Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

ΤΑ ΚΟΠΑΔΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ (σύντομη και περιεκτική ανάλυση των τακτικών της εξάρτησης)




Η ύπαρξη, το μέγεθος και η ισχύς ενός κράτους μεσαίο και μικρού επιπέδου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την βούληση των ισχυρών. Υπάρχει σαφής έλεγχος ισορροπιών ανάλογος της pax romana και με τα αυτά εργαλεία ισορροπιών και διεκδικήσεων (που φυσικά δεν εφηύραν οι ρωμαίοι, αλλά οι αυτοκρατορίες της Ανατολής).
Οι “ισχυροί” σε κάθε τέτοιο κράτος (όπως η Ελλάδα) διεκδικούν έναντι αλλήλων και έναντι των “ιθαγενών” το μερίδιο που οι ίδιοι κρίνουν αναγκαίο για τα δικά τους συμφέροντα, αφού η δική τους ισχύς και ευημερία στηρίζεται, εκτός από την λεηλασία μέρους του λαού τους κατά την αρχαία αυτοκρατορική συνήθεια, στην λεηλασία άλλων λαών. Με την τακτική αυτή εκτός από την δική τους ενίσχυση επιτυγχάνουν και αποσκοπούν και την συνεχή αδυναμία των άλλων λαών και κοινωνιών να ορθώσουν ανάστημα, να αντισταθούν, να απελευθερωθούν, να αυτονομηθούν και να παύσουν να αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης, με στόχο οι λαοί αυτοί να είναι μακροχρόνια και επί γενεές το εκμεταλλευόμενο μέρος της σχέσης.
Την κατάσταση αυτή μπορούμε κάλλιστα να παρομοιάσουμε με ένα κοπάδι από εκμεταλλευόμενα θηλαστικά (π.χ. πρόβατα), το οποίο ο ιδιοκτήτης του αναπαραγωγικά συντηρεί ως κερδοφόρο εκμετάλλευση επί αιώνες.
Εάν όμως το ανθρώπινο κοπάδι των ιθαγενών βρει τον τρόπο να αντιδράσει και είτε να καταφέρει είτε να προετοιμάζει την λειτουργική του ανεξαρτησία, το πρώτο τους μέλημα είναι να επιτεθούν πρώτα σε πρόσωπα και μετά σε λαούς και κράτη. Οι επιθέσεις ξεκινούν από λεκτικό και προπαγανδιστικό επίπεδο και περιεχόμενο και στρέφονται αρχικά κατά προσώπων και πολιτικών παρατάξεων.
Μετά και εάν ένας λαός αντιστέκεται αποφασιστικά και κατά κύριο αριθμητικό ρεύμα, ξεκινούν τα μέτρα πίεσης και “συνέτισης” (οικονομικά, “κυρώσεις”, απειλές). Την ίδια ώρα, πάντα σε κάθε τόπο βρίσκονται πρόθυμοι (υπάρχουν ή δημιουργούνται) να αντιπαρατεθούν πολιτικά και κοινωνικά με ό,τι θίγει τα συμφέροντα των αποικιοκρατών, φυσικά πάντοτε με ανταλλάγματα ισχύος, εξουσίας και χρήματος. Αυτοί ενισχύονται για να αποτελέσουν τον μηχανισμό της προδοσίας, να προκαλέσουν εσωστρέφεια, εσωτερική αναστάτωση ακόμα και συγκρούσεις που βάλουν κατά του σθένους και της ισχύος του στοχευόμενου λαού.
Στην τακτική αυτή της εσωτερικής διάσπασης χρησιμοποιείται κάθε υφιστάμενο κατά εποχή μέσο και τύπος απειλής και μία από τις κύριες στοχεύσεις πάντοτε είναι η φθορά των “ηγετών” όσων τους αντιτίθενται. Η φθορά αυτή, εάν δεν μπορεί να είναι βιολογική θα είναι σε κάθε περίπτωση ηθική. Επειδή οι εποχές που δηλητηριάζονταν οι αντιφρονούντες έχει σε μεγάλο βαθμό (όχι ολοκληρωτικά) παρέλθει και επειδή οι “επαναστάσεις” κοστίζουν ακριβά, μία προσφιλής και επίσης αρχαία τακτική είναι αυτή της προληπτικής επιλογής της αντίπαλης ηγεσίας ή άλλως της εσωτερικής φθοράς και διάσπασής της μέσω επιχορηγούμενων προσώπων και ομάδων. Απαντα βεβαίως τα γραφόμενα στο παρόν δεν χρησιμοποιούνται μόνο διαζευκτικά, αλλά προσθετικά και συνδυαστικά και πάντα σύμφωνα με τις προβλέψεις, τις καταστάσεις και το όφελος που προσδοκούν οι ισχυροί, ώστε να υπάρχει οικονομία πόρων και πραγματικό κέρδος τους. Αλλωστε αυτού του τύπου οι επιχειρήσεις οργανώνονται και με βάση το προσδοκώμενο και υπολογιζόμενο μέγεθος του κέρδους. Αν π.χ. το υπολογιζόμενο κέρδος είναι σχετικά μικρό και αντιδρά ένας υπουργός, “τρώμε” τον υπουργό. Αν το υπολογιζόμενο κέρδος είναι μικρό δεν δαπανούμε τόσα όσα χρειάζονται για την φθορά και πτώση μίας κυβέρνησης … .
