ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: Δημ. Καραμήτσας - ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: Η ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΧΡΗΜΑ

Δημ. Καραμήτσας - ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: Η ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΧΡΗΜΑ

Η ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΧΡΗΜΑ

Αισθάνομαι υποχρεωμένος να ξεκαθαρίσω (και πάλι) το ζήτημα της οικονομικής κατάστασης και του παράλληλου χρήματος και το ίδιο και τα μέλη του Λαϊκού Κινήματος.

Το 1ο που πρέπει να καταλάβουμε είναι η δυσχερής θέση στην οποία βρισκόμαστε και το τι έχει προκαλέσει η ΕΕ και το Ευρώ στην χώρα. Εχουν γραφτεί πολλά για αυτό το θέμα και ανατρέχοντας σε παλιότερα κείμενα, ακόμα και πριν τα μνημόνια, θα βρείτε πολλές βαθιές και σοβαρές αναλύσεις. Η Ελλάδα προσπαθεί να λειτουργήσει καπιταλιστικά χωρίς χρήμα. Καπιταλισμός χωρίς κεφάλαια εξ ορισμού δεν γίνεται και δεν υφίσταται.

Οι συνεχείς στερήσεις για να πληρωθούν τα δάνεια των δανειστών μειώνει συνεχώς τα διαθέσιμα χρήματα στην εσωτερική οικονομία, στην κοινωνία, στους πολίτες αυτής της χώρας. Οταν η τροφή μειώνεται πεινούν περισσότεροι και όταν δεν έχεις τα υλικά για παράξεις νέα τροφή, τότε πεθαίνεις και από την πείνα. Η λειτουργία του καπιταλισμού είναι απλή και θα έπρεπε κάποιοι να έχετε κατανοήσει ότι η τροφή και ο κρίσιμος όρος αυτού του συστήματος είναι η ύπαρξη και χρήση των κεφαλαίων για να λειτουργήσει η οικονομία και να παραχθούν υπεραξίες (δηλ. κέρδη). Το σύστημα που βιώνουμε (ασχέτως αν κάποιοι το απεχθανόμαστε) είναι κεφαλαιοκρατικό – κερδοκεντρικό.

(δείκτες φτώχειας στην Ε.Ε)

(δείκτης επιτοκίων στα δεκαετή κρατικά ομόλογα)

Το 2ο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι οι λεονταρισμοί περί μονομερούς διαγραφής του χρέους αποτελούν μία λύση που είναι εύκολο να την διατυπώνεις, είτε γιατί θέλεις να κοροϊδέψεις τον κόσμο που σε ακούει είτε επειδή δεν έχεις το μυαλό να σκεφτείς τις συνέπειες. Η λύση της διαγραφής του χρέους ή του κουρέματος είναι απολύτως αναγκαία και σε μεγάλο βαθμό δίκαιη, αλλά δεν μπορεί να έλθει με ασφάλεια παρά μόνο με τρεις τρόπους:

α. Συμφωνία των πιστωτών

β. Απόφαση διεθνούς δικαστηρίου ή οργάνου

γ. Πτώχευση της χώρας.

Η μονομερής διαγραφή του χρέους είναι ένας θεωρητικός τρόπος που μπορεί να έλθει μόνο για ισχυρές και ασφαλείς χώρες και μόνο μετά από επαναστατικές διαδικασίες. Και πάλι όμως οι λύκοι θα καραδοκούν και θα φροντίσουν για τα κεφάλαιά τους που είναι άλλωστε ο λόγος ύπαρξής τους και το μέσο διατήρησής τους στην παγκόσμια εξουσία. Αν είσαστε τόσο πρόθυμοι να επαναστατήσουμε, είμαστε οι πρώτοι που θα ψηφίσουμε ναι και θα αγωνιστούμε. Η χώρα χρειάζεται φυσικά μία επανάσταση. Αλλά επαναστάσεις χωρίς επαναστάτες, χωρίς όραμα και σχέδιο λειτουργίας της κοινωνίας δεν γίνονται.

Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και με την θέση κρατών στον ρόλο των πιστωτών, αντί “επενδυτών”, η μονομερής διαγραφή του χρέους και η άρνηση πληρωμής του είναι παράλληλα μία απαίσια και άδικη λύση για τα μικρά κράτη που υποχρεώθηκαν να μας δανείσουν και τους λαούς τους, που δεν ρωτήθηκαν. Αν και στην ουσία δεν δάνεισαν εμάς, αλλά την εξυπηρέτηση των παγκόσμιων τοκογλύφων, επειδή τον λογαριασμό θα κληθούν και πάλι να τον πληρώσουν και αμέτοχοι και αδικούμενοι λαοί, είναι μία λύση την οποία δεν θέλω καν να σκέφτομαι ως Ελληνας και ως άνθρωπος, που θέλει να είναι δίκαιος και δεν νομίζω ότι κάποιος πρέπει να αδιαφορεί, εάν τον λογαριασμό για την δική μας ανοησία (ατομικά και ως λαός) κληθεί να την πληρώσει ένας φτωχός Σλοβάκος, Πορτογάλος, Ρουμάνος κ.ο.κ. που μοχθεί και υποφέρει όσο ο Ελληνας κάτω από τον μηχανισμό καταπίεσης και κλοπής που λέγεται Ε.Ε..

Στο πλαίσιο αυτό και για να υπάρξει δίκαιη λύση για όλους, θα πρέπει να υπάρξει εσωτερικός και διεθνής έλεγχος της δημιουργίας του ελληνικού χρέους και να βγουν ολοκληρωμένα και τεκμηριωμένα συμπεράσματα, ούτως ώστε να είναι δυνατή η αναζήτηση του επαχθούς και παράνομου χρέους από όσους καρπώθηκαν τα οφέλη από αυτό (τράπεζες, επενδυτές κλπ.) και όχι από τα κράτη που μας δάνεισαν το 2012. Φυσικά, η αναζήτηση αυτή θα πρέπει να γίνει με απόφαση διεθνούς δικαστηρίου ή οργάνου. Αυτός είναι ένας πραγματικός αγώνας που πρέπει να δώσουμε, έχοντας συμμάχους και τα κράτη που μας δάνεισαν (ιδίως τα μικρά). Στα μεγάλα κράτη κατοικοεδρεύουν οι ιδιώτες πιστωτές, δηλ. οι υπόλογοι για το καταχρηστικό και επαχθές χρέος και να μην περιμένουμε καμία βοήθεια από εκεί.

Αυτό τον έλεγχο τον ζητούσαμε κάποιοι επίμονα και ενοχλητικά για το σύστημα, επί πολλά έτη και πριν τα μνημόνια. Χαρήκαμε ιδιαίτερα όταν η πρόταση έγινε μέρος της πολιτικής θέσης κάποιων κομμάτων και ακόμα περισσότερο όταν συγκροτήθηκε η επιτροπή στην Βουλή. Προειδοποιούσαμε και τότε, με βάση την διεθνή εμπειρία, ότι η “διεθνής των τοκογλύφων”, απαγορεύει ρητά τέτοιους ελέγχους και ρίχνει κυβερνήσεις (τουλάχιστον). Ο,τι δηλ. Θέλει ιδιαίτερο σθένος και διεθνή ευρύτητα το εγχείρημα. Τελικά, το εγχείρημα έχει μείνει ατελές και η κυβέρνηση γνώρισε πλήρη μετάλλαξη και μεταστροφή ... .

Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε ποσοστό του ΑΕΠ από το 1988

Η πορεία του ελληνικού ΑΕΠ από το 1960

Η πρόβλεψη για το ελληνικό ΑΕΠ

Ας καταλάβει όμως η ελληνική κυβέρνηση ότι όσο ζητά χρήματα και όσο πληρώνει (ακόμα και με το αίμα του ελληνικού λαού) θα μας εμπαίζουν και δεν θα υπάρξει καμία μείωση του χρέους, ούτε καν αναδιάρθρωσή του (όπερ θα σημαίνει και αναδιάρθρωση προϋπολογισμών για τους δανειστές). Γνωρίζετε εσείς κάποιον δανειστή (π.χ. τράπεζα), που ενώ πληρώνονται οι δόσεις του δανείου από τον δανεισθέντα, προβαίνει σε μείωση της αξίωσής του ή σε ελαφρύνσεις ?. Με την αυτή λογική κινούνται, όχι μόνο γιατί αυτό επιτάσσει το συμφέρον τους, αλλά και για τους λόγους που αναφέρονται κατωτέρω.

