Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ

 

Δεν δικαιούνται να ομιλούν και όφειλαν και οφείλουν να μπουν στο χρονοντούλαπο της ελληνικής ιστορίας μόνοι τους (αναφέρω μόνο τα πράγματα από το 2000 και ένθεν διότι και το πέραν τούτου παρελθόν είναι πλουσιότατο)


- Οσοι έβαλαν την χώρα στο Ευρώ και επίχαιραν επ΄ αυτού (όχι μόνο ο Σημίτης φυσικά).

- Οσοι άφησαν ελεύθερη την κλοπή δις στο χρηματιστήριο από ξένους και έλληνες επιτήδειους

- Αυτοί που έκαναν Ολυμπιακούς αγώνες με κόστος τρις σε μία μικρή χώρα.

- Αυτοί που σχεδίασαν το “έτος 2010” με δάνεια 70 δις που έπρεπε να πληρώσει η Ελλάδα το έτος αυτό.

- Αυτοί που άφησαν τις τράπεζες να πουλάνε το χρήμα όσο ακριβά ήθελαν.

- Αυτοί που άφησαν ανέλεγκτα τα ενοίκια και τις τιμές των ακινήτων.

- Αυτοί που κατέστρεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία, για 2η φορά μετά το χρηματιστήριο, με τα δομημένα ομόλογα

- Αυτοί που ξεπούλησαν σε ξένους και έλληνες μεγάλες και ουσιώδεις οικονομικές μονάδες (π.χ. ΟΤΕ) με αποτέλεσμα οι τεράστιες ανέλεγκτες κερδοφορίες να πηγαίνουν στο εξωτερικό και σε μερικές ιδιωτικές τσέπες.

- Αυτοί που άφησαν ανέλεκγτες τις τιμές και τα καρτέλ να αλωνίζουν στην οικονομία.

- Αυτοί που έστησαν το κόλπο με την άνοδο των Spreads για να χρεοκοπήσει η Ελλάδα και αυτοί που δεν βρήκαν λύση.

- Αυτοί που έβαλαν την χώρα στο Δ.Ν.Τ. και όσοι συμφώνησαν με αυτό.

- Αυτοί που φίμωσαν κάθε φωνή αντίστασης και πρότασης άλλων λύσεων.

- Αυτοί που έχουν και μας υποχρεώνουν να πληρώνουμε την μεγαλύτερη αστυνομία της Ευρώπης για να χτυπάει και να δολοφονεί τον κόσμο.

- Αυτοί που ψήφισαν τα εγκληματικά και αντισυνταγματικά μνημόνια

- Αυτοί που σχεδίασαν τα μνημόνια, οι ντόπιοι προδότες του ΣΕΒ για να κατακλέψουν τους εργαζόμενους και τις μικρές επιχειρήσεις.

- Αυτοί που εκβίασαν και απείλησαν με ψέμματα τον ελληνικό λαό για να τον υποτάξουν στον παραλογισμό των μνημονίων.

- Αυτοί που ξαναέκλεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τον ελληνικό λαό με το κούρεμα των ομολόγων, όπως το έκαναν.

- Αυτοί που μείωσαν μισθούς και συντάξεις και διέλυσαν ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα για να κερδοσκοπήσουν οι κάθε λογής κεφαλαιούχοι.

- Αυτοί που κατέστρεψαν το επίπεδο εργασίας και την οικονομία και έχουν στείλει τουλάχιστον 700.000 Ελληνες στην μετανάστευση.

- Αυτοί έκαναν την Ελλάδα αποκλειστικά τόπο τουρισμού (που ολοένα και περισσότερο ανήκει σε ξένους) και τους Ελληνες γκαρσόνια.

- Αυτοί που διέλυσαν και διαλύουν συστηματικά και διαχρονικά την παραγωγή στην χώρα.

- Αυτοί που φορολόγησαν στυγνά κάθε Ελληνα, χωρίς να υπάρχει κανένα αντίκρυσμα για τον φορολογούμενο.

- Αυτοί που καταφορολόγησαν τους αγρότες (τους μόνους που παράγουν), διέλυσαν τους συνεταιρισμούς, τους παρέδωσαν στις τράπεζες και στις πολυεθνικές και διαχρονικά τους κατακλέβουν με τους μεσάζοντες.

- Αυτοί που παραβίασαν την λαϊκή εντολή του 2015, αλλά και αυτοί που την υπέσκαψαν από την πρώτη ημέρα.

- Οι υποστηρικτές του ΝΑΙ (πριν και μετά) που δεν σεβάστηκαν και δεν τήρησαν την ρητή άμεση εντολή του ελληνικού λαού.

- Αυτοί που διαχρονικά παραδίδουν την χώρα, τον λαό και τις πλουτοπαραγωγικές δομές της σε ξένους και ντόπιους κεφαλαιοκράτες εις βάρος του λαού και της Ελλάδας.

- Αυτοί έχουν παραδώσει την χώρα στην μαφία.

- Αυτοί που έχουν αμολήσει ένοπλους αδίστακτους μπάτσους να τρομοκρατούν και να ξεφτιλίζουν κάθε πολίτη.

- Αυτοί που εκμεταλλεύονται και βιάζουν, κυριολεκτικά και μεταφορικά παιδιά, γυναίκες, νέους, εργαζόμενους και ανέργους και όλο τον ελληνικό λαό.

- Αυτοί που νομοθετούν σε βάρος του λαού και κατά παραγγελία, ό,τι συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο.

- Αυτοί που κατέχουν το 95% των μέσων ενημέρωσης και ποδηγετούν με πλύσεις εγκεφάλου τους πάντες και τα πάντα.

- Αυτοί που από το 2007 μέχρι σήμερα έχουν κάψει την μισή Ελλάδα.

- Αυτοί που παρέδωσαν τους δρόμους που πληρώσαμε όλοι στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

- Αυτοί που εκβίασαν τον ελληνικό λαό να εμβολιαστεί με αδοκίμαστα και επικίνδυνα τελικά εμβόλια, ενώ όφειλαν να τον προστατεύσουν.

- Αυτοί που μας φυλάκισαν 2 χρόνια στα σπίτια μας, συνελάμβαναν παπάδες επειδή έκαναν αγιασμούς, χτυπούσαν τον κόσμο στις πλατείες, δολοφόνησαν κόσμο πάσχοντες από covid, αλλά και άλλες ασθένειες και σήμερα κάνουν ότι δεν υπάρχει covid, ενώ υπάρχει.

- Αυτοί που κατέστρεψαν συστηματικά το Ε.Σ.Υ. .

- Αυτοί που χαρίστηκαν σε κάθε λογής πολυεθνική που συνελήφθη να παρανομεί και καταδίκασαν τους κατήγορους των σκανδάλων.

- Αυτοί που διέλυσαν την δημόσια παιδεία και την έχουν φέρει με κομματικές επιλογές διδακτικού προσωπικού στο ευρωπαϊκό ναδίρ, επιβάλλοντας τον απόλυτο φασισμό στις σχολές (μπάτσους και καθηγητές που κάνουν ό,τι γουστάρουν).

- Αυτοί που δολοφόνησαν τα παιδιά στα Τέμπη.

- Αυτοί που μοιράζουν το Δημόσιο χρήμα με απευθείας αναθέσεις έργων και προμηθειών και με στημένες συμβάσεις.

- Αυτοί που άφησαν και αφήνουν ανέλεγκτη την αισχροκέρδεια στις τιμές και έχουν μετατρέψει σε επαίτες και φτωχούς το 70% των Ελλήνων.

- Αυτοί που παρακολουθούν ανέλεγκτα κάθε πολίτη για ανύπαρκτους λόγους “εθνικής ασφάλειας” .

- Αυτοί που έκαναν την χώρα στρατόπεδο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.

- Αυτοί που χειροκροτούσαν Νεο-ναζί Ουκρανούς στην Βουλή, έστειλαν οπλικά συστήματα στην Ουκρανία απογυμνώνοντας τα νησιά και διέλυσαν τις σχέσεις με την Ρωσία και τον ρωσικό λαό.

- Αυτοί που έχουν ξεφτιλίσει κάθε έννοια δικαιοσύνης στην χώρα.

- Αυτοί που έκαναν τόσο ακριβή την πρόσβαση στην δικαιοσύνη, ώστε ο λαός να μην μπορεί να προσφύγει σε αυτή και αυτή να “κρίνει” αμφίβολα και με βάση το ποιος είναι ο διάδικος.

- Αυτοί που καθορίζουν την πολιτική μέσα σε στοές και μαζώξεις σε χώρους ολιγαρχών και πάντα με τις εντολές των ξένων.

- Αυτοί που παρέδωσαν και ξεπούλησαν την δημόσια περιουσία, την δύναμη της χώρας και του λαού, την προίκα των παιδιών μας και της Ελλάδας, σε κάθε ξένο και ντόπιο επιτήδειο.

- Αυτοί που έφεραν τα funds και τα αφήνουν να αλωνίζουν και να αγοράζουν με αέρα ό,τι κινείται.

- Αυτοί που άφησαν να έχει η χώρα την πιο ακριβή ενέργεια (κάθε μορφής), έχουν αφήσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, ξεπάγιασαν τους φτωχούς ανθρώπους, ξεπούλησαν την ΔΕΗ και πριμοδότησαν με τα χρήματα μας την ενεργειακή αισχροκέρδεια.

- Αυτοί που έχουν δημιουργήσει παντού κάστες βολεμένων και λούμπεν λαϊκά στοιχεία υποστηρικτών, έτοιμων να αντιδράσουν σε κάθε προοδευτική λύση.

- Αυτοί που στήριξαν με έργα, πράξεις και χρήματα τους ναζιστές και τους φασίστες και έστειλαν τον κόσμο στο ψυχιατρείο του εθνικισμού.

- Αυτοί που στήριξαν, επέβαλαν και πατρονάρουν τον “πολιτισμό” της ευτέλειας και της γελοιότητας.

- Αυτοί που επέτρεψαν σε άγνωστους να αισχροκερδούν με τα τραπεζικά δάνεια και να βουτάνε τις κατοικίες του κόσμου που αποκτήθηκαν με ιδρώτα και κόπους ζωής

- Αυτοί που πτώχευσαν τους ιδιώτες πολίτες για να τους βουτήξουν ό,τι έχουν και δεν έχουν.

- Αυτοί που διαχωρίζουν και διαιρούν τον λαό σε δήθεν “άριστους” και “ανίκανους” και μάλιστα με εκ γεννετής κριτήρια.


Αυτοί που εν τέλει επί 25 χρόνια ξεφτιλίζουν τους ανθρώπους, τους βιάζουν και τους εκβιάζουν και έχουν καταστρέψει και ξεφτιλίζουν την Ελλάδα και τον ελληνισμό, διέλυσαν κάθε τι κοινωνικό και δημοκρατικό με την αθλιότητα του είναι τους και όσων γελοιοτήτων πρεσβεύουν και επικαλούνται για το δικό τους συμφέρον και τα συμφέροντα της κάστας τους.


Και λίγα έχω γράψει.


ΑΚΡΙΒΕΙΑ & ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ : ΟΔΗΓΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΡΩΝ

 Στα ημέτερα τώρα ...