Ολα αυτά επιδιώκεται να έχουν πάντοτε ένα ιδεολογικό περίβλημα, ώστε να βρίσκονται και οι χρήσιμοι “δωρεάν” ηλίθιοι και να μειώνεται το κόστος των επιχειρήσεων από την εθελοντική τους δράση, αλλά και προκειμένου να παραπλανούνται οι άνθρωποι και οι λαοί ως προς την “αλήθεια” και να μην υπάρχει συνοχή στο επίπεδο της κοινωνίας. Μαζί με όλα αυτά, χρησιμότατα και καίρια είναι τα στοιχεία που λειτουργούν στον ανθρώπινο εγκέφαλο ως πληροφορία, γνώση, συνήθεια, δεδομένα, εμπειρία, “φιλοσοφία” και η διαχείρισή τους από τους μηχανισμούς εκπαίδευσης, ενημέρωσης, προπαγάνδας, αλλά και από την ίδια την εξουσία.
Επειδή όλο το ανωτέρω σύστημα ενεργειών έχει ουσιωδώς οικονομικούς σκοπούς στην υπηρεσία των “κατακτητών” τίθενται κεφάλαια και μηχανισμοί χειραγώγησης των κεφαλαίων και της οικονομίας, ώστε να επιτείνεται η ασφυξία στους λαούς, αλλά και η εξάρτηση από την σκόπιμη συνολική αδυναμία να παραχθούν τα αναγκαία αγαθά για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών των ανθρώπων. Με μία σειρά από τεχνικές η οικονομία ενός κράτους μπορεί να εξαερωθεί μέσα σε λίγες ημέρες ή να μετατραπεί σε “οικονομία ζόμπι”. Αλλωστε, οι κεντρικές τράπεζες των κρατών δεν ανήκουν στα ίδια, αλλά είναι μοιρασμένες στους βασικούς παγκόσμιους οίκους των Ροθτσάιλντς και των Ροκφέλλερς με αποτέλεσμα την πάγια οικονομική εξάρτηση και την μόνιμη παρέμβαση.
Με την ίδια τακτική και με ιδεαλιστική εκπαίδευση και νοοτροπία συγκροτούνται πάντοτε οι μηχανισμοί του στρατού, των σωμάτων ασφαλείας και οι κρατικοί μηχανισμοί με στόχο την διατήρηση του συντηρητικού χαρακτήρα του κράτους και της γραφειοκρατίας του. Εάν άπαντα τα ανωτέρω αποδειχθούν αναποτελεσματικά υπάρχει στο οπλοστάσιο των αποικιοκρατών το πραξικόπημα, ο εμφύλιος και τέλος ο εξωτερικός πόλεμος, είτε ως απειλή, είτε ως πράξη.
Με αυτές τις τακτικές και τεχνικές εξηγείται και μπορεί να γίνει μέσα σε λίγες γραμμές κατανοητή η λεγόμενη γεωστρατηγική, ιδίως η κυρίαρχη γεωστρατηγική των ιμπεριαλιστών – αποικιοκρατών. Η κατανόηση της τεχνικής μετατροπής ολόκληρων λαών σε εκμεταλλεύσιμα κοπάδια (και μάλιστα μέσα σε λίγες γραμμές) δεν αποσκοπεί στην μεμψιμοιρία, τον πεσιμισμό και την υποταγή, αλλά αποβλέπει στην αντίσταση μέσα από την εφεύρεση, ανάπτυξη και λειτουργία θεσμικών κοινωνικών και πολιτικών μηχανισμών που θα ανατρέπουν τις πολιτικές των ιμπεριαλιστών εκμεταλλευτών του “κοπαδιού”.
Ο σκεπτόμενος άνθρωπος θα αντιληφθεί ότι τα εργαλεία της ανατροπής είναι εξαιρετικά εύκολο να παραχθούν και να τεθούν σε λειτουργία.

ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ή ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ …



                        ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ή ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ …  


Α.        Ψηφίστηκε από την συμμαχία των απατεώνων νεοφιλελεύθερων του κοινοβουλίου (Ν.Δ. και υπόλειμμα ΠΑΣΟΚ) το νέο εγκληματικό και καταστροφικό για την Ελλάδα μνημόνιο. «Παρόντες» απλώς, δήλωσαν οι κρυπτονεοφιλελεύθεροι, «μαϊμού» αριστεροί, της ΔΗΜ.ΑΡ.  (εκτός από δύο που καταψήφισαν).
Το σύστημα εξαντλεί τις εφεδρείες του για να κατακλέψει τον ελληνικό λαό: στην Βουλή έμειναν περίπου 160 τσοπάνηδες που εξαπάτησαν ακόμα και τα πρόβατα που τους ακολούθησαν και τους ψήφισαν. Η πλειοψηφία όμως του λαού είναι αντίθετη με τα μέτρα εκχώρησης της πατρίδας του και της ζωής του στις ολιγαρχίες του πλούτου.
Η μεγαλειώδης συγκέντρωση πάνω από 500.000 πολιτών, που γέμισαν το Σύνταγμα, ολόκληρη την Σταδίου, την Φιλελλήνων, την Πανεπιστημίου από την Ομήρου, την Αμαλίας ως την Συγγρού και όλους τους γύρω δρόμους δεν ανησύχησε κανέναν από τους αποφασισμένους νεοφιλελεύθερους απατεώνες της Βουλής. Αυτή την λαοθάλασσα που συνεχώς αυξανόταν την αρίθμησαν οι πληρωμένοι ρουφιάνοι των ΜΜΕ σε 100.000 περίπου χιλιάδες … . Παρά τη δυνατή βροχή κανείς δεν έφευγε και τότε ανέλαβε η ξεπουλημένη βρώμικη  αστυνομία του καθεστώτος, να διώξει με την χρήση παράνομης βίας και απαγορευμένων επικίνδυνων στρατιωτικών χημικών τους ειρηνικά στεκόμενους πολίτες, που ασκούσαν απαράγραπτο συνταγματικό τους δικαίωμα. Σύντροφοι από το Internet άκουγαν το συντονιστικό της αστυνομίας μέσα από γνωστή ιστοσελίδα, που υποτίθεται ότι μετέδιδε ζωντανά τη συγκέντρωση. Εκεί ακούστηκε όλος ο σχεδιασμός τους με τον απόλυτα παράνομο και αντισυνταγματικό στόχο να απομακρύνουν και να διαλύσουν όλους τους διαδηλωτές.
