξέκωλα της Μυκόνου» και τα γιγάντια κότερα, η διαφορά είναι μόνο χρονική. Η πολιτισμική ταυτότητα, η «κουλτούρα» και η αντίληψη παραμένει η ίδια. Η λογική του τσέλιγκα και του μεγαλογαιοκτήμονα παρέμεινε η ίδια και την ίδια λογική και αντίληψη πέρασαν μέσα από την επίσημη εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και την ευρύτερη κοινωνική παιδεία.
            Αμεσοι αρωγοί τους στον μετασχηματισμό και στην διατήρησή τους ήταν όσα αυτοί επέλεξαν και επέβαλαν στον ελληνικό λαό: ο καπιταλισμός σαν σύστημα οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης και η ψευδοδημοκρατία σαν σύστημα πολιτικής οργάνωσης. Με την τρομοκρατία του φόβου της πείνας και την κατοχύρωση της εξουσίας στην πλευρά τους, θεσπίζοντας νόμους και κυβερνώντας επέβαλλαν στον κολίγο, τον άκληρο , τον μικροϊδιοκτήτη γης και μετά τον πρόσφυγα, τον κατατρεγμένο, τον εργάτη, τον φοβικό μικροαστό την δική τους αντίληψη ζωής, που όλους αυτούς τους ήθελε στο μαντρί … .
            Ο καπιταλισμός, που λογίζει τους ανθρώπους ως ανταλλακτικά και κομμάτια των μηχανών παραγωγής στα εργοστάσια του κάθε κέρδους του, βόλευε την μεταλλαγή στους ρόλους και βολεύει μια χαρά την διατήρησή των κοτζαμπάσηδων στην ουσιαστική εξουσία. Παράλληλα, ο καπιταλισμός έχει και αυτός ανάγκη από την χρησιμοποίηση μεγάλου αριθμού όχι ιδιαίτερα ειδικευμένων ανθρώπων για τις λειτουργικές του δραστηριότητες : μέτρια ειδικευμένοι εργαζόμενοι – ελάχιστα εκπαιδευμένοι καταναλωτές των προϊόντων του καπιταλισμού – όλοι δέσμιοι της κουλτούρας και της αντίληψής ζωής του καπιταλισμού.   Η αντίληψη «είσαι όσα χρήματα έχεις» μαζί με όσα αυτό σηματοδοτεί, ακόμα και στην αντίληψη μιας μικροκουλτούρας, ενός «στυλ» διαπότισαν την ελληνική κοινωνία (όπως και την παγκόσμια πραγματικότητα). Μόνο που στην Ελλάδα υπήρχε η μακραίωνη παράδοση του τσέλιγκα, του μεγαλογαιοκτήμονα, του «κατ’ επάνω», του αρχαίου πλούσιου αριστοκράτη ευγενούς γενιάς στην οποία προσέφεραν θεωρητική κάλυψη οι παραλογισμοί του Πλάτωνα και της Ιδανικής Πολιτείας του …[2] . Ετσι, τον κολίγο τον μετέτρεψαν σε «ελεύθερο εργάτη» ενταγμένο σε μία νέα μηχανή δουλείας. Αν πριν η βίωση του κολίγου εξαρτιόταν από τον τσιφλικά, τώρα εξαρτάτο από το αφεντικό, τον εργοδότη. Στην κεφαλή της νέας κοινωνικής πυραμίδας τοποθετήθηκαν και τοποθετούνται οι γόνοι και απόγονοι … .            
            Η ψευδοδημοκρατία ήταν το άλλο μαύρο χέρι της συντήρησης. Στον τόπο που διώχθηκαν από τον λαό και καταργήθηκαν οι βασιλιάδες, στον τόπο που σατιρίστηκε, εκμηδενίστηκε και φιλοσοφικά νικήθηκε η «εξ αίματος αριστοκρατία» και ο «πλούτος», στον τόπο που εφευρέθηκε η δημοκρατία και στον λαό που πέθανε για την λευτεριά του, μας επέβαλλαν βασιλιάδες, αυλές, παλάτια, κυβερνητάδες και υπουργούς, ελέω Θεού στην αρχή, ελέω της Ελλάδος (και όχι των Ελλήνων) στην συνέχεια. Ακόμα και ο Πλάτωνας θα συμφωνούσε πως το πολίτευμα αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά ολιγαρχία, που δίνει την απόλυτη εξουσία σε ελάχιστους  να ορίζουν τους πολλούς. Θα συμφωνούσε ευτυχής μάλλον και ο Πλάτων, ότι η ισότητα που διακηρύσσει η ψευδοδημοκρατία ισχύει μόνο μετά θάνατον, ότι η έννοια «Πολίτης» είναι κάτι που μόνο γράφεται στην υποχρεωτική ταυτότητα του ζωντανού και η συμμετοχή του λαουτζίκου είναι ένα βέλασμα και αυτό όποτε ορίσει ο τσοπάνος, ότι θέλει να ακούσει τα πρόβατα … .     
            Για αυτό η χώρα αυτή πρέπει να μετονομαστεί. Να αφαιρεθεί από το όνομά της το δοξασμένο όνομα της Ελλάδας και των Ελλήνων και να μετονομαστεί σε «Δημοκρατία των Μπέεεε».
           