Η κυβέρνηση της δεξιάς δείχνει ολοένα και περισσότερο το αντικοινωνικό φασιστικό της πρόσωπο. Τα προσωπεία έχουν πέσει προ πολλού, εκφασισμός της κοινωνίας, κράτος τρομοκράτης, νομιμοφανή και μη βολέματα ημετέρων, τεράστια ποσά σε ημέτερους και άρνηση συνδρομής σε χιλιάδες άλλους. Στο κορωνοϊό τα αρνητικά αποτελέσματα της ακροδεξιάς νεοφιλελεύθερης πολιτικής έχουν αποδεκατίσει όλα τα ρεκόρ ... . Τα σχολεία κέντρα μετάδοσης του ιού και η σκόπιμη εγκατάλειψη του συστήματος υγείας κάνουν έργο.
Την ίδια ώρα τα πιθηκοειδή που κατοικούν στην χώρα, εξακολουθούν σε έναν αριθμό να στηρίζουν την προνομιακή τους σχέση με τους κατόχους της εξουσίας. Παράλληλα, η απουσία προτάσεων και πολιτικών θέσεων μαζί με την συστηματική πλύση εγκεφάλου – παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ, έχει περάσει στους εγκεφάλους τον ανθρώπων ένα λογισμικό απάθειας, νάρκωσης και ύπνωσης. Μαζικό υπνωτισμό έχουν υποστεί οι άνθρωποι από το περίεργο λογισμικό που έχουν κατασκευάσει οι παγκόσμιοι (ναζιστές) ολιγάρχες και το έχουν διοχετεύσει στους ντόπιους.
Η λεγόμενη κάποτε “αριστερά” ή “κυβερνώσα αριστερά”, ομοίως δεν ορθώνει κανένα ουσιαστικό πολιτικό λόγο. Συμφωνεί με την λειτουργία της κοινωνίας υπό την καπιταλιστική μπότα και ευλογεί τα θεμελιώδη αίτια της ανθρώπινης δυστυχίας. Στον “καμβά των πολιτικών μέτρων” εκφράζει μόνο κάποιες χρωματικές επιφυλάξεις για μικροδιορθώσεις, ενώ συμφωνεί με τον πίνακα και το περιεχόμενό του.
Για το θέμα της ακρίβειας και της φτώχειας που γεννά θα δώσω σε αδρές ολιγόλογες γραμμές το στίγμα – ζητούμενο της “νέας ανθρωπότητας” και του τόπου μας.
1. Αγορές και συνολικός έλεγχος της ανθρωπότητας από αυτές. Οι “αγορές” αποτελούν την κερδοσκοπική υλοποίηση του καπιταλιστικού συστήματος, αφού αυτές ρυθμίζουν το αντάλλαγμα για τα αγαθά και τις υπηρεσίες. Αυτονόητο για τους σκεπτόμενους είναι ότι καθορίζουν την τιμή των αγαθών και υπηρεσιών με στόχο την δυνατή μεγιστοποίηση των κερδών – υπεραξίας (και τίποτε άλλο) εις βάρος όσων τα έχουν ανάγκη. Ο στόχος είναι προφανέστατα αντικοινωνικός.
Συνεπώς το κίνημα οφείλει να καταδείξει τα ανωτέρω, να απορρίψει τις αγορές και την επιβολή τους. Μαζί με την κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής που αποτελεί τον ουσιώδη στόχο, θα πρέπει σε πρώτη φάση να απαιτηθεί και επιτευχθεί η αφαίρεση από τις αγορές του νευρώνα τους, δηλ. της δυνατότητας να παράγουν εμπορικές υπεραξίες και δη αυθαίρετα και ουσιαστικά αισχροκερδώς εις βάρος των ανθρώπων, των κοινωνιών, των λαών. Πρώτη πολιτική λοιπόν είναι ο άμεσος κοινωνικός έλεγχος των αγορών και των τιμών που επιβάλλουν. Η επόμενη πολιτική είναι η διαμόρφωση μορφωμάτων προμήθειας αγαθών και παροχής υπηρεσιών που θα λειτουργούν με άμεση και ευθεία κοινωνική κατεύθυνση, ήτοι με σκοπό την διοχέτευση των αγαθών και υπηρεσιών στην κοινωνία, χωρίς την ύπαρξη κέρδους – κερδοσκοπίας. Τα επόμενα βήματα θα έλθουν από μόνα τους ... .
2. Η ακρίβεια προκαλεί φτώχεια, στερήσεις, καταναγκασμό και πολιτισμική οπισθοδρόμηση. Συνθήκες ζωής προηγούμενων αιώνων και χιλιετιών, δεν δικαιολογούνται, προκαλούμενες από την κερδοσκοπία. Συνεπώς, στόχος είναι η ακρίβεια που γεννά της φτώχεια και όχι η φτωχοποίηση που γεννά την ψευδο-φιλανθρωπία.
3. Τα μέτρα επιδοτήσεων των φτωχοποιημένων, επιδοτούν την κλεπτοκρατία των αγορών. Επιδοτούν, παγιώνουν και δίνουν το δικαίωμα εγγενών νέων αυξήσεων στους ανέλεγκτους κλεπτοκράτες, χρεώνοντας και πάλι τον λογαριασμό στο κοινωνικό σύνολο μέσω των κρατικών προϋπολογισμών και των δανείων από την ίδια ή άλλη καπιταλιστική κλεπτοκρατία. Στο κοινωνικό επίπεδο ωθούν αυτόνομα προς την φτωχοποίηση ως μέσο επιδότησης.
4. Η ακρίβεια που επιβλήθηκε πριν τον πόλεμο της Ουκρανίας και τον χρησιμοποιεί πλέον ως πραγματική επιμέρους αιτία, αλλά και ως μύθευμα που αιτιολογεί τις αυθαίρετες διαρκείς κερδοσκοπικές αυξήσεις, επηρεάζει ολικά και με αυτογενόμενα συνεχόμενα κύματα τις ζωές των ανθρώπων και τις δυνατότητες παραγωγής. Δεν είναι μόνο η ηλεκτρική ενέργεια πιο ακριβή ή τα καύσιμα. Η επικέντρωση σε αυτά είναι σκόπιμη, άθλια και απόλυτα ζημιογόνος, αφού περιορίζει την σκέψη σε ένα πεδίο όπου υπάρχουν (ψευδο)δικαιολογίες. Η παραγωγική διαδικασία (όπως και η παροχή υπηρεσιών) αποτελούν μία σύνθετη αλυσίδα, μια αλληλουχία διαδικασιών και παραγόντων. Το να εξετάζονται (και μάλιστα μερικώς και εντελώς επιδερμικά) μόνο ελάχιστες από τις διαδικασίες και παράγοντες των διαδικασιών (π.χ. κυκλοφορία με Ι.Χ. λόγω αύξησης των τιμών καυσίμων) είναι επιστημονικά γελοίο και κοινωνικά καταστροφικό.
5. Η εκποίηση κρατικών – δημόσιων δομών παραγωγής και υπηρεσιών σε ιδιώτες και η κατάργηση σειράς άλλων, η παράδοση κρίσιμων τομέων της κοινωνικής οικονομίας σε ιδιωτικά συμφέροντα, τα καρτέλ των ολιγαρχών, η διαφθορά και σήψη σε κάθε θεσμικό δημόσιο τομέα υπό τον καταναγκασμό ισχύος των ολιγαρχιών, η ελευθερία κάθε είδους και περιεχομένου εκμετάλλευσης ανθρώπων και πραγμάτων και όλες οι αντίστοιχες πολιτικές δημιουργούν ένα εφιαλτικό σκηνικό για τους ανθρώπους και τις κοινωνίες. Το πρώτο και άμεσο που οφείλει να γίνει είναι ο άμεσος κοινωνικός έλεγχος της αισχροκέρδειας – κερδοσκοπίας, ο οποίος είναι εφικτός με απλές μαθηματικές πράξεις.
6. Ελεγχος των τιμών τώρα !!!. Ο μαθηματικός έλεγχος του κόστους οδηγεί στην δυνατότητα ουσιαστικού ελέγχου των τιμών. Η θέσπιση θεμιτού ποσοστού συνολικού κέρδους από τις διαδικασίες παραγωγής και μεσολάβησης (εμπόριο) είναι αναγκαίος και εφικτός για κάθε κοινωνία και διαδικασία.
7. Η στοχευμένη μείωση των τιμών αγαθών και υπηρεσιών με την επιβολή πλαφόν δύναται να επιφέρει ουσιαστική μείωση των τιμών σε ολόκληρη την αλυσίδα προϊόντων (και “ανταγωνιστικό πλεονέκτημα” της ελληνικής οικονομίας για όσους το επιθυμούν). Εάν κρίσιμοι τομείς της οικονομίας κινδυνεύουν να απενεργοποιηθούν από την επιβαλλόμενη μείωση των τιμών πώλησης (αυτό συμβαίνει επί δεκαετίες με τους αγρότες παραγωγούς αλλά καμία παρέμβαση δεν γίνεται), είναι προτιμότερο να ενισχυθούν αυτοί οι τομείς (δεν θα γράψω την απαγορευμένη στην καπιταλ-φασιστική Ε.Ε. λέξη “επιδότηση”) ώστε να υπάρχει παραγωγικό ενδιαφέρον. Και πάλι το μοντέλο της “οικονομίας χωρίς κερδοσκοπικό κέρδος” δύναται να εφαρμοστεί. Συνεπώς, η άμεση λύση είναι μείωση των τιμών/κερδών/ κερδοσκοπίας/αισχροκέρδειας με βάση τον μαθηματικό υπολογισμό και ενίσχυση της αλυσίδας παραγωγής και όχι η επιδότηση των αισχροκερδών συμπεριφορών (με τα ψίχουλα από το κρατικό προϋπολογισμό στους φτωχοποιημένους), που αποτελεί επιβράβευση και παγίωσή των υψηλών τιμών και επιδότηση της ολιγαρχίας της αισχροκέρδειας και των καρτέλ.
Αυτά είναι τα ουσιώδη και άμεσα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, της φτωχοποίησης και της παρακμής της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
Brown Jenkin, Γιωργος Βουδουρης και 4 ακόμη

ΚΟΡΩΝΟ-ΙΟΣ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ και ΛΙΜΟΣ


ΜΟΝΟ ΤΟ ΟΛΙΚΟ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟ ΤΕΣΤ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟ-ΙΟ, τον ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ και τις ΦΡΙΚΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΟΣΩΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ

Αυτή η κατάσταση, όπως πάει, θα συνεχιστεί αέναα. Οι ιοί δεν νικιούνται. 
Μας έβαλαν σε καραντίνα με 40 κρούσματα την ημέρα. Σήμερα, έχουμε πολύ περισσότερα, αλλά δεν τα ανιχνεύουν πια και δεν τα ανακοινώνουν. Αυτά τα κρούσματα, με αυτές τις τακτικές, θα συνεχίσουν να υπάρχουν για πολλά χρόνια. Δεν θα υπάρξει εμβόλιο και, εάν υπάρξει κάτι τέτοιο, μάλλον θα είναι πιο επικίνδυνο από τον ιό. Η θεραπεία (αυτές που υπάρχουν και όσες θα έλθουν), θα είναι θετική για ένα μέρος μόνο όσων ασθενήσουν. Κάποιοι θα είναι “άτυχοι”, όπως είναι άτυχοι όσοι φεύγουν με πνευμονία από ένα κοινό κρυολόγημα και ακόμα πολυπληθέστεροι από άλλες ασθένειες.
Η επιδημία μπορεί να νικηθεί με τον συνολικό ταυτόχρονο έλεγχο του πληθυσμού και την επανάληψή του μέσα σε λίγες ημέρες. Χθες ο Μόσιαλος (της Ν.Δ.) υιοθέτησε την πρότασή μας. Δεν μας νοιάζει που δεν μας ανέφερε, ούτε μας νοιάζει πόσο γερμανο-υποταγής είναι. Τουλάχιστον, οι μισοί κάτοικοι αυτής της χώρας υποφέρουν από τέτοιες “νόσους” υποταγής, εθελοδουλείας και ατομικής σκοπιμότητας.
Αυτή η κατάσταση στην προβολή της, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας τη νεοφιλελεύθερη χολέρα που κυκλοφορεί ανενόχλητη και ορίζει το μέλλον όλων με βάση τα άθλια ολοκληρωτικά σχέδιά της, έχει πολύ ζοφερή προβολή για όλους.
Οι παραγωγοί των βασικών για την ζωή αγαθών, είναι σε απόγνωση και η εργασία τους δυσχεραίνεται μέρα με την ημέρα και λόγω των μέτρων. Η σοδειά τους είναι αβέβαιο εάν θα απορροφηθεί έγκαιρα ή εάν θα μείνει στα δέντρα ή στα χωράφια (τα αγροτικά προϊόντα έχουν συγκεκριμένους κύκλους ζωής). Οι δραστηριότητες του δευτερογενή και τριτογενή τομέα της οικονομίας έχουν παγώσει στο μεγαλύτερο μέρος τους. Ο τουρισμός φέτος θα είναι ανάμνηση και οι σχετικές με αυτόν δραστηριότητες όλων των τομέων της οικονομίας (πρωτογενής, δευτερογενής, τριτογενής) θα καταβαραθρωθούν.
Αυτό στις πόλεις θα σημάνει λιμό, σιτοδεία, αδυναμία συντήρησης και επιβίωσης. Το - ας το αποκαλέσουμε έτσι – ελληνικό κράτος δεν έχει τα εργαλεία να κινηθεί, τα έχει εκχωρήσει. Αυτοί που κυβερνούν, μαζί με τους περισσότερους από τους υπόλοιπους που καμώνονται τους πολιτικούς και τα κόμματα, λειτουργούν ως μαριονέτες.
Η κατάσταση περικλείει τα δύο βασικά στοιχεία που οδηγούν τον άνθρωπο σε πλήρη υποταγή και βιοτικό κοινωνικό αποπροσανατολισμό : τον φόβο για την ζωή και την ιδεαλιστική ελπίδα για το καλύτερο.
Ο ολοκληρωτισμός έχει τα λειτουργικά εργαλεία στα χέρια του και δεν ήταν ποτέ στην ιστορία απρόθυμος να τα χρησιμοποιήσει.
Το να απαιτήσουμε να κλείσει ο κύκλος της επιδημίας με καθολικά τεστ στον πληθυσμό είναι το εφικτό μέσο αντίστασης, αλλιώς θα περιμένουμε την σειρά μας να νοσήσουμε για να μας θεραπεύσουν.
Το να απαιτήσουμε παγκόσμιο λαϊκό άμεσο και δημοκρατικό έλεγχο κάθε δραστηριότητας βιοτεχνολογίας είναι ένας παγκόσμιος στόχος – πρόταση, που θέτει αρχές και ενώνει.
Την ίδια ώρα οι “επαναστάτες” δεν ασχολούνται με την παραγωγή προτάσεων, ασχολούνται με την κριτική, το ιδεολόγημα του “έθνους” και τις υπερεθνικές και εξω-εθνικές ιμπεριαλιστικές οντότητες, που πάντα υπήρχαν και πάντα διαδραμάτιζαν τους ίδιους χυδαίους ρόλους και όλα αυτά με τάσεις αλληλο-εξόντωσης ως δελφίνοι του θρόνου της επανάστασης, γιατί η κατοχή της πλήρους γνώσης μπορεί να είναι μόνο ατομική υπόθεση.
Κανένα επαναστατικό κίνημα δεν πέρασε στον λαό μέσα από θεωρίες και αφορισμούς, παρά μόνο μέσα από απτές και ουσιαστικές προτάσεις οργάνωσης της ανθρώπινης ζωής, ατομικής, κοινωνικής και διεθνικής. Αυτό διδάσκει η ζωή και η ιστορία.


















ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ, Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Η συνείδηση της οικονομικής κρίσης σε μια Ελλάδα πειραματόζωο