Οι Εισαγγελείς, που πληρώνονται από τον ελληνικό λαό, έχουν να πουν και να κάνουν κάτι για όλο αυτό το παράνομο χάλι της αστυνομίας και του υπουργού της ή θεωρούν πως εντολείς, «εργοδότες» και μισθοδότες τους δεν είναι οι Ελληνες πολίτες, αλλά  οι εκάστοτε υπουργοί ?
Κλείνουμε την αναφορά μας στη συγκέντρωση δίνοντας συγχαρητήρια στους πολίτες, στον λαό που μετείχε και στο ΠΑΜΕ/ΚΚΕ διότι ενώθηκε και εντάχθηκε με τον καλύτερο και ειρηνικό τρόπο στην συγκέντρωση. Πάντα έτσι, πάντα όλοι μαζί.
Για την αστυνομία του καθεστώτος (ηγεσία, αξιωματικούς και χαμηλόβαθμους) που αποτελεί ξένο σώμα για τον ελληνικό λαό και λειτουργεί ως εγκληματική οργάνωση, δηλώνουμε ότι θα θέσουμε ως όρο σε όποια πολιτική δύναμη μας καλεί σε συνεργασία, να τιμωρήσει την εγκληματική δράση των υπευθύνων, να  διαλύσει τα ΜΑΤ και να αποστρατεύσει και απομακρύνει όλους τους υπηρετούντες σε αυτά και σε κάθε αντίστοιχη μονάδα της αστυνομίας. Ολοι οι επίορκοι, που δεν ανήκουν στο σώμα του ελληνικού λαού να πάνε στα σπίτια τους.

Β. ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΑΥΤΟ-ΚΑΘΕΑΥΤΟ
Το μνημόνιο αποτελεί μια νεοφιλελεύθερη αθλιότητα και γελοιότητα που στοχεύει στην πλήρη εξαγορά της Ελλάδας και των Ελλήνων, στην εγκληματική κερδοφορία των ολιγαρχιών του πλούτου σε βάρος εκατομμυρίων Ελλήνων πολιτών.           
Το «νομοσχέδιο» του ενός άρθρου περιέχει πρώτα από όλα μια σειρά από διατάξεις «απελευθέρωσης» της «αγοράς» σε διάφορους κλάδους και δραστηριότητες. Οι διατάξεις του αυτές είναι όχι μόνο ανούσιες και οπισθοδρομικές, αλλά και φωτογραφίζουν τις επιδιώξεις και την προετοιμασία συγκεκριμένων εταιρειών και προσώπων της ολιγαρχίας. Το μόνο που λείπει από το νόμο των πολιτικών απατεώνων και του τέκνου της κομματοκρατίας Στουρνάρα είναι το όνομα του εκάστοτε κεφαλαιούχου και εταιρείας, που θα καταλάβει το χώρο στην καθεμιά «ρύθμιση της αγοράς» εκτοπίζοντας χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες και επαγγελματίες.
Το πακέτο περιλαμβάνει αντισυνταγματικές ρυθμίσεις των οποίων η ακυρότητα κυμαίνεται από απλή έως κραυγαλέα. Από τις ρυθμίσεις για τον διωγμό δημοσίων υπαλλήλων έως τις ρυθμίσεις για τα εργασιακά και τα αδικαιολόγητα χαράτσια η αντισυνταγματικότητα και η πλήρης αντίθεση με κεφαλαιώδους σημασίας διατάξεις του διεθνούς δικαίου αποδεικνύουν ότι υπάρχει αθλιότητα, ασχετοσύνη, έλλειψη σεβασμού σε κορυφαίες έννοιες και κανόνες με σκοπό μόνο το κέρδος της ολιγαρχίας.
Θα μας δοθεί στο μέλλον η ευκαιρία να αναλύσουμε μία προς μία τις κρίσιμες διατάξεις και του μνημονίου αυτού για να καταδείξουμε την αθλιότητα όσων τις επέβαλλαν και τις ψήφισαν.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η σύγχρονη έκφραση του φασισμού και της αποικιοκρατίας. Για όσους και όσες δεν το έχουν εννοήσει πρόκειται για την δια της βίας επιβολή του ολοκληρωτισμού της ισχύος των κεφαλαίων, αυτή είναι η νέα μορφή της αθλιότητας. Αυτή τη βρωμιά και σιχασιά αποπνέει το νομοσχέδιο της αθλιότητας.
Το πρώτο που έχουμε να παρατηρήσουμε είναι ότι πλέον ο πιο υψηλά αμειβόμενος δημόσιος υπάλληλος, άθικτος από τα νέα μέτρα, είναι ο λιγότερο αποδοτικός για τη κοινωνία και το λαό. Είναι ο αστυφύλακας, ο κοινώς ονομαζόμενος από το λαό και «μπάτσος». Με τα μέτρα λοιπόν αυτά, ο «μπάτσος» φρουρός της εξουσίας, εξαιρούμενος από κάθε μέτρο μείωσης του μισθού λαμβάνει αποδοχές μεγαλύτερες ή ίσες με τον δικαστή, τον καθηγητή πανεπιστημίου, τον γιατρό, τον στρατιωτικό, τον πτυχιούχο υπάλληλο του δημοσίου. Αυτή είναι η κατάντια τους …, αυτή είναι η αξιολογική τους κλίμακα.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η απομάκρυνση από το δημόσιο των μη πτυχιούχων με κατάργηση της οργανικής τους θέσης. Πρόκειται για το απαύγασμα του ενδοκοινωνικού ρατσισμού και της αντισυνταγματικότητας, αφού οι οργανικές θέσεις δεν καταργούνται για οργανικούς λόγους (τροποποίηση του οργανογράμματος), αλλά με βάση τις ιδιότητες του προσώπου, που τις κατέχει. Τα ίδια ισχύουν και για τους εκτός ΑΣΕΠ διορισθέντες και για τους εργαζόμενους με σύμβαση αορίστου χρόνου (αλήθεια εκείνη την κοινοτική οδηγία που υποχρέωσε στο ΠΔ 164/2004 την θυμούνται ; την σέβονται ;). Μετά θέλουν επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης, ενώ φροντίζουν να γεμίζουν τα πινάκια των Δικαστηρίων με την αθλιότητά τους και για να λύσουμε το συστημικό τους πρόβλημα τους δηλώνουμε ότι η μόνη λύση για επιτάχυνση της δικαιοσύνης είναι να προσλάβουν δικαστές και να βρουν αίθουσες να συνεδριάζουν. Τα υπόλοιπα είναι απλώς άχρηστες και επικίνδυνες αθλιότητες.