Γ.         Αν θέσουμε παράλληλα την Ελλάδα και ένα μαντρί και τα εξετάσουμε θα καταλάβουμε το ορθό του παράδοξου φαινομενικά αιτήματός μου. Δεν προσπαθώ να αποδείξω ότι το πολίτευμα της χώρας δεν είναι η «Δημοκρατία». Αυτό το αντιλαμβάνεται κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειωδώς μελετήσει πολιτική ιστορία και σέβεται στο  ελάχιστο τον εαυτό του. Αυτό που ταυτίζεται εντυπωσιακά στα παραπάνω υποσύνολα και αποδεικνύει πολυετή ιστορική συνέχεια είναι το σύνολο της υπόστασης και λειτουργίας της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους.
Όπως και το μαντρί έτσι και η Ελλάδα και μάλιστα με δογματοποιημένη πολλές φορές την περί κυριότητας αντίληψη (π.χ. ανήκομεν εις στην Δύσιν, ανήκομεν εις την Μ. Βρετανίαν, εις τις Η.Π.Α., ανήκομεν στην Ευρώπην κ.ο.κ. και γενικώς ανήκομεν …), ανήκει σε κάποιο αρχιτσέλιγκα. Δεν είναι δυνατόν το μαντρί «η Ελλάς» να μην ανήκει σε κάποιον, διότι η περί ετεροκυριότητας αντίληψη διατρέχει τις διδαχές του συστήματος, όπως το διατρέχουν οι διδαχές περί ανωτερότητας κάποιων άλλων και περί κατωτερότητας του μαντριού και του πληρώματος του (δηλ. των ντόπιων προβάτων: του «λαουτζίκου»). Μετά τον διεθνή αρχιτσέλιγκα τοποθετείται ιεραρχικά κάποιος ντόπιος τσέλιγκας, ο οποίος αναλαμβάνει την γενική διαχείριση του μαντριού και αυτός τοποθετεί τον αρχιτσοπάνο, τους υποτσοπάνους-βοηθούς και τα τσοπανόπουλα, ώστε το κοπάδι των προβάτων να είναι αποδοτικό. Μήπως δεν είναι ανάλογη της διάρθρωσης της Ελλάδας αυτή η περιγραφή ;
Για να το κάνω ακόμα πιο ενδιαφέρον σας υπενθυμίζω ότι αυτοί επιλέγουν και τα τσοπανόσκυλα, αλλά τα τσοπανόσκυλα είναι διαχρονική ανάγκη του συστήματος.  Ποια είναι στην Ελλάδα τα τσοπανόσκυλα ; Αν δεν το έχετε αντιληφθεί. Σταματήστε αμέσως το διάβασμα του κειμένου και δείτε την μεσημεριανάδικη εκπομπή που γράψατε σε DVD  για να μην τη χάσετε !.  Τα τσοπανόσκυλα είναι αυτά που προσέχουν τα πρόβατα να μην φύγουν σε «άλλες Πολιτείες», αυτά που γαβγίζουν και δαγκώνουν τα απείθαρχα πρόβατα και ενίοτε «εκ δικαιολογημένης – κατά το τσοπάνο – ταραχής και υπέρβασης των ορίων της άμυνας προκληθείσας υπό των ιδίων των προβάτων», σκοτώνουν και κανένα. Δεν γίνεται μαντρί χωρίς τσοπάνο και σκυλιά … . Όπως και στην ουσία έτσι και στην αλληγορία τα τσοπανόσκυλα είναι και αυτά όντα που λογίζονται πως ανήκουν στο ζωϊκό βασίλειο, όπως και τα πρόβατα. Απλά τα τσοπανόσκυλα, παρότι ζώα, επιλέγονται για άλλο ρόλο.
            Οπως και στην λειτουργία της δημοκρατίας του καπιταλισμού, τα ζώα είναι αυτά που παράγουν. Βγαίνουν τα «ζωντανά» το πρωί από τη στάνη, όπου προσπαθούσαν όλη νύχτα να κοιμηθούν στριμωγμένα, και με την καθοδήγηση και επίβλεψη του τσοπάνου, των βοηθών του, των τσοπανόπουλων (εκπαιδευόμενοι) και την συνοδεία των σκύλων οδηγούνται υποχρεωτικά όπου επέλεξε το σύστημα (συγγνώμη, η «τσοπανοδιοίκηση» ήθελα να γράψω) ότι είναι η καλύτερη περιοχή για βοσκή. Κατά την πορεία και την παραμονή απαγορεύονται και τιμωρούνται αυστηρώς οι παρεκκλίσεις, ακόμα και οι τυχαίες. Περί αυτονομήσεως και ελευθερίας ουδείς λόγος και ούτε τα πρόβατα το σκέπτονται πια, διότι, ως γνωστόν, έχουν διδαχθεί ότι καραδοκούν οι λύκοι … . Ασχέτως εάν οι λύκοι δεν υπάρχουν ή δεν είναι λύκοι τελικά, ασχέτως εάν οι λύκοι τρώνε τα πρόβατα όταν πεινούν ενώ το σύστημα των τσοπάνηδων τα τρώει εκ συστήματος, ασχέτως εάν τα πρόβατα τελικώς εξοντώνονται από το σύστημα για να παραχθεί κέρδος, η αντίληψη ότι «έξω από το μαντρί σε τρώνε οι λύκοι» είναι μια κυρίαρχη διδαχή που πείθονται να πιστεύουν οι άνθρωποι (λάθος και πάλι : τα πρόβατα εννοούσα). Είναι μια διδαχή δομική για την «εύρυθμη» λειτουργία του συστήματος, εξ ου και το λαϊκό ρητό «ο φόβος φυλάει τα έρμα». Φόβος λοιπόν και πάλι φόβος, ως διαβατήριο της ευνομίας, της τάξεως, αλλά και της εν στάνη ζωής. Εν ανάγκη και για την απόδειξη της ορθότητας της αντίληψης εφευρίσκουμε ή δημιουργούμε λύκους για να φάνε κανένα ατίθασο πρόβατο και να παραδειγματιστούν τα υπόλοιπα στον φόβο της ελευθερίας και στην αναγκαιότητα του συστήματος που προστατεύει από τον φόβο δια του φόβου.
            Το σύστημα έχει την λειτουργική του ταυτότητα και οντότητα. Τα πρόβατα, όπως και οι κάτοικοι της «Δημοκρατίας των Μπέεεε», δεν ταϊζονται από τρίτους. Εργάζονται μόνα τους για να βρουν την τροφή, πάντα στα όρια που επιβάλλει το σύστημα και ο τσοπάνος. Είναι όμως μέσα στα πλαίσια αυτά «υπεύθυνοι και ελεύθεροι πολίτες», συγνώμη πρόβατα ήθελα να σημειώσω!!!  Τα πρόβατα, κατόπιν της βρώσεως της τροφής που μόνα τους εξευρίσκουν, παράγουν γάλα, αρμέγονται τακτικά από τρίτους και μόνο το ελάχιστο αναγκαίο γάλα αφήνεται για τα μικρά τους. Κουρεύονται απάξ ετησίως, ως να φορολογούνταν, και το χείριστο όλων: επιλέγονται για θυσία στον βωμό του κέρδους, διότι ως γνωστόν το μαντρί έχει λειτουργικά έξοδα και κάποιος πρέπει να τα πληρώσει.
Ιδιαίτερα δε, όταν το μαντρί δεν πηγαίνει καλά οικονομικά (ως εν προκειμένω η «Δημοκρατία των Μπέεε») και δεν αποφέρει την απαιτούμενη κερδοφορία εις το τσελιγκάτο, ώστε να χαρακτηριστεί κερδοφόρος επιχείρηση, είναι βέβαιο καθώς διακηρύσσουν μια σειρά από τσοπάνους και υποτσοπάνους ότι φταίνε τα πρόβατα που δεν παράγουν αρκετό γάλα, δεν έχουν αρκετό μαλλί κλπ. … και αυτά καλούνται να πληρώσουν τα ελλείμματα αρμεγόμενα σε εξοντωτικούς ρυθμούς και εν τέλει σφαγιαζόμενα σε έτι μεγαλύτερους αριθμούς … . Παράλληλα, λαμβάνονται ειδικά μέτρα για να υπάρξει ανταγωνιστικότητα και «ανάπτυξη»: μειώνεται η χορηγούμενη στα πρόβατα τροφή (ως γνωστόν τα πρόβατα έχουν λίπος …), οι επισκέψεις των κτηνιάτρων και εν γένει η περίθαλψη των ασθενών προβάτων και φυσικά σφαγιάζονται τόσο οι νεότεροι αμνοί (έχουν καλύτερη τιμή), όσο και τα μεγαλύτερης ηλικίας πρόβατα.  Για να ανταπεξέλθει δε το μαντρί της «Δημοκρατίας των Μπέεε» στην κρίση εκποιούνται και παραδίδονται με συνοπτικές διαδικασίες σε διαφόρους «επενδυτές» ζωέμπορους δεκάδες πρόβατα, βοσκότοποι και άλλα χρήσιμα εργαλεία της στάνης.
Αν τα πράγματα το ευνοούν, εισάγονται και νέες ποικιλίες προβάτων που είναι πιο κερδοφόρα παραγωγικές για τους τσέλιγκες.   
            Το σύστημα όμως έχει και τις διδαχές, τις εικόνες και την «πολιτισμικότητά» του. Η κλασσική ειδυλλιακή εικόνα του βουκόλου (τσοπάνος) παίζοντος φλογέρα, ενώ στο κάτωθι καταπράσινο λιβάδι βόσκουν ήρεμα και με τάξη τα πρόβατα επιτηρούμενα από σκύλους καθήμενους μεν, αλλά οσφριζόμενους πάντοτε τον αέρα, μπορεί αναλυόμενη να προσφέρει τα πάντα για το ιδεατό του συστήματος, προσφέρει διδαχές, εικόνα, μουσική, «πολιτισμό». Προσφέρει την ιδεατή κατάσταση του συστήματος, η οποία ακόμα και να πραγματωθεί είναι μόνο στιγμιαία, καθώς εκ συστήματος πάντοτε της εικόνας επακολουθούν βίαια αρμέγματα - στραγγίγματα, σφαγές κλπ. .  Η ιδεατή αυτή εικόνα του συστήματος, ακόμα και εάν στην πραγματικότητα είναι στιγμιαία, προσφέρει εκατοντάδες χρησιμότατα συμπεράσματα για το σύστημα και τις επιδιώξεις του. Ευαγγελίζεται εν τέλει το σύστημα  μια ιδεατή στιγμή ηρεμίας (που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει) και ευδαιμονίας για να πείθει τους ανθρώπους να είναι πρόβατα, μήπως και βρουν το λιβάδι τους και τους αναγκάζει να αρμέγονται και να εξοντώνονται συστηματικά για να υπάρξουν για μια στιγμή στην εικόνα … , για να βιώσουν την «απόλαυση».
            Δεκάδες πράγματα μπορούμε να προσθέσουμε στην Δημοκρατία των Μπέεεε, ακόμα και τις κουδούνες που φοράνε στο πρόβατο που επιλέγεται για αρχηγός του κοπαδιού και στα ατίθασα πρόβατα για να βρίσκουν εύκολα. Μπορούμε να αναλογιστούμε την τιμωρία των ανυπάκουων και των ατίθασων, η οποία πραγματώνεται με μία σειρά τιμωρητικών μέτρων. Μπορούμε να σκεφτούμε το επίπεδο της εκμετάλλευσης, την ποιότητα και την ποσότητα της τροφής, το γεγονός ότι τα πρόβατα ανταλλάσσουν εν τέλει την ίδια τους τη ζωή για λίγη τροφή.  Μπορούμε να μιλήσουμε και για τον μηρυκασμό,  ο οποίος ως γνωστόν συμβαίνει κατά τις βραδινές ώρες, όταν όλως τυχαίως η τηλεόραση της «Δημοκρατίας των Μπέεε» παρουσιάζει δελτία ειδήσεων με παρέλαση ειδικών τσοπάνων, οι οποίοι ομού με τους παρουσιαστές διαγκωνίζονται για το ποιος θα πείσει τα πρόβατα ότι έξω από το μαντρί και χωρίς τον τσέλιγκα καραδοκεί ο κίνδυνος και είναι βέβαιος ο θάνατος … . 
            Ένα σύγχρονος ελληνικός παραλληλισμός θα ήταν αυτός της διαχείρισης του κοπαδιού σε περιόδους κρίσης. Εγινε πιο πάνω, αλλά και πάλι επισημαίνω ότι στις «Δημοκρατίες των Μπέεε», τα ίδια εφαρμόζουν και στους ανθρώπους. Μειώνουν την τροφή και μειώνουν την ποιότητά της, τα κουρεύουν συνεχώς, τα στραγγίζουν στο άρμεγμα, τα σφάζουν, ώστε να προκύψουν τα κέρδη που χρειάζεται ο τσιφλικάς και απαιτεί ο αρχιτσιφλικάς για να μην καταργήσει το μαντρί.
            Θα μου πείτε ότι οι άνθρωποι επιλέγουν τον τσοπάνη τους. Μεταξύ ποίων;  θα σας απαντήσω και, ακόμα περισσότερο, για να κάνει τι ο τσοπάνης; μήπως θα ήταν λάθος να σας απαντήσω και με τρόπο απόλυτο ότι είναι τέτοιο το «πολίτευμα», που όποιον επιλέγουν τον επιλέγουν αποκλειστικά και μόνο για να τους κάνει τον τσοπάνη και μόνο τον τσοπάνη και ότι όποιον και να επιλέξουν πάλι τον ρόλο του τσοπάνη θα διαδραματίζει.
            Και επειδή τα πράγματα είναι πολύ απλά: μήπως και οι άνθρωποι δεν επιλέγουν τον «αρχηγό» τους, τον τσοπάνη τους με ένα «μπέεεε»; Τι διαφορά δηλαδή έχει το σύστημα της εξουσίας και της πολιτείας αυτής από το τσοπαναριό; Ιδια είναι στην ουσία τους και εμείς νομίζουμε ότι δεν είμαστε πρόβατα, αλλά άνθρωποι. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο μας διαχειρίζονται και  αυτό που μας έμαθαν να κάνουμε και κάνουμε τελικά σε τούτη εδώ την χώρα είναι απλά ένα μπέεεε.
            Για να το εννοήσετε ακόμα καλύτερα : τι συμβαίνει όταν τα πρόβατα πιέζονται αφόρητα, υπεραρμέγονται ή οδηγούνται στην σφαγή ; Κάποια δεν κάνουν απολύτως τίποτα, εξοντώνονται βουβά, τσιμουδιά δεν βγάζουν… συσπειρώνονται, κατεβάζουν το κεφάλι και ελπίζουν. Ελπίζουν ότι θα επιλεγεί το διπλανό τους … ότι αυτά θα γλυτώσουν. Εάν τα τσιμπήσει η γκλίτσα του τσοπάνου και τα επιλέξει τραβώντας τα, τότε κάποια από αυτά μπορεί να κάνουν αυτό που κάνει και ένα πολύ μεγάλο μέρος της  κοτζαμπασοκρατούμενης κοινωνίας της Ελλάδας : μπέεεε … και άιντε γειά … .