Όσο θα εντείνονται οι συγκρούσεις στην οικονομία και όσο το εξιλαστήριο θύμα θα είναι η κοινωνία, τόσο θα γίνεται πιο αποκαλυπτικό πως η σημερινή συγκρότηση των ατόμων σε κοινωνικές τάξεις, αλλά και το πολιτικό σύστημα που επιλέχτηκε για να υπηρετεί το κράτος θα αποσαθρώνεται.
Αντίθετα με όσους ισχυρίζονται πως η κρίση είναι κρίση χρέους ή κρίση υπέρογκων δαπανών, από όσα συμβαίνουν στο Νότο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτός ο ισχυρισμός είναι αδύναμος.
Βεβαίως έχουν οξυνθεί όλα τα οικονομικά μεγέθη, αλλά αυτό είναι συνέπεια μιας μη οικονομικής κρίσης.
Τα ΜΜΕ αλλά και οι κυβερνητικές πολιτικές, καθώς και ο αντιπολιτευτικός λόγος επισκιάζουν εντέχνως το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του σχεδιασμού που δεν καθιστά την Ελλάδα απλά πειραματόζωο, αλλά που ναι, μπορεί να στοχεύει και σε καταστροφή των κεφαλαίων που συγκροτούν την βάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα και που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το εμπόριο αλλά κυρίως ότι σχεδιάσθηκε, σχεδιάσθηκε για την καταστροφή των πολιτιστικών προτύπων και του συστήματος των παραδοσιακών κοινωνικών σχέσεων που δημιούργησαν το νεοελληνικό κράτος και με βάση αυτό , που συγκρότησαν την ελληνική κοινωνία, επειδή αυτά αποτελούν εμπόδιο στην ενθρόνιση του νεοφιλελεύθερου ιμπεριαλισμού, κυρίως σε μικρές και φτωχές οικονομίες όπως η χώρα μας, όπου υφίστανται έντονα τα στοιχεία παραδοσιακότητας στις οικονομικές σχέσεις και στην διαμόρφωση των δεικτών οικονομίας.
Οι βασικοί συντελεστές της Ελληνικής εκδοχής καπιταλιστικής ανάπτυξης, έχουν απόλυτη συνάφεια με το πολιτιστικό πρότυπο της συγκρότησης του Κράτους ως ανάγκη μιας κοινωνίας ατόμων που έμαθε να πολεμά για την ελευθερία της και που η ιστορία της βασίζεται όχι σε μεγάλες οικονομικές επαναστάσεις αλλά σε απελευθερωτικούς αγώνες, σε έναν εμφύλιο και σε πολλές δικτατορίες.
Για να κατανοήσουμε περισσότερο την κρίση, θα πρέπει να πάρουμε υπόψη τις παραδόσεις και τα εθιμικά, αν μπορούμε να τα πούμε έτσι, στοιχεία , πάνω στα οποία και με τα οποία οδήγησαν τον Ελληνικό λαό σε μια συγκεκριμένη μορφή συγκρότησης της Κοινωνίας και σε ένα αντίστοιχο της, Κράτος.
Ο Ελληνικός λαός, είναι από εκείνους τους λαούς που έχουν ενσωματώσει στο dna του, την διαρκή πάλη για ελευθερία και ανεξαρτησία, κάτι που καθόρισε και την θέση του απέναντι στην οικονομία και στην δημιουργία οικονομικών μεγεθών που στόχευαν από την μια στην εμπέδωση της ανεξαρτησία και της οικονομικής ελεύθερης δημιουργίας, ως κυρίαρχοι συντελεστές στον εθνικό καταμερισμό εργασίας και από την άλλη στην αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους ως ισότιμο πολιτισμένο και οικονομικά αυτοδύναμο, ισάξιο να συγκριθεί με κάθε άλλο στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Ο Ελληνικός πολιτισμός παρά τις έξωθεν πιέσεις και παρά την εθελοδουλεία του Πολιτικού Προσωπικού του Κράτους, το οποίο βιαζόταν να αναγνωρισθεί ως εκπρόσωπος μιας αναπτυγμένης οικονομίας και ως εκ τούτου ναρκοθετούσε κάθε προσπάθεια χειραφέτησης της Κοινωνίας και της οικονομίας υπηρετώντας με ανήθικους τρόπους και πολιτικές τα ξένα συμφέροντα που τους καθιστούσαν ιδιοκτήτες της εξουσίας , δεν μπόρεσε να θυσιάσει την συνείδηση των Ελλήνων ως προς την καταγωγή, το Έθνος και την Πατρίδα.
Παρ’ ότι το Πολιτικό Προσωπικό που διαχειριζόταν και διεύθυνε το Κράτος ήταν έντονα εθελόδουλο και διεφθαρμένο, εντούτοις ουδέποτε αποσκίρτησε από την Ελληνική του συνείδηση, την Ελληνική γλώσσα, τα έθιμά, τα ήθη και την Ελληνική του καταγωγή.
Φτάνω σήμερα να ισχυριστώ πως χωρίς να το θέλει, χωρίς να το έχει συνειδητοποιήσει, χωρίς να το επεδίωξε ποτέ, ο εθνικισμός της Ελληνικής καταγωγής των νεοελλήνων, ως συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού των αρχαίων ελλήνων, δημιούργησε κατά έναν αντίθετο ως προς τον καπιταλισμό, καπιταλιστικό σύστημα ανάπτυξης που βασιζόταν σε δύο σταθερές. Στην οικονομία της αλληλεγγύης, της ελεύθερης δημιουργίας και στην παραγωγής ανθρωπιστικών κοινωνικών σχέσεων που βρίσκονταν σε σύγκρουση με τις κοινωνικές – οικονομικές σχέσεις ενός συστήματος οικονομίας που είχε επιβληθεί απ’ έξω και που καθόριζε ένα πλήθος ταξικών αντιθέσεων, συγκρούσεων και συγκροτήσεων , κάτι που δεν αποτελούσε την κυριαρχική οικονομία των επαρχιακών πόλεων και τα χωριών και στην εισαγωγή οικονομικών προτύπων καπιταλιστική ανάπτυξης στο οποίο κυριαρχούν συγκρουσιακά στοιχεία που διαιρούν την κοινωνία σε υποτελείς δούλους και αφέντες κεφαλαιοκράτες σε αντίθεση με εκείνο που ορίζεται ως δημιουργία οικονομίας της προόδου και της ανάπτυξης ανθρωπιστικών σχέσεων.
Οι βασικές αντιθέσεις στην παραδοσιακή οικονομία, ενώ μπορούν σε κάποιο βαθμό να μοιάζουν με τις κυριαρχικές αντιθέσεις μιας καπιταλιστικής ή ιμπεριαλιστικής ανάπτυξης, εντούτοις από οποιανδήποτε πλευρά τις προσεγγίσεις, θα διαπιστώσεις πως είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Άλλη είναι η αντίθεση μεταξύ πλούσιου και φτωχού και άλλη η αντίθεση μεταξύ καπιταλιστή και εργάτη.
Τα πολιτιστικά στοιχεία που ενέπνευσαν τον Ελληνικό λαό από γένος σε Έθνος, από Κοινωνία σε Κράτος, δεν συναντιόνται σε άλλους λαούς και Κράτη, σαν και αυτά της Ευρωπαϊκής Δύσης ή της πέραν του Ατλαντικού.
Ενώ το κυρίαρχο δόγμα που συγκρότησε τις Δυτικές Κοινωνίες και τις ταύτισε με το Κράτος, ήταν ότι, τα άτομα συγκροτούνται σε Κράτος - Κοινωνία, για να υπηρετούν την οικονομία και το κέρδος, ώστε να αιτιολογείται από αυτό η υπόσταση του Κράτους και των πολιτιστικών του προτύπων όπου το άτομο υποβιβάζεται σε οικονομική μονάδα αναζητούσα την ανθρώπινη διάσταση της μέσα από το χρήμα, το αντίστοιχο κυριαρχικό δόγμα της Ελληνικής ιδιαιτερότητας ήταν πως η οικονομία υπηρετεί το άτομο και την κοινωνία για να υπηρετηθεί από αυτήν ως εργαλείο ευημερίας της ίδια της κοινωνίας και το Κράτος. Και αυτό έχει να κάνει με την Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη που ποτέ οι σημερινοί Έλληνες δεν τα απαρνήθηκαν ως ιστορική τους καταγωγή, απλά αμφισβητείται η καταγωγή τους αυτή από τους Δυτικούς.
Αυτό άλλωστε το δόγμα αποτέλεσε το κυρίαρχο και δεσποτικό αίτιο στις σχέσεις που αναπτύχθηκαν τόσο στην διαμόρφωση μιας αμυντικής – συντηρητικής οικονομίας των επαρχιακών πόλεων σε αντίθεση με την Αθήνα και άλλα μεγαλοαστικά κέντρα όσο και στις συγκρούσεις μεταξύ μισθωτών εργαζομένων και Καπιταλιστικού τρόπου δημιουργίας Κεφαλαίων και ανάπτυξης.
Και σήμερα ακόμα, μπορούμε να παρατηρήσουμε στις κοινότητες όπου εξακολουθούν να βιώνονται παραδοσιακές κοινωνικές σχέσεις, η οικονομία ανταλλαγής με βάση την χρηστική τους αξία αγαθών αντιτάσσεται στην καπιταλιστική οικονομία. στην οποία δεν υφίστανται αγαθά, παρά μόνο εμπορεύματα.
Για να γίνω ακόμη πιο κατανοητός,. όταν δεν έχεις ένα αβγό να τηγανίσεις, πηγαίνει στο πλησιέστερο μίνι μάρκετ για να το αγοράσεις. Από αυτήν την σχέση με το ιδιοκτήτη του μίνι μάρκετ προκύπτει μια οικονομική και κοινωνική σχέση, στην οποία εμπεριέχεται μια αξία χρηστική, το κέρδος για τον πωλητή και η διατροφική για τον καταναλωτή, μια δεύτερη αξία, το νταβατζιλίκι στο Κράτος, που λέγεται ΦΠΑ. και μια τρίτη, η κοινωνική. Η θέση δηλαδή του ατόμου σε σχέση με τα πράγματα, τις βιοποριστικές του ανάγκες και με την ανθρώπινη του υπόσταση.
Ανάλογα με τον τρόπο που το άτομο προμηθεύεται προϊόντα κατατάσσεται σε μια κλίμακα που ο ίδιος επινόησε, και κατηγοριοποιείτε ως προς αυτήν. Αν ο εργαζόμενος αγοράζει τα αναγκαία είδη βιοπορισμού του με πραγματικό χρήμα ή με πιστωτική κάρτα ή με πίστωση ( βερεσέ) , ο τρόπος αυτός τον κατατάσσει σε διαφορετικές βαθμίδες της κλίμακας. Επομένως κάθε οικονομική συναλλαγή κατηγοριοποιεί το άτομο στην κοινότητα, από το μείον ως το απόλυτο θετικό.
Στο χωριό, όπου κυριαρχούν οι ανθρωπιστικές κοινωνικές σχέσεις πιο έντονα από τις οικονομικές, δηλαδή ανταγωνιστικές προς την Καπιταλιστική οικονομία, πηγαίνεις στην γειτόνισσα σου και παίρνεις ένα αβγό. Την επομένη που γεννούν οι κότες σου της το επιστρέφεις χωρίς να πληρώσεις τόκο. Χωρίς να πληρώσεις φόρο.
Αυτή η οικονομία συγκρούεται με την καπιταλιστική.
Είναι η σχέση ανάμεσα στις ανάγκες σου, στην ικανοποίηση των αναγκών, του τρόπου και τον μεσολαβητή που στον καπιταλισμό αποτελεί μια κατ’ εξοχήν εμπορευματική οικονομική σχέση, ενώ στο παράδειγμα με το χωριό, οι σχέσεις βιοπορισμού είναι κατ’ εξοχήν ανθρωπιστικές και όχι αναγκαστικά οικονομικές που υποκρύπτουν εκμετάλλευση , κέρδος και υπεραξία.
Μπορούμε επίσης να διαπιστώσουμε πως η οικονομία που αναπτύσσεται στις επαρχιακές πόλεις και τις μικρές ή μεγάλες κοινότητες διατηρεί ως βασικό στοιχείο ύπαρξης την ελευθερία σχέσεων με την παραγωγή και την ικανοποίηση των βασικών αναγκών μέσα από αυτή. Αυτή καθορίζει μέχρι έναν βαθμό και την διαμόρφωση κοινωνικών-οικονομικών σχέσεων πέραν των παραδοσιακών μεταξύ των ατόμων, ενώ στα μεγάλα αστικά κέντρα που ανθίζουν οι εκμεταλλευτικές κοινωνικές σχέσεις, το εμπόριο, η βιομηχανική παραγωγή, οι υπηρεσίες και οι σχέσεις οικονομικής ανάπτυξης, οι συγκροτήσεις κοινωνικών στρωμάτων και η ικανοποίηση των βασικών βιοποριστικών αναγκών χαρακτηρίζονται από την ανελευθερία, την υποταγή, την διαφθορά, το εξαναγκασμό και έναν ανταγωνιστικό ταξικό εκτοπισμό των ατόμων ως προς τις ανάγκες του σε σχέση με την παραγωγή και την ιδιοποίηση του πλούτου που η παραγωγή δημιουργεί.
Η διαφθορά του πολιτικού προσωπικού, το οποίο διέφθειρε και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα , αλλά και τον ίδιο τον λαό, δεν αποτελεί συγκυριακό φαινόμενο που συναντιέται στον παρόντα χρόνο.
Από την εποχή των προεστών, πριν την απελευθέρωση από τους Τούρκους, οι φόροι που η κοινότητα πλήρωνε στην Πύλη, χρηματοδοτούσαν τα πλούτη των προεστών αφού οι ίδιοι έβαζαν καπέλο στους φόρους για κάθε μέλος της κοινότητας. Άλλωστε μετά την απελευθέρωση οι ίδιοι προνομιούχοι από τους Τούρκους που είχαν χριστεί και ήρωες της επανάστασης, όταν ο Καποδίστριας τους αφαίρεσε το προνόμιο της συλλογής των φόρων για λογαριασμό τώρα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, τον δολοφόνησαν.
Το ελληνικό κράτος καθ’ όλη την διαδρομή εξέλιξης του, δεν αποτελεί παρά συνέχεια της νεοσύστατης συνείδησης του, από τον Καποδίστρια μέχρι σήμερα.
Μια συνείδηση που διαμορφώνεται τόσο από κατάλοιπα προνομίων που παραχωρήθηκα από κατοχικές δυνάμεις, όσο και μετά, από νέα προνόμια που ανταλλάσσονται μεταξύ των οικονομικά εύρωστων φατριών και της δυτικοευρωπαϊκής οικονομικής δυναστείας και μήλον της έριδος την διαφέντευση της χώρας από δυνάμεις – κράτη που βρίσκονται μεταξύ τους σε διαμάχες υπεροχής, με δυσβάστακτα δάνεια και χρέη και ως αντιπαροχή στο πολιτικό προσωπικό να εκμεταλλεύεται προνομιακά αυτό την εξουσία πάνω στο Κράτος και τον λαό.
Από αυτή την σχέση γεννήθηκε μια συγκεκριμένη τύπου ηθική της εξουσίας, που στο όνομα της οι πολιτικοί δεν διστάζουν να υπονομεύσουν όχι μόνο την ευημερία του λαού αλλά και του κράτους. Φαίνεται να αποτελεί αξίωμα στην εξέλιξη του Κράτους, της οικονομίας και του Πολιτικού Προσωπικού, που έχει δηλητηριάσει και το σύνολο της Κοινωνίας , μέχρι και το νεογέννητο μέλος της που εκπαιδεύεται ως τέτοιο.
