(ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ) ΔΗΜ. ΚΑΡΑΜΗΤΣΑΣ : Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

                                             Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ
Η διαπραγμάτευση με το ευρωπαϊκό διευθυντήριο ξεκίνησε. Χαίρομαι για την στάση της κυβέρνησής μας, που δείχνει να τιμά τον λόγο της προς τον ελληνικό λαό. Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκω με το άρθρο μου, όχι μόνο μία ανάλυση των θεμάτων, αλλά και να προσθέσω στην φαρέτρα της πατρίδας μας, ένα ακόμα όπλο: αυτό του “παράλληλου εσωτερικού χρήματος”, ως μέσου λύσης, αλλά και διαπραγμάτευσης, ως μέσου που βγάζει από το λαιμό της Ελλάδας το μαχαίρι των Ευρωπαίων νεοφιλελεύθερων. Παραθέτω προς το τέλος του άρθρου την πρόταση. Νομίζω όμως, ότι αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο γιατί δίνει μία συνοπτική και μεστή εικόνα πολλών πραγμάτων.

Ο κόσμος του χρέους και η αποτυχία και εξάρτηση των “αναπτυγμένων”
Ανατρέχοντας στον δείκτη παγκόσμιου χρέους του Economist μπορεί κάποιος να ανακαλύψει την ασφυκτική διάσταση του δημόσιου χρέους για τις χώρες τις “ευρωζώνης”, όπως και για μία ακόμα σειρά κρατών που έχουν επιλέξει να κινούνται με τους ρυθμούς και τα ιδεολογήματα της αποκαλούμενης “οικονομίας της αγοράς”, δηλ. με το σύνολο της κοινωνικής λειτουργίας, των ζωών των ανθρώπων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους να είναι προσανατολισμένα αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των “αγορών” . Οι “αγορές” δεν είναι σήμερα τίποτε άλλο από παγκόσμιες ομάδες συμφερόντων, που ξεκινούν από την οικονομία και καταλήγουν στην συνολική δέσμευση λαών και χωρών με βάση τα δόγματα του σύγχρονου καπιταλιστικού εγκλήματος του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού.
Τα νήματα των αγορών κινούν στην πραγματικότητα ελάχιστοι άνθρωποι σε πολύ συγκεκριμένα κέντρα αποφάσεων. Η παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση είναι πολύ κοντά στην πραγματοποίησή της, αν δεν έχει επιτευχθεί και απλώς δεν έχει επίσημα ανακοινωθεί. Φυσικά αυτό δεν τρομάζει όποιον στοχάζεται, διότι πίσω από τις συστημικές επιτυχίες υποβόσκουν τόσο ισχυρές αντιθέσεις και αντιφάσεις που το σύστημα μπορεί να καταστραφεί σε λιγότερο από μισή ημέρα.

Η Ελλάδα στην θηλιά του χρέους
Ας έλθουμε όμως στα ημέτερα, στα της Ελλάδας. Δεν θα πραγματοποιήσω νέες ιστορικές αναδρομές στο πως και από ποιούς η χώρα μας βρέθηκε στριμωγμένη και εγκλωβισμένη στα δεσμά υποτέλειας του δημόσιου χρέους. Τα έχω γράψει και τα έχω πει, ακόμα και προειδοποιώντας πριν εκδηλωθούν τα φαινόμενα.
Το ζήτημα που έχει μπροστά της η χώρα μας λέγεται διαπραγμάτευση με το “κολλέγιο” , την κοινοπραξία των πιστωτών.
Οι προοπτικές για τη νέα ελληνική κυβέρνηση δεν είναι καλές. Οπως γράφω και λέω εδώ και χρόνια, όταν πηγαίνεις σε διαπραγμάτευση δηλώνοντας πίστη σε αρχές και αξιώματα που ανήκουν στην άλλη πλευρά δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Δηλώνοντας πίστη και προσήλωση στην Ε.Ε. και στο Ευρώ εκχωρείς αμέσως στην άλλη πλευρά ό,τι πιθανόν να την τρομάζει. Στόχος του άρθρου μου δεν είναι να καταδείξω το πόσο πολύ λυκοφωλιά είναι η Ε.Ε. ή το πόσο καταστροφικό για την Ελλάδα και τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης είναι το Ευρώ και η λειτουργία του . Αυτά για εμένα και για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο στον πλανήτη (ακόμα και για αυτούς που δημόσια δηλώνουν το αντίθετο) είναι δεδομένα.
Στόχος του άρθρου μου είναι να δώσω διεξόδους στην χώρα και διαπραγματευτικά “όπλα” ή πραγματικές λύσεις.

Μια συνοπτική ανάλυση
Το Νοέμβριο του 2009, με επιστολή μου προς τον τότε πρωθυπουργό του είχα ζητήσει να συζητήσει με τους “εταίρους” της χώρας στην Ε.Ε. την έκδοση Ευρώ (ή στην χειρότερη περίπτωση ευρω-ομολόγου) για την κάλυψη των χρεών των ευρωπαϊκών κρατών. Η αλήθεια είναι ότι μερικές ημέρες μετά ο τότε πρωθυπουργός επισκέφτηκε όλα τα κράτη της ευρωζώνης και έθεσε το θέμα. Κάποιοι συμφώνησαν, όπως μάθαμε, το γερμανικό όμως διευθυντήριο και οι δορυφόροι του αντέδρασαν.
Αυτό το παρανοϊκό έγκλημα του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού έχει ως λειτουργικό του κέντρο το κέρδος (αυτό που έχω ονομάσει “κερδοκρατία” και “κερδοκεντρισμό”). Σκοπός του είναι η δημιουργία κέρδους με την διαρκή επέκταση, που την αποκαλεί “ανάπτυξη”, και μέσω ληστρικών συμβάσεων για τους λαούς και τα κράτη, τα οποία αποκαλεί “επενδύσεις” . Για να σταματήσω να κριτικάρω το σύστημα αυτό (πράγμα που μπορεί να αποπροσανατολίσει την σκέψη), θα δηλώσω εκ προοιμίου ότι έχοντας ανθρωποκεντρική αντίληψη για την λειτουργία των κοινωνιών, έχοντας συλλάβει και αναπτύξει την φιλοσοφική θεωρία των βιοτικών αναγκών και έχοντας δημιουργήσει αντίστοιχο κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο, είμαι κάθετα αντίθετος στον κερδοκεντρικό καπιταλιστικό σύστημα (αυτό που θέλει όλο τον πλανήτη να ζει και να υπάρχει για την δημιουργία “κερδών”). Αρα μην με ταυτίσετε στο ελάχιστο με το σύστημα αυτό στις πιο κάτω αναλύσεις.
Το σύστημα λοιπόν του κερδοκεντρισμού λειτουργεί με βάση την αρχή της συνεχούς επέκτασης και της συνεχούς μεγέθυνσης, χρησιμοποιώντας χρήμα (ακόμα και ανυπαρκτο ή χωρίς αντίκρυσμα) για να δεσμεύει ανθρώπους, λαούς, πλουτοπαραγωγικές πηγές, επιχειρήσεις σε ένα διαρκές παιχνίδι κινητικότητας και μεγέθυνσης. Αυτή είναι η ουσία της λειτουργίας του μηχανισμούς, αυτό είναι το βασικό παιχνίδι. Πίσω από το παιχνίδι αυτό και ενώ οι “παίκτες” συνεργάζονται στο πλαίσιο της “παγκοσμιοποιημένης οικονομίας”, του “παγκοσμιοποιημένου καταμερισμού” και του “παγκόσμιου τραπεζικού ελέγχου”, υπάρχει ένα υποβόσκον παιχνίδι άγριων ανταγωνισμών για τα μερίδια της “ανάπτυξης” και των “επενδύσεων”. Το ποια εταιρεία θα “επενδύσει” (δηλ. θα καταλάβει) στον τάδε τομέα στην Δυτική Ινδία ή στη Ν. Βραζιλία, εξακολουθεί να είναι ένα παιχνίδι ανταγωνισμού.
Στην Ε.Ε. του μονεταρισμού του ευρώ, που ευνοεί τον Γερμανικό επεκτατισμό στην Ευρώπη, το πρόβλημα του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού, δημιουργεί αφενός ένα ασφυκτικό κλοιό για τους λαούς και τους ανθρώπους που αναγκάζονται να μειώνουν διαρκώς το επίπεδο ζωής και τις δυνατότητές τους και αφετέρου απαγορεύει την ανάπτυξη κρατών έξω από το πλαίσιο που τάσσουν οι ισχυροί. Η δήλωση Μέρκελ – διευθυντηρίου περί κατάταξης της Ελλάδας στην 3η ευρωπαϊκή ταχύτητα κρατών (Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ.) είναι κάτι παραπάνω από ωμή, χυδαία και εύγλωττη για την υπόσταση, τους σκοπούς και την λειτουργία της εγκληματικής οργάνωσης κρατών που λέγεται Ε.Ε. .

