ΛΥΣΗ – ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ στα Α.Ε.Ι. και τα (Α)Τ.Ε.Ι.

ΛΥΣΗ – ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ στα Α.Ε.Ι. και τα (Α)Τ.Ε.Ι.

Α. Ο “σύντροφος” Φίλης
Με αρκετή ικανοποίηση ακούσαμε το πρωί της 9ης Σεπτεμβρίου τις εξαγγελίες – ρυθμίσεις του Υπουργού Παιδείας για το Γυμνάσιο. Φυσικά δεν μας προκάλεσε απορία το που βρήκε αυτές τις προτάσεις, αλλά και μία σειρά από αντιλήψεις που υιοθέτησε και πρόβαλε. Είναι σαφές ότι όταν στερείται κάποιος συγκεκριμένης κουλτούρας και κυρίως αντίστοιχων προτάσεων ρίχνει και καμιά κλεφτή ματιά σε όσους μπορούν να έχουν ολοκληρωμένη αντίληψη, φιλοσοφία και προτάσεις δομημένες πάνω στην φιλοσοφία αυτή. Επειδή άλλη πρόταση διαφορετικής αντίληψης, εκτός από την δική μας, δεν υπήρχε, ο Ν. Φίλης την υιοθέτησε στα βασικά της σημεία και άρχισε να την εφαρμόζει και να την επικοινωνεί. Η πρόταση υφίσταται πάνω από 12 χρόνια και είναι πολλάκις δημοσιευμένη στο παρελθόν. Φυσικά βρίσκεται και στο blog του Λαϊκού Κινήματος (http://laikometopo.blogspot.gr/2011/07/blog-post_13.html), καθώς βασικός συντελεστής αυτής της ομάδας ανθρώπων έχει την πατρότητά της.
Αν και καμιά φορά σκεφτόμαστε να κάνουμε σε κάποιους αγωγή με το άρθρο 60 του ΑΚ για τα προϊόντα της διάνοιας μας, που “τραβολογούν” πολλοί και τα παρουσιάζουν, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ως δικά τους (!!!), μας ικανοποιεί το γεγονός ότι με κάποιους τρόπους επικοινωνούνται στην κοινωνία μας και δειλά – δειλά αρχίζουν να εφαρμόζονται.

Ενώ για το Γυμνάσιο ο υπουργός ήταν λαλίστατος και ξεκάθαρος, όπως και το αντίστοιχο κείμενό μας, για το Λύκειο και κυρίως για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ δεν μπόρεσε να πει τίποτα περισσότερο από την δυστοκία και την δυσκολία να βρεθεί λύση, τον διάλογο που θέλει να κάνει και για διάφορα ξένα μοντέλα με ενδιαφέρον. Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι δεν είχε λύσεις, αφού εμείς παρά το γεγονός ότι έχουμε πλήρες πρόγραμμα άλλης, νέας, βιοτικής φιλοσοφίας για την παιδεία, δεν έχουμε δημοσιεύσει πρόταση για την εισαγωγή στα ΑΕΙ.
Αφού μας “αφουγκράζεται” όμως, θα του κάνουμε την χάρη και θα του δώσουμε ένα σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, που ανταποκρίνεται στα σημερινά κοινωνικά δεδομένα και λύνει ζητήματα και καχεξίες, χωρίς βέβαια να ταυτίζεται απόλυτα με το φιλοσοφικό και πολιτικό μοντέλο μας, αυτό των βιοτικών αναγκών και της κοινωνίας με κέντρο τον άνθρωπο.
Για να το ξεκαθαρίσουμε πάλι, η δική μας θέση είναι η ελεύθερη πρόσβαση κάθε πολίτη στην γνώση και η συνδιαμόρφωσή της και όχι η διαμόρφωσή της και επιβολή της από τις οικονομικές ελίτ.

Β. Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

Ας πάμε όμως στο σύστημα εισαγωγής που ψάχνει ο Φίλης και ψάχνουν και εκατομμύρια Ελληνες.

