Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΥΡΩ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΥΡΩ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δημ. Καραμήτσας - ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: Η ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΧΡΗΜΑ

               Η ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΧΡΗΜΑ


Αισθάνομαι υποχρεωμένος να ξεκαθαρίσω (και πάλι) το ζήτημα της οικονομικής κατάστασης και του παράλληλου χρήματος και το ίδιο και τα μέλη του Λαϊκού Κινήματος.


Το 1ο που πρέπει να καταλάβουμε είναι η δυσχερής θέση στην οποία βρισκόμαστε και το τι έχει προκαλέσει η ΕΕ και το Ευρώ στην χώρα. Εχουν γραφτεί πολλά για αυτό το θέμα και ανατρέχοντας σε παλιότερα κείμενα, ακόμα και πριν τα μνημόνια, θα βρείτε πολλές βαθιές και σοβαρές αναλύσεις. Η Ελλάδα προσπαθεί να λειτουργήσει καπιταλιστικά χωρίς χρήμα. Καπιταλισμός χωρίς κεφάλαια εξ ορισμού δεν γίνεται και δεν υφίσταται.




Οι συνεχείς στερήσεις για να πληρωθούν τα δάνεια των δανειστών μειώνει συνεχώς τα διαθέσιμα χρήματα στην εσωτερική οικονομία, στην κοινωνία, στους πολίτες αυτής της χώρας. Οταν η τροφή μειώνεται πεινούν περισσότεροι και όταν δεν έχεις τα υλικά για παράξεις νέα τροφή, τότε πεθαίνεις και από την πείνα. Η λειτουργία του καπιταλισμού είναι απλή και θα έπρεπε κάποιοι να έχετε κατανοήσει ότι η τροφή και ο κρίσιμος όρος αυτού του συστήματος είναι η ύπαρξη και χρήση των κεφαλαίων για να λειτουργήσει η οικονομία και να παραχθούν υπεραξίες (δηλ. κέρδη). Το σύστημα που βιώνουμε (ασχέτως αν κάποιοι το απεχθανόμαστε) είναι κεφαλαιοκρατικό – κερδοκεντρικό.

                                           (δείκτες φτώχειας στην Ε.Ε)
                                        
                                          

(δείκτης επιτοκίων στα δεκαετή κρατικά ομόλογα)



Το 2ο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι οι λεονταρισμοί περί μονομερούς διαγραφής του χρέους αποτελούν μία λύση που είναι εύκολο να την διατυπώνεις, είτε γιατί θέλεις να κοροϊδέψεις τον κόσμο που σε ακούει είτε επειδή δεν έχεις το μυαλό να σκεφτείς τις συνέπειες. Η λύση της διαγραφής του χρέους ή του κουρέματος είναι απολύτως αναγκαία και σε μεγάλο βαθμό δίκαιη, αλλά δεν μπορεί να έλθει με ασφάλεια παρά μόνο με τρεις τρόπους:

α. Συμφωνία των πιστωτών
β. Απόφαση διεθνούς δικαστηρίου ή οργάνου
γ. Πτώχευση της χώρας.
Η μονομερής διαγραφή του χρέους είναι ένας θεωρητικός τρόπος που μπορεί να έλθει μόνο για ισχυρές και ασφαλείς χώρες και μόνο μετά από επαναστατικές διαδικασίες. Και πάλι όμως οι λύκοι θα καραδοκούν και θα φροντίσουν για τα κεφάλαιά τους που είναι άλλωστε ο λόγος ύπαρξής τους και το μέσο διατήρησής τους στην παγκόσμια εξουσία. Αν είσαστε τόσο πρόθυμοι να επαναστατήσουμε, είμαστε οι πρώτοι που θα ψηφίσουμε ναι και θα αγωνιστούμε. Η χώρα χρειάζεται φυσικά μία επανάσταση. Αλλά επαναστάσεις χωρίς επαναστάτες, χωρίς όραμα και σχέδιο λειτουργίας της κοινωνίας δεν γίνονται.
Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και με την θέση κρατών στον ρόλο των πιστωτών, αντί “επενδυτών”, η μονομερής διαγραφή του χρέους και η άρνηση πληρωμής του είναι παράλληλα μία απαίσια και άδικη λύση για τα μικρά κράτη που υποχρεώθηκαν να μας δανείσουν και τους λαούς τους, που δεν ρωτήθηκαν. Αν και στην ουσία δεν δάνεισαν εμάς, αλλά την εξυπηρέτηση των παγκόσμιων τοκογλύφων, επειδή τον λογαριασμό θα κληθούν και πάλι να τον πληρώσουν και αμέτοχοι και αδικούμενοι λαοί, είναι μία λύση την οποία δεν θέλω καν να σκέφτομαι ως Ελληνας και ως άνθρωπος, που θέλει να είναι δίκαιος και δεν νομίζω ότι κάποιος πρέπει να αδιαφορεί, εάν τον λογαριασμό για την δική μας ανοησία (ατομικά και ως λαός) κληθεί να την πληρώσει ένας φτωχός Σλοβάκος, Πορτογάλος, Ρουμάνος κ.ο.κ. που μοχθεί και υποφέρει όσο ο Ελληνας κάτω από τον μηχανισμό καταπίεσης και κλοπής που λέγεται Ε.Ε..

Στο πλαίσιο αυτό και για να υπάρξει δίκαιη λύση για όλους, θα πρέπει να υπάρξει εσωτερικός και διεθνής έλεγχος της δημιουργίας του ελληνικού χρέους και να βγουν ολοκληρωμένα και τεκμηριωμένα συμπεράσματα, ούτως ώστε να είναι δυνατή η αναζήτηση του επαχθούς και παράνομου χρέους από όσους καρπώθηκαν τα οφέλη από αυτό (τράπεζες, επενδυτές κλπ.) και όχι από τα κράτη που μας δάνεισαν το 2012. Φυσικά, η αναζήτηση αυτή θα πρέπει να γίνει με απόφαση διεθνούς δικαστηρίου ή οργάνου. Αυτός είναι ένας πραγματικός αγώνας που πρέπει να δώσουμε, έχοντας συμμάχους και τα κράτη που μας δάνεισαν (ιδίως τα μικρά). Στα μεγάλα κράτη κατοικοεδρεύουν οι ιδιώτες πιστωτές, δηλ. οι υπόλογοι για το καταχρηστικό και επαχθές χρέος και να μην περιμένουμε καμία βοήθεια από εκεί.

Αυτό τον έλεγχο τον ζητούσαμε κάποιοι επίμονα και ενοχλητικά για το σύστημα, επί πολλά έτη και πριν τα μνημόνια. Χαρήκαμε ιδιαίτερα όταν η πρόταση έγινε μέρος της πολιτικής θέσης κάποιων κομμάτων και ακόμα περισσότερο όταν συγκροτήθηκε η επιτροπή στην Βουλή. Προειδοποιούσαμε και τότε, με βάση την διεθνή εμπειρία, ότι η “διεθνής των τοκογλύφων”, απαγορεύει ρητά τέτοιους ελέγχους και ρίχνει κυβερνήσεις (τουλάχιστον). Ο,τι δηλ. Θέλει ιδιαίτερο σθένος και διεθνή ευρύτητα το εγχείρημα. Τελικά, το εγχείρημα έχει μείνει ατελές και η κυβέρνηση γνώρισε πλήρη μετάλλαξη και μεταστροφή ... .

                         Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε ποσοστό του ΑΕΠ από το 1988


                                        Η πορεία του ελληνικού ΑΕΠ από το 1960 

                                          Η πρόβλεψη για το ελληνικό ΑΕΠ 


Ας καταλάβει όμως η ελληνική κυβέρνηση ότι όσο ζητά χρήματα και όσο πληρώνει (ακόμα και με το αίμα του ελληνικού λαού) θα μας εμπαίζουν και δεν θα υπάρξει καμία μείωση του χρέους, ούτε καν αναδιάρθρωσή του (όπερ θα σημαίνει και αναδιάρθρωση προϋπολογισμών για τους δανειστές). Γνωρίζετε εσείς κάποιον δανειστή (π.χ. τράπεζα), που ενώ πληρώνονται οι δόσεις του δανείου από τον δανεισθέντα, προβαίνει σε μείωση της αξίωσής του ή σε ελαφρύνσεις ?. Με την αυτή λογική κινούνται, όχι μόνο γιατί αυτό επιτάσσει το συμφέρον τους, αλλά και για τους λόγους που αναφέρονται κατωτέρω.


Χρεοκοπία

Οπως είχαμε προβάλλει η χρεοκοπία της χώρας είναι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναπόφευκτη και αυτή αποτελεί μία οδό γρήγορης ανάκαμψης (εφόσον δεν ξεπουληθούν οι κρίσιμες δομές και υποδομές της χώρας) και μείωσης του χρέους (ενδεικτικά http://laikometopo.blogspot.de/2015/07/blog-post.html). Το διεθνή ιστορικά οικονομικά δεδομένα αυτό καταδεικνύουν και είναι αυτό που έγραψε και το ίδιο το Δ.Ν.Τ. (για άλλους λόγους το έκανε) στην έκθεσή του το 2015 και προφανώς θα επαναλάβει και φέτος. Ο επίσημος χαρακτηρισμός του ελληνικού χρέους από το Δ.Ν.Τ. ως “εξαιρετικά μη βιώσιμου”
σηματοδοτεί την καταστατική αδυναμία του να δώσει νέα δάνεια στην Ελλάδα.