Αγοράζοντας με το χρέος
Η τακτική είναι πανάρχαια και δοκιμασμένη. Ολόκληροι λαοί εξαγοράστηκαν με το χρέος (δηλ. στην ουσία τις ανάγκες τους). Το ευρωπαϊκό διευθυντήριο ακολουθεί πιστά την τακτική αυτή. Χρεοκοπεί τα θύματα (κράτη και λαούς), τα δανειοδοτεί και τα εξαγοράζει. Το πρόβλημα έρχεται όταν τα χρέη γίνονται τόσα που για να διατηρήσει ο ηγεμόνας την πρωτοκαθεδρία του πρέπει να διαθέσει πολλά χρήματα για να τα καλύψει. Κάπου εκεί κοντά βρίσκεται το ζήτημα της Γερμανίας και του υπόλοιπου ευρωπαϊκού διευθυντηρίου.
“Ευρώ”: όπως λέμε “Λουδοβίκεια”
Η περίφημη αρχιτεκτονική του Ευρώ, χτισμένη στα μέτρα της Γερμανίας και της δημιουργίας για αυτή συνθηκών επεκτατισμού και ηγεμονίας της στην Ευρώπη θυμίζει νόμισμα του Μεσαίωνα. Χρήμα μετρημένο και περιορισμένο όσο οι ποσότητες του χρυσού στα χέρια του ηγεμόνα. Η λογική της περιορισμένης ποσότητας του Ευρώ (ώστε να καταστεί σταθερό – αποταμιευτικό νόμισμα) μπορεί να ευνοεί όσους έχουν την δυνατότητα να το συσσωρεύουν, όπως η Γερμανία, αλλά σε επίπεδο παγκόσμιας καπιταλιστικής επέκτασης, αλλά και λειτουργίας εσωτερικής αγοράς και παραγωγής είναι καταστροφική. Αυτό το νόμισμα δεν είναι νόμισμα του καπιταλισμού, αλλά της φεουδαρχίας.

Η καταστροφή έρχεται
Δημιουργώντας χρέη στα κράτη και τους λαούς της Ε.Ε., δυσεύρετο και ελλιπές για να εκφράσει και να καλύψει την οικονομική διάσταση και τις ανάγκες, αλλά και (κυρίως) διατιθέμενων των όποιων αποθεμάτων για την κάλυψη των χρεών, το Ευρώ οδηγεί την Ε.Ε. στην καπιταλιστική αναπτυξιακή απομείωση και την παραγωγική καταστροφή. Βεβαίως οι ευρωκαπιταλιστές νεοφιλελεύθεροι επιδιώκουν και πετυχαίνουν με τις δοτές ηγεσίες να στέλνουν τον λογαριασμό στους λαούς της Ευρώπης. Αλλά ούτε αυτό είναι αρκετό, ούτε η φτωχοποίηση ολόκληρων λαών της Ευρώπης αρκεί για να καλύψει το κενό που δημιουργείται, από τα χρέη και τα ελλειμματικά ισοζύγια των περισσότερων. Μέχρι το 2020 η υφεσιακή πορεία των ευρωπαϊκών οικονομιών θα έχει ολοκληρώσει ένα καταστροφικό κύκλο και η αποεπένδυση εντός Ευρωζώνης θα είναι ηχηρότατη. Αντίστοιχα, η ελλειμματική παρουσία της Ευρώπης στο αναπτυξιακό παιχνίδι του πλανήτη, λόγω έλλειψης διαθέσιμων πόρων θα δημιουργήσει εκρηκτικές καταστάσεις στην Ευρώπη. Αιώνια πιστοί στο πλιάτσικο, την αλληλοφαγία και τους πολέμους, οι ηγέτες και οι λαοί της Ευρώπης είναι πιθανόν να αναζητήσουν αιματηρές διεξόδους.

Που το πάνε ;
Δεν είναι δυνατόν οι Ευρωπαίοι (αν και γενικά συντηρητικοί και στενόμυαλοι) να μην έχουν αντιληφθεί ότι το Ευρώ που χρεώνει τα κράτη και η ανάγκη κάλυψης των χρεών, δημιουργούν ένα τοπίο στέρησης της παγκόσμιας δύναμης και επιρροής τους, αλλά και ένα εκρηκτικό εσωτερικό πεδίο στο εσωτερικό των κρατών τους. Η σκέψη μου από χρόνια είναι ότι αποτελεί επιδίωξή τους να ξαναϊδρύσουν αυτοκρατορίες και φέουδα στηριγμένα στην υποταγή και το αίμα των λαών τους. Στην μαθηματική πράξη της ευρωπαϊκής πραγματικότητας όλοι οι όροι έχουν το πρόσημο μείον (-). Μείον κυκλοφορία χρήματος, μείον ανάπτυξη, μείον στα χρέη, μείον στην διεθνή συνολική παρουσία και επιρροή, μείον σε ποιότητα ζωής και απασχόληση. Το αποτέλεσμα είναι γεωμετρικά πολλαπλάσια μείον για το μέλλον των λαών της Ευρώπης.

Λύση ;
Η μοναδική σημερινή λύση, στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό του εικονικού χρήματος – δεκάδες φορές πολλαπλάσιου από την υπολογιζόμενη αξία όλου του πλανήτη – είναι μόνο η έκδοση χρήματος για την κάλυψη των χρεών των κρατών και την ανάπτυξη. Αυτή είναι η μόνη πραγματική λύση μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο. Είναι όμως και η λύση που δεν βολεύει τον συσσωρευτή χρήματος και ισχύος την ηγεμονική και επεκτατική Γερμανία και η μόνη λύση αυτή μπορεί να υπάρξει μόνο εάν η Γερμανία εγκαταλείψει οριστικά τις ηγεμονικές ορέξεις της, παύσουν να ισχύουν οι όροι του Μάαστριχτ που καταδικάζουν χώρες και λαούς σε υπανάπτυξη και αποφασιστεί η συνολική πρόοδος και η απεξάρτηση λαών και κρατών από τις αποικιοκρατικές δουλείες τους προς τα ισχυρά κράτη.
Εν κατακλείδι, χωρίς εξισωτικό θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο η Ε.Ε. θα γίνει περισσότερο τυραννική και καταστροφική για τους λαούς και την υπόθεση Ευρώπη.