            Μια άλλη αντισυνταγματική και παράνομη κατά το διεθνές δίκαιο αθλιότητα είναι η δημιουργία δήθεν «επίορκων» και η απομάκρυνση όσων υπαλλήλων έχουν εις βάρος τους όχι καταδίκες, αλλά μία σειρά από αβέβαιης προέλευσης και κατάληξης ποινικές και πειθαρχικές διαδικασίες.
            Μετατάξεις, αξιολόγηση με μη υπηρεσιακά κριτήρια (αλλά με γενικές γνώσεις – λες και χρειάζεται ο υπάλληλος μιας Δ.Ο.Υ. να ξέρει ποιος ήταν ο επικεφαλής των Περσών στην μάχη των Πλαταιών, ενώ δεν εξετάζεται ad hoc η απόδοσή του με ουσιαστικά κριτήρια) και μία σειρά από εσωτερικά μέτρα είναι βέβαιο ότι σύντομα θα καταπέσουν στα Δικαστήρια μετά από χιλιάδες προσφυγές και εν τέλει οι παρανομούντες πάλι θα θελήσουν να στείλουν τον λογαριασμό στον ελληνικό λαό, αφού οι εν αργία τεθέντες ή οι απομακρυνθέντες θα απαιτήσουν αποζημιώσεις (και ορθώς θα πράξουν). Πρόκειται για μία ακόμα κοινωνική αναταραχή και ευκαιρία για κομματικούς διωγμούς, αλλά και κομματικό μάντρωμα της δημόσιας διοίκησης και των υπαλλήλων που την συγκροτούν.
            Κραυγαλέα όμως είναι και η αντισυνταγματικότητα και η παραβίαση διεθνών συνθηκών με τις διατάξεις για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Είναι σαφής εντολή του συντάγματος η προστασία και προαγωγή της εργασίας και πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας η προστασία και ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου. Είναι σαφείς αρχές του κοινοτικού δικαίου (συνθήκη Ε.Ε., ευρωπαϊκός κοινωνικός χάρτης), αλλά και του διεθνούς (οικουμενική διακήρυξη δικαιωμάτων του ανθρώπου, διεθνείς συμβάσεις εργασίας κ.α.) όχι μόνο ότι η αμοιβή του εργαζόμενου πρέπει προκύπτει μέσα από ένα πλαίσιο συλλογικών και ισότιμων διαπραγματεύσεων, αλλά και ότι πρέπει αυτή να καλύπτει τις βασικές βιοτικές ανάγκες του ίδιου και της οικογένειάς του. Η κυβερνητική αλητεία των νεοφασιστών του νεοφιλελευθερισμού, που δημιουργούν νέα στρατόπεδα συγκεντρώσεως (Ε.Ο.Ζ.), αλλά και μετατρέπουν όλη την χώρα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης σε ποια από τις αρχές αυτές υπακούει ?
Αλλως ειπείν, για να έχουν την οποιαδήποτε οιονεί νομιμότητα οι ρυθμίσεις έπρεπε πριν από όλα να εξετάζουν και αναλυτικά να βεβαιώνουν ότι οι αποδοχές όλων των ανωτέρω κατηγοριών, αφού αφαιρεθούν οι κρατήσεις και οι φόροι, είναι ικανοί να εξασφαλίσουν τουλάχιστον την επιβίωση των μισθωτών ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, ήτοι ότι έχει ληφθεί υπόψη και καλυφθεί (με συγκεκριμένες μετρήσεις του κόστους ζωής) η συνταγματική αρχή που τάσσει την προστασία της αξίας και τον σεβασμό του ανθρώπου ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Αυτοί εγκληματούν παραβιάζοντας την ουσιωδέστερη διάταξη του Συντάγματος, μειώνουν τα πάντα, αδιαφορούν ακόμα και για τους συνταξιούχους (μια κατηγορία ανθρώπων που δεν έχει τις φυσικές δυνάμεις να εργαστεί) καταργώντας το εισόδημα από τα επιδόματα εορτών και αδείας (ενώ μάλιστα έχουν καταβληθεί οι αντίστοιχες εισφορές) και ρίχνουν τους ανθρώπους σε μια εγκληματική κρεατομηχανή θανάτου.
Είναι σαφής η επιδίωξη των αφεντικών να καταληστεύσουν και την χώρα και τον λαό της και να δημιουργήσουν είναι φοβικό ανίκανο προτεκτοράτο, μια κοινωνία αυξημένης κεφαλαιουχικής κερδοφορίας και χαμηλής ποιότητας εργαζομένων. Δεν θα τους το επιτρέψουμε και θα το πράξουμε με κάθε μέσο που αρμόζει στις περιστάσεις  !!!.