Β.1. Γιατί λέμε όχι στο σύστημα εισαγωγής με βάση τον βαθμό του Λυκείου

Λέμε όχι στο σύστημα εισαγωγής με βάση τον βαθμό του Λυκείου, όχι επειδή δεν θα ήταν δικαιότερο από τις εξετάσεις, αλλά γιατί στην Ελλάδα βασιλεύει αιώνες η ευνοιοκρατία. Το ότι κάποιοι μαθητές ευνοούνται βαθμολογικά για δεκάδες λόγους που φτάνουν από την φιλική και την συναδελφική σχέση των γονιών τους με τους καθηγητές τους έως λόγους πολιτικούς, ακόμα και λόγους χρηματισμού, αποτελεί παγκοίνως γνωστό στην Ελλάδα, καθεστώς, κοινωνικό δεδομένο και κάτι το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει με τις αντιλήψεις και την κουλτούρα που επικρατεί στην συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Εάν επιλεγόταν μία τέτοια λύση, είναι βέβαιο ότι θα έπρεπε να επινοηθεί και ένα σύστημα κοινής αντικειμενικής βαθμολόγησης των μαθητών για όλη την χώρα, πράγμα που είναι ανέφικτο. Αντίστοιχα, η επιλογή της εισαγωγής με τον βαθμό του Λυκείου θα λειτουργούσε αυξητικά ως προς όλες τις παθογένειες του συστήματος βαθμολόγησης, των σχέσεων, ακόμα και στην ταξικότητα του σχολείου/εκπαίδευσης.
Συνεπώς η λύση “γαλλικό”, “σουηδικό” ή άλλου τύπου μοντέλο που καταργεί τις εισαγωγικές εξετάσεις και εισάγει στα ΑΕΙ και ΤΕΙ με βάση τον βαθμό του Λυκείου αποκλείεται και ο βαθμός αυτός, κίβδηλος πάμπολλες φορές τόσο προς τα άνω όσο και προς τα κάτω σε ένα σύστημα γνήσιο τέκνο του σχολαστικισμού και του ψιττακισμού, δεν μπορεί να είναι ούτε στο ελάχιστο κριτήριο εισαγωγής.

Β.2. Πανελλήνιες Γραπτές Εξετάσεις
Ας πάμε τώρα στο σύστημα “Πανελλήνιων Εξετάσεων” , που αποτελεί την μοναδική σήμερα λύση και ας δούμε τις παθογένειές του και τις λύσεις που προτείνουμε.
Σημαντική παθογένεια του συστήματος αυτού είναι το γεγονός ότι προκαλεί φόβο και τρόμο στους μαθητές, στους γονείς και σε όλους τους εμπλεκόμενους. Ο φόβος και ο τρόμος αυτός, μάλλον, δεν είναι τυχαίο επακόλουθο τυχαία εσφαλμένων ή πρόχειρων επιλογών, αλλά ευνοεί απίστευτα νοσηρά φαινόμενα: από την παραπαιδεία, έως τον πειθαναγκασμό των νέων και την “σχολαστικιστική αποβλάκωση”. Το σύστημα τρομάζει, γιατί με τον τρόπο που τίθενται στις εξετάσεις τα θέματα-ερωτήσεις, το παραμικρό λάθος μπορεί να στοιχίσει από μία ολόκληρη χρονιά έως μία ολόκληρη ζωή. Στις πανελλήνιες εξετάσεις, τα θέματα είναι αριθμητικά λίγα, οι απαντήσεις πρέπει να είναι κατά βάση μεγάλες και πολλές φορές αφήνονται στην αυθαίρετη κρίση του βαθμολογητή. Παράλληλα: λίγα θέματα, μεγάλες πιθανότητες ενός λάθους που στοιχίζει οδυνηρά, δυνατότητα αυθαιρεσίας βαθμολόγησης σημαίνει ότι κάποιος τυχερός που δεν θα έπρεπε να πάρει καλό βαθμό μπορεί να ελπίζει και κάποιος μελετηρός θα πρέπει να φοβάται.
Η ΛΥΣΗ εδώ είναι εύκολη: Πολλές ερωτήσεις (ας πούμε) 100 που επιδέχονται μονολεκτικές ή ολιγόλογες απαντήσεις (π.χ. μέχρι 5 λέξεις), ακόμα και παράλληλη χρήση κάποιων ερωτήσεων με “multiple choice”. 100 ερωτήσεις μονολεκτικών ή λακωνικών απαντήσεων, σημαίνει ότι καλύπτεται όλη η ύλη, επιβραβεύεται ο μελετηρός μαθητής, μειώνεται το κόστος από ένα – δύο πιθανά λάθη, υπάρχει καλύτερη σχέση γνώσης – απόδοσης, μειώνεται ο φόβος, η αυθαιρεσία, η τύχη ή η ατυχία και μαζί με αυτό και ο ψιττακισμός (σ.σ. “παπαγαλία”) που θέλει τον μαθητή να τιμωρείται βαθμολογικά ακόμα και εάν ξεχάσει ένα “και” ή ένα σημείο στίξης.
Τα ανωτέρω, νομίζω και νομίζουμε, ότι πρέπει να είναι κατανοητά από όλους. Αρα το πρώτο θέμα – πρόταση έχει να κάνει με τον πολλαπλασιασμό του αριθμού των ερωτήσεων και την αλλαγή της φύσης και του περιεχομένου της ζητούμενης απάντησης.