Ελλάδα ... με την πλάτη στον τοίχο και με ανοικτά χαρτιά

Στην Ελλάδα έχουμε μία νέα κυβέρνηση με αντιμνημονιακή θεωρητική προσέγγιση των θεμάτων, που δηλώνει ότι ζητά την αλλαγή πλαισίου καταπολέμησης και κάλυψης του χρέους σε πορεία με αναπτυξιακή προοπτική, αλλά ταυτόχρονα στηρίζει την αλλαγή αυτή στην συμφωνία των εταίρων. Βεβαίως, η αντίληψη αυτή που στηρίζεται στις αρχές του κεϋνσιανισμού, αποτελεί μία λύση, η οποία όμως είναι προσωρινή και ουσιαστικά τεχνική. Στην πραγματικότητα ο Κέυνς και οι θεωρίες του μεταθέτουν σε επίπεδο μακρο-οικονομίας τα δομικά προβλήματα μιας καπιταλιστικής οικονομίας. Στην πραγματικότητα ο “κεϋνσιανισμός” δεν μεταβάλλει τις δομές της οικονομικής λειτουργίας και πάντοτε τα δημιουργήματά του καταλήγουν αργά ή γρήγορα έρμαιο στις ορέξεις των καπιταλιστών.
Ταυτόχρονα στο πεδίο της διαπραγμάτευσης και ανοίγοντας τα χαρτιά της η νέα κυβέρνηση ομνύει και αυτή σε δύο αξιώματα που τα αντιμετωπίζει ως μεταφυσικά δόγματα:
- παραμονή στην Ευρωζώνη – Ευρώ ,
- παραμονή στην Ε.Ε.
Με αυτές τις δύο δηλώσεις υποταγής στα δόγματα, που ορίζονται από τους “συνομιλητές” της Ελλάδας, τα περιθώρια πραγματικής διαπραγμάτευσης στενεύουν. Ηδη το ευρωπαϊκό διευθυντήριο αναφέρεται ευθέως ή δια των ελεγχόμενων Μ.Μ.Ε. στο περίφημο GREXIT, υπό διάφορες εκδοχές του, δηλώνοντας ότι τα δόγματα έχουν φορείς και αρχιερείς που τα χειρίζονται, τα ερμηνεύουν και τα εφαρμόζουν κατ' αποκλειστικότητα. Το τελευταίο επεισόδιο παίχτηκε χθες το βράδυ, στην συνάντηση Βαρουφάκη – Νταϊνσενμπλούμ. Σήμερα πάρα πολλοί μιλούν ήδη για συμβιβασμό, δείχνοντας ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να παλέψουμε πραγματικά. Εμείς θα στηρίξουμε το αντίθετο. Θα στηρίξουμε την πάλη της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.
Δεν μπορούμε να πάμε σε πραγματική διαπραγμάτευση ως τρομαγμένα πρόβατα και με σκυμμένα τα κεφάλια. Αυτοί επιθυμούν να μας δικάσουν και να μας καταδικάσουν και όχι να συζητήσουν.
Αν η παραμονή στην Ε.Ε. αποτελεί δικαίωμα του κράτους μέλους, η παραμονή στην ζώνη του ευρώ ή η έξοδος από αυτή, μπορεί να μεθοδευτεί από τους “συνομιλητές” και “εταίρους” , όπως και μία πιθανή “χρεοκοπία” της χώρας.

Η “χρεοκοπία” δεν είναι φόβητρο για την Ελλάδα, αλλά για τους “εταίρους”

Κάποιοι από άγνοια και κάποιοι από πρόθεση καλλιεργούν εδώ και χρόνια στην χώρα το φόβητρο της χρεοκοπίας του ελληνικού δημοσίου. “So what ?” που θα έλεγε και ο αγγλοτραφής Βαρουφάκης. Θα πρέπει στο σημείο αυτό να εννοήσουμε όλοι ότι δύο τινά :
α.- ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα χρεοκοπία κράτους, ούτε τέτοια πιθανότητα για την Ελλάδα. Η χρήση της έννοιας “χρεοκοπία” είναι απολύτως καταχρηστική και σκόπιμη. Χρεοκοπία σημαίνει πάγια και μόνιμη αδυναμία πληρωμής. Αυτό στην περίπτωση ενός κράτους δεν μπορεί να συμβεί. Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι απλά ένα “πιστωτικό γεγονός”, μία δήλωση της Ελλάδας για μη πληρωμή μιας κρατικής υποχρέωσης και μετάθεσή της στο μέλλον ή μία δήλωση για “επιλεκτική πληρωμή οφειλών” ή “επιλεκτική καταβολή μέρους οφειλών” ή και “επιλεκτική πληρωμή οφειλών σε συγκεκριμένους δανειστές” (π.χ. σε αδύνατα ευρωπαϊκά κράτη κατά προτεραιότητα). Στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι χρεοκοπία και το κράτος μπορεί στην περίπτωση αυτή να επιλέξει να μην πληρώσει ακριβόχρονα ή εξ ολοκλήρου το Δ.Ν.Τ. ή του ευρωπαίους εταίρους και να επιλέξει να πληρώσει κατά προτεραιότητα μισθούς και συντάξεις. Αυτό δεν είναι “χρεοκοπία”, δεν αποτελεί πάγια και μόνιμη αδυναμία πληρωμής, αλλά επιλεκτική πληρωμή. Κάτι τέτοιο (και αφού η Ελλάδα δεν δανείζεται από τις “αγορές”) δεν θα έχει παρά πολύ μικρές συνέπειες στη ζωή του Ελληνα πολίτη. Περισσότερο θα πρέπει να ανησυχούν οι άλλοι από μία τέτοια εξέλιξη ή από ένα πιθανό “Grexit'.

β.- ότι η “χρεοκοπία” (και η έξοδος από το Ευρώ) είναι φόβητρο για τους δανειστές μας. Η παγκόσμια αναστάτωση, η ενεργοποίηση των CDS, η αναταραχή στις ευρωπαϊκές οικονομίες από μία τέτοια εξέλιξη θα είναι γεωμετρικά πολλαπλάσια αρνητική για τους δανειστές της χώρας μας. Οσο και εάν διατείνονται ότι έχουν λάβει τα μέτρα τους, μόνη η άμεση πτώση της αξίας του Ευρώ θα αποτελέσει σημαντικό κλυδωνισμό στις οικονομίες τους. Στην πραγματικότητα ο δανειστής είναι αυτός που ανησυχεί, εάν ο δανειζόμενος δεν καταφέρει να πληρώσει την οφειλή του. Σε επίπεδο κράτους, που τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης ακυρώνονται, είναι πραγματικά αδιανόητη κάποια κίνηση διεκδίκησης, η οποία και θα ήταν αντίθετη με την “αρχή της αλληλεγγύης των κρατών-μελών της Ε.Ε.” που περιλαμβάνεται σε όλες τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Στην πραγματικότητα, ακόμα και εάν κάποιοι θερμοκέφαλοι νεοφιλελεύθεροι θέλουν να “τιμωρήσουν” την Ελλάδα, τον λαό και την κυβέρνησή μας είναι βέβαιο ότι θα απομονωθούν από τους ψυχραιμότερους διεθνείς παράγοντες. Αλλωστε οι ίδιοι οι “εταίροι” έχουν τόσα πολλά και σοβαρά προβλήματα στις χώρες τους, που μία ελληνική βόμβα θα ήταν το χειρότερο για τους ίδιους. Φυσικά και δεν θέλουμε ως λαός να προκαλέσουμε τέτοια προβλήματα σε άλλους λαούς, αλλά οι μεγαλύτεροι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση είναι οι ίδιοι οι “εταίροι” που μετέτρεψαν ένα χρέος προς ιδιώτες πιστωτές σε χρέος των κρατών τους. Προστάτεψαν δηλ. τους “επενδυτές” ιδιώτες του κεφαλαίου σε βάρος και με κίνδυνο των λαών τους, επιλέγοντας αυτή την τακτική.
Σε όλη αυτή την εξέλιξη φυσικά δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε ως λαός και οφείλουμε όλοι να στηρίξουμε την κυβέρνησή μας, χωρίς να γινόμαστε γελοίοι και ραγιάδες. Το 1ο που θα γίνει θα είναι να έλθει η Ε.Κ.Τ. και να δώσει τις απαραίτητες εγγυήσεις. Αυτό επιτάσσει η “αρχή της αλληλεγγύης” και η προστασία όλων των κρατών της Ε.Ε. .