Γ.         Εχουμε γράψει χρόνια πριν ξεκινήσει η κρίση και κατά την διάρκειά της πολλές φορές ότι επιδιώκουν η Ελλάδα να καταληστευτεί ως προς τους εθνικούς της πόρους και να δημιουργηθεί ένα νέο πλαίσιο κερδοφόρας εκμετάλλευσης των κατοίκων της, αντίστοιχο με αυτό της Ανατολικής Ευρώπης.
Στον ελληνικό λαό πωλούν δύο ειδών παραμύθια :
Το πρώτο παραμύθι είναι αυτό της δήθεν ανάπτυξης, ότι δηλ. θα αναπτυχθεί η οικονομία, θα καταπολεμηθεί η ανεργία, θα επανέλθουν οι μισθοί. Στις σύγχρονες οικονομίες, όμως, το μισθολογικό κόστος είναι από τα λιγότερο υπολογιζόμενα στο συνολικό κόστος και είναι ευθέως αντίστοιχο της δυνατότητας κατανάλωσης των παραγόμενων. Εάν το εργασιακό κόστος ήταν το μέγιστο ή το εξαιρετικά κρίσιμο, τότε η Γερμανία και οι άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες θα έπρεπε να βρίσκονται σε πλήρη μαρασμό, σε ένα οικονομικό ναδίρ. Αντίθετα, τα κράτη της Αφρικής θα έπρεπε να κατέχουν τις πρώτες θέσεις στον πλανήτη. Όλα αυτά είναι άθλια και σκόπιμα ψεύδη και η περίτρανη απόδειξη βρίσκεται δίπλα μας. Μια εικοσαετία τέτοιων μέτρων στην Βουλγαρία, την Ρουμανία, στις χώρες της Βαλτικής, στην υπόλοιπη «ανατολική Ευρώπη» αποδεικνύουν την αθλιότητα όσων τα λένε και τα διακινούν. Ποια ανάπτυξη γνωρίζουν οι κοινωνίες και οι χώρες αυτές ; Μήπως είναι καθημαγμένες και καταληστευμένες ; Ο σκοπός τους είναι ξεκάθαρος και μόνο όποιος είναι ραγιάς και ηλίθιος συνάμα δεν μπορεί να το αντιληφθεί : σκοπός τους είναι το κέρδος των πολυεθνικών τους και η αισχροκερδής αξιοποίηση των άχρηστων για τον άνθρωπο κεφαλαίων τους και μόνο αυτό.

Το δεύτερο παραμύθι είναι αυτό της αποφυγής της χρεοκοπίας της χώρας και της παραμονής της στο Ευρώ, στην Ε.Ε. κλπ. . Εμείς ως κίνημα αποδείξαμε πολλές φορές στο παρελθόν ότι και η χρεοκοπία είναι αναπόφευκτη (αλλά και σκοπός κάποιων) και ότι το Ευρώ και η Ε.Ε. είναι και αποδείχθηκαν καταστροφικές για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Κανενός από όλους αυτούς δεν είναι σκοπός η αποφυγή της χρεοκοπίας και η σωτηρία της χώρας και του λαού. Σκοπός τους είναι η άγρια κλοπή, η δημιουργία συνθηκών απόλυτου πλιάτσικου και λεηλασίας. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να σωθεί μέσα στο καταστροφικό Ευρώ, μέσα στην Γερμανοκερδοκρατούμενη Ε.Ε., ούτε μέσα από τις επιλογές των αρπακτικών του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό πρέπει να το βάλουν όλοι καλά στο μυαλό τους.

Δ.        Στις κοινωνίες του καπιταλισμού, τις οργανωμένες παντού με το ίδιο βασικό μοντέλο, το κεφάλαιο αποτελεί τον βασικό παράγοντα κίνησης της οικονομίας. Στην Ελλάδα με το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΙΙΙ ή “μεσοπρόθεσμο” τα κεφάλαια (όποια λιγοστά έχουν παραμείνει στους πολίτες της) συγκεντρώνονται για να εξέλθουν της χώρας και να καταλήξουν στους δανειστές της.  Ετσι υποτιμούνται οι δυνατότητες της εσωτερικής οικονομίας και μειώνεται κάθε δυνατότητα κλίμακας ανάπτυξης (όπως την εννοεί ο καπιταλισμός και αυτοί που ορκίζονται σε αυτόν). Εν ολίγοις, ποιο είναι το αποτέλεσμα όταν μία επιχείρηση με οικονομικό και λειτουργικό πρόβλημα (όπως η Ελλάδα) αντλεί κεφάλαια από τους πελάτες ή μετόχους της (τον ελληνικό λαό) και αντί να τα διαθέσει στις αναγκαίες παραγωγικές επενδύσεις, τα καταβάλλει όπως είναι στους δανειστές της; Ποιο είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας ενέργειας ;
Ακόμα περισσότερο όταν το δημιουργικό ανθρώπινο δυναμικό (ανθρώπινο κεφάλαιο το αποκαλούν οι σιχαμένοι νεοφιλελεύθεροι), δηλ. οι ίδιοι οι άνθρωποι – πολίτες μιας χώρας, που είναι το ουσιαστικότερο στοιχείο για το παρόν και το μέλλον της, αχρηστεύεται και πετιέται στα σκουπίδια ; Αυτό που υποτιμάμαι μαζί με τους ανθρώπους είναι και η ίδια η χώρα. 2.500.000 – 3.000.000 εκατομμύρια Ελληνες πεταγμένοι στα σκουπίδια. 5.000.000 ακόμα με υποτιμημένες τις αποδοχές και χωρίς κατεύθυνση και παραγωγική διέξοδο… και αυτοί να λένε : θα διώξουμε 25.000 ανθρώπους, θα τους πετάξουμε έξω και να «κόψουν τον λαιμό τους» για να ζήσουν !!!. Αυτά είναι εγκλήματα κατά της Ελλάδας και της υπόστασής της. Είναι εγκλήματα ιστορικής σημασίας για την Ελλάδα, τον Ελληνισμό και την συνέχειά του.