(Το ελληνικό χρέος στο τέταρτο τρίμηνο του 2010 στις 30.4.2010, στο και μετά την μετατροπή του σε “κρατικό”)





Το υποτιθέμενο και φαινομενικό αδιέξοδο

Επειδή δανειστές μας είναι πλέον τα κράτη της ευρωζώνης, είναι ευνόητο ότι οι “ανταγωνιστικές” δυνάμεις επιδιώκουν το αδιέξοδο της χρεοκοπίας της Ελλάδας, όχι ως προς τον συμβολισμό για την Ε.Ε. και μόνο, αλλά ως προς τις συνέπειες στην οικονομία της ευρωζώνης.
Αυτό το φαινομενικό αδιέξοδο είναι αυτό που προβάλουν στο μυαλό κάθε ηλίθιου και πρόθυμου οι τραπεζίτες του πλανήτη και οι υπάλληλοί τους “οικονομολόγοι”.
Το ζήτημα βεβαίως έχει πολλές λύσεις, που αρνούνται να δουν ή δεν αντιλαμβάνονται όσοι προσποιούνται ότι κυβερνούν στην Ευρώπη, επιδιώκοντας βεβαίως και την λαφυραγωγία (οι ισχυροί). Η χρονική τοποθέτηση του δημοψηφίσματος για το BREXIT λέει πολλά, όπως και να αναγνωστεί ... . Αντίστοιχα, μπορεί να ερμηνευτεί και η “υποκλοπή” των συνομιλιών οργάνων του Δ.Ν.Τ. .
Στο θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η Ε.Ε. και το ευρώ έχουν αποτύχει και θα συνεχίσουν να αποτυγχάνουν έναντι των λαών και υπέρ των ελίτ. Το “πείραμα” (απολύτως επιεικής ο χαρακτηρισμός πείραμα) έχει αποτύχει (και έχουμε αναλύσει το γιατί και εμείς του Λαϊκού Κινήματος και άλλοι) και είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε νέους πολέμους στην Ευρώπη, όπου ο εθνικισμός ανεβαίνει ως αποτέλεσμα της καθολικής αποτυχίας της Ε.Ε. σε κάθε κοινωνικό μέτρο και επίπεδο. Πρόταση για τον καταστατικό χάρτη της “Ευρώπης των Λαών” έχουμε εκπονήσει . Αλλη λύση εκτός από αυτήν ή την διάλυση, με ό,τι μπορεί να επιφέρει και όπως μπορεί να επέλθει, δεν υφίσταται. Την λύση της ομοσπονδιοποίησης, δηλ. την λύση της θεσμικής επικυριαρχίας των Γερμανών, την θεωρώ έγκλημα ακραίων διαστάσεων ισοδύναμο αλλά και αίτιο τεραστίων πολέμων. Σε θεσμικό πλαίσιο συνεπώς θα πρέπει ή να αλλάξουν τα πράγματα και να κινηθεί η Ευρώπη στην λογική της “Ευρώπης των Λαών” ή να διαλυθεί όσο είναι καιρός και πριν την διαλύσουν οι εθνικισμοί. Ας σταματήσουν κάποιοι λαοί επιτέλους και κυρίως οι ελίτ τους να επιδιώκουν την λαφυραγωγία. Συνήθεια αιώνων που πρέπει να σταματήσει.
Σε τεχνικό επίπεδο τώρα και εντός της αστικής λειτουργίας του συστήματος της Ε.Ε. υπάρχουν επίσης λύσεις για το φαινομενικό αδιέξοδο. Αυτές στηρίζονται στην πληθωριστική διάθεση ευρώ για την κάλυψη ελλειμμάτων και τις αναπτυξιακές διαδικασίες και στην κάλυψη των εξόδων λειτουργίας του κοινωνικού κράτους από την Ε.Ε. (ανασυγκρότηση του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού). Είναι η λύση βεβαίως που προτάθηκε από εμάς εδώ και χρόνια (πριν καν υπάρξουν τα μνημόνια και πριν ακόμα την δημιουργία του Λ.Κ.) την οποία δεν θέλουν με τίποτα οι Γερμανοί και το σκληρό μονεταριστικό κεφάλαιο της Ε.Ε. .
Βεβαίως, το κόστος χρηματοδότησης του ελληνικού χρέους επιστρέφει πάλι στους ίδιους και είναι πολλές φορές πολλαπλάσιο του κόστους μίας ορθολογικής χρεοκοπίας. Και στην περίπτωση αυτή την μπαγκέτα του μαέστρου και την πρωτοβουλία κινήσεων δεν την έχει η γερμανική Ε.Ε., αλλά οι διεθνείς ανταγωνιστές, αφού η απόσυρση του Δ.Ν.Τ. από την χρηματοδότηση θα επιβαρύνει και πάλι τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και την Ε.Ε. και μάλιστα με βέβαιο αποτέλεσμα την κατάληξη στην ελληνική χρεοκοπία, αλλά και την χρεοκοπία και άλλων κρατών της ευρωζώνης που είναι καταχρεωμένα, εξαιτίας της χρήσης του ευρώ και της αντικοινωνικής δομής του. Ο απώτερος σκοπός βεβαίως δεν είναι η διάλυση των κρατών, αλλά η επέκταση του δανεισμού τους, η δανειακή τους εξάρτηση και από τις Η.Π.Α. (και άλλες χώρες) που αφειδώς έχουν εκδώσει κούφιες νομισματικές αξίες (ήτοι δολάρια) ή θέλουν με ευνοϊκούς όρους να επενδύσουν το κεφαλαιακό τους απόθεμα που προέκυψε από την υπερπαραγωγική τους δραστηριότητα (βλ. Κίνα).


                                    (Πληρωμές του ελληνικού χρέους στο μέλλον)




Οι γερμανοί, οι συνεταίροι τους και το Δ.Ν.Τ.


Αυτό που πρέπει να εννοήσουν οι Γερμανοί και οι ευρωεκμεταλλευτές είναι, ότι αυτό που δημιούργησαν για να επικυριαρχήσουν στην Ευρώπη, έχει ήδη επιστρέψει ως πρόβλημα στους ίδιους, καθώς τα κράτη σκόπιμα καταχρεώθηκαν και είναι έτοιμα να καταρρεύσουν συμπαρασύροντας μαζί τους και τους δανειστές τους. Διέξοδοι στο αίσχος που δημιούργησαν δεν υπάρχουν πέρα από αυτές της άλλης εναλλακτικής λογικής και συμπεριφοράς και τούτο το κατάλαβαν καλά όταν σε μία νύχτα έκλεισε η Lehmann Brothers. Ξέρουν δηλ. πριν ακόμα προκύψουν τα PIΙGS και τα μνημόνια, ότι το παιχνίδι το έχουν χάσει. Απαίτησαν μάλιστα την συμμετοχή του Δ.Ν.Τ., προσπαθώντας να εγκλωβίσουν και άλλα κράτη στο κόστος συντήρησης του ελληνικού χρέους (και της πληρωμής των ομολόγων στις τράπεζές τους) και έκαναν το ελληνικό πρόβλημα, πρόβλημα των λαών και των κρατών, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό η κατάρρευση να γίνει δυσχερέστερη. Αυτό που δεν κατάλαβαν όμως όταν έφερναν το Δ.Ν.Τ. (δεν είχαν καν μηχανισμό τότε οι ίδιοι στην Ε.Ε. και επεδίωκαν την κατάληψη της Ευρώπης και της λαφυραγωγία) ήταν ότι το Δ.Ν.Τ. εντός των πυλών θα λειτουργούσε ως καταλύτης, επιταχυντής και επαυξητής της κρίσης και του χάσματος. Είχε την τεχνογνωσία να το κάνει και το έκανε παντού και πριν. Το Δ.Ν.Τ. με τις συνταγές του φρόντισε να επαυξήσει το μέγεθος ισχύος της ελληνικής βόμβας κατά αρκετούς μεγατόνους, υποχρεώνοντας τα κράτη της Ε.Ε. να μπουν στον ρόλο των δανειστών και μεγιστοποιώντας δομικά το ελληνικό χρέος με λύσεις υφεσιακής αφαίμαξης της ελληνικής οικονομίας, ώστε να οδηγηθεί σε βέβαιο αδιέξοδο.


                                      (λεζάντα : .έσε ψηλά και αγνάντευε ...)


Αυτό που θα λυνόταν το 2009 ή το 2010 με ένα πακέτο 20-30 πληθωριστικών δις ευρώ (ακόμα και ως πρόγραμμα ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας) αποτελεί σήμερα μία αβέβαιη συστημική φούσκα τάξης άνω του 1 τρις ευρώ. Οπως είπαν κάποιοι γελοίοι πρωταγωνιστές της ελληνικής τραγωδίας πρόσφατα: “ζητήσαμε 30-40 δις και μας έδωσαν 120 δις, δεν το καταλάβαμε γιατί ...” . Ακόμα δεν κατάλαβαν βέβαια ότι με τον τρόπο αυτό αυξανόταν ο βαθμός έκθεσης των δανειστών σε κίνδυνο και μεγάλωνε το μέγεθος της φούσκας και των κινδύνων. Κάποιοι λοιπόν αύξησαν τα μεγέθη για να μην είναι αντιμετωπίσιμα ... .

Επειδή το “παιχνίδι της Ελλάδας” εντός της ΕΟΚ/ΕΕ και οι επιλογές που γίνονταν για την διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας φώναζαν από μόνες τους που μας οδηγούσαν, με πολύ κόπο κατάφερα το 2007 να ολοκληρώσω το “πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας” (έκλεψαν τον όρο και κάποιες αρχές που άφησα δημόσιες για τους πολίτες) και ήδη από το 2008 φρόντισα να έλθει στο προσκήνιο ο όρος “πραγματική οικονομία”. Βεβαίως, οι ελιτ της πολιτικής και της οικονομίας χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τους όρους χωρίς να τους καταλαβαίνουν στο λειτουργικό τους πλαίσιο και χωρίς πραγματική διάθεση και ικανότητα να υλοποιήσουν τα σχέδια.