            Το πώς κατέληξε ένας λαός δημιουργικός και πρωτοπόρος, που ζει σε μια πατρίδα γεμάτη φως που τα έχει όλα μέσα της και γεννά την ανάγκη της αναζήτησης και της δημιουργίας να έχει μετατραπεί σε «Δημοκρατία των Μπέεεε…» θα το καταλάβετε, εάν ξαναδιαβάσετε το πόνημά μου αυτό.
            Είναι ζήτημα συστημικό, είναι ζήτημα ουσίας. Αυτό το σύστημα σε μετατρέπει σε «μπέεεε …». Αυτό θέλει από εσένα: να σε εκμεταλλεύεται σαν το πρόβατο και όπως και για τα πρόβατα ισχύει: αυτό το σύστημα δεν σε εκμεταλλεύεται και δεν σε τρώει εξόν και πέσεις νεκρός[3]. Τότε απλώς σε σιχτιρίζει και σε θάβει … Μέχρι όμως τότε … άρμεγμα, κούρεμα, σφαγή.
            Για να ξαναγίνεις πρώτα άνθρωπος και αμέσως κατόπιν Ελληνας, για να ξαναβρείς τα αιώνια πατήματά σου και να ξαναδιαβείς τα μονοπάτια της ελευθερίας και της δημιουργικής σου οντότητας και σκέψης πρέπει να ξεπεράσεις το καθεστώς της «Δημοκρατίας του Μπέεεε…»  Αν θες να είσαι άνθρωπος και όχι πρόβατο επί σφαγή, χτίσε το δικό σου ανθρώπινο σύστημα, γκρέμισε τα μαντριά και τις στάνες, κατάργησε τους τσοπάνους και βρες ξανά τον τρόπο να λειτουργείς ως άνθρωπος μαζί με τους άλλους ανθρώπους και όχι ως πρόβατο στο μαντρί τους.
            Κάνε την εφεύρεση, ψάξε ! Το έχεις μέσα σου.               
           
               


[1] Μια ματιά στα «γενεαλογικά δέντρα» των πολιτικών των αστικών κομμάτων, αλλά και των μεγαλοεπιχειρηματιών και βιομηχάνων της χώρας μπορεί να αποδώσει την εντυπωσιακή συμμετοχή κοτζαμπασηδων μεγαλογαιοκτημόνων και μεγαλοσχημόνων στις τάξεις τους.    
[2] Δεν τον κριτικάρω τον αρχαίο - σε πολλά συμφωνώ μαζί του. Απλά, ολοένα και περισσότερο εδράζεται μέσα μου η αντίληψη ότι στα σωζόμενα (παραδόξως, τον διέσωσαν οι χριστιανομεσαιωνιστές) έργα του, όχι μόνο δεν έγραφε αντικειμενικά, αλλά λειτουργούσε με βάση τα βιώματά του, κάνοντας «χαβαλέ» στους δημοκρατικούς της συντετριμμένης Δημοκρατίας της Αθήνας. Είναι γνωστό ότι ήταν έντονα «αριστοκρατικός» ...  
[3] Πέρα από τις πρώτες έννοιες του συνθήματος – λόγου , μπορείτε να αντιληφθείτε και το γιατί κάποιοι αυτοκτονούν.

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΜΕΣΑ & ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ


                              ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΜΕΣΑ & ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ

ΠΡΙΝ: τα έξω από την Βουλή …
Εξω από την Βουλή προμηνυόταν μια τεράστια συγκέντρωση. Ο λαός της Αθήνας είχε αποφασίσει για μία ακόμα φορά να αφήσει την ασφάλεια της καρέκλας και να εκτεθεί στην ανασφάλεια των ΜΑΤ και των δυνάμεων της κρατικής βίας και τρομοκρατίας και όμως η κυβέρνηση των προδοτών είχε δώσει την εντολή να χτυπηθεί από νωρίς η συγκέντρωση, με ή χωρίς αφορμή.  

Η αφορμή βρέθηκε: τοξικά χημικά στο πρόσωπο του Μίκη και του Μανώλη
Δυο εμβληματικές μορφές των αγώνων του ελληνικού λαού και έμελε να είναι τα πρώτα θύματα της κρατικής βίας στην χθεσινή συγκέντρωση γιατί τα επεισόδια άρχισαν όταν απρόκλητα χτυπήθηκαν με τοξικά ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος.