Ποια είναι τα όπλα της Ελλάδας ?

Το 1ο που πιστεύω ότι μπορεί και πρέπει να τονιστεί στους “εταίρους” είναι το τμήμα της παρούσας που αφορά το Ευρώ και την αρνητική εξέλιξη – πορεία της Ευρώπης με αυτή την λογική και αρχιτεκτονική του Ευρώ και της Ε.Ε. . Η μεταστροφή του υφεσιακού κλίματος και των αρνητικών προβλέψεων επιβάλλει την κάλυψη των ελλειμμάτων των κρατών – μελών μέσα από την πρακτική της έκδοσης Ευρώ για τον σκοπό αυτό. Η Ε.Ε. έχει ακόμα την δύναμη και την τυπική συνοχή να την επιβάλλει. Η διάθεση των Ευρώ αυτών θα πρέπει κατά την πρόταση της Ελλάδας να γίνει προς όλα τα κράτη της ευρωζώνης. Οσο εύκολα τίθεται η θέση αυτή, τόσο εύκολα και μονολεκτικά για να πιεστεί η Ελλάδα μπορεί να ακουστεί από την άλλη άκρη του τραπεζιού το γερμανικό “nein”. Οι Γερμανοί της Μέρκελ, έχουν όλους τους λόγους να το αρνηθούν και να επικαλεστούν λουθηρανικό τιμωρητισμό στην περίπτωση της Ελλάδας. Απλά, πολλοί θα μπουν ξανά στην σκέψη της κάλυψης των ελλειμμάτων μέσω της έκδοσης χρήματος, μια κλασσική δηλ. και δοκιμασμένη μέθοδο του καπιταλισμού.

Σαν 2ο σημείο μπορεί να τονιστεί η ανάγκη της Ελλάδας για ανάπτυξη. Είναι το πακέτο θεμάτων που ήδη από καιρό μετέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Δεν θα σταθώ στο περιεχόμενο. Θεωρώ ότι το θέμα θα τεθεί επαρκώς χωρίς να χρησιμοποιηθούν δικές μου προσθήκες. Οπως παράλληλα θα τεθεί και το θέμα της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα, της ανεργίας κλπ., “ευρωπαϊκής θεσμικής αλληλεγγύης” κλπ. . Οπως παράλληλα θα τεθεί η αποτυχία του νεοφιλελεύθερου προγράμματος και η λύση της αύξησης του ΑΕΠ, ώστε να καταστεί το χρέος “βιώσιμο” ως ποσοστό του ΑΕΠ. Θεωρώ ότι απέναντι σε νεοφιλελεύθερους όλα αυτά θα πέσουν στο κενό. Οι νεοφιλελεύθεροι επιδιώκουν την ελληνική εξαθλίωση και θα επικαλεστούν τις συνταγές των μνημονίων ως μέσο επίτευξης της “ανάπτυξης”, μέσω της εταιρικής και κρατικής αποικιοκρατίας τους.

Το μεταίχμιο
Στο σημείο αυτό η Ελλάδα ή θα σταματήσει να διεκδικεί ουσιαστικά μέτρα ή θα συνεχίσει ζητώντας κούρεμα του χρέους ή επιμήκυνση. Στις δηλώσεις της αυτές, η χώρα μας θα πρέπει ευθύς εξαρχής να δημοσιοποιήσει την βούλησή της να μην θιγούν ή να θιγούν ελάχιστα οι πιο αδύναμες χώρες που μετέχουν στον δανεισμό της. Χρειάζονται καθαρές δηλώσεις που θα δημιουργήσουν συμπάθεια σε σχέση με τις προθέσεις της Ελλάδας έναντι άλλων μη ισχυρών λαών και κρατών.
Υπενθυμίζω ότι κατά την προηγούμενη στροφή της κρίσης, οι λαοί της Ευρώπης υποχρεώθηκαν να επωμιστούν τα χρέη της Ελλάδας και απαλλάχθηκαν από τον κίνδυνο αυτό οι ιδιώτες (τράπεζες, κεφαλαιούχοι κλπ.) κάτοχοι των ομολόγων. Με τον τρόπο αυτό χάθηκαν ουσιαστικές δυνατότητες απαλλαγής από μέρος του χρέους και ελέγχου απεχθών και παράνομων κερδοσκοπικών κινήσεων σε βάρος της χώρας (οι οποίες είναι προφανές ότι υφίστανται). Ο δανειστής άλλαξε, τα ημαρτημένα έλαβαν συγχώρεση και καλύφθηκαν καθώς τα κράτη ανέλαβαν τα χρέη, χωρίς να υπάρξει κανένας ουσιαστικός έλεγχός. Αυτή αποτελεί μία βασική συνευθύνη των “εταίρων” που επέλεξαν αυτή την λύση και της υπάκουης τότε ελληνικής κυβέρνησης. Αλλωστε, κάπου εκεί “καταργήθηκε” και ο Παπανδρέου ... .
Αν ο κύκλος κλείσει κάπου εδώ, το μόνο όπλο που θα απομένει στην χώρα μας θα είναι η απειλή της χρεοκοπίας και της εθελούσιας εξόδου από το Ευρώ. Αν αυτό είναι μπλόφα σε παιχνίδι με ανοικτά χαρτιά, τότε δεν πρέπει καν να τεθεί, αλλά η πλευρά μας θα πρέπει να επιφυλαχθεί για το πως θα αντιμετωπίσει το αδιέξοδο και όπως είδαμε πιο πάνω όλα αυτά δεν ισχύουν στην πραγματικότητα, αλλά μεγεθύνονται εικονικοί φόβοι και απειλές. Είναι αυτονόητο ότι οι “εταίροι” μας, ούτε οι “αγορές” θέλουν μία τυπική χρεοκοπία της χώρας μας, ούτε έξοδο από το ευρώ. Οσο προετοιμασμένοι και εάν είναι, οι αγορές και τα κράτη δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μία τέτοια “αναστάτωση”, αλλά και να δεχθούν μία πιθανή υπαγωγή της Ελλάδας σε άλλους προστάτες – αποικιοκράτες. Ακόμα και εάν η Ελλάδα δεν χρεοκοπήσει, η παρέμβαση – βοήθεια τρίτων κρατών (Η.Π.Α, Ρωσία, Κίνα) μπορεί να επιφέρει σεισμικούς τριγμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και ζημίες πολλών δισεκατομμυρίων σε επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα, καθώς και απώλεια της αποικιακής σχέσης και όσων προσδοκούν από αυτή. Αλλοι θα είναι πλέον οι αποικιοκράτες και καλό θα είναι να εννοηθεί και να καταστεί σαφές ότι η Ελλάδα έχει και άλλους τρόπους να καλύψει τις τρέχουσες υποχρεώσεις της. Εσωτερικά δε πρέπει να καταλάβουμε όλοι, ότι ακόμα και αυτό το ελλειμματικό παραγόμενο της χώρας, αρκεί ακόμα και με συνθήκες χρεοκοπίας του κράτους για να καλύψει τις άμεσες ανάγκες μας. Οι ετήσιοι τόκοι με τους οποίους χρεώνεται η Ελλάδα είναι 30.320.000.000 Ευρώ !!!. Η άρνηση καταβολής τους αρκεί μέχρι την διευθέτηση των θεμάτων για να δώσει λύσεις. Οποιος οφείλει προστατεύεται από τους δανειστές του, όπως ήδη αναλύθηκε.
Βέβαια, όλο αυτό το οπλοστάσιο, δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στην χώρα. Σε μία χώρα που δεν παράγει και που έχει 1.500.000 ανθρώπους εκτός παραγωγικής διαδικασίας, άλλους τόσους υποαπασχολούμενος, γύρω στα 4.500.000 οικονομικά ανενεργό πληθυσμό και με οικονομία στραμμένη στις υπηρεσίες και όχι στην παραγωγή , τα αποτελέσματα μιας χρεοκοπίας θα είναι απλώς τυπικά. Την Ελλάδα την έχουν ουσιαστικά χρεοκοπήσει παραγωγικά εδώ και έτη οι πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού της Ε.Ε. και των ντόπιων κυβερνήσεων.