Σε κάθε περίπτωση επιλογής θα πρέπει όμως να τονιστεί ότι τις απώλειες από την ελληνική κατάρρευση θα πρέπει τα κράτη της Ε.Ε. να τις επωμιστούν αναλογικά σε σχέση με την οικονομική και κοινωνική τους κατάσταση και αυτό πρέπει να είναι πάγια θέση της ελληνικής κυβέρνησης. Αλλο πρέπει να είναι το βάρος – απώλειες της Σλοβακίας ει δυνατόν και μηδενικές και άλλο αυτό της Γερμανίας.

                                         (η πορεία του κρατικού χρέους στην Ε.Ε.)
                                              (χρέος σε ποσοστό του ΑΕΠ) 


Πως προέκυψε η πρόταση του “παράλληλου χρήματος”

Επειδή το συνολικό παιχνίδι ήταν θεσμικά και λειτουργικά χαμένο για την ΕΕ και το ευρώ, οι φωνές κάποιων για το χρέος, για την Ε.Ε. και το ευρώ είχαν αρχίσει από πριν. Επίσης, σε χρόνους ακόμα και πριν το 1ο μνημόνιο προσπαθούσαμε κάποιοι να καταδείξουμε το επαχθές και παράνομο του κρατικού χρέους, συνεχίζαμε να μιλάμε για εθνικό νόμισμα ως αναγκαιότητα, αποδεσμεύσεις, ελέγχους του χρέους κλπ. Οταν όμως με το 1ο μνημόνιο διαφάνηκε, ότι πλέον η Γερμανία χρησιμοποιεί το χρέος των κρατών για να ηγεμονεύσει στην Ευρώπη, αλλά και ότι το Δ.Ν.Τ. θα λειτουργήσει ως επιταχυντής της συνολικής κατάρρευσης της οικονομίας της ευρωζώνης (η κατάρρευση αυτή καθεαυτή έχει ως αίτιο την θεσμική συγκρότηση της ευρωζώνης και κατ’ επέκταση και της Ε.Ε.) προκειμένου να δημιουργήσει ένα νέο καθεστώς κεφαλαιακής εξάρτησης των κρατών της Ε.Ε. από τα κεφάλαια και τα κράτη που πρεσβεύει, έπρεπε να δοθούν για την Ελλάδα, λύσεις ώστε να τρέξει πέρα από τις εξελίξεις αυτές της οικονομικής αδυναμίας, ασφυξίας και ύφεσης η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία.
Κάπου τον Μάιο του 2010 εκεί και επειδή ο ελληνικός λαός δεν έδειχνε διατεθειμένος, ικανός και πρόθυμος για μία λαϊκή ή προλεταριακή επανάσταση, γίνεται από τον συντάκτη του κειμένου και υιοθετείται μετά από λίγες ημέρες από το νεοδημιούργητο τότε Λαϊκό Κίνημα, η “εφεύρεση” της Εθνικής Ανταλλακτικής Μονάδας, του “Παράλληλου Χρήματος” , όπως έμελε στην πορεία να ονομαστεί από τρίτους. Οντας ακόμα σε κάποιας μορφής επικοινωνία με τον τότε πρωθυπουργό φρόντισα να περιέλθει στα χέρια του η πρόταση. Την απάντηση την έλαβα από διάφορους συστημικούς υπηρέτες δια των ΜΜΕ ... ότι το παράλληλο χρήμα θα ήταν (αναιτιολόγητα) μία καταστροφή. Είναι σαφές ότι στην πορεία η πρόταση περιήλθε και στα χέρια άλλων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό και άρχισαν να την σκέπτονται ως το μέσο συμβιβαστικής επίλυσης του ζητήματος ή του “ακήρυχτου πολέμου”. Βεβαίως και πάλι ο καθένας προσπάθησε και προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την λύση, τροποποιώντας την κατά το συμφέρον του, προκειμένου και πάλι να λαφυραγωγήσει εις βάρος της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.
Αντιπαρερχόμενος διάφορες ανοησίες και αστείες, αστήρικτες καταστροφολογικές κριτικές, αν θέλετε την γνώμη του “εφευρέτη” και των συντρόφων που στήριξαν και στηρίζουν την πρόταση, είναι σαφές ότι η Εθνική Ανταλλακτική Μονάδα (Ε.Α.Μ.) ή Παράλληλο Χρήμα, αποτελεί την μοναδική στέρεη λύση πραγματικής ανάπτυξης και μάλιστα λύση ουσιαστικής λογικής, που μαζί με τις υπόλοιπες προτάσεις θα δώσουν στην χώρα το δικαίωμα να ανασυγκροτηθεί και να υπάρχει στο μέλλον και στον ελληνικό λαό το δικαίωμα να γνωρίσει πραγματική προκοπή και ζωή με ένα όμως απαράβατο και απαρέγκλιτο όρο : ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΩ και ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙ για την λειτουργία της και όχι ως ένα ακόμα νόμισμα ή μέσο εκμετάλλευσης και υποταγής (ενδεικτικά οι όροι και εδώ: http://laikometopo.blogspot.de/2015/07/h-grexit.html). Οταν κλείσει ο κύκλος της Ε.Α.Μ. σε 4-5 χρόνια τότε θα πρέπει να έχουμε το δικαίωμα ως λαός να αποφασίσουμε για ένα εθνικό νόμισμα και μακάρι να έχουμε την δύναμη να το πράξουμε σε συνθήκες εθνικής παραγωγικής αυτάρκειας και ανεξαρτησίας. Η Ε.Α.Μ. ή Παράλληλο Χρήμα είναι απλά ένα από τα αναγκαία εργαλεία απεξάρτησης της χώρας από τα δεσμά της και είναι αναγκαίο.

Υ.Γ. 1 Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει έστω και τώρα να μας ακούσει και να υιοθετήσει τις προτάσεις μας, ακόμα και ερχόμενη σε ρήξη με τις δυνάμεις που έχουν κατανοήσει την αδυναμία της να έχει κάποιο σχέδιο εσωτερικής δράσης και το εκμεταλλεύονται σε βάρος όλων. Ο δρόμος που έχει πάρει είναι καταστροφικός για όλους.


Υ.Γ. 2 Από τα μισόλογα κάποιων εντός και εκτός Ελλάδας ο νους πηγαίνει σε κουρέματα καταθέσεων και σε παράλληλο νόμισμα ... .

Αλλοι πίνακες και εικόνες  .... 
                                   Πορεία ΑΕΠ σε σχέση με χρέος και πληρωμές τόκων 

                               (πορεία χρέους ελληνικής κυβέρνησης από το 1970)

                                    (ποσοστό παιδιών με κίνδυνο φτώχειας) 

        (ποσοστό πληθυσμού που δεν μπορεί να θερμανει την κατοικία του επαρκώς)


                                          (χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ)


                                  (πορεία χρέους διαφόρων κρατών από το 2007)

                                               (αριθμός δημοσίων υπαλλήλων)

Ωρες εργασίας εργαζομένων σε διάφορα κράτη

                                             Αποθεματικά ελληνικών τραπεζών




                              Η πυραμίδα του καπιταλισμού (για να μην ξεχνιόμαστε)