Αυτή λοιπόν η συνείδηση εξουσίας και ηθικής της εξουσίας και των εραστών της, διαμόρφωσε ένα περιβάλλον συγκρούσεων, δυνάμεων οικονομικών με πολιτικές διασυνδέσεις, καθώς και σχέσεις αμοιβαίας εξάρτησης οικονομικών δυνάμεων και πολιτικού προσωπικού. Στο επίπεδο της Κοινωνίας οι συγκρούσεις αυτές και η ηθική που τις περιέβαλε συγκροτούσαν «στρατόπεδα επιρροής» και εξαναγκασμού ή εξαγοράς κοινωνικών τμημάτων τα οποία κυρίως, τα καθοδηγούσε στις επιλογές τους αυτές η ανάγκη βιοπορισμού, η αμάθεια και η ιδιοτέλεια που το ίδιο το κράτος προπαγάνδιζε. Δηλαδή ο ατομικισμός.
Παρ’ όλα αυτά όμως, στις προηγούμενες γενιές λαού και πολιτικού προσωπικού, τίποτε δεν μπορούσε να μπει εμπόδιο σε εκείνο που τους όριζε ως γένος των Ελλήνων με την αδιάσπαστη στον χρόνο ιστορική συνέχεια με τους Αρχαίους Έλληνες, ως πολιτισμό και ως έθνος, αν και το «έθνος» ξεπερνά τα στενά όρια του «γένους».
Γιατί το «έθνος» δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι , με τα κοινά ήθη , τα κοινά έθιμά τους, η κοινή αιματολογική καταγωγή ή ιστορία των προγόνων ή η κοινή τους θρησκεία αλλά και εκείνα τα φύλλα ανθρώπων, που κατοικούσαν στα ίδια εδάφη και που μαζί τους πολέμησαν, ενώθηκαν , πέθαναν και απελευθέρωσαν τούτον τον δύστυχο τόπο.
Στο πέρασμα των χρόνων μέχρι σήμερα, παρ’ ότι το Πολιτικό Προσωπικό και οι κρατικοί θεσμοί αποτελούσαν εργαλεία ξένων δυνάμεων, εντούτοις ποτέ δεν επιχείρησαν να ξεριζώσουν τον Έλληνα από τις ρίζες του.
Αυτόν που σήμερα συμβαίνει, είναι πως κάποια ανδρείκελα, εκπαιδευμένοι πρακτορίσκοι ξένων δυνάμεων, μαζί με μια προδοτική κάστα δικαστών χωρίς Ελληνική συνείδηση και χωρίς Ελληνική παιδεία., απόγονοι των «νικητών» του εμφυλίου, εκμαυλισμένοι των ίδιων δυνάμεων που υπηρέτησαν τις κατοχικές δυνάμεις του Γ΄ Ράιχ ή ως συνεργάτες αργότερα των Άγγλο-αμερικάνικων συμφερόντων εναντίον των Ελλήνων που πρόβαλλαν πραγματική αντίσταση κατά των κατακτητών και οδήγησαν έναν λαό στον εμφύλιο πόλεμο για λογαριασμό των ξένων συμφερόντων που μετέπειτα τους έχρησαν οικοδεσπότες-εξουσιαστές, αφού ιδιοποιήθηκαν το κράτος και τον μόχθο του λαού, αφού τον υπερχρέωσαν, πλούτισαν, λήστεψαν και εξακολουθούν να τον ληστεύουν, τώρα διαμοιράζουν τα ιμάτιά του για να διατηρήσουν τα προνόμια εξουσία τους , για μια θέση Πρωθυπουργού, Υπουργού, Βουλευτή, Δικαστή , Δημάρχου, Συνδικαλιστή .
Εκείνο στο οποίο εγκληματούν, εκείνο όμως που ξεριζώνουν από τον λαό, δεν είναι μόνο η γη , το νερό, οι Δημόσιες επιχειρήσεις, ο ορυκτός πλούτος, εκείνο που κάνουν είναι ξεριζώνουν τον λαό από τις ρίζες του.
Να ξεριζώσουν την συνείδηση από αυτό που τους γέννησε. Από αυτό για το οποίο πολέμησαν για την απελευθέρωση το 1821, για την απελευθέρωση καταπατημένων εδαφών μέχρι που και πάλι οι ξένες δυνάμεις καθοδήγησαν την Μικρασιατική καταστροφή. Από αυτό για το οποίο πολέμησαν το 1940, από αυτό για το οποίο δεν χαρίστηκαν στην ζωή τους αλλά οργάνωσαν την αντίσταση και σκοτώθηκα, με χιλιάδες νεκρούς και καμένα χωριά από του Ναζί..
Μας υποχρεώνουν μέσα από ανήθικους φόρους να χάσουμε την ατομική μας ιδιοκτησία και την γη μας, τα σπίτια μας, τον τόπο μας για να τα αγοράσουν ξένοι έποικοι.
Μας βιάζουν την αρχή της Ελληνικής οικογένειας , της ασφάλειας της οικογένειας, την αλληλεγγύη της οικογένειας, υποχρεώνοντας τα παιδιά μας, επειδή έτσι κάνουν στις χώρες τους, να καταθέτουν φορολογικές δηλώσεις μόλις γίνονται 18 χρονών.
Υποχρεώνουν τα παιδιά μας να μένουν άνεργα και να φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό.
Μας υβρίζουν και χυδαιολογούν εναντίον της δημιουργίας της οικογένειας, επειδή αναπαράγεται. Μεταχειρίζονται τα παιδιά μας ως κρυμμένο πλούτο που δεν το δηλώσαμε. Λένε, πως για να έχεις παιδιά πρέπει να κρύβεις εισοδήματα από το Κράτος. Γιατί, με τα μέτρα και τους φόρους που έχουμε πάρει πως μπορεί να γεννήσεις παιδιά και να τα ζήσεις.
Χρησιμοποιούν τα παιδιά μας σαν αντικείμενα, σαν οικονομικούς δείκτες, σαν αυτοκίνητα πολυτελείας, που πρέπει για αυτά να πληρώσουμε φόρο πολυτελείας.
Μας λοιδορούν που φτωχύναμε επειδή αυτοί που μας έκαναν άνεργους, διατείνονται πως μαζί τα φάγαμε. Μας βάζουν φόρους για να χάσουμε τις οικονομίες και τα σπίτια μας και έρχονται στην συνέχεια και μας λένε πως θα σας δώσουμε ένα επίδομα αλληλεγγύης μόνο αν δεν έχετε τίποτα δικό σας.
Δημιουργούν το δήθεν κοινωνικό τιμολόγιο στο ηλεκτρικό ρεύμα και η ΔΕΗ μας βάζει καπέλο επειδή το Κράτος έμαθε να κάνει μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.
Ξεδιάντροπα αυθαδιάζουν απέναντι στην δυστυχία που μας προκάλεσαν λέγοντας πως παίρνουν ή θα πάρουν μέτρα βοήθεια μόνο για εκείνους που έμειναν χωρίς δουλειά και χωρίς εισόδημα, αλλά με την προϋπόθεση να έχουν απολέσει την ατομική τους περιουσία, διαφορετικά θα τους επιβληθούν φόροι κατοχής, που αν δεν τους πληρώσουν θα κατάσχουν όσα και ότι εκείνοι επιθυμούν.
Κάθε οικογένεια από το σύνολο όσων είχαν και εξακολουθούν να έχουν την «ευτυχία» να εργάζονται, μαζί με την άγρια φορολόγηση έχουν και κάποιο μέλος στην οικογένεια τους άνεργο. Όμως όσοι , και είναι οι περισσότεροι, δεν εργάζονται πως ζουν; Αυτό τους απασχολεί μόνο ως φόβητρο εναντίον μας.
Για την Ελληνική οικογένεια αποτελεί ιερό πατροπαράδοτο καθήκον και ηθικό πολιτιστικό αξίωμα να βοηθά τα μέλη της που βρίσκονται σε δυσκολία, πόσο μάλλον όταν είναι άνεργα.
Τότε το κράτος των διατεταγμένων πρακτορίσκων, σε κατηγορεί ότι για να βοηθάς την οικογένειά σου ή την οικογένεια του παιδιού σους από την πενιχρή σου σύνταξη ή τον πενιχρό σου μισθό, κλέβεις το κράτος, κλέβεις φόρους και είσαι φοροφυγάς.
Τότε σου βάζουν περισσότερους φόρους, σου κόβουν περισσότερο τον μισθό ή την σύνταξη, σου στέλνουν ραβασάκια πως αν δεν πληρώσεις τους φόρους θα σου κατασχέσουν το σπίτι, το αυτοκίνητο το μισθό.
Σου λένε πως δεν μπορεί με έναν μισθό, με ένα μικρό χωράφι, με ένα μικρομάγαζο να έχεις ατομική ιδιοκτησία. Να έχεις σπίτι και αυτοκίνητο. Ακόμα χειρότερα να έχεις και εξοχικό ή ατομική επιχείρηση.
Για δες στην αναπτυγμένη και πολιτισμένη Ευρώπη; Μόνο το 10% έχει τέτοια προνόμια και μόνο το 3% έχουν ατομική επιχείρηση. Πως είναι δυνατό οι έλληνες μισθοσυντήρητοι να έχουν ιδιοκτησία;
Πρέπει να την χάσουν. Γι’ αυτό από την μια θα τους μειώνουμε τον μισθό και από την άλλη θα αυξάνουμε τους φόρους, θα βάζουμε φόρους πάνω στους φόρους, θα αυξάνουμε τις τιμές στα είδη καθημερινής ανάγκης, για να τους αναγκάσουμε να γίνουν ευάλωτοι και εύχρηστοι. Χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλεια, χωρίς ιδιοκτησία και μόνο με την υποχρέωση να δουλεύουν φοβισμένοι, τρομοκρατημένοι, απελπισμένοι για όσο θέλουμε για μας. Έτσι δεν θα αποτελούν κίνδυνο, έτσι θα τους αφαιρέσουμε την συνείδηση, θα τους υποβάλλουμε σε μια εξαθλιωμένη ζωώδη ύπαρξη.
Σχεδιάζουν να χάσουν την γη τους οι μικροί γεωργοί, να χάσουν τα κοπάδια τους οι μικροί κτηνοτρόφοι, να τα πουλήσουν σε ξένες εκμεταλλευτικές εταιρίες που θα παράγουν για τα κέρδη τους ότι γεωργικά προϊόντα επιθυμούν. Ενώ ο λαός θα πεινάει αυτοί θα παράγουν βιοκαύσιμα ή άλλα γεωργικά προϊόντα ή μεταλλαγμένα, τα οποία μόνο θα εξάγουν.
Δες τε τι προπαγανδίζει η τηλεόραση για νέες καλλιέργειες και νέους καλλιεργητές. Παραδοσιακά γεωργικά ή καινούργια προϊόντα γης, συσκευασμένα σε πολυτελείς συσκευασίες που εξάγονται μόνο σε πλούσιους.
Δες τε πως εκμεταλλεύονται τις Τρίτες αναδυόμενες οικονομίες, όπως την Ινδία.
Οι πολυεθνικές έχουν αγοράσει τεράστιες εδαφικές εκτάσεις και παράγουν μεταλλαγμένα και βιοκαύσιμα. Όμως οι γεωργοί πεθαίνουν από την πείνα.
Δες τε τι προπαγανδίζουν για επιδοτήσεις σε νέους αγρότες. Να παράγουν βιοκαύσιμα που δεν έχουν μεγάλο κόστος παραγωγής αλλά αποφέρουν μεγάλα κέρδη ή να παράγουν νέα προϊόντα που θα τα εξάγουν, μιας και η αγοραστική αδύναμη των καταναλωτών έχει σχεδόν εκμηδενισθεί. Την έχουν ενσυνείδητα εκμηδενίσει.
Όμως η χώρα μας για να θρέψει τον πληθυσμό της εισάγει γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα.
Η Κυβέρνηση δημιουργεί συνθήκες απολίτιστων τριτοκοσμικών λαών στην χώρα μας για να έρθουν νέες επενδύσεις, με έναν λαό εξαθλιωμένο από τους φόρους, την ανεργία, την φτώχεια, τα αδιέξοδα και την έλλειψη αυτοσεβασμού.
Η Κυβέρνηση αφού έκλεισε πολλά νοσοκομεία και κατάργησε πολλές κλίνες, αφού σχεδίασε την έλλειψη φαρμάκων και υποχρέωσε σε οικονομική αδυναμία τα ασφαλιστικά ταμεία για να αυξήσει την βιολογική θνησιμότητα του λαού, σήμερα κλείνει Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά ιδρύματα για να διευκολύνει την θνησιμότητα της γνώσης. Δεν χρειάζονται οι πλουτοκράτες επενδυτές μορφωμένους εργαζόμενους, παρά μόνο αγράμματους δούλους.
Σε αυτήν την χώρα με αυτό τον εξαθλιωμένο λαό θα κερδοσκοπήσουν μεγάλες ή μικρές τυχοδιωκτικές πολυεθνικές επιχειρήσεις, που θα έρθουν για ένα κομμάτι ψωμί να κερδίσουν δισεκατομμύρια καθιστώντας τον λαό μας υπόδουλο και ληστεύοντας τον εθνικό μας πλούτο.
Αλήθεια ποιος άνεργος ακόμα και για διακόσια ευρώ, δεν θα πάει να εργαστεί για δέκα και δώδεκα ώρες την ημέρα, όταν θα τον κοιτούν τα μάτια των αδυνατισμένων παιδιών του, τα οποία καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε πως μπορούμε να τα ξεγελάσουμε;
Τι μας λένε τα γελοία πρακτοράκια των ξένων κεφαλαιοκρατών;
Η κακή κρίση, οι κακές κυβερνήσεις του ….παρελθόντος, οι κακές συνήθειες να ζητάμε όλο και περισσότερα, να ζητάμε λιγότερα πλούτη για τους λίγους και περισσότερα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα για τους πολλούς, δημιούργησαν την ανεργία και εξαθλιώνουν τον λαό και η μόνη διέξοδος είναι η ανάπτυξη, όπως οι προστάτες και φίλοι μας, ξένες δυνάμεις και τρωκτικά μας καθοδηγούν.
Με την είσοδο ξένων κεφαλαίων, νέων επενδύσεων, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Θα βρουν δουλειά οι άνεργοι.
Αλλά για να έρθουν οι νέες επενδύσεις οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα. Πρώτα απ’ όλα ο μισθός τους θα τον καθορίζει ο Υπουργός.
Αφεντικό των αναγκών του κάθε εργαζόμενου θα είναι ο κύριος Υπουργός.
Οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όσο τους έχει ανάγκη η εταιρία και για όσο χρόνο μέσα στην ημέρα τους χρειάζεται.
Δεν θα παίρνουν επιδόματα και θα ζουν με όσα ο κ. Υπουργός θα αποφασίζει αφού πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των νέων επενδύσεων.
Ο μισθός τους θα ανταποκρίνεται στο δικαίωμα του εργοδότη τους να κρίνει μόνο εκείνος και τον εργαζόμενο και την δουλειά του και τις ανάγκες του.
Ο μισθωτός δεν θα μπορεί να αντιδράσει αφού οι άνεργοι θα απειλούν την θέση εργασίας τους και το μεροκάματό του.
Έτσι με αυτόν τον τρόπο κάποιοι θα δρουν δουλειά. Κάποιοι θα νιώθουν ευτυχισμένοι επειδή θα εργάζονται έστω και με 250 ευρώ ασχέτως αν ο κ. Υπουργός θα έχει θεσπίσει βασικό μισθό 586 ευρώ.
Η μεγάλη ανεργία και η ύφεση είναι εκείνοι οι παράγοντες που διαμορφώνουν τους μισθούς, όταν δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις, δημοκρατικά δικαιώματα και έντιμοι δικαστές.
Ποιο ευτυχισμένοι θα νιώθουν εκείνοι που δεν θα έχουν παιδιά και ατομική ιδιοκτησία. Γιατί θα πληρώνουν πολύ λίγους φόρους και θα ζουν «καλλίτερα».
Άλλωστε σημασία έχει το ταξίδι.
Δεν έχει σημασία πόσα λεφτά θα παίρνεις, σημασία έχει να εργάζεσαι.
Και αν δεν έχεις καμιά ιδιοκτησία, τόσο το καλλίτερο για σένα.
Άλλωστε ποιος είναι πιο ευτυχισμένος; Το ρολόι ή ο άνεργος;
Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης και δυστυχώς δεν υπάρχει λαός για να την ανατρέψει.

ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ, Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ : ΟΙ ΜΗ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ


Ας θυμηθούμε μια από το παρελθόν προσφιλή έκφραση Πασοκ, «Οι μη προνομιούχοι» και μην βιαστούν κάποιοι να προβάλλουν τον θυμό τους ως επιχείρημα.
Ο Ιμπεριαλισμός, γνήσιο παιδί του Προτεσταντισμού, υιοθετημένο παιδί της τρικολόρε κυβέρνησης που νέμεται την χώρα μας, διδάσκει πως εκείνος που είναι προνομιούχος πρέπει και να το αποδεικνύει και να φαίνεται..
Σύμφωνα με το Προτεσταντισμό, οι εκ δεξιών του πατρός καταδεικνύονται στην ζώσα πραγματικότητα ως οι ξεχωριστοί από τον θεό και εσωσμένοι .
Το αντίθετο προβάλλεται τόσο από την ορθοδοξία όσο και από τους Καθολικούς. Δηλαδή εις την Δευτέρα παρουσία και ως ενάρετοι μπορεί να καθίσουν Δεξιά του Πατρός.
Πως λοιπόν φαίνεται ο προνομιούχος; Πρέπει να ξεχωρίζει ώστε να αποτελεί εν τοις πράγμασοι εσωσμένος και επί της ζώσας πραγματικότητας ο εκ Δεξιών του πατρός;
Ο προνομιούχος, πρέπει να έχει βίλα με πισίνα και να μην πληρώνει φόρους, να έχει κότερο και πολυτελή αυτοκίνητα και να μην πληρώνει φόρους, να έχει υπηρετικό προσωπικό, σκυλάκια ράτσας και όλα τα έξοδα την καθημερινότητας του, του ιδίου, της οικογένειάς του, υπηρετικού του προσωπικού, να εγγράφονται ως έξοδα της επιχείρησής του. Εκείνος να δηλώνει εισόδημα μικρότερο από έναν απλό προϊστάμενο στην επιχείρηση του, να κατέχει πλήθος μετοχών και μεγάλα αποθηκευμένα εισοδήματα σε επιφανείς τράπεζες του εξωτερικού, να κοσμεί τις στήλες κουτσομπολιού της Αριστοκρατίας, να γίνεται πρώτη είδηση ως καλλιτεχνική δραστηριότητα , να ηγείται εκείνος ή η σύζυγος, ή η κόρη σε οργανώσεις φιλανθρωπίας και διεθνούς κοινωνικής δραστηριότητας οργανισμών υπό τη αιγίδα κάποιου διεθνούς οργανισμού, αλλά ποτέ να μην πληρώνει και ποτέ να μην συμμετέχει σε εκδηλώσεις οικονομικής συνδρομής, παρά να συμβάλει ώστε οι τρίτοι να προβάλλουν τα «ανθρωπιστικά» τους ιδεώδη.
Ο προνομιούχος πρέπει να κατέχει προβεβλημένη θέση στα Δημόσια πράγματα, να συναγελάζεται με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, να χρηματοδοτεί πολιτικούς και πολιτικές, να έχει αποφασιστικό ρόλο και λόγο στην διαμόρφωση πολιτικών στρατηγικών στην οικονομία και στην «παραχώρηση» δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Αλλά και στους προνομιούχους υπάρχουν διαβαθμίσεις και προβάλλονται κατά τρόπο τέτοιο που να προσελκύει πλήθος «υπηρετικού» προσωπικού που να υπηρετεί το αξίωμα του Προνομιούχου.
Έτσι παρακολουθούμε δίπλα σε αυτούς να συνωστίζονται «ευγενή» επαγγέλματα, Πολιτικοί, Συνδικαλιστές, Άρχοντες Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Μάνατζερ επιχειρήσεων και Τραπεζών.
Είναι εκείνοι που «Θυσιάζονται» για την «από-ενοχοποίηση» της τάξης των Προνομιούχων.
Στον αντίποδα βρίσκονται οι Μη Προνομιούχοι. Οι Μη εσωσμένοι, εκείνοι που δεν επελέγησαν από τον Θεό να κατέχουν επιφανή θέση ως γνήσιοι αντιπρόσωποί του στην διάρκεια της ζωής τους.
Σε εκείνους διδάσκεται η ενάρετη ζωή, οι Δέκα ή είκοσι ή όσοι οι νόμοι ενός Κράτους, εντολές που θα πρέπει να υπηρετήσουν ώστε μετά θάνατο και αν ποτέ γίνει η Δεύτερη Παρουσία, να επιλεγούν για την προνομιούχου θέση των εκ Δεξιών του Πατρός.
Ο Μη Προνομιούχος, ξεχωρίζει επειδή δουλεύει και ΟΧΙ επειδή εργάζεται.

Ένα παράδειγμα πριν συνεχίσω: Ένας μισθωτός εργάζεται κατά την διάρκεια ενός Σαββάτου ή Κυριακής ή χρόνου εκτός δουλειάς, όταν ας πούμε περιποιείται το κήπο του σπιτιού του, αν επισκευάζει κάποιο εργαλείο στο σπίτι του, αν δηλαδή ό,τι κάνει δεν συγκαταλέγεται στην ανάγκη να καλύψει τις βιοποριστικές του ανάγκες.
Ακόμα και όταν η κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών δεν εξαρτάται από τρίτο, από έναν εργοδότη και πάλι τότε εργάζεται.

Συνεχίζουμε λοιπόν. Ο Μη Προνομιούχος κατʼ αρχή πληρώνει φόρους, δουλεύει στην ιδιοκτησία κάποιου, αμείβεται με όρους και προϋποθέσεις που ο Κάποιος ορίζει, από τον Κάποιο ζει εκείνος και η οικογένειά του, από τον Κάποιο μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά του, από τον Κάποιο μπορεί να αγοράσει ένα αυτοκίνητο, ένα ψυγείο μια κουζίνα, από τον Κάποιο μπορεί να αγοράσει τρόφιμα, ενδύματα , θέρμανση, ψύξη. Από το Κάποιον θα αποκτήσει την δυνατότητα να πληρώσει φόρους, να διασκεδάσει, να κάνει διακοπές, να έχει ατομική δραστηριότητα, να χαρεί την οικογένειά του.

Στον Μη Προνομιούχο, παρέχονται ελευθερίες και δικαιώματα την ίδια στιγμή και παράλληλα, επιβάλλονται αυξήσεις στα προϊόντα, επιπλέον φόροι, μειώνονται οι αποδοχές του, ευελικτοποιούνται οι σχέσεις που ορίζουν την δουλειά και τον μισθό, την υγεία και την πρόσβαση στα νοσοκομεία, την εκπαίδευση και την εύρεση εργασίας.
Ο Μη προνομιούχος, έχει κάθε Δικαίωμα και κάθε Ελευθερία να έχει ελεύθερο χρόνο, να οργανώνεται, να διεκδικεί, να απεργεί, να καταναλώνει, να εκλέγει ή και να εκλέγεται.
Αλλά εφʼ όσον έχει αυτά τα δικαιώματα και αυτές τις ελευθερίες, παράλληλα οι φόροι, οι απολύσεις, η ανεργία, οι αυξήσεις των προϊόντων καθημερινότητας, οι διαφημίσεις αναγκών, οι έκτακτες καταστάσεις, οι οικονομικές κρίσεις, οι ανάγκες της οικογένειας, οι ανάγκες των παιδιών του, η ανάγκη να δημιουργήσει οικογένεια, δεν του επιτρέπουν ούτε να έχει ελεύθερο χρόνο, ούτε να σκέφτεται, ούτε να οργανώνεται, ούτε να διεκδικεί, ούτε να απεργεί, παρά να υποτάσσεται στις ανάγκες του και στα δικαιώματα του άλλου. Του εργοδότη του. Του Κράτους. Των Κυβερνήσεων.
Αν λοιπόν, την προηγούμενη περίοδο υπήρξε εκείνο το οικονομικό χρονικό διάστημα κατά το οποίο οι Προνομιούχοι έδιναν μικρή σημασία αν τα σύμβολα που τους καθιστούσαν "επιφανείς" κατρακυλούσαν στο επίπεδο των Μη Προνομιούχων, αν δηλαδή επετράπη στους Μη Προνομιούχους να αποκτήσουν μόνιμη κατοικία, ακριβό αυτοκίνητο, ευκολία στην κατανάλωση, άνετες διακοπές σε ακριβά ξενοδοχεία, ταξίδια αναψυχής στο εξωτερικό, πρώτη και δεύτερη εξοχική κατοικία, αυτό ήταν μια παρένθεση που χρεώνεται ως ενοχική για τους Προνομιούχους και καταδικαστέα σύμπραξη και αυθάδεια σε μια ευημερία με δανεικά, για τους Μη Προνομιούχους.
Τις τελευταίες μέρες που πέρασαν, ας αναρωτηθεί καθένας από εμάς, πόσο χρόνο αφιέρωσε για να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα στο Κοινοβούλιο σε σχέση με ένα Τούρκικο σίριαλ ή μια άλλη σαπουνόπερα ή βλέποντας ποδόσφαιρο ή μπάσκετ.
Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας, πόσο χρόνο αφιέρωσε για να προβάλει την αντίθεσή του εναντίων των φοροεισπρακτικών μέτρων που ψήφισαν οι σερβιέτες της Μέρκελ, γιατί δεν υπήρξε οργανωμένη και μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, γιατί αν συνδικαλίζεται θα ψηφίσει και πάλι τα ίδια συνδικαλιστικά στελέχη των κομμάτων, γιατί αν γίνουν εκλογές θα ψηφίσει και πάλι τους ίδιους βουλευτές ή θα εγκλωβιστεί στα ίδια κλεπτολαϊκά σύμβολα και κόμματα που του καταστρέφουν την ζωή και το μέλλον του;

Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας, γιατί εγκλωβίζεται σε προπαγανδιστικές φιέστες "Τρομοκρατίας", γιατί δέχεται ότι πρέπει να τον χρησιμοποιούν είτε ως μέσον είτε ως εργαλείο είτε ως αιτιολόγηση υποτέλειας, εξαναγκασμού, προβολή των προνομιούχων, ανθελληνισμού της Ελληνικότητα του Κράτους, υποτακτικών σε φόρους και πατριωτικού καθήκοντος υπεράσπισης ξένων οικονομιών και ξένων επικυρίαρχων κρατών και καθεστώτων, υποτακτικών και δούλων εκφυλιστικών προτύπων παραίτησης από την Κυριαρχία, ή την Ανεξαρτησία, ΄την Δημοκρατία, την Ελευθερία, την Αξιοπρέπεια, τον Αυτοπροσδιορισμό.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΕΕΕΕ


                                   Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΕΕΕ…»