Χρεοκοπία

Οπως είχαμε προβάλλει η χρεοκοπία της χώρας είναι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναπόφευκτη και αυτή αποτελεί μία οδό γρήγορης ανάκαμψης (εφόσον δεν ξεπουληθούν οι κρίσιμες δομές και υποδομές της χώρας) και μείωσης του χρέους (ενδεικτικά http://laikometopo.blogspot.de/2015/07/blog-post.html). Το διεθνή ιστορικά οικονομικά δεδομένα αυτό καταδεικνύουν και είναι αυτό που έγραψε και το ίδιο το Δ.Ν.Τ. (για άλλους λόγους το έκανε) στην έκθεσή του το 2015 και προφανώς θα επαναλάβει και φέτος. Ο επίσημος χαρακτηρισμός του ελληνικού χρέους από το Δ.Ν.Τ. ως “εξαιρετικά μη βιώσιμου”

σηματοδοτεί την καταστατική αδυναμία του να δώσει νέα δάνεια στην Ελλάδα.

(Το ελληνικό χρέος στο τέταρτο τρίμηνο του 2010 στις 30.4.2010, στο και μετά την μετατροπή του σε “κρατικό”)

Το υποτιθέμενο και φαινομενικό αδιέξοδο

Επειδή δανειστές μας είναι πλέον τα κράτη της ευρωζώνης, είναι ευνόητο ότι οι “ανταγωνιστικές” δυνάμεις επιδιώκουν το αδιέξοδο της χρεοκοπίας της Ελλάδας, όχι ως προς τον συμβολισμό για την Ε.Ε. και μόνο, αλλά ως προς τις συνέπειες στην οικονομία της ευρωζώνης.

Αυτό το φαινομενικό αδιέξοδο είναι αυτό που προβάλουν στο μυαλό κάθε ηλίθιου και πρόθυμου οι τραπεζίτες του πλανήτη και οι υπάλληλοί τους “οικονομολόγοι”.

Το ζήτημα βεβαίως έχει πολλές λύσεις, που αρνούνται να δουν ή δεν αντιλαμβάνονται όσοι προσποιούνται ότι κυβερνούν στην Ευρώπη, επιδιώκοντας βεβαίως και την λαφυραγωγία (οι ισχυροί). Η χρονική τοποθέτηση του δημοψηφίσματος για το BREXIT λέει πολλά, όπως και να αναγνωστεί ... . Αντίστοιχα, μπορεί να ερμηνευτεί και η “υποκλοπή” των συνομιλιών οργάνων του Δ.Ν.Τ. .

Στο θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η Ε.Ε. και το ευρώ έχουν αποτύχει και θα συνεχίσουν να αποτυγχάνουν έναντι των λαών και υπέρ των ελίτ. Το “πείραμα” (απολύτως επιεικής ο χαρακτηρισμός πείραμα) έχει αποτύχει (και έχουμε αναλύσει το γιατί και εμείς του Λαϊκού Κινήματος και άλλοι) και είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε νέους πολέμους στην Ευρώπη, όπου ο εθνικισμός ανεβαίνει ως αποτέλεσμα της καθολικής αποτυχίας της Ε.Ε. σε κάθε κοινωνικό μέτρο και επίπεδο. Πρόταση για τον καταστατικό χάρτη της “Ευρώπης των Λαών” έχουμε εκπονήσει . Αλλη λύση εκτός από αυτήν ή την διάλυση, με ό,τι μπορεί να επιφέρει και όπως μπορεί να επέλθει, δεν υφίσταται. Την λύση της ομοσπονδιοποίησης, δηλ. την λύση της θεσμικής επικυριαρχίας των Γερμανών, την θεωρώ έγκλημα ακραίων διαστάσεων ισοδύναμο αλλά και αίτιο τεραστίων πολέμων. Σε θεσμικό πλαίσιο συνεπώς θα πρέπει ή να αλλάξουν τα πράγματα και να κινηθεί η Ευρώπη στην λογική της “Ευρώπης των Λαών” ή να διαλυθεί όσο είναι καιρός και πριν την διαλύσουν οι εθνικισμοί. Ας σταματήσουν κάποιοι λαοί επιτέλους και κυρίως οι ελίτ τους να επιδιώκουν την λαφυραγωγία. Συνήθεια αιώνων που πρέπει να σταματήσει.

