ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΕΚΛΟΓΗ

Η χώρα οδεύει προς την προεδρική εκλογή
Σε χρόνο που επέλεξε η κυβέρνηση, τρεις μήνες πριν τους χρόνους που προβλέπει το Σύνταγμα. Η επιλογή δεν είναι τυχαία ασφαλώς. Η εντός δεκάδων εισαγωγικών “διαπραγμάτευση” με τα όργανα των δανειστών κατέληξε με μερικά e-mail εντολών για νέα δυσβάστακτα μέτρα, που θα εξασφαλίσουν στους δανειστές ένα πληρέστερο νεο-φιλελεύθερο τοπίο και ασφάλεια ότι θα στραγγίξει και άλλο η Ελλάδα και ο λαός της για να πληρωθούν τα δάνεια. Η κατ' ευφημισμόν κυβέρνηση είναι σαφές ότι ήθελε να θέσει την εκλογή προέδρου. δηλ. να λάβει μία οιονεί ψήφο εμπιστοσύνης πριν εξοργίσει και άλλο τους σκεπτόμενους Ελληνες με την εφαρμογή των νέων εντολών-μέτρων της κυβέρνησης. Πριν από λίγες ημέρες έλαβε μία νέα οιονεί ψήφο εμπιστοσύνης για ένα σχέδιο προϋπολογισμού που περιέχει ένα ρεκόρ για χώρα καπιταλιστικής διάρθρωσης της οικονομίας. Προβλέπει ότι τα έσοδα του κράτους θα είναι μεγαλύτερα από το 50% του ΑΕΠ !!!. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του 50% του ΑΕΠ δεν θα μείνει στην χώρα, δεν θα χρησιμοποιηθεί για την όποια ανάπτυξη ή για την “οικονομία της αγοράς”, αλλά θα μεταβεί στους δανειστές της χώρας.
Θα συνεδριάσει λοιπόν για μία ακόμα φορά η “γενική συνέλευση των πολιτικών μετόχων της χώρας”, η Βουλή, εσπευσμένα για να εκλέξει πρόεδρο της δημοκρατίας. Την επίσπευση την επέλεξε η κυβέρνηση και κανείς άλλος. Η επίκληση της “ανωμαλίας” αφορά την ίδια.

Η κριτική ανάλυση με το αστικό μέτρο
Δεν θα χρησιμοποιήσουμε τα δικά μας φιλοσοφικά κριτήρια και κριτικά εργαλεία, θα χρησιμοποιήσουμε τα “αστικά μέτρα”, τα δικά τους. Αυτά με τα οποία γαλουχούν και παραπλανούν το λαό οι διάφοροι μέτοχοι της χώρας αυτής και τα μέσα μαζικής εξαπάτησης που τους ανήκουν. Με τα δικά τους μέτρα και αντιλήψεις λοιπόν θα αναλύσουμε, για να είμαστε άμεσα κατανοητοί από πολλούς.
Πρέπει μόνο να σημειώσουμε ότι στην επιστημονική τυπολογία των πολιτευμάτων το πολίτευμα της Ελλάδας δεν είναι “Δημοκρατικό”, αλλά εξόχως και κυρίως “αριστοκρατικό” και “ολιγαρχικό”. Η παρενθετική αυτή αναφορά γίνεται για την Ελλάδα, που εφηύρε την Δημοκρατία ως τύπο πολιτεύματος.

Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ., Κυβέρνηση

Κάθε τραγωδία ακολουθείται από κάθαρση.
Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία που στήθηκε και παίχθηκε εξ ολοκλήρου από τα συγκυβερνώντα κόμματα επί τουλάχιστον δύο δεκαετίες, πρέπει να βρει την κάθαρσή της. Η λιγότερο σκληρή κάθαρση για τα κόμματα, που έχουν την αποκλειστική ευθύνη της διακυβέρνησης και της καταστροφής επί 40 έτη, θα είναι η ομαλή τους αποχώρηση σε συνθήκες κοινοβουλευτισμού και ειρήνης. Η έντιμη λύση από την πλευρά τους θα ήταν η αυτοδιάλυση και η εθελούσια αποχώρηση από την χώρα. Το πιο αστείο με αυτή την κυβέρνηση είναι ότι τα στελέχη της κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι θέλει να επαναφέρει το φαύλο παρελθόν. Καθρέπτη καθώς φαίνεται δεν έχουν στο σπίτι τους, γιατί το φαύλο παρελθόν της χώρας συγκροτείται αποκλειστικά από αυτούς (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, 40 χρόνια κυβερνήσεις)