Η κυβέρνηση και τα ΜΑΤ δεν σέβονται τίποτα …
Θέλετε άλλη πιο περίτρανη απόδειξη από το χτύπημα σε δύο γέρους αγωνιστές, σε δύο ζωντανούς θρύλους της αριστεράς και των λαϊκών αγώνων. Κάποιοι στην αστυνομία και στα κέντρα εξουσίας ζουν ακόμα στον εμφύλιο και είναι οπαδοί του φασισμού.  Μήπως να τους δίναμε και μαύρες στολές ;

Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν σε ειρηνικούς διαδηλωτές και το σχέδιο ήταν να τελειώσουν την συγκέντρωση.
Μέσα σε ελάχιστα λεπτά τα ΜΑΤ προχώρησαν στην διάλυση της συγκέντρωσης με την ρήψη χημικών και τους παράνομους ξυλοδαρμούς πολιτών που ασκούσαν συνταγματικό τους δικαίωμα. Το απρόκλητο της επίθεσής τους και η ταχύτητα με την οποία συνδυασμένα έδρασαν καταδεικνύει ότι υπήρχε εκ μέρους τους σκοπιμότητα και σχέδιο διάλυσης της συγκέντρωσης για να διευκολυνθεί η εντός Βουλής προδοσία.

Οι Εισαγγελείς επιβλέπουν τις συγκεντρώσεις.
Το πιο σύντομο ανέκδοτο στην σύγχρονη ιστορία της χώρας είναι η λέξη «εισαγγελέας».
Βασικά,  οι εισαγγελείς αγνοούν το συνταγματικό δίκαιο. Σε κάποιους από αυτούς τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα προκαλούν αλλεργία. Εύκολα προκαλούν την θυμηδία των πολιτών όταν από κοινού με το άλλο ανέκδοτο που ονομάζεται «δικαστές» κατακεραυνώνουν εν ονόματι του νόμου με πομποστομφώδες ύφος ταλαίπωρους πολίτες τιμωρώντας τους για το βαρύτατο αδίκημα της αδυναμίας και της φτώχειας.

Ποιοι καίνε ;
Είναι τα παιδιά της επαναστατικής βίας του λαού ή είναι τα παιδιά της άγριας βίας του κράτους; Υπήρξε ή υπήρχε εντολή και προετοιμασία ή ήταν η αγανάκτηση από την συμπεριφορά της αστυνομίας ;
Ρωτήστε τις κρατικές υπηρεσίες και τις μεγάλες πρεσβείες.
Ρωτήστε και διάφορους περίεργους τύπους που είναι στις διαδηλώσεις χωρίς να είναι διαδηλωτές. Ολοι αυτοί ξέρουν καλύτερα.

ΜΕΤΑ: τα μέσα στην Βουλή

Μέσα στην Βουλή έγινε το μεγαλύτερο έγκλημα
Οι άχρηστοι προδότες έδειξαν ξανά το επίπεδό τους μέσα στην Βουλή. Με όσα έκαναν (συνεχείς προδοσίες και εγκλήματα κατά των ανθρώπων και της Ελλάδας) και όσα δεν έκαναν, αφού όφειλαν να φροντίσουν να έχει η χώρα δικά της σχέδια εξόδου από την κρίση. Βασικά το μόνο σχέδιο που ξέρουν και η μόνη οδός είναι μεταξύ κυλικείου Βουλής και ταμείου. Την οδό εξόδου από τα παράθυρα ποιος θα τους την δείξει;

Δεν τους το επιτρέπει ο εγκέφαλός τους
Από τον προεξάρχοντα της Βουλής μέχρι τις υπόλοιπες μαριονέτες (σημειωτέον ότι μέχρι και η μαριονέτα που λεγόταν Πινόκιο κάποτε επαναστάτησε) αποδείχθηκε ότι ο εγκέφαλός τους δεν μπορεί να συλλάβει και να εκτελέσει απλές πράξεις όπως η πρόσθεση και η αφαίρεση. Το πνευματικό τους κενό είναι τέτοιο που δεν μπορούν να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της προδοσίας τους ούτε με την παραμικρή αιτιολογία. Τελικά πρόκειται μάλλον για λούμπεν στοιχεία μιας λούμπεν τάξης. Μιλάμε για πολύ γραφικούς τύπους …
Ηθελε να πει ο Παπαδήμος, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και όλος ο θίασος ότι τα εγκληματικά μέτρα θα σώσουν την Ελλάδα και δεν έβρισκαν κανένα επιχείρημα. Γιατί το να λες ότι η Ελλάδα θα σωθεί με τα μέτρα ή θα καταρρεύσει χωρίς τα μέτρα δεν είναι επιχείρημα, αλλά σκέτη συνθηματική αερομπαρουφολογία. Δεν έχουμε επισκεφτεί τις φυλές της ζούγκλας, αλλά πιστεύω ότι οι συνελεύσεις τους έχουν υψηλότερο επίπεδο πνευματικής υπόστασης.
Η ελληνική σκέψη βασίζεται στην αιτιοκρατία, δεν καταλήγει σε συμπέρασμα  πριν αιτιολογήσει και βασανίσει τα ενδεχόμενα.
Αρα αυτοί δεν είναι Ελληνες, θα πουν κάποιοι, να η λογική εξήγηση.
Δεν ξέρουμε τι είναι και τι δεν είναι, πάντως μας έχουν ξεφτιλίσει όλους και την Ελλάδα μαζί.

Πες τα ρε Παπαδήμο !!!
Είπε ο Παπαδήμος ότι, εάν η Ελλάδα πτωχεύσει, δεν θα έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, θα κλείσουν οι τράπεζες και θα χάσουν τα λεφτά τους οι καταθέτες, ενώ δεν θα μπορούν πια να χρηματοδοτούν τους «επιχειρηματίες»  … . Να του κάνει κάποιος δώρο ένα καινούργιο λεξικό για να δει εάν υπάρχουν πλέον αυτές οι λέξεις ως έννοιες, μπας και χρησιμοποιήσει κανένα άλλο αερολόγημα.
Θέλησε να μας πει ο άνθρωπος ότι, εάν η Ελλάδα πτωχεύσει, δεν θα φύγει από το Ευρώ και δεν θα εκδώσει νέο νόμισμα για να πληρώσει τους μισθούς και τις συντάξεις !!! . Οσο για τις τράπεζες : δεν πειράζει, θα φτιάξουμε άλλες που θα ανήκουν στο λαό και όχι στους «ευεργέτες» των βουλευτών. Δεν μπορούμε εξάλλου να έχουμε συνεχώς τους ίδιους τραπεζίτες, θέλουμε αλλαγή των αφεντικών – θεσμών του τόπου.
Αλλά ούτε αυτές τις λύσεις δεν μπορούν να σκεφτούν και παρουσιάζουν τις νοηματικές μπαρούφες και τα άλματα στο χάσμα του εγκεφάλου τους ως επιχειρήματα. Μπράβο σας, μας πείσατε !!!.

Κάπου υπάρχει ένα βιβλίο με οδηγίες
Προχθές στην Ιταλία, οι σύντροφοι που είχαν πάει, άκουγαν τους Ιταλούς συντρόφους να λένε ότι τα ίδια ακριβώς λένε και σε αυτούς: θυσίες για την πατρίδα, δεν υπάρχει άλλη λύση, θα πτωχεύσουμε, θα καταστραφούμε, δεν θα έχουμε για μισθούς και συντάξεις ... κλπ. .  
Πριν από χρόνια, στην αρχή της εκδήλωσης της κρίσης κάποιο συντροφικό πουλάκι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μας είχε πει ότι όταν πήγαν εκεί οι Γιωργάκηδες (Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου) τους έδωσαν ένα βιβλίο με οδηγίες (καμιά 500αριά σελίδες) για το πώς θα προκαλέσουν την εκδήλωση της κρίσης και πως θα χειριστούν την κρίση, δηλ. πως θα ξεπουλήσουν την χώρα και τον λαό της.  Ρε συντρόφια, εσείς που πλησιάζετε τα γραφεία τους για ρίξτε καμιά ματιά όταν λείπουν να το βρούμε να το βγάλουμε μια φωτοτυπία. Είναι όπως αντιλαμβάνεστε θα είναι πολύ χρήσιμο και για πολλούς. Αλλωστε, από ό,τι φαίνεται, το ίδιο αυτό βιβλίο το παίρνουν και άλλοι, κάτι Μόντι-δες ας πούμε για να λένε τα ίδια. Ας σώσουμε τουλάχιστον τίποτε άλλους λαούς. Εμείς ; εμείς ούτε να κοροϊδέψουμε δυο διμοιρίες κρανοφόρους (και όχι εγκεφαλοφόρους) των ΜΑΤ δεν μπορούμε.  