Σε τεχνικό επίπεδο τώρα και εντός της αστικής λειτουργίας του συστήματος της Ε.Ε. υπάρχουν επίσης λύσεις για το φαινομενικό αδιέξοδο. Αυτές στηρίζονται στην πληθωριστική διάθεση ευρώ για την κάλυψη ελλειμμάτων και τις αναπτυξιακές διαδικασίες και στην κάλυψη των εξόδων λειτουργίας του κοινωνικού κράτους από την Ε.Ε. (ανασυγκρότηση του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού). Είναι η λύση βεβαίως που προτάθηκε από εμάς εδώ και χρόνια (πριν καν υπάρξουν τα μνημόνια και πριν ακόμα την δημιουργία του Λ.Κ.) την οποία δεν θέλουν με τίποτα οι Γερμανοί και το σκληρό μονεταριστικό κεφάλαιο της Ε.Ε. .

Βεβαίως, το κόστος χρηματοδότησης του ελληνικού χρέους επιστρέφει πάλι στους ίδιους και είναι πολλές φορές πολλαπλάσιο του κόστους μίας ορθολογικής χρεοκοπίας. Και στην περίπτωση αυτή την μπαγκέτα του μαέστρου και την πρωτοβουλία κινήσεων δεν την έχει η γερμανική Ε.Ε., αλλά οι διεθνείς ανταγωνιστές, αφού η απόσυρση του Δ.Ν.Τ. από την χρηματοδότηση θα επιβαρύνει και πάλι τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και την Ε.Ε. και μάλιστα με βέβαιο αποτέλεσμα την κατάληξη στην ελληνική χρεοκοπία, αλλά και την χρεοκοπία και άλλων κρατών της ευρωζώνης που είναι καταχρεωμένα, εξαιτίας της χρήσης του ευρώ και της αντικοινωνικής δομής του. Ο απώτερος σκοπός βεβαίως δεν είναι η διάλυση των κρατών, αλλά η επέκταση του δανεισμού τους, η δανειακή τους εξάρτηση και από τις Η.Π.Α. (και άλλες χώρες) που αφειδώς έχουν εκδώσει κούφιες νομισματικές αξίες (ήτοι δολάρια) ή θέλουν με ευνοϊκούς όρους να επενδύσουν το κεφαλαιακό τους απόθεμα που προέκυψε από την υπερπαραγωγική τους δραστηριότητα (βλ. Κίνα).

(Πληρωμές του ελληνικού χρέους στο μέλλον)

Οι γερμανοί, οι συνεταίροι τους και το Δ.Ν.Τ.

Αυτό που πρέπει να εννοήσουν οι Γερμανοί και οι ευρωεκμεταλλευτές είναι, ότι αυτό που δημιούργησαν για να επικυριαρχήσουν στην Ευρώπη, έχει ήδη επιστρέψει ως πρόβλημα στους ίδιους, καθώς τα κράτη σκόπιμα καταχρεώθηκαν και είναι έτοιμα να καταρρεύσουν συμπαρασύροντας μαζί τους και τους δανειστές τους. Διέξοδοι στο αίσχος που δημιούργησαν δεν υπάρχουν πέρα από αυτές της άλλης εναλλακτικής λογικής και συμπεριφοράς και τούτο το κατάλαβαν καλά όταν σε μία νύχτα έκλεισε η Lehmann Brothers. Ξέρουν δηλ. πριν ακόμα προκύψουν τα PIΙGS και τα μνημόνια, ότι το παιχνίδι το έχουν χάσει. Απαίτησαν μάλιστα την συμμετοχή του Δ.Ν.Τ., προσπαθώντας να εγκλωβίσουν και άλλα κράτη στο κόστος συντήρησης του ελληνικού χρέους (και της πληρωμής των ομολόγων στις τράπεζές τους) και έκαναν το ελληνικό πρόβλημα, πρόβλημα των λαών και των κρατών, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό η κατάρρευση να γίνει δυσχερέστερη. Αυτό που δεν κατάλαβαν όμως όταν έφερναν το Δ.Ν.Τ. (δεν είχαν καν μηχανισμό τότε οι ίδιοι στην Ε.Ε. και επεδίωκαν την κατάληψη της Ευρώπης και της λαφυραγωγία) ήταν ότι το Δ.Ν.Τ. εντός των πυλών θα λειτουργούσε ως καταλύτης, επιταχυντής και επαυξητής της κρίσης και του χάσματος. Είχε την τεχνογνωσία να το κάνει και το έκανε παντού και πριν. Το Δ.Ν.Τ. με τις συνταγές του φρόντισε να επαυξήσει το μέγεθος ισχύος της ελληνικής βόμβας κατά αρκετούς μεγατόνους, υποχρεώνοντας τα κράτη της Ε.Ε. να μπουν στον ρόλο των δανειστών και μεγιστοποιώντας δομικά το ελληνικό χρέος με λύσεις υφεσιακής αφαίμαξης της ελληνικής οικονομίας, ώστε να οδηγηθεί σε βέβαιο αδιέξοδο.