B.3. Το δεύτερο ζήτημα – πρόταση έχει να κάνει με την επιλογή της κατεύθυνσης σε συγκεκριμένα ΑΕΙ και την θέση αντίστοιχης ομάδας ερωτήσεων.
Κάποιοι συζητούν για την επαναφορά του λεγόμενου “Ακαδημαϊκού” συστήματος, δηλαδή του παλαιά εφαρμοζόμενου συστήματος, που ήθελε τον υποψήφιο να δίνει εξετάσεις στην σχολή που τον ενδιαφέρει και να κρίνεται ως εισακτέος ή μη από τους καθηγητές της σχολής. Αν η ευνοιοκρατία βρίσκεται στον Χ βαθμό στην Μέση Εκπαίδευση, στα ΑΕΙ βρίσκεται σε βαθμό Χ εις την νιοστή δύναμη !!!. Οσοι περάσαμε από ΑΕΙ γνωρίζουμε καλά το καθεστώς ευνοιοκρατίας, αλλά και τον τρόπο που διορθώνονται τα γραπτά. Ας αφήσουμε το παρελθόν πίσω και ας δούμε τον τρόπο που θα κάνει τους μαθητές να νοιώσουν καλύτερα και να μην επιλέξουν τυχαία κάποια σχολή, αλλά και το σύστημα των εξετάσεων πιο δίκαιο και αποδοτικό.
Η πρότασή μας είναι, ότι μαζί με τις γενικές ερωτήσεις κάποιου μαθήματος (τις 100 ερωτήσεις που γράψαμε πιο πριν) θα πρέπει να υπάρχει και μία επιπλέον ειδική ομάδα ερωτήσεων ανάλογα με την σχολή ή την ομάδα σχολών στην οποία θέλει να εισέλθει κάποιος. Οι ερωτήσεις αυτές είναι δυνατόν να τίθενται την αυτή ημέρα στις ίδιες εξετάσεις ή σε διαφορετικές ημέρες εξετάσεων και θα πρέπει να έχουν την ίδια μορφή και σύστημα απάντησης (μονολεκτικές ή ολιγόλογες ή – έστω - περιορισμένου αριθμού λέξεων).
Ας πούμε, ως παράδειγμα, ότι κάποιος μαθητής θέλει να μπει σε νομική σχολή. Πραγματικά, δεν έχει κανένα νόημα να τον ταλαιπωρούν οι φιλόλογοι με εξειδικευμένες γνώσεις και ερωτήσεις στα αρχαία ελληνικά. Θα υπάρχει η εξέταση των 100 ερωτήσεων και εν συνεχεία “ομάδες ερωτήσεων” ανάλογα με την σχολή ενδιαφέροντος (βεβαίως μπορεί κάποιος να απαντήσει σε περισσότερους κύκλους ερωτήσεων - σχολών). Αν είναι κάποιος που επιλέγει “φιλολογική σχολή” θα πρέπει να απαντήσει και στην αντίστοιχη ομάδα ερωτήσεων “αρχαίων ελληνικών για σχολές φιλολογίας”, αν όμως έχει επιλέξει νομική σχολή, θα πρέπει να απαντήσει στην “ομάδα ερωτήσεων νομικών σχολών”. Οι ερωτήσεις θα πρέπει να επιλέγονται ανάλογα με το μάθημα που εξετάζεται, αλλά θα μπορούν να έχουν και άλλο αντικείμενο, π.χ. για τις νομικές σχολές ερωτήσεις από το μάθημα της “αγωγής του πολίτη” (τι είναι Σύνταγμα, τι είναι νόμος κ.ο.κ. ή ερωτήσεις που αφορούν τους θεσμούς και τους νόμους στην αρχαία Ελλάδα και όχι τους τύπους των πιο ανώμαλων ρημάτων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας). Με τον τρόπο αυτό δεν θα εξαναγκάζονται οι μαθητές να βασανίζονται με πράγματα τελικά άσχετα με αυτό που θέλουν να ακολουθήσουν, δεν θα μισούν σχολείο και μαθήματα και θα εξετάζονται σε θέματα που αφορούν ειδικά την ομάδα σχολών που επιλέγουν. Φυσικά η βαθμολόγηση θα πρέπει να είναι συνολική και ενιαία και να μην υπάρχει ανώτερη βαθμολογία για τις ειδικές ή τις γενικές ερωτήσεις. Το ίδιο ισχύει για όλους τους μαθητές π.χ. για κάποιον που δίνει μαθηματικά, αλλά τον ενδιαφέρει να εισαχθεί σε σχολή του Πολυτεχνείου, οπότε θα υπάρχει μία αντίστοιχη ειδική ομάδα. Με τον τρόπο αυτό αυξάνουμε παράλληλα το εύρος των γνώσεων και δεν το περιορίζουμε σε συγκεκριμένες μόνο γνώσεις, μαθήματα και θέματα ενδιαφέροντος.