Plan B
Το Plan B της χώρας μας μπορεί μόνο να στηρίζεται στην παραγωγή. Αν π.χ. το ελλειμματικό κατά 35 δις Ευρώ ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών μειωθεί κατά 50%, στα επόμενα 10 χρόνια το χρέος μας θα είναι πολύ παραπάνω από βιώσιμο. Αυτό όμως προϋποθέτει υιοθέτηση των ριζοσπαστικών προτάσεων και προγραμμάτων, που ο υπογράφων έχει εκπονήσει μέσα από την συλλογικότητα του ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και ο δρόμος αυτός της πραγματικής λαϊκής κοινωνικής οικονομίας έχει κάποια πορεία υλοποίησης. Το Plan B διαπραγμάτευσης της χώρας και ουσιαστικής ανάπτυξής της συνδέεται με την έκδοση εσωτερικού χρήματος. Είτε καπιταλιστικού τύπου ανάπτυξη επιδιώκει ένα κράτος είτε κοινωνικού - λαϊκού χαρακτήρα χρειάζεται ένα ανταλλακτικό μέσο. Το να παραιτηθούμε από το Ευρώ, που το πληρώσαμε πανάκριβα, ακριβότερα από όλους τους άλλους και είχε αγοραστική δύναμη 100 δραχμών, όπως αποδείχθηκε, θα είναι πραγματικά χάρισμα στους εταίρους.
Το να υπάρξει όμως ένα παράλληλο εσωτερικό μέσο, που δεν θα το αποκαλούμε ούτε νόμισμα, ούτε χρήμα, αλλά “ανταλλακτική μονάδα”, δίνει στην Ελλάδα, όχι μόνο την δυνατότητα εσωτερικής παραγωγής και ανάπτυξης (ακόμα και ως όρος μείωσης του κόστους παραγωγής και ανταγωνιστικότητας στις τιμές των προϊόντων), αλλά και ένα ουσιώδες διαπραγματευτικό μέσο – όπλο που θα αιφνιδιάσει τους Ευρωπαίους “εταίρους”. Στην περίπτωση αυτή η υπόθεση – απειλή GREXIT, χρεοκοπία κλπ. (τα χαρακτηρίζω πραγματικά ως “καλαμπούρια”) ακυρώνεται και μετατρέπεται σε αστείο. Η Ελλάδα μπορεί να εκδώσει ένα εσωτερικό μέσο συναλλαγών, που θα λειτουργεί παράλληλα με το Ευρώ και δεν θα αποκαλείται νόμισμα, αλλά ανταλλακτική μονάδα εκδιδόμενη για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Ενα βασικό μέρος του σχεδίου αυτού και της λειτουργίας του, ανακοίνωσα πριν από μία πενταετία και υιοθετήθηκε από την συλλογικότητά μας, το “ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ” (δείτε την αναδημοσίευση στο http://laikometopo.blogspot.gr/2011/11/blog-post.html) . Το πλήρες σχέδιο και οι αναλύσεις του, βρίσκονται στα χέρια μελών του κινήματος. Αυτό θα είναι το εργαλείο ανάπτυξης της χώρας που μας στερούν οι πολιτικές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. . Είναι το εργαλείο που καλύπτει το χρέος και δίνει τις δυνατότητες απάντησης στις απειλές για Grexit και “χρεοκοπίες”, αφού, εάν, για παράδειγμα, τις εσωτερικές ανάγκες του το κράτος τις εξυπηρετεί εν μέρει με “ανταλλακτικές μονάδες” έχει άμεσα βρει τα απαραίτητα για να ανταποκριθεί στο εξωτερικό χρέος.
Φυσικά, για να εκδόσεις “ανταλλακτική μονάδα” αποκλειστικά εσωτερικής χρήσης, δεν χρειάζεσαι την άδεια κανενός, ούτε υπάρχει προηγούμενο στα νομικά και οικονομικά δεδομένα για να το μεταχειριστούν. Αφού οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν θέλουν και δεν παρέχουν τα οικονομικά μέσα για ανάπτυξη της Ελλάδας, αλλά την κατατάσσουν σκόπιμα στην Γ' ταχύτητα της Ευρώπης ως αποικία, η Ελλάδα οφείλει να βρει τις απαντήσεις και να προχωρήσει σε αυτόνομη ανάπτυξη. Είναι δε ευνόητο ότι το δικό μας παράδειγμα θα ακολουθήσουν και άλλα κράτη. Εάν λοιπόν οι συνομιλητές μας σκέφτονται να οχυρωθούν πίσω από το δόγμα της εξόδου από το Ευρώ ή της δήθεν “χρεοκοπίας” για να μην δεχτούν καμία συζήτηση, θα πρέπει από αύριο και πριν από κάθε συζήτηση να γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει τον τρόπο να μην εξέλθει από το Ευρώ και να δημιουργήσει ανάπτυξη εκ των ενόντων και με μέσα στα οποία δεν μπορούν αυτοί να απαντήσουν με καμία απειλή.
Επειδή, μάλιστα, το μέσο αυτό είναι το μόνο μέσο εσωτερικού δανεισμού και ανάπτυξης που είναι δυνατόν να υπάρξει, θα πρέπει να τεθεί στους “εταίρους”, όχι μόνο ως διαπραγματευτικό χαρτί αντίλογου, αλλά ως μία πρόταση – λύση που θα τους απαλλάξει από το ελληνικό ζήτημα και τους κινδύνους που αυτό τους δημιουργεί, αλλά και θα τους δημιουργήσει διαθέσιμα ποσά για την ευρωπαϊκή ανάπτυξη. Αν δεν το δεχτούν, όχι μόνο οφείλουμε να το πράξουμε μόνοι μας, αλλά και θα καταδειχθούν παγκόσμια οι πραγματικές αρνητικές προθέσεις τους. Τα διαθέσιμα της Ελλάδας σε Ευρώ, που θα δημιουργηθούν από την χρήση της μονάδας, εγγυώνται και την ομαλή πορεία της.
Τόσο ο ίδιος προσωπικά, όσο και τα μέλη του κινήματος δεσμευόμαστε να αναλύσουμε πλήρως σε όσους από την ελληνική κυβέρνηση το επιθυμούν, τους όρους ορθής λειτουργίας της παράλληλης ανταλλακτικής μονάδας (αυτής που συμβολικά ονομάσαμε ΕΑΜ – Ελληνική Ανταλλακτική Μονάδα) και τα πολλαπλά οφέλη που προκύπτουν από την χρήση της. Βέβαια, θεωρούμε, ότι όποιος μπορεί να σκέπτεται, θα έχει ήδη καταλάβει δεκάδες θετικές δυνατότητες και οφέλη που παρέχει αυτή.
Τέλος και γράφοντας επί πλέον της δεκαετίας για μορφές “οικονομίας χωρίς χρήμα” θα μπορούσε στο τέλος ή σε κάποια φάση της πορείας αυτής, το χρήμα να γίνει πραγματικά εικονικό – λογιστικό και να καλύπτει όλες τις συναλλαγές.