(λεζάντα : .έσε ψηλά και αγνάντευε ...)

Αυτό που θα λυνόταν το 2009 ή το 2010 με ένα πακέτο 20-30 πληθωριστικών δις ευρώ (ακόμα και ως πρόγραμμα ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας) αποτελεί σήμερα μία αβέβαιη συστημική φούσκα τάξης άνω του 1 τρις ευρώ. Οπως είπαν κάποιοι γελοίοι πρωταγωνιστές της ελληνικής τραγωδίας πρόσφατα: “ζητήσαμε 30-40 δις και μας έδωσαν 120 δις, δεν το καταλάβαμε γιατί ...” . Ακόμα δεν κατάλαβαν βέβαια ότι με τον τρόπο αυτό αυξανόταν ο βαθμός έκθεσης των δανειστών σε κίνδυνο και μεγάλωνε το μέγεθος της φούσκας και των κινδύνων. Κάποιοι λοιπόν αύξησαν τα μεγέθη για να μην είναι αντιμετωπίσιμα ... .

Επειδή το “παιχνίδι της Ελλάδας” εντός της ΕΟΚ/ΕΕ και οι επιλογές που γίνονταν για την διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας φώναζαν από μόνες τους που μας οδηγούσαν, με πολύ κόπο κατάφερα το 2007 να ολοκληρώσω το “πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας” (έκλεψαν τον όρο και κάποιες αρχές που άφησα δημόσιες για τους πολίτες) και ήδη από το 2008 φρόντισα να έλθει στο προσκήνιο ο όρος “πραγματική οικονομία”. Βεβαίως, οι ελιτ της πολιτικής και της οικονομίας χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τους όρους χωρίς να τους καταλαβαίνουν στο λειτουργικό τους πλαίσιο και χωρίς πραγματική διάθεση και ικανότητα να υλοποιήσουν τα σχέδια.

Σε κάθε περίπτωση επιλογής θα πρέπει όμως να τονιστεί ότι τις απώλειες από την ελληνική κατάρρευση θα πρέπει τα κράτη της Ε.Ε. να τις επωμιστούν αναλογικά σε σχέση με την οικονομική και κοινωνική τους κατάσταση και αυτό πρέπει να είναι πάγια θέση της ελληνικής κυβέρνησης. Αλλο πρέπει να είναι το βάρος – απώλειες της Σλοβακίας ει δυνατόν και μηδενικές και άλλο αυτό της Γερμανίας.

(η πορεία του κρατικού χρέους στην Ε.Ε.)

(χρέος σε ποσοστό του ΑΕΠ)

Πως προέκυψε η πρόταση του “παράλληλου χρήματος”

Επειδή το συνολικό παιχνίδι ήταν θεσμικά και λειτουργικά χαμένο για την ΕΕ και το ευρώ, οι φωνές κάποιων για το χρέος, για την Ε.Ε. και το ευρώ είχαν αρχίσει από πριν. Επίσης, σε χρόνους ακόμα και πριν το 1ο μνημόνιο προσπαθούσαμε κάποιοι να καταδείξουμε το επαχθές και παράνομο του κρατικού χρέους, συνεχίζαμε να μιλάμε για εθνικό νόμισμα ως αναγκαιότητα, αποδεσμεύσεις, ελέγχους του χρέους κλπ. Οταν όμως με το 1ο μνημόνιο διαφάνηκε, ότι πλέον η Γερμανία χρησιμοποιεί το χρέος των κρατών για να ηγεμονεύσει στην Ευρώπη, αλλά και ότι το Δ.Ν.Τ. θα λειτουργήσει ως επιταχυντής της συνολικής κατάρρευσης της οικονομίας της ευρωζώνης (η κατάρρευση αυτή καθεαυτή έχει ως αίτιο την θεσμική συγκρότηση της ευρωζώνης και κατ’ επέκταση και της Ε.Ε.) προκειμένου να δημιουργήσει ένα νέο καθεστώς κεφαλαιακής εξάρτησης των κρατών της Ε.Ε. από τα κεφάλαια και τα κράτη που πρεσβεύει, έπρεπε να δοθούν για την Ελλάδα, λύσεις ώστε να τρέξει πέρα από τις εξελίξεις αυτές της οικονομικής αδυναμίας, ασφυξίας και ύφεσης η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία.