            Νεοέλληνας : μια ζωή στο μαντρί …

Α.        Μια βαθύτερη ματιά στην ελληνική κοινωνία μας δίνει την επίγνωση ότι ο κοτζαμπασισμός δεν νικήθηκε ποτέ. Τι κι αν χύθηκαν ποτάμια από αίμα αγνών Ελλήνων αγωνιστών για να δημιουργηθεί ένα κράτος ελεύθερων ανθρώπων, τι και αν στην πορεία χάθηκαν άνθρωποι και ψυχές στον αγώνα για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, ο κοτζαμπασισμός δεν νικήθηκε. Απλά μεταβλήθηκε, μετατράπηκε σε άλλου τύπου επιχείρηση. Στην Ελλάδα η «βιομηχανική επανάσταση» και ο καπιταλισμός μετέτρεψαν τον κοτζαμπάση γαιοκτήμονα σε επιχειρηματία, βιομήχανο, πολιτικό. [1]
Κουβαλώντας την ίδια λογική κυριαρχίας στον λαό, που τους συνοδεύει αιώνες, φρόντισαν πρώτα ανατρέψουν - ακόμα και βίαια - όσους προσπάθησαν να μειώσουν ή να εξαφανίσουν την ισχύ τους και να μην επιτρέψουν να σηκώσει κεφάλι σε κάθε επίπεδο αυτός ο λαός.
Οντας (χωρίς να το γνωρίζουν οι περισσότεροι) πλατωνιστές, φρόντισαν να συγκροτήσουν τη νέας μορφής ολιγαρχία της χώρας και να την στελεχώσουν με τέκνα, ανηψιούς και διάφορους άλλους πρόθυμους οσφυοκάμπτες.
Β.        Αυτοί νεμήθηκαν τον πλούτο της χώρας, αυτοί νεμήθηκαν κάθε μορφής επένδυση και χρηματοδότηση, αυτοί νεμήθηκαν μέσα από τα αστικά κόμματα την εξουσία. Δημιούργησαν στην Ελλάδα μια κυρίαρχη αντίληψη και μια κυρίαρχη κουλτούρα δυτικότροπης προέλευσης για να ξεχωρίζουν από το «λαουτζίκο»,  δημιούργησαν την κυρίαρχη αντίληψη «περί του ζειν και του ευ ζειν». Από τα  ακραία φαινόμενα του «γκροτέσκου» της μαντάμ Σουσού, έως τα ευρύτατα προβαλλόμενα «ξέκωλα της Μυκόνου» και τα γιγάντια κότερα, η διαφορά είναι μόνο χρονική. Η πολιτισμική ταυτότητα, η «κουλτούρα» και η αντίληψη παραμένει η ίδια. Η λογική του τσέλιγκα και του μεγαλογαιοκτήμονα παρέμεινε η ίδια και την ίδια λογική και αντίληψη πέρασαν μέσα από την επίσημη εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και την ευρύτερη κοινωνική παιδεία.
            Αμεσοι αρωγοί τους στον μετασχηματισμό και στην διατήρησή τους ήταν όσα αυτοί επέλεξαν και επέβαλαν στον ελληνικό λαό: ο καπιταλισμός σαν σύστημα οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης και η ψευδοδημοκρατία σαν σύστημα πολιτικής οργάνωσης. Με την τρομοκρατία του φόβου της πείνας και την κατοχύρωση της εξουσίας στην πλευρά τους, θεσπίζοντας νόμους και κυβερνώντας επέβαλλαν στον κολίγο, τον άκληρο , τον μικροϊδιοκτήτη γης και μετά τον πρόσφυγα, τον κατατρεγμένο, τον εργάτη, τον φοβικό μικροαστό την δική τους αντίληψη ζωής, που όλους αυτούς τους ήθελε στο μαντρί … .
            Ο καπιταλισμός, που λογίζει τους ανθρώπους ως ανταλλακτικά και κομμάτια των μηχανών παραγωγής στα εργοστάσια του κάθε κέρδους του, βόλευε την μεταλλαγή στους ρόλους και βολεύει μια χαρά την διατήρησή των κοτζαμπάσηδων στην ουσιαστική εξουσία. Παράλληλα, ο καπιταλισμός έχει και αυτός ανάγκη από την χρησιμοποίηση μεγάλου αριθμού όχι ιδιαίτερα ειδικευμένων ανθρώπων για τις λειτουργικές του δραστηριότητες : μέτρια ειδικευμένοι εργαζόμενοι – ελάχιστα εκπαιδευμένοι καταναλωτές των προϊόντων του καπιταλισμού – όλοι δέσμιοι της κουλτούρας και της αντίληψής ζωής του καπιταλισμού.   Η αντίληψη «είσαι όσα χρήματα έχεις» μαζί με όσα αυτό σηματοδοτεί, ακόμα και στην αντίληψη μιας μικροκουλτούρας, ενός «στυλ» διαπότισαν την ελληνική κοινωνία (όπως και την παγκόσμια πραγματικότητα). Μόνο που στην Ελλάδα υπήρχε η μακραίωνη παράδοση του τσέλιγκα, του μεγαλογαιοκτήμονα, του «κατ’ επάνω», του αρχαίου πλούσιου αριστοκράτη ευγενούς γενιάς στην οποία προσέφεραν θεωρητική κάλυψη οι παραλογισμοί του Πλάτωνα και της Ιδανικής Πολιτείας του …[2] . Ετσι, τον κολίγο τον μετέτρεψαν σε «ελεύθερο εργάτη» ενταγμένο σε μία νέα μηχανή δουλείας. Αν πριν η βίωση του κολίγου εξαρτιόταν από τον τσιφλικά, τώρα εξαρτάτο από το αφεντικό, τον εργοδότη. Στην κεφαλή της νέας κοινωνικής πυραμίδας τοποθετήθηκαν και τοποθετούνται οι γόνοι και απόγονοι … .            
            Η ψευδοδημοκρατία ήταν το άλλο μαύρο χέρι της συντήρησης. Στον τόπο που διώχθηκαν από τον λαό και καταργήθηκαν οι βασιλιάδες, στον τόπο που σατιρίστηκε, εκμηδενίστηκε και φιλοσοφικά νικήθηκε η «εξ αίματος αριστοκρατία» και ο «πλούτος», στον τόπο που εφευρέθηκε η δημοκρατία και στον λαό που πέθανε για την λευτεριά του, μας επέβαλλαν βασιλιάδες, αυλές, παλάτια, κυβερνητάδες και υπουργούς, ελέω Θεού στην αρχή, ελέω της Ελλάδος (και όχι των Ελλήνων) στην συνέχεια. Ακόμα και ο Πλάτωνας θα συμφωνούσε πως το πολίτευμα αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά ολιγαρχία, που δίνει την απόλυτη εξουσία σε ελάχιστους  να ορίζουν τους πολλούς. Θα συμφωνούσε ευτυχής μάλλον και ο Πλάτων, ότι η ισότητα που διακηρύσσει η ψευδοδημοκρατία ισχύει μόνο μετά θάνατον, ότι η έννοια «Πολίτης» είναι κάτι που μόνο γράφεται στην υποχρεωτική ταυτότητα του ζωντανού και η συμμετοχή του λαουτζίκου είναι ένα βέλασμα και αυτό όποτε ορίσει ο τσοπάνος, ότι θέλει να ακούσει τα πρόβατα … .     
            Για αυτό η χώρα αυτή πρέπει να μετονομαστεί. Να αφαιρεθεί από το όνομά της το δοξασμένο όνομα της Ελλάδας και των Ελλήνων και να μετονομαστεί σε «Δημοκρατία των Μπέεεε».
           