Καταλήγουμε λοιπόν : αυτό που μπορεί πρώτιστα να αλλάξει είναι ο τρόπος των εξετάσεων: ο αριθμός και ο χαρακτήρας των θεμάτων – ερωτήσεων. Με 100 ερωτήσεις μονολεκτικής ή λακωνικής απάντησης και ειδικούς κύκλους αντίστοιχων ερωτήσεων για κάθε σχολή ή ομάδα σχολών ειδικού ενδιαφέροντος για κάθε μαθητή, το σύστημα γίνεται δικαιότερο και λιγότερο τρομακτικό.

Αυτά κ. Φίλη ή κ. σύμβουλε του Φίλη.
Αφού μας διαβάζετε, σας δίνουμε μία λύση που θα κάνει την ζωή των ανθρώπων και κυρίως των μαθητών καλύτερη και πιο ανθρώπινη.


ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ



Υ.Γ. Μέλη του κινήματος έθεσαν:
1. Το ζήτημα του “συστημικού” χαρακτήρα της παραπάνω πρότασης. Είναι σαφώς μία “συστημική” πρόταση. Το Λαϊκό Κίνημα και πριν από αυτό βασικοί συντελεστές του έχουν πρωτοπόρα τοποθετηθεί φιλοσοφικά, πολιτικά και με ολιστικές προτάσεις πάνω στο ζήτημα “Παιδεία, Εκπαίδευση, Γνώση”. Με το παραπάνω κείμενο απλά “λύνουμε το προτασιακό αδιέξοδο του Ν. Φίλη και ως προς το θέμα των εξετάσεων. “Επαναστάσεις” από αυτούς μην περιμένετε.


2. Το ζήτημα του “επαγγελματικού προσανατολισμού”. Είναι σαφές ότι ο επαγγελματικός προσανατολισμός πάσχει στην Ελλάδα. Ακόμα και όταν αποτελεί αντικείμενο της σχολικής εκπαίδευσης, το μάθημα έχει μόνο γενικά πληροφοριακά στοιχεία. Αν και συστημικό εργαλείο, σήμερα, θα μπορούσε να δώσει στους μαθητές ουσιαστικές κατευθύνσεις με εξέταση και των ατομικών χαρακτηριστικών και δεξιοτήτων, ώστε να αποφύγουν το πλήρες χάος της εργασιακής εκμετάλλευσης και της απαξίωσης που τους περιμένει. Εχουμε την χαρά στο Κίνημα να έχουμε ως βασικό συντελεστή έναν άνθρωπο που έχει εργαστεί ουσιωδώς και με αποτελέσματα πάνω στο αντικείμενο.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...