Πέραν όμως των βασικότερων και ουσιωδών πιο πάνω ζητημάτων και άλλων όπως η ουσιαστική διάλυση των ΟΤΑ, τα δήθεν αναπτυξιακά μέτρα του νεοφιλελευθερισμού (αυτά που αποκαλεί απελευθερώσεις) όχι μόνο δεν συνοδεύονται από καμία μελέτη για την αναπτυξιακή οικονομική τους διάσταση, αλλά και αυτονόητα, καθώς μάλιστα αφορούν υπηρεσίες, δεν έχουν τίποτα απολύτως να προσφέρουν. Οι άθλιοι μας κάνουν πλάκα και μας κοροϊδεύουν ότι με τα πουλμανάκια μεταφοράς προσώπων θα υπάρξει ανάπτυξη !!!. Δηλ. είχατε δει στην χώρα έλλειμμα σε ιδιωτικά μέσα μεταφοράς; Βλέπατε τίποτα τουρίστες να ξεροσταλιάζουν και να περιμένουν να βρουν κάποιο μέσο μεταφοράς ; Το έργο που είχε ανάγκη η κοινωνία δεν εξυπηρετείτο και μάλιστα με υπερπληθώρα μέσων ; Ποιο συγκεκριμένο θετικό παραγωγικό αποτέλεσμα θα προσφέρουν οι αθλιότητές σας; Απλά θα πετάξετε στα σκουπίδια κάποιους πολλούς επαγγελματίες για να αναλάβουν το ίδιο έργο κάποιες εταιρείες της ολιγαρχίας ; αυτά τι προσφέρουν στην ανάπτυξη της οικονομίας του τόπου ; ποια η ουσιαστική παραγωγική τους διάσταση ; ΑΠΑΝΤΑΜΕ: ΚΑΜΙΑ βρε άθλιοι, καμία απολύτως και για αυτό δεν την αναφέρετε ούτε καν στην αιτιολογική έκθεση που υποβάλλατε.

Ε. Ο καπιταλισμός και ακόμα πιο πολύ στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του είναι τα συστήματα της ανθρώπινης και κοινωνικής διάβρωσης, είναι τα συστήματα που βασίζονται στην σαπίλα. Διαβρώνουν κάθε αντίληψη κοινωνικότητας (αυτό που αποκαλούν κοινωνικό ιστό) και στρέφουν τους ανθρώπους σε μία αμυντική εσωτερικότητα διαφύλαξης των βασικών βιοτικών αναγκών. Χρησιμοποιεί ο καπιταλισμός κάθε βρώμικο διαθέσιμο μέσο, κάθε «γκαιμπελισμό» για να πείσει για την αναγκαιότητα των καταστροφών που επιβάλλει στις κοινωνικές δομές και για την μοναδικότητα των «λύσεων» που προβάλει, ώστε να μπορεί δήθεν ο άνθρωπος, που a priori τίθεται σε αμυντική θέση, να επιβιώσει. Το σύστημα αυτό διαβρώνει την ανθρώπινη αντίληψη για τα πράγματα, καθώς με βία στρεφόμενη κατά του εγκεφάλου δημιουργεί και παγιώνει αντιλήψεις για το «είναι» και το «πρέπει».
Στο πλαίσιο αυτό εκφράζουμε την βαθύτατη ανησυχία μας για τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ καθώς τους τελευταίους μήνες, ολοένα και πιο πολύ δείχνει διαβρωμένος από τις κατεστημένες αντιλήψεις που επιβάλλει ο καπιταλισμός και συνθηκολογημένος ως προς τα πάντα. Προχθές στην Βουλή, στην «συζήτηση» για το έγκλημα του Μνημονίου, ακούσαμε τον ίδιο τον Αλ. Τσίπρα, να μας λέει ότι οι τράπεζες είναι δήθεν αναγκαίος πυλώνας για την χώρα και ότι απλώς τα χρήματα που θα πάρουν (με χρέωση του ελληνικού λαού) θα πρέπει να πέσουν στην αγορά … . Πρόκειται για αποδοχή ενός κεντρικού συστημικού δόγματος, πρόκειται για την απόλυτη κοινοτυπία, για ένα κραυγαλέο συστημικό παραμύθι. Αυτά και άλλα πολλά, όπως οι ασπασμοί με εγκληματίες πολέμου και ρατσιστές από το Ισραήλ, η απαράδεκτη στάση για το θέμα της Συρίας, ο ενστερνισμός σειράς δογμάτων του καπιταλισμού, μας κάνουν να ανησυχούμε και κρούουμε σε όλους τους σκεπτόμενους πολίτες και πρώτα από όλα σε όσους μετέχουν ενεργά στον ΣΥΡΙΖΑ, τον κώδωνα του κινδύνου. Κοντά σε όλα αυτά, η υιοθέτηση δογμάτων της αποικιοκρατίας του 19ου αιώνα σχετικά με τους μετανάστες από τις χώρες του 3ου κόσμου, το «χάιδεμα στο κεφάλι του απολίτιστου» αλλά «συμπαθούς» υπηρέτη, η λογική και κουλτούρα της «Καλύβας του Μπαρμπά-Θωμά» και του «Ροβινσώνα Κρούσου», όπως την έχει επαναφέρει η παγκοσμιοποίηση καταδεικνύει πλήρη σύγχυση και σοβαρή διάβρωση. Για εμάς ο δρόμος του κοινωνικού διεθνισμού είναι ένας  και μόνος : η ευθεία προτροπή και στήριξη κάθε λαϊκής κοινωνικής επανάστασης στην πατρίδα του μετανάστη.  Όχι στις «βικτωριανής προέλευσης» αποικιοκρατικές αντιλήψεις της «ευγενούς» δύσης που εκμεταλλεύεται και καταληστεύει τους λαούς και κρίνει συμπαθείς και άξιους εκμετάλλευσης τους ανθρώπους αυτούς – Ναι στην επαναστατική και ριζοσπαστική ανατροπή των καθεστώτων εγκάθετων και σκοταδιστών που έχει επιβάλλει η ολιγαρχία της Δύσης στις χώρες τους.     