ΟΙ ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ

Οι φήμες για την έκδοση παράλληλου χρήματος

Πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο στην χώρα οι φήμες για έκδοση παράλληλου εσωτερικού χρήματος. Οσοι μεταφέρουν τις πληροφορίες (τις οποίες ακούμε με πλήρη επιφύλαξη) μιλούν για εταιρεία συμφερόντων παγκόσμιου τραπεζίτη, η οποία σε συγκεκριμένα σημεία έχει ξεκινήσει την δημιουργία του νέου νομίσματος, έχοντας μάλιστα έτοιμα τρία χαρτονομίσματα.
Ανεξάρτητα από την αμφισβητούμενη εγκυρότητα της πληροφορίας, αργά ή γρήγορα η έκδοση νομίσματος θα αποτελέσει αναγκαία επιλογή, οποιουδήποτε πολιτικού συστήματος και κατάστασης στην χώρα. Καπιταλισμός ακόμα και σοσιαλισμός χωρίς χρήμα ή κάποια μονάδα ανταλλαγής αξιών προϊόντων και υπηρεσιών δεν μπορεί να υπάρξει στην σφαίρα αυτών των μοντέλων. Η καπιταλιστική διάρθρωση της οικονομίας και της κοινωνίας, που αποτελεί τυφλή επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων και της άρχουσας τάξης, απαιτεί κεφάλαια για την λειτουργία της οικονομίας, της κοινωνίας και της ίδιας της ανθρώπινης ζωής. Οταν αυτά απουσιάζουν επέρχεται η αδυναμία και η χρεοκοπία. Είναι συνεπώς αυτονόητο ότι ο καπιταλισμός χρειάζεται κεφάλαια και αυτά απουσιάζουν από την Ελλάδα και την ελληνική οικονομία, όσα δε έπραξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις και εξακολουθούν να πράττουν είναι πραγματικά καταστροφικά, αδιανόητα, παρανοϊκά και εγκληματικά. Η ελληνική οικονομία, υπό την παρούσα διάρθρωσή της, ευρισκόμενη σε ένα υφεσιακό σοκ (παγκόσμιο ρεκόρ διάρκειας ύφεσης), χρειάζεται αναγκαία ένα πληθωριστικό σοκ, για να μπορέσει να ανασυντεθεί και να λειτουργήσει υποτυπωδώς. Το πληθωριστικό σοκ θα μπορούσε να έχει επέλθει στην Ελλάδα με τα 253 δις ευρώ που άκριτα δόθηκαν στους τραπεζίτες (αυτούς που ελέγχουν την πολιτική ζωή της χώρας). Σκεφτείτε αυτό το ποσό να είχε διατεθεί στην παραγωγή, την μεταποίηση και την τεχνολογία. Κανείς από τους Ελληνες πολιτικούς δεν έχει εγκληθεί ή απολογηθεί για το τεράστιο αυτό έγκλημα, ούτε κανείς τραπεζίτης έχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις για την αδυναμία της τράπεζάς του, ούτε ελέγχθηκε για το εάν και που βρίσκονται τα αποθεματικά και οι αξίες των χαρτοφυλακίων αυτών.
Ενα από τα βασικά ζητήματα που προκύπτει από την ανάγκη αυτή είναι και το να καθοριστούν οι όροι έκδοσης του νέου χρήματος και κυρίως η κυριότητά του. Αυτό που βλέπουμε πως σχεδιάζεται ή αποτελεί έντονη πιθανότητα είναι το χρήμα αυτό να μην ελέγχεται από τον ελληνικό λαό, αλλά από ξένους παράγοντες (ιδιωτικούς και κρατικούς). Αν αυτό συμβεί, θα πρόκειται για ένα νέο ειδεχθές έγκλημα σε βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων, για μία νέα ακραία υποτέλεια, στην οποία οφείλουμε να αντιταχθούμε και να αντιπαρατεθούμε με κάθε μέσο. Η μία πιθανότητα, αυτή του “G-Euro” είναι σαφές ότι κατευθύνεται προς έλεγχο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.). Πέραν του συνολικού ελέγχου της οικονομίας από αυτή και την έκδοση νομίσματος προς υλοποίηση των ασφαλειών που έχει δώσει το ελληνικό κράτος και οι τράπεζες – ήτοι της κοινής και ατομικής περιουσίας των Ελλήνων – είναι σαφές ότι το G-Εuro θα ακολουθεί τους κανόνες του Ευρώ, δηλ. το κράτος θα πρέπει να το προμηθευτεί μέσω των “αγορών”, καταβάλλοντας τόκους στους κερδοσκόπους. Θα έχουμε δηλ. ένα νέο φαύλο κύκλο χρέους, ο οποίος δεν θα προσφέρει τίποτα στην ελληνική οικονομία, παρά μόνο νέες αδυναμίες, εξαρτήσεις και υποτέλειες, ανάλογες με αυτές του Ευρώ. Η λύση αυτή προωθείται από την γερμανοκρατούμενη Ε.Ε. .
Η δεύτερη από τις καπιταλιστικές νεο-φιλελεύθερες πιθανότητες είναι η αντιγραφή του μοντέλου της F.E.D. , δηλ. της κεντρικής τράπεζας των Η.Π.Α., η οποία ανήκει στους Ροκφέλλερ-Ροθτσάιλντ. Στην περίπτωση αυτή, η εταιρεία τους θα εκδίδει το χρήμα, σε αυτούς θα ανήκει το ελληνικό νόμισμα και θα πρέπει και πάλι το ελληνικό κράτος να δανείζεται το χρήμα του από τους τραπεζίτες αυτούς, καταβάλλοντας και πάλι τόκους. Είναι αυτονόητο ότι και αυτή η εξέλιξη, στην οποία παραπέμπουν το μυαλό μας οι ανωτέρω φήμες, είναι εγκληματική για την πορεία της Ελλάδας και του ελληνικού λαού. Η λύση αυτή προωθείται από τις Η.Π.Α. και το Δ.N.T.
Η τρίτη λύση είναι ο συνδυασμός των κύκλων συμφερόντων των ανωτέρω, δηλ. ουσιαστικά των δανειστών της χώρας, που και πάλι θα χρεώσει τον ελληνικό λαό και θα τον υποχρεώσει σε νέες τεράστιες εξαρτήσεις και καταστροφές.
Η μόνη ουσιαστική και πραγματικά σωτήρια λύση είναι η έκδοση παράλληλου χρήματος, το οποίο θα ανήκει εξ ολοκλήρου και αποκλειστικά στον ελληνικό λαό και θα ορίζεται από αυτόν. Είναι η πρόταση που ανήκει στο ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ και στους συντελεστές του και η οποία πρωτοπόρα στην ελληνική κρίση εκπονήθηκε και παρουσιάστηκε ήδη από τον Μάιο του 2010. Η ίδια λύση δόθηκε ξανά από εμάς στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τον Φεβρουάριο του 2015 και έτσι υπήρξε αναθέρμανση αυτής. Είναι η λύση που απαντά απόλυτα σε όλα τα ζητήματα που τίθενται και μάλιστα μη αφήνοντας τα ελαττώματα της επιλογής του αποκλειστικά εθνικού νομίσματος (μεταβολή των δανείων σε πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, αισχροκερδείς εξαγορές από κατόχους συναλλάγματος κ.α.) να εξελιχθούν σε μία νέα θηλιά στο λαιμό του ελληνικού λαού και της Ελλάδας.

ΕΥΡΩ το όργανο της καταστροφής

Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε όλοι οι Ελληνες και οι Ελληνίδες είναι ότι το ευρώ αποτέλεσε το όργανο και την αιτία επιτάχυνσης της καταστροφής της Ελλάδας και της οικονομίας της. Αν ο βασικός συντελεστής είναι η ίδια η Ε.Ο.Κ./Ε.Ε. και η πολιτική αποπαραγωγικοποίησης της χώρας που επέβαλε και επέφερε, ο καταλύτης της καταστροφής είναι το ευρώ και η λειτουργία του. Στην προ ευρώ οικονομία και στην οικονομία των εκτός ευρώ κρατών και ανεξάρτητα από άλλες εξαρτήσεις από τους “παγκόσμιους τραπεζίτες” (όπως οι ανωτέρω αναφερθείσες) και το διεθνές σύστημα εξάρτησης – αποικιοκρατίας (εξελισσόμενο ως νέα τάξη πραγμάτων για την επιβολή εταιρικών αυτοκρατοριών με νεο-φιλελεύθερο οικονομικό σχήμα), τα κράτη έλεγχαν ή ελέγχουν το χρήμα που χρησιμοποιούν για τις ανάγκες τους. Η θεμελιώδης διάκριση είναι η εξής:
α. το χρήμα για τις εσωτερικές ανάγκες (λειτουργία κράτους, κρατικές δαπάνες, προμήθειες, έργα κλπ.) καλυπτόταν (και καλύπτεται στα άλλα κράτη) με εσωτερικό χρήμα, “εθνικό”, στην έκδοση και απόκτηση του οποίου μπορεί να καταφύγει εν ανάγκη ένα κράτος με τον πρωτότυπο τρόπο της δημιουργίας του: την έκδοση.
β. το χρήμα για τις εξωτερικές ανάγκες (αγορά όπλων, καυσίμων, υλικών κ.ο.κ.) καλυπτόταν με εξωτερικό δανεισμό. Στην περίπτωση της Ελλάδας στην προ ευρώ εποχή το ποσό αυτό ήταν τις τελευταίες πριν το ευρώ δεκαετίες περί τα 10 δις δολλάρια Η.Π.Α., ετησίως.
Με το ευρώ, το σύνολο του χρήματος που χρησιμοποιεί ένα κράτος, είτε για τις εσωτερικές είτε για τις εξωτερικές ανάγκες μετατρέπεται σε “συνάλλαγμα” ως προς τον τρόπο κτήσης. Τα κράτη της ευρωζώνης δεν έχουν το δικαίωμα να λάβουν απευθείας χρήματα από την Ε.Κ.Τ., αλλά οφείλουν για να εξεύρουν χρήματα να προσφύγουν σε έντοκο δανεισμό μέσω ομολόγων, δηλ,. είναι αναγκασμένα να προσφύγουν σε έντοκο δανεισμό από κεφαλαιούχους, χρεώνοντας με τεράστια ποσά τους λαούς τους. Κέρδη δηλ. για τις ολιγαρχίες του πλούτου και ζημίες και φτώχεια για τους λαούς που δεν ορίζουν το χρήμα τους και το μέσο συναλλαγής αυτό – καθεαυτό. Κάθε ευρώ που υπάρχει στα χέρια των Ελλήνων είναι χρεωμένο εξ αρχής με ένα ποσοστό 6%, αλλιώς δεν υπάρχει. Αυτή είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό του νομίσματος που εξηγεί την συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους σε όλη την ευρωζώνη και την υπερχρέωση των κρατών αυτής πέρα από κάθε προηγούμενο και πέρα από κάθε όριο. Ουσιαστικά η παραμονή στο ευρώ κοστίζει τεράστια ποσά στην Ελλάδα και όλη αυτή την δυστυχία, το ξεπούλημα, τον αφανισμό. Εάν το κράτος είχε το δικαίωμα να εκδώσει δικό του χρήμα, όλα τα στοιχεία της οικονομίας θα είχαν καλύτερη εικόνα και προοπτική και δεν θα είχε υποστεί ο ελληνικός λαός αυτή την κακουχία και την κατάρρευση, αφού το κράτος θα είχε πρωτίστως την δυνατότητα να καλύψει τις ανάγκες του.
Εχουμε επανειλημμένα εκφράσει και αναλύσει τις θέσεις μας για το Ευρώ, την Ε.Ε. και την λειτουργία τους και είναι πολλαπλά τα ζητήματα που έχουμε επισημάνει (π.χ. ακριβό νόμισμα μη ανταγωνιστικό, αδυναμία “ανάπτυξης”, νόμισμα μεσαιωνικού τύπου, νόμισμα επικράτησης των ισχυρών και δη της Γερμανίας κ.α.). Μία από τις επισημάνσεις μας είναι ότι η κρίση τελικά θα σωρευθεί στην ίδια την Γερμανία, στην οποία καταλήγουν μόνο αρχικά τα οφέλη της πολιτικής αυτής. Στο τέλος του κύκλου η Γερμανία θα βρεθεί σε αδιέξοδο και το ζήτημα της Deutsche Bank, όχι μόνο το αποδεικνύει, αλλά δυστυχώς αποτελεί την αρχή ενός νέου κύκλου, με την κρίση να εκφεύγει ανοικτά από το επίπεδο απλώς της οικονομίας, αλλά να προκαλεί μία σειρά από δραματικές αλλαγές. Το πόσο σχεδιασμένες και σκόπιμες είναι δυνατόν να είναι αυτές οι αλλαγές θα αποδειχθεί την επόμενη πενταετία. Κανένας λαός δεν ευτυχεί εάν δεν παράγει, κανένας άνθρωπος δεν ευτυχεί εάν δεν καλύπτονται οι βιοτικές του ανάγκες. Αυτός είναι ο νόμος της ίδιας της γήινης φύσης και δεν μπορεί να αλλάξει σε κανένα πλαίσιο μετάλλαξης των γήινων όντων.
Η μόνη διέξοδος για την Ελλάδα και για κάθε λαό και άνθρωπο ξεκινάει και τελειώνει σε όσα ανακάλυψε ο ελληνικός νους: την εξυπηρέτηση της ατομικότητας μέσα από την συλλογικότητα, ως αντίληψη που εκφράζεται από την πραγματική δημοκρατία, την έννοια της κοινότητας και της παραγωγικής αυτοτέλειας με στόχο την κάλυψη των ανθρωπίνων αναγκών.
Το δικό μας μοντέλο, ως σύστημα ύπαρξης και λειτουργίας, ορίζεται από αυτές τις νομοτελειακά υφιστάμενες αρχές.


ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ Β. ΜΕΡΟΣ Ε.Ε. και ΕΥΡΩ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ


Β. ΜΕΡΟΣ
Ε.Ε. και ΕΥΡΩ

Αναφερθήκαμε στον επίλογο του α' μέρους στα επικοινωνιακά “όπλα” της συμμορίας των οπαδών των μνημονίων, την “Ευρώπη” (Ε.Ε.) και το “ευρώ”.
Για την “Ευρώπη” και την θέση μας ως προς αυτήν έχουμε πολλάκις αναφερθεί. Οι εδώ θιασώτες της Ε.Ε., αρκετοί από τους οποίους έχουν συνδεθεί μαζί της με την ενθυλάκωση τεράστιων χρηματικών ποσών, αναφέρονται εσκεμμένα σε αυτή με την παντελώς παραπλανητική και εσφαλμένη χρήση του γεωγραφικού όρου. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μία ιδιότυπη ομοσπονδία κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου, δηλ. ένα πολιτειακό μόρφωμα με τον τίτλο “Ευρωπαϊκή Ενωση”. Το μόρφωμα αυτό, που ιδρύθηκε στην “Δυτική Ευρώπη” , δηλ. σε κράτη αμιγώς καπιταλιστικά και με τις αρχές και τις αξίες του καπιταλισμού, συνεχώς εξελίσσεται τόσο εδαφικά, όσο και πολιτικά, έχοντας καταστεί όργανο επιβολής του νεοφιλελευθερισμού πάνω σε όλους τους λαούς που έχουν εμπλακεί σε αυτό και έχουν εγκλωβιστεί στην ισχύ του. Παράλληλα, μέσα στο νεοφιλελεύθερο μόρφωμα εκφράζονται και ικανοποιούνται οι ισχυρότατοι εθνικισμοί και τα εθνικιστικά συμφέροντα του γερμανικού σήμερα διευθυντηρίου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γερμανοί λαμβάνουν την μερίδα του λέοντος από όλα τα οφέλη της “ένωσης” που αυτοί σχεδίασαν λειτουργικά την τελευταία εικοσαετία.
Ο χαρακτηρισμός “λυκοσυμμορία” και οποιοσδήποτε άλλος χαρακτηρισμός παραπέμπει σε ζώα για να χαρακτηρίσει το μόρφωμα αυτό, που καταπίνει ανθρώπους, λαούς, κράτη και χώρες, είναι επιεικώς άστοχος. Τα ζώα σκοτώνουν μόνο από πείνα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με άθλια βουλιμία, χαρακτηριστικό των λαών της Δυτικής Ευρώπης. Αν μελετήσει κανείς την ιστορία των κρατών αυτών και των πολιτειακών μορφωμάτων που προηγήθηκαν στους ίδιους τόπους, θα έχει μελετήσει και το μεγαλύτερο μέρος του διαχρονικού αίσχους της ανθρώπινης ιστορίας. Τα πιο φρικαλέα και άγρια εγκλήματα της ανθρώπινης ιστορίας γράφτηκαν και δεν έπαψαν να γράφονται από τα κράτη της “πολιτισμένης” Ευρώπης. Και αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια με την πατρίδα μας και εμάς, είναι ένα ακόμα έγκλημα. Η Ευρώπη είναι η πηγή και του ρατσισμού και τόσο την Ελλάδα, όσο και εμάς τους Ελληνες μας βλέπουν ρατσιστικά, εκμεταλλευτικά, μειωτικά και καθόλου ισότιμα. Οσα επέβαλαν στην Ελλάδα και ο πραξικοπηματικός εκβιασμός τους στις “διαπραγματεύσεις”, το αποδεικνύουν για μία ακόμα φορά, περίτρανα και επικαιροποιημένα. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε η Ελλάδα, ούτε οι Ελληνες, τους ενδιαφέρει η κλοπή και η λεηλασία των Γραικών και της χώρας τους. Μήπως θα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε όσους δεν το θυμούνται το παράδειγμα και της Κύπρου και πόσο διαφορετικά φέρθηκαν στο τραπεζικό πρόβλημα της Ισπανίας, όπου η Ε.Κ.Τ. και όχι ο ισπανικός λαός ανέλαβε τα χρέη των τραπεζών. Δύο μέτρα και δύο σταθμά !!!. Ο γερμανικός ζωτικός χώρος, ζητούμενο της γερμανικής πολιτικής από την γέννηση του γερμανικού κράτους, υλοποιείται σε όλα τα Βαλκάνια και στην παραδομένη ανατολική Ευρώπη και ξεδιπλώνει την απάνθρωπη φύση της λεηλασίας. Η Μέρκελ μας το είπε καθαρά, πως εκεί ανήκουμε και εκεί μας έχει τοποθετήσει αξιακά.
Στην χώρα αυτή προσπάθησαν συστηματικά να μας επιβάλλουν τον γραικυλισμό, την πίστη στην δήθεν ανωτερότητα της δυτικής Ευρώπης σε σχέση με εμάς, την δουλικότητα, την υποταγή. Κανείς δεν αναφέρεται στην σιχαμένη αιματοβαμμένη πραγματικότητα της ιστορίας τους, στις γενοκτονίες, τις λεηλασίες, τον θάνατο και το αίμα, γιατί αυτή είναι η ιστορία και η πραγματικότητα της δυτικής Ευρώπης από την εποχή του Καρλομάγνου μέχρι σήμερα. Ακόμα και στην Συρία αυτοί είναι οι ένοχοι και ενώ το ζήτημα είναι ο συνεχιζόμενος θάνατος και ο πόλεμος που έφτιαξαν στην χώρα αυτή, εκείνοι προσποιούνται ότι δήθεν θα βοηθήσουν τους πρόσφυγες του πολέμου τους !!!. Αντί να σταματήσουν τον πόλεμο, θέλουν να εκμεταλλευτούν την φτηνή εργατική δύναμη όσων εξαθλίωσαν, τους όποιους ορίζουν ως μετανάστες και όχι ως πρόσφυγες πολέμου, αφού στην 2η περίπτωση θα είχαν την υποχρέωση με βάση τη συνθήκη της Γενεύης να τους περιθάλψουν ως πρόσφυγες πολέμου χωρίς όρους και χωρίς τους περιορισμούς που αναφέρονται σε μετανάστες.
Αυτή την υλοποίηση της απάτης και του ρατσισμού που λέγεται Ε.Ε. επικαλούνται οι ευρώδουλοι : ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ κλπ. συρφετός, με φοβικές κορώνες που δεν εξηγούν, ούτε αναλύουν σε κανένα. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι κανένας λαός που θέλει να είναι ελεύθερος, ανεξάρτητος και να έχει ως πολίτευμα την Δημοκρατία, δεν έχει θέση μέσα στην εγκληματική συμμορία που λέγεται Ε.Ε. . Αν θέλουμε την “Ευρώπη των Λαών”, αυτή προϋποθέτει την πλήρη διάλυση της Ε.Ε. και νέα συνθήκη σύνδεσης σαν αυτή που εκπονήσαμε πριν χρόνια. Ο,τιδήποτε άλλο είναι καταστροφική απάτη.
Και επειδή οι οπαδοί του “ευρωπαϊσμού” επικαλούνται με όρους και έννοιες θεότητας και αγιότητας την Ε.Ε. και το Ευρώ, θα πρέπει να αναρωτηθούμε : γιατί αυτή η τεράστια καταστροφή προέκυψε στην Ελλάδα, εντός της ”Αγίας Ε.Ε.” και του “Αγίου Ευρώ”. Αν ήταν τελικά τέτοια η “αγιοσύνη” των όρων αυτών, των “ιερών θεσμών”, πως τελικά προέκυψε αυτή η καταστροφή; Και είναι μία καταστροφή όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά σχεδόν των μισών κρατών της “ευρωζώνης”.