Κάποιοι δεν ψήφισαν …
Θα προσπαθούν τώρα να μας πείσουν ότι όλοι αυτοί είδαν στο όνειρό τους, τον εργάτη πατέρα τους και τον κολλίγα παππού τους να τους καταριούνται και να τους υπόσχονται «καλοπέραση» στον άλλο κόσμο … .
Μάλλον οι περισσότεροι νόμισαν ότι έτσι θα παύσουν να μαγνητίζουν την κοινωνική αγανάκτηση και όσα πετούν τα χέρια των εξοργισμένων πολιτών.
Μάλλον αργά το σκέφτηκαν, πολύ αργά …

Οι πολλοί ψήφισαν
Κακό για λόγου τους. Εδειξαν πάντως συνέπεια στην πλήρη ασυνέπειά τους. Γιατί να μπουν σε περιπέτειες και να ψάχνουν για βάρκες, τώρα που το πλοίο βουλιάζει στα παγωμένα νερά του χρέους. Εδώ, στην ασφάλεια της κομματικής καμπίνας σκέφτηκαν να μείνουν, που να τρέχουμε τώρα στο κρύο. Ασφάλεια είναι το πλοίο που βουλιάζει !!!. Εντάξει, είπαμε οι άνθρωποι περιμένουν ανταμοιβή, όπως οι άλλοι δύο του κωλοτούμπα, οι γνωστοί ακροδεξιοί που είναι φάροι για όλους εμάς για να καταλάβουμε ότι την χώρα την κυβερνά η ακροδεξιά και αυτοί ταυτίζονται μαζί της.
      
Η χώρα έχει κυβέρνηση.
Και κυβέρνηση έχει και Σύνταγμα και νόμους.
Μόνο που δεν είναι στην Ελλάδα και δεν είναι ελληνικοί, αντίστοιχα.
Μήπως θέλετε καμία απόδειξη κατά το αγγλικό δίκαιο ;

Τελειώνουν και οι εφεδρείες τους
Είναι ολοένα και περισσότερο μονοί τους. Το σύστημα πραγματοποίησε την συγκυβέρνηση χωρίς να το πολυκαταλάβουν και οι ίδιοι οι μετέχοντες. Η συγκυβέρνηση της προδοσίας, αφού εξάντλησε τις εσωτερικές εφεδρείες, τώρα κοιτάει στην κερκίδα για τίποτα εξωκοινοβουλευτικούς βετεράνους, Μάνους, Παπαδόπουλους κλπ. . . Μετά και αφού η μισοάδεια κερκίδα θα έχει αδειάσει; και πονάνε οι σφαλιάρες στο κρύο …  

Οι πολιτικοί αυτοί θα σώσουν την χώρα…
Θα ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο, εάν δεν υπήρχαν τα μονολεκτικά με τους εισαγγελείς και τους δικαστές.
Οσοι αποδέχονται τον θάνατο ως σωτηρία μπορούν να ελπίζουν στους πολιτικούς.  Ας μας κάνουν όμως την χάρη να τρέξουν όσο πιο γρήγορα μπορούν προς το σωτήριο πεπρωμένο τους μπας και ξεκαθαρίσουμε λίγο τα ποσοστά εγκεφαλικής ανικανότητας στην χώρα.

Με τα μέτρα θα υπάρξει ανάπτυξη.
Να το γράψουμε και αυτό στο βιβλίο με τα ανέκδοτα που μας έχουν πει.
Ο καπιταλισμός, στον οποίο ομνύουν και προσεύχονται καθημερινά, ανάβοντάς του κεριά και λαμπάδες στο εικονοστάσι με τα βιβλιάρια των καταθέσεών τους στην Ελβετία, έχει ένα απλό βασικό σχήμα λειτουργίας: Παράγω με υπεραξία (περιθώριο κέρδους το λένε) εις βάρος του εργαζόμενου και της φύσης και υλοποιώ το κέρδος στην κατανάλωση. Τώρα που οι καταναλωτές – πελάτες θα παίρνουν 500 Ευρώ, μας τελείωσαν και τα κέρδη από την κατανάλωση … . Απλή εξίσωση που ούτε και αυτή δεν μπορούν να συλλάβουν (όχι βέβαια και να λύσουν). Εκτός εάν μας πουν ότι η Ελλάδα θα γίνει εξαγωγική δύναμη. Το μόνο που θα μείνει στην Ελλάδα είναι ανθρώπινα πτώματα.
Θα τους αφήσουμε ;       

ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΣΕ ΕΜΑΣ, ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ



ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΣΕ ΕΜΑΣ, ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Στο διάβα της Ιστορίας ενός λαού δεν είναι πολλές οι φορές που πρέπει ο λαός αυτός να λάβει κορυφαίες για την Ιστορία του αποφάσεις. Αποφάσεις που σηματοδοτούν την πορεία του, ακόμα και την ίδια την συνέχιση της ύπαρξής του.
Πολλές φορές η ζωή ενός ανθρώπου περνά χωρίς ο ίδιος να κληθεί να πάρει θέση για τον ίδιο και τους ομοεθνείς του, μπροστά στα ιστορικά μεταίχμια αυτά.
Για εμάς, για τους Ελληνες και τις Ελληνίδες, αυτή η ιστορική στιγμή είναι παρούσα. Είναι η στιγμή της απόλυτης ιστορικής ευθύνης για όλους μας. Της ευθύνης για την ίδια μας την ζωή, της ευθύνης για τα παιδιά μας, της ευθύνης για το μέλλον του ελληνικού έθνους. Είναι η στιγμή που η βούληση του Ελληνα καλείται ξανά να χτυπήσει τις καμπάνες της δικής του και της παγκόσμιας ιστορίας.
Στην πραγματικότητα εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη περιμένουν από τον Ελληνα άνθρωπο να πραγματώσει τον παγκόσμιο ιστορικό του προορισμό, να ξαναδώσει νέο φως στην οικουμένη που σκοτείνιασε, σκλαβώθηκε και οδηγείται προς την απαξίωση και την καταστροφή. Το φως αυτό δεν είναι άλλο από το φως μιας ανθρωποκεντρικής δημοκρατικής κοινωνίας. Το φώς αυτό δεν είναι άλλο από το αιώνιο ελληνικό ιστορικό κοινωνικό και φιλοσοφικό ζητούμενο. Το φως αυτό είναι το φως που όλοι έχουμε κρυμμένο μέσα μας και σιγοκαίει στα νάματα της ιστορίας μας.  
Ολος ο πλανήτης, ολάκερη η οικουμένη, περιμένει από εμάς τους Ελληνες να δείξουμε το δρόμο για την ανθρωπότητα και για την παγκόσμια κοινωνία της ελευθερίας. Εμείς είμαστε οι εφευρέτες της παγκόσμιας ιστορίας και στην δική μας σκέψη έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους οι λαοί όλου του πλανήτη, ακόμα και αυτοί οι καταφρονεμένοι που μπορεί να μην ξέρουν την Ελλάδα, αλλά έχουν την Ελλάδα μέσα τους.
Η Ελλάδα και εμείς οι Ελληνες βρισκόμαστε σε ένα κομβικό ιστορικό σημείο και πρέπει να αποφασίσουμε, εάν θα συνεχίσουμε να αφανιζόμαστε μέσα στον άγριο και καταστροφικό ραγιαδισμό που επιβάλλουν τα ξένα κέντρα αποφάσεων και οι ντόπιοι συνεργάτες τους ή εάν θα δώσουμε στην Ελλάδα μια νέα ιστορική οντότητα και πορεία.
Στις Βρυξέλλες, στην Ουάσιγκτον και σε άλλα μέρη του πλανήτη μια νέα «Ιερά Συμμαχία» ξαναστήνει αυτοκρατορίες και απεργάζεται σχέδια κατά των λαών για να μετατρέψει τον πλανήτη σε ένα συνονθύλευμα υπηκόων και δουλικών, σε ένα κάτεργο άγριας εκμετάλλευσης. Δεν πρόκειται για το τέλος της Ιστορίας, αλλά για το τέλος των Εθνών, το τέλος της ανθρώπινης ελευθερίας και του πολιτισμού. Ας δουν γύρω τους τον πλανήτη όσες και όσοι δεν το αντιλαμβάνονται και ας εννοήσουν ότι στόχος μιας παγκόσμιας στοάς έχει γίνει ο άνθρωπος και η ελευθερία του, στόχος τους είναι η εξουσία πάνω μας και πάνω στα παιδιά μας. Ας δουν και ας δούμε γύρω μας εδώ στην Ελλάδα τα εκατομμύρια των καταφρονεμένων ανθρώπων, των άνεργων, των καταπιεσμένων εργαζόμενων, των ανθρώπων που ζουν μέσα στην συστηματική απαξίωση και αβεβαιότητα και θα καταλάβουμε το οικτρό παρόν και το εγκληματικό ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν. 
Στην Ελλάδα, η μεταπολίτευση δεν ήλθε ποτέ, όπως δεν ήλθε και η λευτεριά του λαού της. Με ένα Σύνταγμα άχρηστο, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, κάποιες φάρες και συμφέροντα συνέχισαν να διαφεντεύουν τις τύχες των Ελλήνων και να μας εκμεταλλεύονται, άλλοτε χαϊδεύοντας τα αυτιά μας και άλλοτε απειλώντας με καταστροφές και με την στέρηση των αναγκών μας. Δεχθήκαμε και δεχόμαστε άγριους εκβιασμούς για να υποκύψουμε ξανά και ξανά στην ορέξεις τους, στην εκμετάλλευση, στην αφάνεια. Μας ζητούν την ζωή και την αξιοπρέπειά μας, όση μας απέμεινε από την ληστεία της ζωής και της ανάσας μας.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτό το συνδικάτο συμφερόντων διατάζει την υποτέλεια, την απώλεια της ανθρώπινης και της εθνικής συνείδησης και μας θέτει εμάς και άλλους λαούς υπό την απόλυτη εκμεταλλευτική επικυριαρχία της. Η μπότα της νέας αυτοκρατορίας του φόβου και της ντροπής επιθυμεί να πατήσει πάνω μας για να συντρίψει τα οστά και τα ιερά μας, τα δικά μας και κάθε ευρωπαϊκού λαού. Η πορεία της χώρας μας στην Ε.Ο.Κ. και Ε.Ε. μπορεί ακόμα και εκ του αποτελέσματος να επιβεβαιώσει τον απατηλό σκοπό του άθλιου συνδικάτου και των ντόπιων δοσίλογων. Μετά από 32 χρόνια πορείας στον άθλιο μηχανισμό εμείς και εκατομμύρια άλλοι Ευρωπαίοι βρισκόμαστε μπροστά σε νέες πιο άγριες συνθήκες απαξίωσης, ανασφάλειας και επιβαλλόμενης συστηματικά αθλιότητας.
Σήμερα, στις μέρες της εξαθλίωσης που μας έφεραν αυτοί και οι επιλογές τους, ζητούν να εξαγοράσουν κάθε κομμάτι της Ελλάδας, να υποθηκεύσουν οριστικά το μέλλον μας, χωρίς τίποτα από την κληρονομιά που λάβαμε να παραμείνει δικό μας, χωρίς τίποτα να παραμείνει ελληνικό για να το παραδώσουμε στις γενιές που θα έλθουν. Αθλιοι δοσίλογοι μεταπράτες, υπόλογοι της εθνικής καταστροφής ετοιμάζονται πρόθυμα να ξεπουλήσουν την πατρίδα και τους Ελληνες στο σκλαβοπάζαρο της εκμετάλλευσης της Δύσης και του εγκληματικού συνδικάτου συμφερόντων.
Δείτε την στυγνή συμπεριφορά τους, την άγρια εκμετάλλευση των λαών της Ανατολικής Ευρώπης που οδηγήθηκαν στα νύχια τους και θα καταλάβετε καλά τι μας περιμένει. Πίσω από ένα άθλιο ιδεολόγημα ενότητας διαμόρφωσαν μια νέα στυγνή αυτοκρατορία που στρέφεται κατά των ανθρώπων και των λαών.
Χρόνια τώρα μας φορούσαν την θηλιά στον λαιμό και μας έλεγαν πως είναι περιδέραιο που θα μας κοσμήσει. Τώρα πια μόνο οι τυφλοί και οι εθελότυφλοι προδότες δεν μπορούν να δουν την ζοφερή αλήθεια.
Αλλα δεν έχουν πια κανένα δικαίωμα να μιλούν όσοι μας έφεραν στην καταστροφή. Δεν έχουν δικαίωμα να πατούν καν στο άγιο χώμα της ιστορικής πατρίδας μας, δεν έχουν το δικαίωμα να ανασαίνουν καν τον αέρα μας και να τον μολύνουν.
Το άθλιο και σάπιο πολιτικό σκηνικό των προθύμων και των εκμεταλλευτών πρέπει να αποτιναχθεί, να εξαφανιστεί, να εξοριστεί από την χώρα. Δεν υπάρχει άλλη λύση για να απαλλαχθούμε από την μόλυνση που προκάλεσαν και συνεχίζουν προκαλούν οι σάπιοι μεταπράτες. Τα κόμματά τους, δράκες εκμεταλλευτών, εκβιαστών του λαού, φαυλοκρατών και ανάξιων πρέπει οριστικά να διαγραφούν από την πολιτική ιστορία και την κοινωνική πορεία του τόπου για να μπορέσει να ανασαίνει ελεύθερα ο Ελληνας άνθρωπος, για να δοθεί σε όλους μας η δυνατότητα να σκεφτούμε και να ανασάνουμε ελεύθερα για το καλό το δικό μας και της πατρίδας.
Για να συμβεί αυτό χρειάζεται μια απλή απόφαση, μια απλή αντίληψη ενότητας του λαού.
Μια απλή σκέψη αξιοπρέπειας, αυτοσεβασμού και ελευθερίας μπορεί να μας ενώσει, μια απλή σκέψη μπορεί να ενώσει τους δημοκράτες Ελληνες, τους αγανακτισμένους Ελληνες, τους Ελληνες της σπίθας και της φωτιάς, τους μετριοπαθείς σκεπτόμενους και καταπιεσμένους ανθρώπους ακόμα και όσους καταπιεσμένοι φοβούνται ακόμα και να σκεφτούν για το δικό τους παρόν και μέλλον.
 Αρκεί η σκέψη της ενότητας για να στείλει στο ιστορικό αγύριστο τους ψεύτες και ανίκανους φαυλοκράτες, για να πετάξει στην θάλασσα την αθλιότητα και να φέρει την ελπίδα.
Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να σκεφτούμε όλοι οι Ελληνες, σε όλη την σημερινή Ελλάδα και έξω από αυτή ότι οφείλουμε να σκεφτούμε ελληνικά, απλά και πρακτικά, ότι oφείλουμε να τους διώξουμε, αυτούς, τις συνθήκες της δουλείας, της υποτέλειας και της καταστροφής.
Το δεύτερο και επίσης εύκολο είναι να σκεφτούμε πως μπορούμε. Μπορούμε να εγκαθιδρύσουμε μια κοινωνία πραγματικής ελευθερίας, μια κοινωνία με κέντρο τον άνθρωπο, μια κοινωνία που δίνει πραγματική αξία και πραγματική ζωή στον κάθε Ελληνα και στην κάθε Ελληνίδα.
Μια κοινωνία σιγουριάς, ελπίδας και ζωής για κάθε άνθρωπο.
Καθώς η Ελλάδα είναι ένας τόπος παραγωγικός και ευλογημένος, μπορούμε να το πράξουμε και να το επιτύχουμε μέσα από την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, μέσα από την ελεύθερη συλλογικότητα, μέσα από την πραγματική την άμεση δημοκρατία της έκφρασης και της ελευθερίας. Η ανθρώπινη ευτυχία και σιγουριά, η δημιουργικότητα, η γονιμότητα των ιδεών είναι το κλειδί για να χτιστεί μια νέα κοινωνία, μια κοινωνία με κέντρο των άνθρωπο και τις ανάγκες του, μια κοινωνία με σκοπό την εξύψωση του ανθρώπου και όχι την εκμετάλλευσή του. Η χώρα μας μπορεί να μας θρέψει όλους. Οι Ελληνες μπορούμε να παράγουμε τα πάντα και να δώσουμε ξανά στην χειμαζόμενη ανθρωπότητα το φώς της ελπίδας και της δημιουργίας. Από την παιδεία της γνώσης, μέχρι την παραγωγική ποιότητα και τον πραγματικό ανθρώπινο πολιτισμό μπορούμε να χτίσουμε ένα νέο ελληνικό κόσμο, μια νέα οικουμενική οντότητα της πατρίδας και της κοινωνίας.
Δεν χρειάζονται πολλά, είναι μια απλή απόφαση συμμετοχής και στήριξης και σε ένα – δύο χρόνια θα δούμε όλοι να στερεώνεται η Ελλάδα που ονειρευόμασταν, η Ελλάδα της δημοκρατίας, της ισότητας, της αυτάρκειας και της ανεξαρτησίας, η Ελλάδα του Ανθρώπου και της Δημοκρατίας.
Αφήστε τον πολιτισμό του Ελληνα να βγει από μέσα σας και αυτό θα είναι το κρίσιμο στοιχείο και βήμα, η κρίσιμη συμβολή στην ελευθερία και στον πολιτισμό όλων μας. Η σύμπραξη ας γίνει το αποτέλεσμα μιας σιωπηρής βούλησης.