Προσέξτε γιατί η διάβρωση συνειδήσεων και αντιλήψεων είναι βασικό όπλο του νεοφιλελευθερισμού. Ένα ακόμα συμβιβασμένο κόμμα, χωρίς πνοή ανατροπής και αλλαγής, δεν έχει τίποτα να προσφέρει στον ελληνικό λαό παρά μόνο σύγχυση και διχασμό.  
Οι τράπεζες δεν είναι πυλώνας κανενός ουσιαστικού κοινωνικού συστήματος. Οι τράπεζες αποτελούν βασικό μηχανισμό του καπιταλισμού και  ουσιαστικά χρεώνουν τις κοινωνίες και τους λαούς με αδικαιολόγητα κέρδη και υποτέλειες στους διαχειριστές του χρήματος. Θα μπορούσαν κάλλιστα να αντικατασταθούν από κοινωνικούς μηχανισμούς και δομές (π.χ. ένα δημόσιο ταμείο) που διαθέτουν στην οικονομία, χωρίς κέρδος (δηλ. χωρίς κοινωνική ή οικονομική ή παραγωγική επιβάρυνση) το χρήμα ή το εκάστοτε νομισματικό μέσο  ανταλλαγής. Αυτό θα ήταν ένα μέσο αύξησης της ανταγωνιστικότητας ακόμα και στις συνθήκες λειτουργίας του καπιταλισμού στον οποίο ομνύετε.       
            Επειδή δεν μπορούμε να διακρίνουμε τι από όλα είσαστε: καραγκιόζηδες, προδότες, ανεγκέφαλοι, υπάλληλοι, μισθοδοτούμενοι, απλώς βλάκες, επικίνδυνοι ή ό,τι άλλο, σας τα φορτώνουμε όλα.
Διαλέξτε ως τι θα απολογηθείτε !

                       ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΌΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ


«Όποιος ανοίξει τα φτερά του θα δει από ψηλά τα χέρια που κρατούν τα νήματα»
Το μόνο πράγμα που σου παίρνει ένας αληθινός Δάσκαλος είναι οι ψευδαισθήσεις σου.
Του Ήφαιστου Ανδρό από το Έργο Λόγου Αγάπης

ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΌΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ
Πρὶν ἀπὸ ὀτιδήποτε θὰ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τὶ ἀκριβῶς γυρεύουμε. Ποιὸ ἀκριβῶς εἶναι τὸ πρόβλημα, καὶ τελικὰ ποιο εἶναι τὸ αἴτημα.
Ἂν τὸ ζητούμενο εἶναι ἡ εὐημερία, τότε δεν ἔχουμε παρὰ να βροῦμε πλουσιότερους καὶ να τοὺς εἴμαστε χρήσιμοι.
Ἂν τὸ ζητούμενο εἶναι ἡ ἐλευθερία, τότε θὰ πρέπει να ἀλλάξουμε ῥιζικὰ τὸν τρόπο ποῦ σκεφτόμαστε.  Ἡ ἐλευθερία συνοδεύεται καὶ ἀπὸ δυο ἄκομα καταστάσεις. Τὴν αὐτονομία καὶ τὴν αὐτάρκεια. Δεν γίνεται να εἶσαι ἐλεύθερος ἂν δεν εἶσαι αὐτόνομος καὶ αὐτάρκης. Βεβαία ἡ αὐτονομία καὶ ἡ αὐτάρκεια, στο σύστημα στο ὅποιο ζοῦμε, εἶναι μᾶλλον ἀνέκδοτα.  Προφανῶς λοιπόν, ἢ ἀποχαιρετάμε τὴν ἐλευθερία, ἢ ἀλλάζουμε τις συνθῆκες ὥστε να εἴμαστε αὐτάρκεις, ἀφοῦ ὃ αὐτάρκης, δεν ἔχει λόγο να κυβερνιέται ἀπὸ ἄλλους, ἄρα εἶναι καὶ αὐτόνομς.
Τὸ σύστημα στηρίζεται στην κατασκευὴ ἀναγκῶν.  Μὲ κάθε ἀνάγκη που κατασκευάζει καὶ ἀποδεχόμαστε, μας δένει μὲ ἄκομα ἔναν λόγο.  Ἄρα ἡ ὁλικὴ ἀρνήσῃ τῶν ἀναγκῶν που μας προτείνεται να ἔχουμε, εἶναι ἕνα σοβαρὸ βῆμα για τὴν κατακτήσῃ τῆς ἐλευθερίας. Οἱ περισσότερες ἀνάγκες εἶναι παράγωγα φόβου καὶ ἰδεοληψίας.