Αυτό που είναι αδιαμφισβήτητο και αμάχητο ως απόδειξη είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα γνώρισε και γνωρίζει την καταστροφή όντας πλήρες μέλος της Ε.Ε. και έχοντας ως νόμισμα το “ευρώ”. Η καταστροφή αυτή δεν επήλθε εκτός της Ε.Ε., ούτε με εθνικό νόμισμα. Η συμβολή της Ε.Ε. και του “ευρώ” στην καταστροφή της Ελλάδας είναι αυτονόητα αποφασιστική. Το μεγαλύτερο μέρος της νομοθεσίας που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια και οι αντίστοιχες πολιτικές εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες και την Ε.Ε. . Διεθνείς συμβάσεις που σύναψε το διευθυντήριο της Ε.Ε. (κυρίως εμπορικές), αλλά και τα εμπάργκο που επέβαλε (π.χ. προσφάτως Ιράν, Ρωσία) προκάλεσαν ανυπολόγιστες ζημίες στην ελληνική οικονομία. Η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα κατά την είσοδό της στην Ε.Ε. (1981) είχε μία ανεπτυγμένη σχεδόν σε όλους τους τομείς οικονομία, που περιλάμβανε και μία υπολογίσιμη και σημαντική βιομηχανία. Ο αγροτικός τομέας πουλούσε προνομιακά τα προϊόντα του σε πολλές χώρες και η ανάπτυξη της χώρας με όρους πραγματικής οικονομίας(και όχι κεφαλαιοκρατικής ή μεταπρατικής) εξασφάλιζε μεγάλο βαθμό παραγωγικής αυτάρκειας και την αντίστοιχη ανεξαρτησία για την Ελλάδα. Ούτε η μη συμμετοχή στην τότε Ε.Ο.Κ., ούτε η δραχμή, εμπόδιζε την Ελλάδα να αποτελεί την πιο δυναμική οικονομία την Ανατολικής Μεσογείου. Δηλαδή με τα ίδια τα μέτρα του καπιταλισμού, η Ελλάδα από την συμμετοχή της στην Ε.Ο.Κ. / Ε.Ε. γνώρισε την παραγωγική διάλυση και έφτασε σε σημείο τεράστιας παραγωγικής εξάρτησης, αφού η οικονομία της από παραγωγική, μετατράπηκε με τις επιλογές του διευθυντηρίου της Ε.Ε. και τις πολιτικές που επιβλήθηκαν, σε παρασιτική/μεταπρατική.
Ακόμα και ο τελευταίος Ελληνας στο πιο απομακρυσμένο χωριό και εάν ερωτηθεί, έχοντας ζήσει την προ Ε.Ο.Κ./Ε.Ε., Ελλάδα, θα σας δώσει την απάντηση της υπεροχής του παρελθόντος σε σχέση με το παρόν. Η Ε.Ε. λοιπόν που επικαλούνται, πέρα από τα ζητήματα ρατσιστικής και επιθετικής συμπεριφοράς έναντι της Ελλάδας που εκδηλώνονται επανειλημμένα και ολοένα πιο συχνά, αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα που προκάλεσε την κρίση και την νεοελληνική αδυναμία. Ακόμα και στα εθνικά ζητήματα, που κάποιοι οπαδοί της Ε.Ε. ψελλίζουν, θα διαπιστώσει κανείς ότι δεν υπήρξε καμία ουσιαστική πρόοδος ή επίλυση ούτε στο Κυπριακό, ούτε στο Αιγαίο, ούτε, τελικά, υπήρξε κάποια θετική, αλλά μάλλον αρνητική, θέση σε ζητήματα όπως το Μακεδονικό. Αντίστοιχα, τεράστια ζητήματα, οικονομικά ελλείμματα και ζητήματα δημιούργησε στην Ελλάδα η Ε.Ε. με ενέργειες, όπως η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τους πολέμους που επακολούθησαν, αλλά και τις ωμές επεμβάσεις στο παραδοσιακά σύμμαχο της Ελλάδας, αραβικό κόσμο, όπου η Ελλάδα έχασε και χάνει διαρκώς έδαφος. Ολα αυτά τα δολερά και ζημιογόνα έλαβαν χώρα ερήμην μας και όποιος τελικά επικαλείται τα εθνικά ζητήματα ως τον κύριο λόγο ένταξης και παραμονής στην Ε.Ε., είναι προφανώς ηλίθιος, αντιστόρητος και άθλιος προβοκάτορας. Κόντα σε όλα αυτά και στην πλήρη οικονομική αδυναμία που προκλήθηκε, που έχει ως συνοδό επακόλουθο και την αμυντική αδυναμία, το μνημόνιο σαφώς στοχεύει στην άμυνα της χώρας και μειώνει τις δυνατότητες αμυντικών δαπανών σε επίπεδο Δανίας !!!. Γιατί άραγε ; και ποιος τελικά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν θα απορήσει με τον όρο αυτόν που επέβαλε η ευρωπαϊκή συμμορία;
Στην πραγματικότητα, ελάχιστοι λόγοι παραμονής στην Ε.Ε. μπορούν να βρεθούν και σε όποια στάθμιση και εάν τεθούν η ζυγαριά του ρεαλισμού και της πραγματικότητας αποδεικνύει την αλήθεια και δείχνει την πορεία που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα. Δεν κάνουμε λόγο για μια αυριανή επιλογή, αλλά ούτε και για μία επιλογή που θα υλοποιηθεί στο βάθος του χρόνου. Η Ελλάδα πρέπει να σταθεί παραγωγικά ισχυρή και αυτάρης για να έχει την δυνατότητα να εξέλθει από την καταστροφική εταιρεία της συμμαχίας. Μέχρι τότε και για να γίνει αυτό ή να δημιουργηθεί καθεστώς συνεννόησης με άλλες χώρες της περιοχής και της Ε.Ε. για ένα νέο σχήμα διακρατικής διάστασης, βασισμένο στον αλληλοσεβασμό και στην αλληλεπικουρία, η χώρα μας πρέπει να προχωρήσει σε καταγγελία των ποσοστώσεων στην παραγωγή της και στην οδό της παραγωγικής αυτάρκειας με δικό της μοντέλο ανάπτυξης βασισμένο στον άνθρωπο, την ισότητα, την συλλογικότητα και τα χαρακτηριστικά της φύσης της. Στην Ε.Ε. του νεοφιλελευθερισμού και σε κάθε αντίστοιχο μόρφωμα, η Ελλάδα δεν έχει καμία θέση. Το τι παράγει μια κοινωνία και ένας λαός και ποια αξία του δίνει είναι αναφαίρετο δικό του δικαίωμα και όχι ζήτημα που ορίζουν άλλοι, αλλού και με βάση τα δικά τους συμφέροντα και προτεραιότητες.
Οσο για τα χρήματα, που αντισταθμιστικά έδινε η ΕΟΚ/ΕΕ για τις καταστροφές και τα ελλείμματα που προκαλούσε πρέπει να γίνει γνωστό ότι ένα ποσοστό συνολικά μεγαλύτερο του 60% επέστρεφε σε οικονομικές δομές με έδρα κράτη της Ε.Ε. και το υπόλοιπο γνώριζε σε μεγάλο βαθμό την εσωτερική διασπάθιση.
Είναι συνεπώς εμφανές ότι η Ε.Ε. αποτελεί έναν από τους γενεσιουργούς παράγοντες της κρίσης που βιώνουμε.
Αν η Ε.Ε. συγκροτεί το πλαίσιο της κρίσης, μία από τις βασικές της αιτίες είναι το άλλο όπλο προπαγάνδας: το ευρώ. Οι ανάξιοι υπάλληλοι της κυβέρνησης των Βρυξελλών και εδώ γνωστά ως κόμματα των μνημονίων, πάλι εκφοβιστικά και χωρίς την επίκληση κανενός επιχειρήματος που να βασίζεται στην (πιθανή) θετική του λειτουργία, ανήγαγαν το ευρώ (ευρωζώνη) ως τον κύριο επιχείρημα για να φέρουν στην χώρα και το τρίτο εγκληματικό μνημόνιο. Οι αλήθειες είναι απλές, αναγόμενες ακόμα και στο σήμερα. Η χώρα καταστράφηκε μέσα στο ευρώ και από το ευρώ. Το ευρώ αποτέλεσε σημαντικό συντελεστή της παραγωγικής αποδιάρθρωσης της χώρας, αφού η παραγωγή με κόστος σε ευρώ καθιστά την όποια παραγωγή αναποτελεσματική και μη ανταγωνιστική. Αντίστοιχα, οι εισαγωγές γίνονται εύκολες και προσοδοφόρες για όσους τις πραγματοποιούν. Αυτά σε απλή λειτουργία καπιταλισμού είναι σαφή και αυτονόητα. Οπως στο ίδιο πλαίσιο είναι σαφές ότι η κεφαλαιακή εξάρτηση μιας χώρας γίνεται απόλυτη.