Κάπου τον Μάιο του 2010 εκεί και επειδή ο ελληνικός λαός δεν έδειχνε διατεθειμένος, ικανός και πρόθυμος για μία λαϊκή ή προλεταριακή επανάσταση, γίνεται από τον συντάκτη του κειμένου και υιοθετείται μετά από λίγες ημέρες από το νεοδημιούργητο τότε Λαϊκό Κίνημα, η “εφεύρεση” της Εθνικής Ανταλλακτικής Μονάδας, του “Παράλληλου Χρήματος” , όπως έμελε στην πορεία να ονομαστεί από τρίτους. Οντας ακόμα σε κάποιας μορφής επικοινωνία με τον τότε πρωθυπουργό φρόντισα να περιέλθει στα χέρια του η πρόταση. Την απάντηση την έλαβα από διάφορους συστημικούς υπηρέτες δια των ΜΜΕ ... ότι το παράλληλο χρήμα θα ήταν (αναιτιολόγητα) μία καταστροφή. Είναι σαφές ότι στην πορεία η πρόταση περιήλθε και στα χέρια άλλων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό και άρχισαν να την σκέπτονται ως το μέσο συμβιβαστικής επίλυσης του ζητήματος ή του “ακήρυχτου πολέμου”. Βεβαίως και πάλι ο καθένας προσπάθησε και προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την λύση, τροποποιώντας την κατά το συμφέρον του, προκειμένου και πάλι να λαφυραγωγήσει εις βάρος της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.

Αντιπαρερχόμενος διάφορες ανοησίες και αστείες, αστήρικτες καταστροφολογικές κριτικές, αν θέλετε την γνώμη του “εφευρέτη” και των συντρόφων που στήριξαν και στηρίζουν την πρόταση, είναι σαφές ότι η Εθνική Ανταλλακτική Μονάδα (Ε.Α.Μ.) ή Παράλληλο Χρήμα, αποτελεί την μοναδική στέρεη λύση πραγματικής ανάπτυξης και μάλιστα λύση ουσιαστικής λογικής, που μαζί με τις υπόλοιπες προτάσεις θα δώσουν στην χώρα το δικαίωμα να ανασυγκροτηθεί και να υπάρχει στο μέλλον και στον ελληνικό λαό το δικαίωμα να γνωρίσει πραγματική προκοπή και ζωή με ένα όμως απαράβατο και απαρέγκλιτο όρο : ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΩ και ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙ για την λειτουργία της και όχι ως ένα ακόμα νόμισμα ή μέσο εκμετάλλευσης και υποταγής (ενδεικτικά οι όροι και εδώ: http://laikometopo.blogspot.de/2015/07/h-grexit.html). Οταν κλείσει ο κύκλος της Ε.Α.Μ. σε 4-5 χρόνια τότε θα πρέπει να έχουμε το δικαίωμα ως λαός να αποφασίσουμε για ένα εθνικό νόμισμα και μακάρι να έχουμε την δύναμη να το πράξουμε σε συνθήκες εθνικής παραγωγικής αυτάρκειας και ανεξαρτησίας. Η Ε.Α.Μ. ή Παράλληλο Χρήμα είναι απλά ένα από τα αναγκαία εργαλεία απεξάρτησης της χώρας από τα δεσμά της και είναι αναγκαίο.

Υ.Γ. 1 Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει έστω και τώρα να μας ακούσει και να υιοθετήσει τις προτάσεις μας, ακόμα και ερχόμενη σε ρήξη με τις δυνάμεις που έχουν κατανοήσει την αδυναμία της να έχει κάποιο σχέδιο εσωτερικής δράσης και το εκμεταλλεύονται σε βάρος όλων. Ο δρόμος που έχει πάρει είναι καταστροφικός για όλους.

Υ.Γ. 2 Από τα μισόλογα κάποιων εντός και εκτός Ελλάδας ο νους πηγαίνει σε κουρέματα καταθέσεων και σε παράλληλο νόμισμα ... .

Αλλοι πίνακες και εικόνες ....
Πορεία ΑΕΠ σε σχέση με χρέος και πληρωμές τόκων