Γ.         Αν θέσουμε παράλληλα την Ελλάδα και ένα μαντρί και τα εξετάσουμε θα καταλάβουμε το ορθό του παράδοξου φαινομενικά αιτήματός μου. Δεν προσπαθώ να αποδείξω ότι το πολίτευμα της χώρας δεν είναι η «Δημοκρατία». Αυτό το αντιλαμβάνεται κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειωδώς μελετήσει πολιτική ιστορία και σέβεται στο  ελάχιστο τον εαυτό του. Αυτό που ταυτίζεται εντυπωσιακά στα παραπάνω υποσύνολα και αποδεικνύει πολυετή ιστορική συνέχεια είναι το σύνολο της υπόστασης και λειτουργίας της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους.
Όπως και το μαντρί έτσι και η Ελλάδα και μάλιστα με δογματοποιημένη πολλές φορές την περί κυριότητας αντίληψη (π.χ. ανήκομεν εις στην Δύσιν, ανήκομεν εις την Μ. Βρετανίαν, εις τις Η.Π.Α., ανήκομεν στην Ευρώπην κ.ο.κ. και γενικώς ανήκομεν …), ανήκει σε κάποιο αρχιτσέλιγκα. Δεν είναι δυνατόν το μαντρί «η Ελλάς» να μην ανήκει σε κάποιον, διότι η περί ετεροκυριότητας αντίληψη διατρέχει τις διδαχές του συστήματος, όπως το διατρέχουν οι διδαχές περί ανωτερότητας κάποιων άλλων και περί κατωτερότητας του μαντριού και του πληρώματος του (δηλ. των ντόπιων προβάτων: του «λαουτζίκου»). Μετά τον διεθνή αρχιτσέλιγκα τοποθετείται ιεραρχικά κάποιος ντόπιος τσέλιγκας, ο οποίος αναλαμβάνει την γενική διαχείριση του μαντριού και αυτός τοποθετεί τον αρχιτσοπάνο, τους υποτσοπάνους-βοηθούς και τα τσοπανόπουλα, ώστε το κοπάδι των προβάτων να είναι αποδοτικό. Μήπως δεν είναι ανάλογη της διάρθρωσης της Ελλάδας αυτή η περιγραφή ;
Για να το κάνω ακόμα πιο ενδιαφέρον σας υπενθυμίζω ότι αυτοί επιλέγουν και τα τσοπανόσκυλα, αλλά τα τσοπανόσκυλα είναι διαχρονική ανάγκη του συστήματος.  Ποια είναι στην Ελλάδα τα τσοπανόσκυλα ; Αν δεν το έχετε αντιληφθεί. Σταματήστε αμέσως το διάβασμα του κειμένου και δείτε την μεσημεριανάδικη εκπομπή που γράψατε σε DVD  για να μην τη χάσετε !.  Τα τσοπανόσκυλα είναι αυτά που προσέχουν τα πρόβατα να μην φύγουν σε «άλλες Πολιτείες», αυτά που γαβγίζουν και δαγκώνουν τα απείθαρχα πρόβατα και ενίοτε «εκ δικαιολογημένης – κατά το τσοπάνο – ταραχής και υπέρβασης των ορίων της άμυνας προκληθείσας υπό των ιδίων των προβάτων», σκοτώνουν και κανένα. Δεν γίνεται μαντρί χωρίς τσοπάνο και σκυλιά … . Όπως και στην ουσία έτσι και στην αλληγορία τα τσοπανόσκυλα είναι και αυτά όντα που λογίζονται πως ανήκουν στο ζωϊκό βασίλειο, όπως και τα πρόβατα. Απλά τα τσοπανόσκυλα, παρότι ζώα, επιλέγονται για άλλο ρόλο.
            Οπως και στην λειτουργία της δημοκρατίας του καπιταλισμού, τα ζώα είναι αυτά που παράγουν. Βγαίνουν τα «ζωντανά» το πρωί από τη στάνη, όπου προσπαθούσαν όλη νύχτα να κοιμηθούν στριμωγμένα, και με την καθοδήγηση και επίβλεψη του τσοπάνου, των βοηθών του, των τσοπανόπουλων (εκπαιδευόμενοι) και την συνοδεία των σκύλων οδηγούνται υποχρεωτικά όπου επέλεξε το σύστημα (συγγνώμη, η «τσοπανοδιοίκηση» ήθελα να γράψω) ότι είναι η καλύτερη περιοχή για βοσκή. Κατά την πορεία και την παραμονή απαγορεύονται και τιμωρούνται αυστηρώς οι παρεκκλίσεις, ακόμα και οι τυχαίες. Περί αυτονομήσεως και ελευθερίας ουδείς λόγος και ούτε τα πρόβατα το σκέπτονται πια, διότι, ως γνωστόν, έχουν διδαχθεί ότι καραδοκούν οι λύκοι … . Ασχέτως εάν οι λύκοι δεν υπάρχουν ή δεν είναι λύκοι τελικά, ασχέτως εάν οι λύκοι τρώνε τα πρόβατα όταν πεινούν ενώ το σύστημα των τσοπάνηδων τα τρώει εκ συστήματος, ασχέτως εάν τα πρόβατα τελικώς εξοντώνονται από το σύστημα για να παραχθεί κέρδος, η αντίληψη ότι «έξω από το μαντρί σε τρώνε οι λύκοι» είναι μια κυρίαρχη διδαχή που πείθονται να πιστεύουν οι άνθρωποι (λάθος και πάλι : τα πρόβατα εννοούσα). Είναι μια διδαχή δομική για την «εύρυθμη» λειτουργία του συστήματος, εξ ου και το λαϊκό ρητό «ο φόβος φυλάει τα έρμα». Φόβος λοιπόν και πάλι φόβος, ως διαβατήριο της ευνομίας, της τάξεως, αλλά και της εν στάνη ζωής. Εν ανάγκη και για την απόδειξη της ορθότητας της αντίληψης εφευρίσκουμε ή δημιουργούμε λύκους για να φάνε κανένα ατίθασο πρόβατο και να παραδειγματιστούν τα υπόλοιπα στον φόβο της ελευθερίας και στην αναγκαιότητα του συστήματος που προστατεύει από τον φόβο δια του φόβου.
            Το σύστημα έχει την λειτουργική του ταυτότητα και οντότητα. Τα πρόβατα, όπως και οι κάτοικοι της «Δημοκρατίας των Μπέεεε», δεν ταϊζονται από τρίτους. Εργάζονται μόνα τους για να βρουν την τροφή, πάντα στα όρια που επιβάλλει το σύστημα και ο τσοπάνος. Είναι όμως μέσα στα πλαίσια αυτά «υπεύθυνοι και ελεύθεροι πολίτες», συγνώμη πρόβατα ήθελα να σημειώσω!!!  Τα πρόβατα, κατόπιν της βρώσεως της τροφής που μόνα τους εξευρίσκουν, παράγουν γάλα, αρμέγονται τακτικά από τρίτους και μόνο το ελάχιστο αναγκαίο γάλα αφήνεται για τα μικρά τους. Κουρεύονται απάξ ετησίως, ως να φορολογούνταν, και το χείριστο όλων: επιλέγονται για θυσία στον βωμό του κέρδους, διότι ως γνωστόν το μαντρί έχει λειτουργικά έξοδα και κάποιος πρέπει να τα πληρώσει.
Ιδιαίτερα δε, όταν το μαντρί δεν πηγαίνει καλά οικονομικά (ως εν προκειμένω η «Δημοκρατία των Μπέεε») και δεν αποφέρει την απαιτούμενη κερδοφορία εις το τσελιγκάτο, ώστε να χαρακτηριστεί κερδοφόρος επιχείρηση, είναι βέβαιο καθώς διακηρύσσουν μια σειρά από τσοπάνους και υποτσοπάνους ότι φταίνε τα πρόβατα που δεν παράγουν αρκετό γάλα, δεν έχουν αρκετό μαλλί κλπ. … και αυτά καλούνται να πληρώσουν τα ελλείμματα αρμεγόμενα σε εξοντωτικούς ρυθμούς και εν τέλει σφαγιαζόμενα σε έτι μεγαλύτερους αριθμούς … . Παράλληλα, λαμβάνονται ειδικά μέτρα για να υπάρξει ανταγωνιστικότητα και «ανάπτυξη»: μειώνεται η χορηγούμενη στα πρόβατα τροφή (ως γνωστόν τα πρόβατα έχουν λίπος …), οι επισκέψεις των κτηνιάτρων και εν γένει η περίθαλψη των ασθενών προβάτων και φυσικά σφαγιάζονται τόσο οι νεότεροι αμνοί (έχουν καλύτερη τιμή), όσο και τα μεγαλύτερης ηλικίας πρόβατα.  Για να ανταπεξέλθει δε το μαντρί της «Δημοκρατίας των Μπέεε» στην κρίση εκποιούνται και παραδίδονται με συνοπτικές διαδικασίες σε διαφόρους «επενδυτές» ζωέμπορους δεκάδες πρόβατα, βοσκότοποι και άλλα χρήσιμα εργαλεία της στάνης.
Αν τα πράγματα το ευνοούν, εισάγονται και νέες ποικιλίες προβάτων που είναι πιο κερδοφόρα παραγωγικές για τους τσέλιγκες.   
            Το σύστημα όμως έχει και τις διδαχές, τις εικόνες και την «πολιτισμικότητά» του. Η κλασσική ειδυλλιακή εικόνα του βουκόλου (τσοπάνος) παίζοντος φλογέρα, ενώ στο κάτωθι καταπράσινο λιβάδι βόσκουν ήρεμα και με τάξη τα πρόβατα επιτηρούμενα από σκύλους καθήμενους μεν, αλλά οσφριζόμενους πάντοτε τον αέρα, μπορεί αναλυόμενη να προσφέρει τα πάντα για το ιδεατό του συστήματος, προσφέρει διδαχές, εικόνα, μουσική, «πολιτισμό». Προσφέρει την ιδεατή κατάσταση του συστήματος, η οποία ακόμα και να πραγματωθεί είναι μόνο στιγμιαία, καθώς εκ συστήματος πάντοτε της εικόνας επακολουθούν βίαια αρμέγματα - στραγγίγματα, σφαγές κλπ. .  Η ιδεατή αυτή εικόνα του συστήματος, ακόμα και εάν στην πραγματικότητα είναι στιγμιαία, προσφέρει εκατοντάδες χρησιμότατα συμπεράσματα για το σύστημα και τις επιδιώξεις του. Ευαγγελίζεται εν τέλει το σύστημα  μια ιδεατή στιγμή ηρεμίας (που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει) και ευδαιμονίας για να πείθει τους ανθρώπους να είναι πρόβατα, μήπως και βρουν το λιβάδι τους και τους αναγκάζει να αρμέγονται και να εξοντώνονται συστηματικά για να υπάρξουν για μια στιγμή στην εικόνα … , για να βιώσουν την «απόλαυση».
            Δεκάδες πράγματα μπορούμε να προσθέσουμε στην Δημοκρατία των Μπέεεε, ακόμα και τις κουδούνες που φοράνε στο πρόβατο που επιλέγεται για αρχηγός του κοπαδιού και στα ατίθασα πρόβατα για να βρίσκουν εύκολα. Μπορούμε να αναλογιστούμε την τιμωρία των ανυπάκουων και των ατίθασων, η οποία πραγματώνεται με μία σειρά τιμωρητικών μέτρων. Μπορούμε να σκεφτούμε το επίπεδο της εκμετάλλευσης, την ποιότητα και την ποσότητα της τροφής, το γεγονός ότι τα πρόβατα ανταλλάσσουν εν τέλει την ίδια τους τη ζωή για λίγη τροφή.  Μπορούμε να μιλήσουμε και για τον μηρυκασμό,  ο οποίος ως γνωστόν συμβαίνει κατά τις βραδινές ώρες, όταν όλως τυχαίως η τηλεόραση της «Δημοκρατίας των Μπέεε» παρουσιάζει δελτία ειδήσεων με παρέλαση ειδικών τσοπάνων, οι οποίοι ομού με τους παρουσιαστές διαγκωνίζονται για το ποιος θα πείσει τα πρόβατα ότι έξω από το μαντρί και χωρίς τον τσέλιγκα καραδοκεί ο κίνδυνος και είναι βέβαιος ο θάνατος … . 
            Ένα σύγχρονος ελληνικός παραλληλισμός θα ήταν αυτός της διαχείρισης του κοπαδιού σε περιόδους κρίσης. Εγινε πιο πάνω, αλλά και πάλι επισημαίνω ότι στις «Δημοκρατίες των Μπέεε», τα ίδια εφαρμόζουν και στους ανθρώπους. Μειώνουν την τροφή και μειώνουν την ποιότητά της, τα κουρεύουν συνεχώς, τα στραγγίζουν στο άρμεγμα, τα σφάζουν, ώστε να προκύψουν τα κέρδη που χρειάζεται ο τσιφλικάς και απαιτεί ο αρχιτσιφλικάς για να μην καταργήσει το μαντρί.
            Θα μου πείτε ότι οι άνθρωποι επιλέγουν τον τσοπάνη τους. Μεταξύ ποίων;  θα σας απαντήσω και, ακόμα περισσότερο, για να κάνει τι ο τσοπάνης; μήπως θα ήταν λάθος να σας απαντήσω και με τρόπο απόλυτο ότι είναι τέτοιο το «πολίτευμα», που όποιον επιλέγουν τον επιλέγουν αποκλειστικά και μόνο για να τους κάνει τον τσοπάνη και μόνο τον τσοπάνη και ότι όποιον και να επιλέξουν πάλι τον ρόλο του τσοπάνη θα διαδραματίζει.
            Και επειδή τα πράγματα είναι πολύ απλά: μήπως και οι άνθρωποι δεν επιλέγουν τον «αρχηγό» τους, τον τσοπάνη τους με ένα «μπέεεε»; Τι διαφορά δηλαδή έχει το σύστημα της εξουσίας και της πολιτείας αυτής από το τσοπαναριό; Ιδια είναι στην ουσία τους και εμείς νομίζουμε ότι δεν είμαστε πρόβατα, αλλά άνθρωποι. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο μας διαχειρίζονται και  αυτό που μας έμαθαν να κάνουμε και κάνουμε τελικά σε τούτη εδώ την χώρα είναι απλά ένα μπέεεε.
            Για να το εννοήσετε ακόμα καλύτερα : τι συμβαίνει όταν τα πρόβατα πιέζονται αφόρητα, υπεραρμέγονται ή οδηγούνται στην σφαγή ; Κάποια δεν κάνουν απολύτως τίποτα, εξοντώνονται βουβά, τσιμουδιά δεν βγάζουν… συσπειρώνονται, κατεβάζουν το κεφάλι και ελπίζουν. Ελπίζουν ότι θα επιλεγεί το διπλανό τους … ότι αυτά θα γλυτώσουν. Εάν τα τσιμπήσει η γκλίτσα του τσοπάνου και τα επιλέξει τραβώντας τα, τότε κάποια από αυτά μπορεί να κάνουν αυτό που κάνει και ένα πολύ μεγάλο μέρος της  κοτζαμπασοκρατούμενης κοινωνίας της Ελλάδας : μπέεεε … και άιντε γειά … .

            Το πώς κατέληξε ένας λαός δημιουργικός και πρωτοπόρος, που ζει σε μια πατρίδα γεμάτη φως που τα έχει όλα μέσα της και γεννά την ανάγκη της αναζήτησης και της δημιουργίας να έχει μετατραπεί σε «Δημοκρατία των Μπέεεε…» θα το καταλάβετε, εάν ξαναδιαβάσετε το πόνημά μου αυτό.
            Είναι ζήτημα συστημικό, είναι ζήτημα ουσίας. Αυτό το σύστημα σε μετατρέπει σε «μπέεεε …». Αυτό θέλει από εσένα: να σε εκμεταλλεύεται σαν το πρόβατο και όπως και για τα πρόβατα ισχύει: αυτό το σύστημα δεν σε εκμεταλλεύεται και δεν σε τρώει εξόν και πέσεις νεκρός[3]. Τότε απλώς σε σιχτιρίζει και σε θάβει … Μέχρι όμως τότε … άρμεγμα, κούρεμα, σφαγή.
            Για να ξαναγίνεις πρώτα άνθρωπος και αμέσως κατόπιν Ελληνας, για να ξαναβρείς τα αιώνια πατήματά σου και να ξαναδιαβείς τα μονοπάτια της ελευθερίας και της δημιουργικής σου οντότητας και σκέψης πρέπει να ξεπεράσεις το καθεστώς της «Δημοκρατίας του Μπέεεε…»  Αν θες να είσαι άνθρωπος και όχι πρόβατο επί σφαγή, χτίσε το δικό σου ανθρώπινο σύστημα, γκρέμισε τα μαντριά και τις στάνες, κατάργησε τους τσοπάνους και βρες ξανά τον τρόπο να λειτουργείς ως άνθρωπος μαζί με τους άλλους ανθρώπους και όχι ως πρόβατο στο μαντρί τους.
            Κάνε την εφεύρεση, ψάξε ! Το έχεις μέσα σου.               
           
               


[1] Μια ματιά στα «γενεαλογικά δέντρα» των πολιτικών των αστικών κομμάτων, αλλά και των μεγαλοεπιχειρηματιών και βιομηχάνων της χώρας μπορεί να αποδώσει την εντυπωσιακή συμμετοχή κοτζαμπασηδων μεγαλογαιοκτημόνων και μεγαλοσχημόνων στις τάξεις τους.    
[2] Δεν τον κριτικάρω τον αρχαίο - σε πολλά συμφωνώ μαζί του. Απλά, ολοένα και περισσότερο εδράζεται μέσα μου η αντίληψη ότι στα σωζόμενα (παραδόξως, τον διέσωσαν οι χριστιανομεσαιωνιστές) έργα του, όχι μόνο δεν έγραφε αντικειμενικά, αλλά λειτουργούσε με βάση τα βιώματά του, κάνοντας «χαβαλέ» στους δημοκρατικούς της συντετριμμένης Δημοκρατίας της Αθήνας. Είναι γνωστό ότι ήταν έντονα «αριστοκρατικός» ...  
[3] Πέρα από τις πρώτες έννοιες του συνθήματος – λόγου , μπορείτε να αντιληφθείτε και το γιατί κάποιοι αυτοκτονούν.

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...