Πραγματικότητα, εἶναι τὸ σύνολο τῶν  συμβάσεων που κάνουμε, για να ὁρίσουμε τὴν καταστάσῃ τῶν πραγμάτων. Σὲ μία πραγματικότητα, τὰ πράγματα ἀλληλοϋποστηρίζονται ὥστε να ἐπαληθεύονται καὶ ὅλα μαζὶ να εἶναι μιᾷ δεδομένη καταστάσῃ. Αὐτὸ ὅμως δεν σημαίνει ὅτι ὑπάρχει μία πραγματικότητα, ἀλλὰ ἀντίθετα ὁ καθενὰς φτιάχνει τὴν δίκια τοῦ, μὲ βάσῃ τις ἀρχὲς καὶ τις ἀξίες τοῦ. Ὁποῖος ἀποδέχεται μιᾷ πραγματικότητα, ἐπειδὴ ἁπλᾶ τοῦ τὴν προτείνουν, ἐπειδὴ τὸν ξεγέλασαν ἢ ἐπειδὴ εἶναι βολικότερο ἀπ’τὸ να φτιάξει μιᾷ δικῇ τοῦ, εἶναι ἄξιος τῆς μοίρας του. Ἡ ἀποδοχὴ ξένης πραγματικότητας σημαίνει ἄμεσα κατάργηση τῆς αὐτονομίας, ἀφοῦ ἄλλος μοιράζει τοὺς ῥόλους, καὶ ἔμμεσα ὁδηγεὶ καὶ στην ἀπώλεια τῆς αὐταρκείας, ἀφοῦ ὁ ἀποδεχόμενος, δέχεται ὄσες ἀνάγκες  του ὁρίσουν ἄλλοι ὅτι ἔχει.
Τὸ δυσκολότερο ἀπ’ ὅλα εἶναι να δεχτεὶ κανεὶς να ἀλλάξει ὅλα ὅσα ἤξερε μέχρι τώρα, προκειμένου, να ἀποκτήσει ἐλευθερίᾳ. Ἡ ἐλευθερία εἶναι μία καταστάσῃ ὄχι ἀπαραίτητα εὔκολη.  Δεν εἶναι ζήτημα ἐγωισμού, ὥστε να τὴν ἔχει κανεὶς καὶ να τὴν ἐπιδεικνύει, οὔτε προϊὸν ἀρρωστημένου ῥομαντισμοῦ. Εἶναι ἡ θεμελιώδης ἀποδοχὴ τοῦ ἀνθρώπου, τῆς ἱκανότητας καὶ τῆς χρησιμότητάς του. Μόνο μέσῳ τῆς ἐλευθερίας προάγονται οἱ πνευματικὲς ἀρετές, που ὁ ἄνθρωπος μπορεὶ να προσφέρει καὶ που εἶναι αὐτὲς που δίνουν νόημα στην ὑπάρξῃ τοῦ ἀνθρώπου ὣς εἶδος. Αὐτὸ βεβαία δεν σημαίνει ὅτι ἡ ἐλευθερία εἶναι δικαίωμα, ἀλλὰ κατακτήσῃ.  Ὅποτε δεν εἶναι για ὅλους, ἀλλὰ μόνο γι' αὐτοὺς που τὴν ἀξίζουν. Ἔδω εἶναι καὶ τὸ κλειδί!  Ὁποῖος δέχεται ξένες πραγματικότητες, ἀπαξιώνει τὴν ἐλευθερία του καὶ μοιραία τὴν χάνει. Ἐν προκειμένῳ, ἡ καταστάσῃ τῶν πραγμάτων στην κοινωνία σήμερα, εἶναι τέτοια, ἀκριβῶς ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἀπαξίωσαν τὴν ἐλευθερία τοὺς, πρὸς χάριν τῆς εὐημερίας. Τὰ περὶ ποιότητας ζωῆς εἶναι ἁπλῶς δικαιολογίες, γιατὶ ζωὴ χωρὶς ἐλευθερία δεν ἔχει καμία ἀπολύτως ποιότητα. Ἡ ποιότητα ζωῆς, εἶναι μιᾷ δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε πολύ. Στην πραγματικότητα εἶναι συγκεκαλυμμένη ὕβρις, ὅταν ξεπερνάει τὰ ὅρια τῆς αὐταρκείας.
Εἶναι δύσκολο να δεχτεὶ κανείς, ὅτι τὸ αὐτονόητό του, εἶναι ὕβρις. Γι’ αὐτὸ καὶ συνεχίζουν ὅλοι να κανοῦν τὰ ἰδία που τοὺς σκλαβώνουν αἰῶνες τώρα. Αὐτὸ εἶναι ζήτημα διαπαιδαγώγησης. Οἱ κρατοῦντες, ἔχουν φροντίσει καὶ ἔχουν διαλύσει τὴν οἰκογένεια, ὥστε τὰ παιδιὰ να μὴν ἔχουν συγκεκριμένο δρόμο στον ὅποιο θὰ βαδίσουν, καὶ παράλληλα ἔχοντας διαφθείρει τις μητέρες, μεγαλώνουν παιδιὰ ἄβουλα καὶ ἀνόητα, ὅτι πρέπει για να εἶναι δουλοπάροικοι.
“Δώσε τοὺς στολίδια καὶ γιορτές, καὶ θὰ γίνουν οἱ ἄντρες, γυναῖκες καὶ δεν θὰ ζητιάνε ἐλευθερία καὶ δεν θὰ σὲ ἐνοχλοῦν πια” εἶπε ὁ Κροῖσος στον νεαρὸ Κυρό, προκειμένου να κυβερνήσει ἀνενόχλητος τοὺς Λυδούς...
Ἡ λύσῃ δεν πρόκειται να δοθεὶ τώρα. Τώρα ἔχουμε πόλεμο.  Ἡ μητέρες ἔχουν τῇ λύσῃ στα χέρια τοὺς. Ἂς διαμορφώσουν τὰ παιδιὰ τοὺς κατάλληλα. Ἂν δράσουν, για να ἰκανοποιήσουν τὸ ἐγὼ τοὺς, καὶ τις φοβίες τοὺς, τότε ὁ κόσμος θὰ συνεχίσει να εἶναι τὸ ἴδιο χάλια. Χρειαζόμαστε νέου τύπου ἀνθρώπους, μεγαλωμένους μὲ βάσῃ τὴν ἐλευθερία. Μόνον τότε, δεν θὰ ὑπάρξει χῶρος για πολιτικοὺς κομπογιαννίτες, καὶ νωθροὺς καὶ ἀβούλους πολίτες.  ...

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...