Μένει η στήριξη από τον ελληνικό λαό και αυτή την στήριξη θα την έχει η κυβέρνηση, όσο συνεχίζει να ενεργεί καθαρά και με στόχο την κοινή πρόοδο του λαού της Ελλάδας.  

1η ημέρα μετά τις εκλογές

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ : 1η ημέρα μετά τις εκλογές

Είναι μεγάλη η χαρά για την ανατροπή.
Είναι μεγάλη η χαρά για τη νίκη και για το γεγονός ότι αυτή ήλθε κυρίως από κόσμο και δυνάμεις της “αριστεράς”.
Το στίγμα είναι σαφές, όπως και οι προσδοκίες που τελικά μας γεμίζουν άγχος.
Στον βαθμό που ως πολιτική συλλογικότητα συμβάλλαμε τις τελευταίες ημέρες στην συγκρότηση διαμόρφωση της βούλησης των αναποφάσιστων συμπολιτών μας, αλλά και ως αυτόνομη πολιτική συλλογικότητα οφείλουμε να αναφερθούμε σε όσα αντιλαμβανόμαστε σήμερα, 1η ημέρα μετά τις εκλογές.

  1. Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Η νίκη ήταν καθαρή και η ψήφος ήταν “σοφή” ... .
Παραταύτα είδαμε περίεργα χαμόγελα, ακούσαμε περίεργες δηλώσεις και διαγνώσαμε διάφορες σκέψεις, όσο η αυτοδυναμία (έστω και ισχνή) ήταν στο τραπέζι και μέσα στην πρόγνωση.
Τελικά το ”149” είναι πολύ σαφές και ακόμα και εάν είναι αποτέλεσμα του εκλογικού νόμου, εκφράζει με πολύ εύγλωττο τρόπο την διάθεση του εκλογικού σώματος και της κοινωνίας που ελπίζει, αλλά δεν είναι και βέβαιη για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στον ΣΥΡΙΖΑ και στις δυνάμεις της κοινωνίας που θα τον στηρίξουν (κυρίως σε αυτές) εναπόκειται η επιτυχής πορεία της χώρας και του λαού προς την οικοδόμηση και λειτουργία σοσιαλιστικών και δημοκρατικών θεσμών. Οσο πιο ευρεία είναι η συμμαχία και η στήριξη των δυνάμεων του ανθρωποκεντρικού κοινωνισμού, τόσο πιο πολλές πιθανότητες να τελεσφορήσει η προσπάθεια θα υπάρχουν. Κυβέρνηση εξουσιαστικού κομματικού κυβερνητισμού στηριγμένη στην προπαγάνδα, τις κοπτάτσιες και τις σπέκουλες θα φέρουν τον κοινωνικό απομονωτισμό και την αποτυχία.
Η ανθρωποκεντρική αντίληψη των πραγμάτων, η συλλογικότητα και η δημοκρατία οφείλουν να είναι οι διαφορές αντίληψης που θα τεθούν ως πολιτισμικό και κοινωνικό ζητούμενο.
Εμείς ως κίνημα της πραγματικής πολιτικής και των πραγματικών και ουσιαστικών προτάσεων και προγραμμάτων θα θέσουμε τις πολιτικές προτάσεις μας ενώπιον των όποιων αρμοδίων. Δεν ζητούμε ανταλλάγματα, παρά μόνο ουσία για τον λαό και την κοινωνία.
Από όσα ακούσαμε τις τελευταίες ώρες από τα ΜΜΕ της διαπλοκής ξεχωρίζουμε ως αρνητικά :

- Την φήμη (για να μην γράψουμε περί βεβαιότητας) ότι αρκετοί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν το ανήκουστο και αισχρότερο όλων: την κυβερνητική συνεργασία με το “ΠΟΤΑΜΙ”. Το “ΠΟΤΑΜΙ”, για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, αποτελεί τον βόθρο Σημιτικών και Νεοφιλελεύθερων και μόρφωμα που δημιούργησαν τα ντόπια διαπλεκόμενα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Για εμάς, η συμμετοχή στην κυβέρνηση των “μνημονιακών” και εκφραστών της πολιτικής αλητείας και καταστροφής προσώπων του “Ποταμιού”, ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ την ψευδαίσθηση “αριστερή κυβέρνηση”, την καθιστά μία ακόμα απάτη και δικαιώνει απόλυτα τις θέσεις του ΚΚΕ.
- Την φήμη υποψηφιότητας – πρότασης του εκ των αρχιτεκτόνων της κρίσης και “μνημονιακού” Κώστα Καραμανλή (όλα τα ψήφισε και αδιαμαρτύρητα) για το αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας. Τα αυτά ισχύουν και για τον έτερο φημολογούμενο Αβραμόπουλο.

- Την φήμη ότι μετριοπαθείς (για εμάς κρυπτο-νεοφιλελευθέροι) πολιτικοί από τον ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται να τοποθετηθούν σε παραγωγικά υπουργεία. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας χρειάζεται ανθρώπους με ανοικτό μυαλό και φαντασία και κυρίως ανθρώπους που θέλουν μία ανθρωποκεντρική λειτουργία της οικονομίας και όχι κερδοκεντρική ανάπτυξη νεοφιλελεύθερης λογικής με ανθρωποθυσίες και ληστείες του εθνικού πλούτου.
Το να αναφέρονται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και να αυτοπροσδιορίζονται ως “σοσιαλδημοκράτες” είναι πραγματικά απορίας άξιον και γεννά ερωτηματικά ως προς την τελική πολιτική ποιότητα και προσέγγιση όσων χρησιμοποιούν το όρο, όταν σχήματα κεντρώα (και για εμάς κατ' ουσίαν νεο-φιλελεύθερα), όπως το ΚΙΔΗΣΟ και η ΔΗΜΑΡ, αποφεύγουν να ταυτιστούν με την αποτυχημένη και καπιταλιστική “σοσιαλδημοκρατία” και αυτοπροσδιορίζονται ως μορφώματα του “δημοκρατικού σοσιαλισμού”.
Θα σταθούμε δίπλα στην κυβέρνηση της αριστεράς, θα προτείνουμε, θα αναλύσουμε, θα καταδείξουμε την αντίληψή μας για το πως χτίζεται η κοινωνική οικονομία με κέντρο τον άνθρωπο. Ας φροντίσει ο ΣΥΡΙΖΑ να υπάρχουν οι κατάλληλοι δέκτες των προτάσεων.

2. ΑΝ.ΕΛ.
Η συμμετοχή (και όχι η απλή κοινοβουλευτική στήριξη) των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση είναι αναγκαία και πολιτικά επιβεβλημένη.
Ακόμα και εάν κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ σκέφτηκαν ή σκέφτονται μία κυβέρνηση αποκλειστικά “αριστερή” - κομματική είναι σαφές ότι οι λόγοι της συνεργασίας είναι περισσότεροι και ισχυρότεροι. Ενας από τους λόγους αυτούς είναι και η διαπραγματευτική ισχύς της κυβέρνησης στο εξωτερικό. Είναι ευνόητο ότι μία κυβέρνηση κοινοβουλευτικής μειοψηφίας όχι μόνο δεν την λαμβάνουν υπόψη το ίδιο σοβαρά, αλλά μπορούν και να απεργάζονται τρόπους ανατροπής της ή εκβιασμού της.
Παρά το μικρό ποσοστό τους οι ΑΝΕΛ εκφράζουν τις αντιλήψεις ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Η εμπλοκή μας χρόνια στα αντιμνημονιακά κινήματα, αλλά και η γενικότερη κοινωνική μας παρουσία, αποδεικνύει ότι ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων σκέφτεται και αντιλαμβάνεται τα πράγματα λίγο ή πολύ όπως οι ΑΝΕΛ. Ακόμα και εάν τους περισσότερους από εμάς μας εκνευρίζουν κάποιες θέσεις τους, εντούτοις οι ΑΝΕΛ εκφράζουν ως αντίληψη και κοσμοθεωρία ένα κομμάτι της κοινωνίας πολλαπλάσιο κατά πολλές φορές από την εκλογική τους δύναμη.
Η παρουσία τους στην κυβέρνηση εκτός από δείγμα ενότητας έχει την δυναμική να απονευρώσει τη συντηρητική παράταξη και τα φοβικά συμπλέγματα αρκετών Ελληνων.