Είναι σαφές και πρέπει να καταστεί γνωστό σε όλους ότι π.χ. εάν είχαμε εθνικό νόμισμα δεν θα υπήρχε κανένα capital control, ούτε καν σκέψη για ανάγκη του. Είναι επίσης σαφές ότι εάν είχαμε εθνικό νόμισμα δεν θα είχαμε καμία ανάγκη μνημονίων για να καλυφθούν οι εσωτερικές ανάγκες. Δεν θα είχαμε δηλαδή καμία μείωση σε μισθούς και συντάξεις, καμία ανάγκη ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, κανένα λόγο να καταστούμε υποτελείς και υπόδουλοι της δικτατορίας των Βρυξελλών. Αν είχαμε εθνικό νόμισμα δεν θα είχαμε καμία ανάγκη αύξησης της φορολογίας (αυτής της στυγνής φορολογίας), καμία ανάγκη για την επιβολή ΕΝΦΙΑ, εισφορών αλληλεγγύης, τελών επιτηδεύματος. Ολα θα καλύπτονταν από την εσωτερική λειτουργία του εθνικού νομίσματος, που θα ήταν ζωοδότης και κάθε προσπάθειας παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Αυτά οφείλει να τα καταλάβει, να τα εννοήσει και να τα λάβει σοβαρά υπόψη του κάθε Ελληνας άνθρωπος, πολίτης και ψηφοφόρος τς Κυριακής. Βασικό όπλο της κατάληψης και της καταστροφής της χώρας ήταν και είναι το ευρώ. Αυτό επικαλούνται για να μας φοβίζουν, αυτό επικαλούνται ως τον βασικό λόγο για την κοινωνική και εθνική καταστροφή. Τελικά, η αστική συμμορία προδοτών που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και οι λοιποί συνοδοιπόροι τους στον δρόμο του ευρώ: Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και όλος ο συρφετός είναι στην πραγματικότητα προδότες και καταστροφείς του λαού και του έθνους. Είναι πράκτορες του νεοφιλελευθερισμού και του ιμπεριαλισμού και όσα κάνουν και λένε είναι ενταγμένα στο ίδιο σχέδιο.
Πέρα και πλέον από τα δομικά ζητήματα του ευρώ που σχεδιάστηκε σκόπιμα ως νόμισμα του μεσαίωνα για να συγκεντρωθεί εύκολα στα χέρια των ισχυρών και να ελέγχουν με αυτό το σύνολο των κρατών της Ε.Ε., θα πρέπει όλοι να εννοήσουμε ότι τα χρηματικά ποσά που έχει ανάγκη ένα κράτος της ευρωζώνης για την λειτουργία του, ενώ πριν τα είχε ελεύθερα, άτοκα και στην ποσότητα που το ίδιο όριζε στην διάθεσή του, με το ευρώ η κάλυψη των ίδιων λειτουργιών γίνεται με έντοκο δανεισμό μέσω ομολόγων από τις “αγορές” , δηλαδή από κερδοσκόπους κεφαλαιούχους του χρήματος. Αυτή η λειτουργία όχι μόνο καθιστά το ευρώ λειτουργικά “συνάλλαγμα”, όχι μόνο χρεώνει με υπέρογκους και άθλιους τόκους τα κράτη και τους λαούς, αλλά και τα καθιστά έρμαιο των ορέξεων των “δανειστών” και των “αγορών”. Αυτό το έγκλημα βίωσε και βιώνει η Ελλάδα και παραγωγός του είναι σε μεγάλο βαθμό το ευρώ που υπερασπίζονται και προβάλουν τα κόμματα της συμφοράς. Κατέστρεψαν και καταστρέφουν την χώρα για να διατηρήσουν την αιτία της καταστροφής. Οσο για τα αποτελέσματα στην αγοραστική δύναμη του πολίτη, πολύ σύντομα καταλάβαμε όλοι ότι ένα ευρώ δεν αντιστοιχούσε σε 340,75 δραχμές, αλλά σε 100 δραχμές, αφού εκεί διαμορφώθηκε σχεδόν άμεσα χρονικά η αγοραστική του δύναμη και αξία.
Οποιος λοιπόν δεν εννοεί τα ανωτέρω μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί απολύτως ηλίθιος και όποιος προπαγανδίζει υπέρ του ευρώ είναι απολύτως άθλιος και ζημιώνει το σύνολο της κοινωνίας και του λαού.
Το μόνο που προσφέρει το ευρώ είναι η συναλλαγματική σταθερότητα έναντι νομισμάτων τρίτων κρατών, αλλά για να έχει νόημα αυτό πρέπει να υπάρχει χρήμα σε μία οικονομία και να εξεταστεί εάν αυτή η υπερτιμημένη σταθερότητα ευνοεί ή τελικά είναι δυσμενής για τις δομές μίας κοινωνικής οικονομίας.
Το κίνημά μας βέβαια, είναι το κίνημα της πραγματικότητας. Δεν μας ενδιαφέρει σε τι νόμισμα θα αγοραστεί ένα κιλό ψωμί. Πρωτίστως μας ενδιαφέρει να παραχθεί για να υπάρχει το ψωμί και ακόμα περισσότερο το ψωμί να μην αγοράζεται, αλλά να προσφέρεται μέσα από μία συλλογική κοινωνική οικονομία με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Το κίνημά μας, λαμβάνοντας υπόψη του μία σειρά παραμέτρων που έχουν αναλυθεί σε προηγούμενα κείμενα και κρίνοντας ότι η κατάσταση στην πραγματική, την παραγωγική οικονομία της Ελλάδας, καθιστά δυσχερή την άμεση μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, πρότεινε από τον Μάιο του 2010, την δημιουργία παράλληλου εσωτερικού νομίσματος με ειδικούς κανόνες λειτουργίας και κατά προτίμηση άυλο, ώστε να μπορεί να εκδοθεί και να λειτουργήσει άμεσα. Το χρήμα αυτό το ονομάσαμε ΕΑΜ – Εθνική Ανταλλακτική Μονάδα και τόσο το ίδιο, όσο και οι κανόνες λειτουργίας του, αποτελούν ένα τεράστιο όπλο στα χέρια του ελληνικού λαού, ικανό να ανατρέψει όλο το καθεστώς της φαυλότητας και της εξάρτησης. Αλλωστε το άυλο χρήμα λύνει και μία σειρά από ζητήματα φοροαποφυγής και έχει μια άλλη φιλοσοφία για την οποία πρωτοπόρα είχε γράψει μέλος του κινήματός μας από το 2002.
Τα πιο πάνω δεν αποτελούν μόνο ανάλυση-απάντηση στην εγκληματική προδοτική συμμορία των μνημονίων, αλλά και κομμάτι του συνολικού μοντέλου της κοινωνίας με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, που ως τσιτάτο αναφέρουν σχεδόν όλα τα κόμματα, κατακλέβοντας ιδέες και καινοτόμες θεωρίες και προτάσεις από το κίνημά μας και τα μέλη του που έχουν την πατρότητά των ιδεών αυτών.
Η κοινωνία με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του αποτελεί την μοναδική λύση – μοντέλο για την ανθρωπότητα στα χρόνια που έρχεται και ζητούμενο για όλους τους ανθρώπους, τους οποίους ο στυγερός νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός καταδίκασε σε απαξίωση, σε καταφρόνια, σε εκφοβισμούς και έλλειψη κάθε δικαιώματος και ανθρώπινης αξίας ζωής.
Εμείς απαντήσαμε σε όσα άθλια εκφράζει το πολιτικό και ολιγαρχικό σύστημα, το λόμπυ του ευρώ που θα αντιμετωπίσει ζήτημα ισοτιμίας και ελέγχου για να εξάγει τα κλοπιμαία από την χώρα προς διάφορους παραδείσους ανομίας.
Οι αστοί συστημικοί λακέδες του ΣΥΡΙΖΑ, οι αστοί της Ν.Δ., ο βούρκος που λέγεται “Ποτάμι”, οι “ψευτόμαγκες” ΑΝΕΛ, το ΠΑΣΟΚ, και η ΔΗΜΑΡ ως “δημοκρατική συμπαράταξη” και όλοι μαζί οι προπαγανδιστές και εφαρμοστές του νεοναζισμού που λέγεται “νεοφιλελευθερισμός”, πρέπει να λάβουν από τους σκεπτόμενους πολίτες αυτής της χώρας ένα ηχηρότατο ράπισμα στις εκλογές της Κυριακής, από όλους τους Ελληνες που απέμειναν να σκέπτονται. Η ψήφος στα αντιμνημονιακά κόμματα και σχηματισμούς, παρά τις επιφυλάξεις και τις αντιρρήσεις μας είναι μέγιστο προσωπικό καθήκον και έχει άμεση χρησιμότητα για όλους. Μπορούμε να τους διώξουμε, μπορούμε να τους νικήσουμε με την ψήφο μας.