Ως «Λαϊκό Κίνημα» καλούμε όλους τους Ελληνες να στηρίξουν αταλάντευτα με την ελεύθερα συγκροτημένη βούλησή τους την δημιουργία ενός αδέσμευτου και ανεξάρτητου μετώπου για την Ελλάδα, το μέτωπο της σωτηρίας και της ουσίας για την πορεία της Ελλάδας και των Ελλήνων. 

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ


Γίνετε μέλη και φίλοι του Λαϊκού Κινήματος


ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ : ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


                     ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ : ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 


            Το κίνημα εκφράζει την πολιτική και κοινωνική συνέπεια. Η πολιτική ηθική του κινήματος είναι αντίστοιχη με όσα πρεσβεύει και επικαλείται. Επιπλέον: δεν αερολογούμε, δεν αρκούμαστε σε γενικές έννοιες και αρχές χωρίς πρόταση, που μπερδεύουν τελικά και αποπροσανατολίζουν τον κόσμο. Εχουμε συγκεκριμένες και σαφείς προτάσεις για το σήμερα και το αύριο του πολιτεύματος, της κοινωνίας και της Δημοκρατίας και είναι αυτές που ακολουθούν στο κείμενο.
            Στόχος του κινήματος είναι η Δημοκρατία, η πραγματική, η άμεση, η μοναδική Δημοκρατία και όσα αυτή εμπεριέχει πραγματικά ως αρχές και έννοια (άμεσος, ίσος, ανοικτός  διάλογος όλων των πολιτών, συνδιαμόρφωση λύσης με σκοπό την καλύτερη τελική πρόταση – ομοθυμία και ομοφωνία, άρχειν τε και άρχεσθαι …).
            Εχουμε σαφή επίγνωση των συνθηκών στις οποίες πρέπει ή μπορεί επιτυχημένα να υφίσταται και να λειτουργεί μία πραγματική δημοκρατία. Είναι σαφές ότι ένα κοινωνικό περιβάλλον ανισότητας, όπως το σημερινό δεν ευνοεί απόλυτα και ουσιαστικά την ύπαρξη και λειτουργία μιας πραγματικής ισοτικής δημοκρατίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθούμε. Αλλωστε, στον αντίποδα, οι ίδιοι οι θεσμοί δημοκρατίας έχουν την δυναμική να οδηγήσουν σε ένα ισωτικό κοινωνικό περιβάλλον, αφού θα είναι δυνατή και ευχερέστερη η προβολή, διεκδίκηση και εν τέλει η υλοποίηση νόμων που φέρουν ισοτικές ρυθμίσεις στο κοινωνικό πεδίο. Χρειάζεται ένα ξεκίνημα, ένα ξεκίνημα που θα φέρει την κοινωνική εξέλιξη. Ένα ξεκίνημα που θα περιέχει θεσμούς με δυνατότητα επέκτασης και ολοκλήρωσης της δημοκρατίας και όχι θεσμούς όπως οι σημερινοί, που παγιώνουν ένα πολιτειακό πολιτικό μοντέλο, που στην πραγματικότητα είναι ολιγαρχικό και ψευδεπίγραφα μόνο δημοκρατικό. 
            Για το κίνημά μας είναι βέβαιο ότι η πρόοδος που θα προκαλέσουν οι θεσμοί δημοκρατίας στην κοινωνία, το διαλεκτικό προτσές, η κοινωνική εξέλιξη που θα επιφέρουν θα έχει ως ουσιαστικό αποτέλεσμα την συνεχή πορεία προς την πραγματική δημοκρατία, ιδίως όταν το υπόλοιπο πλαίσιο λειτουργίας της κοινωνίας οδεύει θεσμικά προς την απελευθέρωση των ανθρώπων, την κάλυψη των αναγκών τους, την ουσιαστική ισότητα. Το περιβάλλον της κοινωνικής και ατομικής «ευδαιμονίας», για να θυμηθούμε λίγο και τον Περικλή στον «Επιτάφιο» και στην ιστορική και αυθεντική θεώρηση από τον ίδιο της Δημοκρατίας της Αρχαίας Αθήνας, θα επιφέρει ως αποτέλεσμα το ζητούμενο : την πραγματική Δημοκρατία.
            Εν ολίγοις, εάν και θα θέλαμε από σήμερα να βιώσουμε μια συνολική  και ολοκληρωμένη δημοκρατία θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στις επιλογές μας. Ας κυλήσουμε τον τροχό της ιστορίας και της κοινωνίας και ας περιμένουμε την εξέλιξη και την μορφή που η ίδια η κοινωνία, όλοι μας ως λαός θα δώσουμε στην Δημοκρατία στο μέλλον.
Πέρα από τον πιο πάνω ουσιαστικό και κύριο στόχο ενός πολιτεύματος που μας εκπαιδεύει παράλληλα στην ισότητα και τον σεβασμό της οντότητας του άλλου, ενός πολιτεύματος που λειτουργεί και ως σχολείο υπευθυνότητας για όλους μας, υπάρχει και ένας άλλος στόχος: το ξεθεμελίωμα της πολιτικής και κομματικής φαυλοκρατίας που βιώσαμε και βιώνουμε υπό το παρόν πολιτικό σύστημα και η βεβαιότητα ότι δεν θα επανασυσταθεί λειτουργικά μέσα από άλλα μορφώματα και ανασχηματισμούς.    
Οσα προτείνουμε και θέτουμε ξεκαθαρίζουμε πως αποτελούν το ξεκίνημα και όχι τον τελικό στόχο. Είναι συνδεδεμένα με όσα βιώσαμε ως δήθεν δημοκρατία, επιχειρούν να ανατρέψουν κακώς κείμενα, αλλά και να θεραπεύσουν, να ανατρέψουν, να θέσουν μια νέα πορεία.
Οι προτάσεις μας είναι πολυεπίπεδες και συνδυάζονται με μια γενική συνταγματική τροποποίηση, ώστε να αποτελέσουν θεσμική αλλαγή, αλλαγή κουλτούρας, τρόπου σκέψης και συνείδησης πολίτη. Η ουσιαστική δημοκρατία δίνει στον άνθρωπο την δυνατότητα να απελευθερωθεί, να εκφραστεί, να καθορίσει το παρόν και το μέλλον του. Η ίση συμμετοχή στην συλλογικότητα είναι το κλειδί για την ελευθερία του, για την κοινωνική ολοκλήρωσή του. Η ίδια η συλλογικότητα πολλαπλασιάζει τις δυνάμεις της κοινωνίας και τις δυνατότητες του ανθρώπου – πολίτη. Σκεφτείτε ότι ένας αντιπαραγωγικός ξερότοπος όπως η Αθήνα της αρχαιότητας, νίκησε αυτοκρατορίες και δημιούργησε ουσιαστικό καινοτόμο πολιτισμό μέσα από την Δημοκρατία.    

Οι άμεσες και αναγκαίες πρώτες συνταγματικές και νομοθετικές τροποποιήσεις αφορούν και περιλαμβάνουν:

Α.        Την γενική κατεύθυνση προς την δημοκρατία και τον εκδημοκρατισμό στη λειτουργία των θεσμών, τους κράτους, της κοινωνίας. Τίθεται από το Σύνταγμα εντολή στον κοινό νομοθέτη και τα υπόλοιπα όργανα του κράτους, με την οποία κάθε νομοσχέδιο και διάταξη δικαίου που υιοθετείται θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα ολοένα και διαρκώς αυξανόμενο αριθμό προσώπων που μετέχουν στην λήψη των αποφάσεων ει δυνατόν και στην πρόταση. Κάθε νόμος, για να είναι σύμφωνος με το Σύνταγμα, θα πρέπει να περιλαμβάνει θεσμούς μιας τέτοιας δημοκρατίας: επέκταση του αριθμού αυτών που αποφασίζουν για την λειτουργία των ρυθμίσεών του ή και προτείνουν στα όργανα και στις διαδικασίες που προβλέπει. Η διάταξη αυτή θα πρέπει να αποτελέσει και τροχοπέδη στην εφαρμογή αντιδημοκρατικών διατάξεων του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου, εάν και εφόσον αποφασίσουμε να παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση.  Με τον τρόπο αυτό υπάρχει συνεχής διεύρυνση της Δημοκρατίας και της συνείδησής της σε ολόκληρη την κοινωνία και την κοινωνική δράση.