3. Κ.Κ.Ε.
Τόσο προεκλογικά, όσο και χθες το βράδυ ακούσαμε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν να εκλιπαρούν τα αντίστοιχα του ΚΚΕ, να μετάσχουν ή να στηρίξουν ενεργά την “κυβέρνηση της αριστεράς”. Το ΚΚΕ με τις δηλώσεις Κουτσούμπα αποδείχθηκε για μία ακόμα φορά συντηρητικό και φοβικό. Αντί να αφήνουν πόρτες ανοικτές σε ουσιαστικές πολιτικές, αυτοί τις έκλεισαν ερμητικά και τις κλείδωσαν μάλιστα με λουκέτα θεωρητικών διαφοροποιήσεων. Εχουμε κάνει και εμείς τις αναλύσεις μας, γνωρίζουμε και την ιστορική πορεία της “Ευρω-αριστεράς” και τις κενές ουσίας δηλώσεις και πολιτικές περί Ε.Ε., ευρώ, ΝΑΤΟ κλπ., αντιλαμβανόμαστε ποιοί έχουν αριστερή πολιτική παιδεία και συνείδηση και ποιοι και ποιές ανήκουν στον αστισμό και στις παιδικές χαρές του. Ομως όλα τα ανωτέρω δεν μπορούν να θέτουν το ΚΚΕ απέναντι από την 1η κυβέρνηση της αριστεράς στον τόπο. Η θέση του ΚΚΕ, ακόμα και κριτικά έπρεπε να είναι δίπλα στην κυβέρνηση αυτή και στους ανθρώπους μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ που έχουν τον πραγματικό σοσιαλισμό στην σκέψη και την πρόθεσή τους. Για τελευταία φορά καλούμε το ΚΚΕ να σκεφτεί με όρους μαρξιστικούς και με βάση τις αρχές του ιστορικού διαλεκτισμού. Εάν η σύγκλιση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΟΤΑΜΙΟΥ υπάρξει οφείλετε να δηλώσετε από σήμερα ανοχή σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να τους εκθέσετε χειρότερα.




Το δυστύχημα για ένα λαό είναι να επιλέγει άλλους και άλλες πολιτικές και τελικά να έχει κυβέρνηση που κάνει τα ίδια με όσα αποδοκίμασε.

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ

                                                      ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ

Δεν το συνηθίζουμε, είναι μία τακτική που μας κάνει να νοιώθουμε κάπως “άβολα”, όμως πέρα από την γενική μας πρόταση να ψηφιστούν στις εκλογές υποψήφιοι του “αντιμνημονιακού τόξου” με ήθος και ποιότητα, θα θέλαμε να αναφερθούμε ειδικά σε κάποιους “δικούς μας” ανθρώπους που κατεβαίνουν στις εκλογές :
- Στον Γιάννη Μιχελογιαννάκη, που είναι υποψήφιος με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο ν. Ηρακλείου.
- Στον Τάσο Κουράκη, που είναι υποψήφιος με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην Α' Θεσσαλονίκης.
- Στον Μιχάλη Παπαδοδημητράκη, που είναι υποψήφιος με τους Ανεξάρτητους Ελληνες (ΑΝΕΛ) στο ν. Ηρακλείου.
Αν κάποιος ή κάποια έχει την πρόθεση να ψηφίσει αυτούς τους σχηματισμούς, ας τους θυμηθεί στην κάλπη.



ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΕΝΑΡΗ 2015

ΕΚΛΟΓΕΣ

Οι επιλογές μας για τις εκλογές είναι καθαρά και πριν από όλα αντίθετες με τα μνημόνια και τις πολιτικές τους.
Οπως είχαμε διαπιστώσει και το 2012, ο λαός αυτός δεν κατάφερε να συγκροτήσει κάτι πραγματικά νέο σε επίπεδο πολιτικών σχηματισμών. Οι επιλογές ήλθαν “εκ των ενόντων” και ίσως στις εκλογές της Κυριακής να έλθει το τέλος της μεταπολίτευσης και ακόμα περισσότερο : η 1η αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας.
Το μεγαλύτερο ζήτημα για αυτόν τον λαό είναι όμως, όχι μόνο να ηττηθούν οι κανίβαλοι του νεοφιλελευθερισμού και να παύσουν οι ανθρωποθυσίες υπέρ των κερδών των αγορών, αλλά να υπάρξουν οι πραγματικές πολιτικές εκείνες που θα δώσουν αξία στον άνθρωπο, θα τον απελευθερώσουν καλύπτοντας τις ανάγκες του, θα χτίσουν νέους θεσμούς και δομές δημοκρατίας και κυρίως συλλογικότητας. Μόνο με τον τρόπο αυτό θα απελευθερωθούν οι άνθρωποι και η Ελλάδα.
Χωρίς να θέλουμε να αδικήσουμε άλλους, αναφερόμαστε σε τρεις πολιτικούς σχηματισμούς που είναι αντίθετοι στις μνημονιακές πολιτικές και μάλλον θα βρίσκονται στην Βουλή.
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.: Μπροστά στην Ιστορία
Για όσους μας γνωρίζουν είναι σαφές και αυτονόητο ότι “παρακολουθούμε” και αναλύουμε τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και αυτό δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της πορείας του από το 2012 και μετά. Είναι “γνωστοί από παλιά” και πάντοτε τους είχαμε κατά νου. Απλά τα χρόνια μετά τις εκλογές του 2012 το να αναλύεις τον λόγο προσώπων που σχετίζονται με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. απέκτησε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον και πολλές φορές και την “πλάκα” του. Παρατηρούμε βέβαια και τον πρόεδρο και την ηγετική του ομάδα. Κάποιοι από εμάς ξέρουν καλά αυτούς που συναντά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Οχι δεν είναι απειλή. Δεν είμαστε απέναντι στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. . Το αντίθετο, τον στηρίζουμε ως αριστερό αντιμνημονιακό πολιτικό σχηματισμό και βέβαια επιθυμούμε να είναι ο νικητής των εκλογών. Αυτή είναι άλλωστε η ιστορικότητα αυτών των εκλογών, αυτή που θα σηματοδοτηθεί από την μία νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που μας καίει είναι το, αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει, σχηματίζοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κυβέρνηση, να ανταποκριθεί στις τεράστιες ανάγκες της χώρας και κυρίως στο να λύσει τα χιλιάδες προβλήματα με τρόπο που να αξιώνεται ο άνθρωπος και ο λαός .
Πρώτα από όλα όμως πρέπει να αναφερθούμε στην ύβρη και την χυδαιότητα της Ν.Δ. και των άλλων μνημονιακών νεοφιλελεύθερων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ κλπ.). Οι υπαίτιοι κάθε αρνητικού και εγκληματικού που συνέβη στην χώρα και στον λαό, οι δημιουργοί της καταστροφής και φορείς της χολέρας που κατατρώγει τους Ελληνες και υποδουλώνει την χώρα τους είναι πραγματικά αηδιαστικό να κατηγορούν τον αμέτοχο στην εξουσία ΣΥΡΙΖΑ για τα αποτελέσματα των δικών τους εγκλημάτων και πολιτικών. Είναι πράγματι ειδικοί στην πλήρη και ακραία διαστροφή της πραγματικότητας. Αν τα ψέμματα που μπορεί να εκστομίσει κάποιος άλλος φαίνονται μάλλον ως αστεία καθώς είναι ψεύδη κατά συνθήκη ή κατ΄ ανάγκη, τα ψέμματα των μνημονιακών είναι ότι πιο σιχαμένο και διεστραμμένο μπορεί να ειπωθεί και να εννοηθεί. Ψέμματα για να κοιμίσουν το θύμα που έχουν σκοπό να δολοφονήσουν, ώστε αυτό να μην αντιδράσει. Ακόμα και σήμερα τα καθάρματα σπεκουλάρουν την ιστορία, βιάζουν την αλήθεια, υπόσχονται για πολλοστή φορά “καλύτερες μέρες” , βρίζουν, συκοφαντούν, προσπαθούν οι δολοφόνοι να καθησυχάσουν το θύμα – λαό, να πουλήσουν ξανά φτηνές ελπίδες για να εκμεταλλευτούν τον λαό σαν προαγωγοί, σαν “νταβατζήδες”. Από το αρχαίο καιρό θεωρούν τον λαό αυτό “εταίρα” φοβική και αργυρώνητη, έτοιμη να ακούσει κάθε ψέμα, κάθε παραμύθι και να εκπορνευτεί εκούσια ή ακόμα και με την βία. Πόση αλήθεια χλεύη αιώνια στον λαό κρύβουν τα λόγια και οι πράξεις τους διαχρονικά ? Πόσο πολύ τα κόμματα και οι πολιτικοί των ολιγαρχών υποτιμούν τον λαό και επιδιώκουν να τον διδάξουν να αυτο-υποτιμάται ή να τον αναγκάσουν με τον φόβο ?
Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να ορκιστούν η ηγεσία και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως, αν τη νύχτα της Κυριακής γίνουν με την ψήφο του λαού κυβέρνηση, δεν πρόκειται ποτέ να υποτιμήσουν και να κοροϊδέψουν τον λαό, όπως οι προκάτοχοί τους. Αν αυτό συμβεί θα είναι η αρχή της δικής τους ύβρεως, η αρχή της δικής τους πολιτικής νέκρωσης.
Αφουγκραζόμαστε προσεκτικά τις λέξεις κάποιων από τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι για να διδαχθούμε, αλλά για να συλλάβουμε την γενική πολιτική τοποθέτηση του προσώπου που μιλάει.
Για τον έμπειρο αναλυτή, ο λόγος είναι το ψυχογράφημα και η απόδειξη συνάμα της πολιτικής τοποθέτησης του ομιλητή. Και είναι μερικοί, λίγοι είναι η αλήθεια, που μας λένε πράγματα με λέξεις που τις έχουμε ακούσει και από τους άλλους πριν: “επενδύσεις ιδιωτών, ισχυρές τράπεζες κ.α.“. Αυτούς, τους κλασικούς και ορκισμένους αστούς σας καλούμε να τους αποφύγετε, να μην τους τιμήσετε με την ψήφο σας. Αν θέλετε να έχουμε μία σοβαρότερη ελπίδα, διαλέξτε μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ανθρώπους της αριστεράς με ποιότητα και ήθος και όχι αστούς ήδη συνθηκολογημένους.
Θα πρέπει όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ να σκεφτούν και να αντιληφθούν ότι όποιος λειτουργεί με τους κανόνες του κεφαλαίου, αργά ή γρήγορα αλλοτριώνεται από αυτούς και όποια και εάν είναι η διάθεσή του συμβιβάζεται με αυτούς και φεύγει ηττημένος.
Θα πρέπει επίσης να κινηθούν με πολλή σεμνότητα και συνέπεια, γιατί η ψήφος στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εξακολουθεί εκτός από ψήφος ελπίδας να είναι και ψήφος διαμαρτυρίας.
Χωρίς περιστροφές λοιπόν επιθυμούμε τη νίκη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., θα είναι μία θετική εξέλιξη και η ημέρα της νίκης θα είναι ημέρα ιστορική για τον ελληνικό λαό.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (ΑΝ.ΕΛ.)
Αυτός ο περίεργος σχηματισμός με την δεξιά βάση (πολλούς από εμάς μας εκνευρίζει έντονα με κάποιες εθνικιστικές κορώνες) έρχεται να δώσει μια εναλλακτική και έντιμη επιλογή στον ψηφοφόρο των πολιτικών χώρων αυτών, αλλά και να συμπεριλάβει ανθρώπους – έκπληξη από κινήματα και χώρους της ευρύτερης αριστεράς.
Για όσους κινούνται στους χώρους και στις ιδεολογίες αυτές, οι “Ανεξάρτητοι Ελληνες” είναι ίσως η μοναδική επιλογή, αφού αποτελούν τον μοναδικό αντιμνημονιακό πολιτικό σχηματισμό στους πολιτικούς χώρους που θα χαρακτηρίζαμε από ως δεξιούς και κεντροδεξιούς. Στην πραγματικότητα μάλιστα οι ΑΝ.ΕΛ. είναι το μόνο αντιμνημονιακό κόμμα σε όλο το πολιτικό φάσμα δεξιά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. !!!.
Η πολιτική συνέπεια των λόγων του αρχηγού τους και όσων στάθηκαν όρθιοι και κάποιοι άνθρωποι που συνεργάζονται πρόσφατα με τους ΑΝ.ΕΛ., τους κάνει για εμάς “επιλέξιμους” και τους θεωρούμε αναγκαία επιλογή για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε αυτούς πολιτικούς χώρους ή είναι “αντιμνημονιακοί”, χωρίς να είναι τόσο “αριστεροί”, ώστε να ψηφίσουν ΣΥ.ΡΙΖ.Α. .

Κ.Κ.Ε.
Ελπίζουμε το ΚΚΕ να φανεί μετά τις εκλογές αντάξιο των περιστάσεων και όσων είναι αναγκαία για να υπάρξει αριστερή στροφή στην κοινωνία και την πολιτική.
Αντιλαμβανόμαστε τον λόγο που το ΚΚΕ συμπεριφέρεται τόσο επιθετικά στους “ρεφορμιστές αστούς” του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. , μπορούμε να τους αναλύσουμε, αλλά δίκιο δεν μπορούμε να τους δώσουμε. Οχι ως προς τις αναλύσεις τους που είναι σωστές, αλλά για την επιλογή τους να χτυπούν μονόπλευρα τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και να αφήνουν, να “ξεχνούν”, να αφήνουν σχεδόν στο απυρόβλητο τους “κυβερνητικούς” και τον “συρφετό των πρόθυμων”. Για εμάς είναι σαφές λάθος στρατηγικής (όχι πολιτικής ανάλυσης), αφού ο πρώτιστος σκοπός είναι να μετακινηθεί η κοινωνία σε αρχές, αξίες και αντιλήψεις και όχι να γεμίσουν με ψηφοδέλτια οι κάλπες.
Ελπίζουμε μετά τις εκλογές το ΚΚΕ να είναι ο αποφασιστικός φορέας που θα γύρει την συνολική πολιτική πλάστιγγα προς τα αριστερά και για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχει ουσιαστική πολιτική συμμετοχή στις κυβερνητικές επιλογές και να παύσει να αποτελεί μόρφωμα συντήρησης.

Καλό βόλι σε όλους τους πραγματικά επαναστατικούς και ριζοσπαστικούς συνδυασμούς και σχήματα.


ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ : ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...