ΤΟ ΕΥΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ - ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΑΜΕΣΩΣ !!!

                      ΤΟ ΕΥΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ
                                   ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΑΜΕΣΩΣ !!!

Σκοπός της επιστολής μου αυτής είναι να καταλάβουν όλοι οι λαοί της Ευρώπης και όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι αυτό που παίζεται στις πλάτες τους με το Ευρώ και που τελικά θα μας οδηγήσει, αν δεν αντιδράσουμε όλοι μαζικά και συντεταγμένα.
Το Ευρώ έχει πολλά δομικά προβλήματα ως νόμισμα που δημιουργήθηκε για να λειτουργεί στα πλαίσια της νεο-φιλελευθέρης οικονομίας που έχει επιβληθεί στην Ε.Ε. . Είναι δομικά σχεδιασμένο για να συγκεντρωθεί στα χέρια μιας ολιγαρχίας και συγκεκριμένου κράτους ή κρατών. Στον καπιταλισμό, νόμισμα περιορισμένης κυκλοφορίας δεν είναι δυνατόν να υφίσταται και να κυκλοφορεί παρά μόνο ως συλλεκτικό. Το ποιός συλλέγει το προκαθορισμένης κυκλοφορίας ευρώ για να κατέχει τα κράτη και τους λαούς, το δείχνει η μέχρι σήμερα πορεία του.
Πέρα όμως από αυτό, οι λαοί της Ευρώπης οφείλουν και πρέπει να αντιληφθούν μιαν άλλη διάσταση της λειτουργίας του Ευρώ που τους θίγει άμεσα, σκόπιμα και ουσιαστικά. Η διάσταση της λειτουργίας αυτής, είναι ενταγμένη στην πιο πάνω πολιτική και αφορά την χρήση του Ευρώ για τις εσωτερικές ανάγκες μίας χώρας.
Οπως θα θυμούνται οι λίγο πιο μεγάλοι, όταν ένα κράτος είχε ανάγκη από την χρήση χρήματος στο εσωτερικό της χώρας και για εσωτερικές ανάγκες (π.χ. μισθοί και συντάξεις) δεν κατέφευγε αναγκαστικά στον δανεισμό, αλλά τις κάλυπτε με την έκδοση εσωτερικού χρήματος. Του χρήματος που είχαν όλα τα κράτη και το ονομάζαμε “εθνικό”. Αυτό το χρήμα, όχι μόνο ήταν δωρεάν, χωρίς κόστος για τους κρατικούς προϋπολογισμούς, αλλά με μία λελογισμένη διαχείριση, εξασφάλιζε και επιπλέον πόρους εσωτερικής ανάπτυξης μίας οικονομίας. Με το δωρεάν για το κράτος χρήμα αυτό καλύπτονταν σχεδόν όλες οι ανάγκες του αποκαλούμενου κοινωνικού κράτους (εκπαίδευση, υγεία, ασφάλεια, αθλητισμός και χώροι του, πολιτισμός, επιδόματα σε ανήμπορους κλπ.) και βέβαια μισθοί και συντάξεις. Παράλληλα, το χρήμα αυτό μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για λειτουργίες που έχουν σχέση με την αποκαλούμενη ανάπτυξη κατά το μέρος που αφορούσε πράγματα που παράγονταν στο κράτος αυτό. Ολα αυτά δεν στοίχιζαν στο κράτος τόκους και επιβαρύνσεις, παρά μόνο το κόστος του χαρτιού.
Με το Ευρώ, όλο αυτό το αναγκαίο χρήμα εμείς και τα κράτη μας δεν το έχουμε δωρεάν, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να το δανειστούμε ως συνάλλαγμα , ως ξένο χρήμα, με την έκδοση ομολόγων από το κράτος μας που επιβαρύνονται με μεγάλους τόκους. Αυτοί που χάνουν και πληρώνουν τους τόκους αυτούς είναι οι λαοί της Ευρώπης. Αυτοί που κερδίζουν είναι οι δανειστές τους: οι μεγάλες τράπεζες, τα μεγάλα κεφάλαια.
Και δεν είναι βέβαια μόνο το επιπλέον κόστος αυτό που σε ετήσια λειτουργία είναι τεράστιο και έχει καταχρεώσει όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και τους λαούς τους. Επειδή το χρήμα αυτό χρησιμοποιείται κυρίως για την λειτουργία του κοινωνικού κράτους, επιβάλλεται στις κυβερνήσεις να μειώνουν ή να καταστρέφουν δομές του κοινωνικού κράτους προκειμένου να εξοικονομήσουν χρήματα και να μειώσουν τον όγκο του δανεισμού τους. Δεν είναι δηλαδή αρκετό το γεγονός ότι πληρώνουμε τόκους για το χρήμα μας που έπρεπε να είναι δωρεάν όπως πριν και ισχυροποιούνται με τα κέρδη από αυτό οι τραπεζίτες και οι κάτοχοι μεγάλων κεφαλαίων, αλλά απαιτούν από εμάς να έχουμε λιγότερη παιδεία και εκπαίδευση, λιγότερα και χειρότερα νοσοκομεία, μικρότερους μισθούς και συντάξεις, μικρότερα και λιγότερα επιδόματα βοήθειας σε ανήμπορους, προκειμένου να διατίθενται ολοένα και λιγότερα δανεικά χρήματα για τις αιτίες αυτές. Αυτός είναι ο κανόνας του Ευρώ: μέγιστο κρατικό χρέος 60% του ΑΕΠ και ετήσια κρατικά ελλείμματα μικρότερα του 3% του ΑΕΠ. Οι άθλιοι αυτοί κανόνες επιβάλλουν στα κράτη την μείωση των δαπανών τους για το κοινωνικό κράτος, αλλά και ακόμα για την ίδια την αποκαλούμενη “ανάπτυξή” τους, ώστε ο,τιδήποτε νέο να πέφτει στα χέρια των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και ό,τι έχει ένα κράτος να ξεπουλιέται σε αυτούς προκειμένου να καλυφθούν τα ελλείμματά του για να είναι σύμφωνα με τους ανωτέρω κανόνες.
Το Ευρώ συνεπώς επιτίθεται στους ανθρώπους, στις κοινωνίες και στα κράτη και τους επιβάλλει να χρεώνονται με τόκους για τις εσωτερικές τους ανάγκες, για το κοινωνικό κράτος για τις διαδικασίες ανάπτυξης. Τα κέρδη των τόκων του κεφαλαίου σημαίνουν και είναι λιγότερη παιδεία, λιγότερη υγεία, μικρότεροι μισθοί και συντάξεις, λιγότερα επιδόματα βοήθειας. Σε όλα τα χρήματα που έχετε στα χέρια σας πρέπει να υπολογίζετε ότι υπάρχει ένας ποσοστό ετήσιου τόκου που πρέπει εσείς (δηλ. το κράτος σας) να το επιστρέψετε στους δανειστές του χρήματός σας. Εκαναν δηλ. όλους τους ανθρώπους στην ευρωζώνη να εργάζονται για τους δανειστές τους χρήματός τους, χωρίς μάλιστα να τους το πουν και χωρίς να τους αφήνουν να το καταλάβουν. Με τον τρόπο αυτό και σε όφελος μόνο των τραπεζιτών και των μεγαλοκεφαλαιούχων, αυτό που οι φίλοι της Ε.Ε. ονομάζουν κοινωνικό κεκτημένο θα είναι συνεχώς λιγότερο, μικρότερο και πιο φτωχό, αφού θα αφαιρείται από αυτό είτε με τους τόκους είτε με τις πολιτικές λιτότητας (είτε και με τα δύο) ολοένα και μεγαλύτερο μέρος και πάντοτε εις βάρος αυτών των κονδυλίων, που αφορούν το κοινωνικό κράτος και την λειτουργία του ή για την πληρωμή των τόκων για τα δάνεια της λειτουργίας του.
Το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να αντιληφθούμε τα πιο πάνω. Τι συμβαίνει και πως λειτουργεί αυτό το νόμισμα.
Αν θέλουμε η Ε.Ε. να υπάρχει και να λειτουργεί υπέρ των λαών της πρέπει να την αλλάξουμε εκ βάθρων, ολοκληρωτικά και να χτίσουμε μία νέα, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ανθρώπων και των λαών και να σέβεται την ιδιαιτερότητά τους.
Το πρώτο που έχουμε να κάνουμε και το πιο κατανοητό από όλους (γιατί κάποιοι ίσως να έχουμε και πολιτικές θέσεις που προσβλέπουν σε μία άλλη κοινωνία) είναι να απαιτήσουμε, να οριστεί πανευρωπαϊκά ένα ποσό κατά κεφαλήν για το κοινωνικό κράτος για την κοινωνική δαπάνη. Ας πούμε 2.000 Ευρώ ανά κάτοικο ετησίως. Το ποσό αυτό θα πρέπει να καταβάλλεται δωρεάν από την Ε.Κ.Τ. σε κάθε κράτος στην αρχή του χρόνου και να διατίθεται αποκλειστικά για το κοινωνικό κράτος και τις δαπάνες του. Με τον τρόπο αυτό θα αποκατασταθεί το κοινωνικό κράτος και το κοινωνικό κεκτημένο στις χώρες τις ευρωζώνης.
Αν αρνηθούν, θα πρέπει αναγκαστικά για να προστατευθούν οι άνθρωποι, οι κοινωνίες, οι λαοί και τα κράτη, να αποχωρήσουμε από το νόμισμα αυτό που εξυπηρετεί τα πιο άγρια συμφέροντα του κεφαλαίου.
Αντίστοιχη, πρέπει να είναι και η χρηματοδότηση των κρατών για να δημιουργήσουν μηχανισμούς παραγωγικής ανασυγκρότησης, όχι προς όφελος των ισχυρών, αλλά με την κυριότητα και προς όφελος των λαών και των ανθρώπων.
Εμείς από την κατεστραμμένη Ελλάδα, σας καλούμε να προσυπογράψετε, να μεταφράσετε και να διαδώσετε το κείμενο αυτό σε όλους τους λαούς της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και σε όσες συλλογικότητες γνωρίζετε, μετέχετε και εμπιστεύεστε, αλλά και να διοργανώσουμε πανευρωπαϊκό ηλεκτρονικό δημοψήφισμα και συναντήσεις για τον σκοπό αυτό.


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΜΗΤΣΑΣ
ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΕΛΛΑΔΑ

   

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...