Β.        Την θέσπιση της υποχρέωση διενέργειας δημοψηφίσματος με την συγκέντρωση των υπογραφών του 10% του εκάστοτε εκλογικού σώματος και για το θέμα που θέτουν αυτοί ακριβώς ( και όχι διαφορετική απατηλή διατύπωση ερωτημάτων).
Με την διαδικασία του δημοψηφίσματος μπορεί να καταργηθεί, να θεσπιστεί νόμος του κράτους  ή να αποφευχθεί η ψήφισή του από την Βουλή.
Σημαντικά θέματα που αφορούν την κοινωνία και την λειτουργία της και διεθνείς συμβάσεις που περιέχουν έστω και την ελάχιστη παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε διεθνείς οργανισμούς τίθενται υποχρεωτικά σε δημοψήφισμα χωρίς την συγκέντρωση υπογραφών.

Γ.         Θεσπίζεται η ανακλητότητα κάθε δημοσίου λειτουργού με την διαδικασία του δημοψηφίσματος.

Δ.        Θεσπίζεται η δυνατότητα 5.000 πολιτών να εισαγάγουν στην Βουλή νομοσχέδιο προς ψήφιση (σήμερα δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα καθόλου).

Ε.         Θεσπίζεται η ψήφιση σημαντικών νομοσχεδίων, μετά από σχετική πρόταση του 20% του όλου αριθμού των βουλευτών (σήμερα 60 βουλευτές) από ευρύ σώμα του λαού, που κληρώνεται ηλεκτρονικά για κάθε τέτοια ψηφοφορία. Προτείνουμε τον αριθμό 30.000 ή το 1% του εκλογικού σώματος με υποχρέωση αύξησης ανά διετία. Θα κληρώνονται δηλαδή κάθε φορά τυχαία άνθρωποι από όλη την χώρα ή μια περιοχή και αυτοί θα αποφασίζουν για το νόμο και την τύχη του.                                              

ΣΤ.    Θεσπίζεται η αντικατάσταση όλων των δήθεν ανεξάρτητων διοικητικών αρχών από επιτροπές – αρχές που θα εκλέγονται άμεσα από τους πολίτες, αλλά και θα κληρώνονται μεταξύ των υποψηφίων, με ενιαίο ψηφοδέλτιο (για να μην υπάρχει κομματισμός), θα είναι πολυμελείς (για να μην χρηματίζονται), ανακλητών μελών, με τριετή θητεία (με δικαίωμα ανανέωσης μόνο μία φορά για να μην αποτελέσουν νέα καθεστώτα). Οι επιτροπές αυτές θα υποκαταστήσουν τα μέλη των δήθεν ανεξάρτητων διοικητικών αρχών που λειτουργούν και για το βόλεμα ημετέρων, οι οποίες και θα συγχωνευτούν ανά τομέα (π.χ. σήμερα υπάρχουν τρεις τουλάχιστον αρχές με παρεμφερές αντικείμενο Α.Δ.Α.Ε., Ε.Ε.Τ.Τ., Α.Π.Π.Δ. … !!!) για να αποφευχθεί και η σπατάλη. Τα μέλη των επιτροπών θα είναι κατ΄ αρχήν άμισθα και η καταβολή αμοιβής (τυπικής) θα αποφασίζεται κάθε χρόνο από ευρύ εκλεκτορικό σώμα. Οι αρχές αυτές είναι βέβαιο ότι θα λειτουργούν στο όνομα του λαού και για λογαριασμό του. Για κάποιες από τις αρχές αυτές μπορεί να προβλεφθεί και η κλήρωση των μελών τους μεταξύ προσώπων που φέρουν τα τυπικά προσόντα.
Η πρόταση περιλαμβάνει και την δημιουργία νέων αρχών σε πανελλήνιο και τοπικό επίπεδο, οι οποίες θα εκφράζουν την κοινωνία, θα ελέγχουν και θα συμβουλεύουν δεσμευτικά για την πορεία δημοσίων επιχειρήσεων, συλλογικοτήτων που δημιουργούνται με την κοινωνική και κρατική πρωτοβουλία και εν γένει μορφωμάτων και λειτουργιών που αφορούν άμεσα την κοινωνία.
Η δικαιοσύνη που σήμερα διοικείται καθολικά από πρόσωπα που επιλέγει η κυβέρνηση, θα διοικείται πλέον από μία τέτοια αρχή, εκλεγμένη από εμάς τον λαό (σε εμάς ανήκει η δικαστική εξουσία, εμείς τους δώσαμε το δικαίωμα να μας δικάζουν). Καθώς ο ρόλος των δικαστών είναι μόνο να δικάζουν και όχι να ασκούν διοικητικά καθήκοντα συνδιαλεγόμενοι με την πολιτική εξουσία, η συμμετοχή τους στην αρχή αυτή θα μπορεί να είναι αρχικά στο 50% και θα βαίνει υποχρεωτικά μειούμενη.  
Αντίστοιχη αρχή συγκροτείται και για τον έλεγχο της δημόσιας διοίκησης και την εξέταση της διαφθοράς και των σκανδάλων, ο καταγγέλλων προστατεύεται συνολικά και παραμένει ανώνυμος.
Με τις αρχές αυτές, οι οποίες μπορούν να συγκροτηθούν ήδη και με κοινό νόμο (προτιμούμε την συνταγματική κατοχύρωση) πλαταίνει και γίνεται ουσιαστικά ευρεία η κοινωνική δημοκρατία και η δημοκρατική συνείδηση και ευθύνη σε όλους μας.

            Ζ.         Στους δήμους και στις περιφέρειες της χώρας ακολουθείται το ίδιο μοντέλο κατ΄ αναλογία (δημοψηφίσματα, ποσοστά, προτάσεις, σημαντικές ρυθμίσεις). Στην περίπτωση των σημαντικών ρυθμίσεων η ψηφοφορία δεν γίνεται σε ποσοστό, αλλά στο σύνολο των ψηφοφόρων ενός δήμου ή περιφέρειας. Τοπικά θέματα λύνονται στο αντίστοιχο τοπικό επίπεδο

            Η.        Στο Σύνταγμα περιλαμβάνεται διάταξη που ορίζει την πλήρη ισότητα στις θέσεις εκλέξιμων και εκλογέων, την δυνατότητα υποβολής πρότασης, τον υποχρεωτικό ίσο διάλογο, την αναγκαιότητα σύνθεσης και ομοφωνίας και εν τέλει την ισότητα της ψήφου. Το ζήτημα της απλής αναλογικής στις εθνικές εκλογές αποφασίζεται με δημοψήφισμα. H επίκληση της κομματικής πειθαρχίας σε βουλευτές και όργανα της δημοκρατίας απαγορεύεται και τιμωρείται.
     
            Θ.        Οι εκλογές και αποφάσεις λαμβάνονται σε ψηφοφορία επαρκούς διάρκειας (όχι μίας ημέρας). Οι πολίτες ψηφίζουν ηλεκτρονικά με αντικωδικό και επιβεβαίωση ψήφου. Στους δήμους δημιουργείται γραφείο ψηφοφορίας, στο οποίο μπορούν οι πολίτες να ψηφίζουν είτε ηλεκτρονικά είτε με την κλασσική μέθοδο της ψήφου. Η παραβίαση των ανωτέρω και η νοθεία αποτελεί κακούργημα που τιμωρείται με ποινή κάθειρξης άνω των 10 ετών ή άλλη ποινή που επιλέγει ο λαός[1][2].

            Με τις προτάσεις μας αυτές θεωρούμε πως θέτουμε στην κοινωνία, μοναδικά και ορισμένα, συγκεκριμένες λειτουργικές προτάσεις δημοκρατίας, στον δρόμο προς την πραγματική δημοκρατία.


 Η Ομάδα Πρωτοβουλίας




[1] Επισημαίνουμε ότι για κάθε μία από τις ανωτέρω προτάσεις υπάρχει επιμέρους ειδική αναλυτική μελέτη και πρόταση.
[2] Εννοούμε ανθρώπινες ευρηματικές ποινές, π.χ. τι θα λέγατε εάν ένας διεφθαρμένος υπουργός αναγκαζόταν ως ποινή να μαζεύει κάθε ημέρα τα σκουπίδια στην πλατεία Συντάγματος ; 

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...