Κυβέρνηση μειοψηφίας
Πέρα από την χυδαιότητα που εκφράζουν συνολικά και ατομικά τα μέλη της κυβέρνησης αυτής, εκφράζουν και μία ιδιαίτερη θρασύτητα: δεν μπορεί μία κυβέρνηση κοινοβουλευτικής και εκλογικής μειοψηφίας να σύρει αυθαίρετα την χώρα σε τόσο σημαντικές δεσμεύσεις και υποτέλειες. Δεν θα τις χαρακτηρίσουμε εγκληματικές (όπως είναι). Ας αφεθεί κατά μέρος ο χαρακτηρισμός αυτός. Ας δούμε τα μέτρα και τους αριθμούς. Πρόκειται για μία κυβέρνηση μειοψηφίας με κάθε μέτρο και μέτρηση. Αυτή λοιπόν η κυβέρνηση της μειοψηφίας, όχι μόνο έσυρε την χώρα σε σοβαρότατες συμφωνίες, αλλά και εκβιάζοντας – κατά παραβίαση κάθε μέτρου – επιδιώκει να εκλέξει “πρόεδρο της δημοκρατίας”, αλλά και να αναθεωρήσει το Σύνταγμα, μετατρέποντας την παρούσα Βουλή σε “αναθεωρητική”. Στην Ελλάδα των αρχαίων χρόνων η παραβίαση του μέτρου ήταν η κατεξοχήν “Υβρις” και ύβρη προς τον ελληνικό λαό αποτελούν αυτές καθεαυτές οι ενέργειές της. Μία κυβέρνηση μειοψηφίας δεν έχει το ουσιώδες δικαίωμα να δεσμεύει την χώρα σε τόσο σοβαρά ζητήματα.
Κυβέρνηση της απάτης και της αποτυχίας
Τα κόμματα που συγκροτούν την κυβέρνηση (και το τρίτο “αντιμνημονιακό” κόμμα που μετείχε σε αυτή) ζήτησαν και έλαβαν ψήφους με την πολιτική υπόσχεση ότι θα διαπραγματευθούν άμεσα και σκληρά την απελευθέρωση της χώρας από τους δυσμενείς για την πορεία της όρους των δανειστικών συμβάσεων. Ζήτησαν την ψήφο υποσχόμενα ανάκαμψη και ανάπτυξη από το πρώτο κιόλας έτος. Ζήτησαν την ψήφο υποσχόμενα και “δεσμευόμενα” ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού. Οι χίλιες-δύο δεσμεύσεις και υποσχέσεις τους, αποδείχθηκε ότι δεν τηρήθηκαν. Και όχι μόνο δεν τηρήθηκαν αυτές - δεν υπήρξε καν παύση των μέτρων κατά του λαού και της Ελλάδας - αλλά επίταση αυτών. “Ξέχασαν' τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις και κινήθηκαν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Το πόσα ψέμματα και στημένες “επιτυχίες” άκουσε ο ελληνικός λαός αυτά τα 2,5 χρόνια και πόσο οικτρό ήταν το αποτέλεσμα το καταμαρτυρεί η κατάσταση της χώρας, του λαού και η ίδια η επαύξηση του δημόσιου χρέους. Ακόμα και εάν τους χαρίσουμε τον χαρακτηρισμό “απατεώνες”, είναι τουλάχιστον πλήρως και αποδεδειγμένα αποτυχημένοι και επικίνδυνοι. Με κανένα μέτρο και σε κανένα τομέα δεν υπήρξε η παραμικρή πραγματική επιτυχία τους.
Πέραν όμως των πιο πάνω, οφείλει να καταλάβει ο ελληνικός λαός, ο κάθε άνθρωπος που μπορεί να σκέπτεται, ότι όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, είναι αποτελέσματα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής αντίληψης. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική αντίληψη και η εγκαθίδρυσή της στην εξουσία από την εποχή του Σημίτη και ένθεν είναι αυτή που προκαλεί τα αδιέξοδα στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την καταχρεωμένη Ευρώπη.
Διότι η αντίληψη αυτή έχει ως κεντρική της ιδέα την κερδοφόρο εμπορευματοποίηση των πάντων υπέρ των ιδιωτικών εταιρειών. Στην πορεία αυτή θυσιάζονται άνθρωποι, λαοί και κράτη προς όφελος των εταιρειών, που είναι μάλιστα πολύ συγκεκριμένες και μετρημένες. Το ιδιωτικό κεφάλαιο επαναφέρει την δουλεία και τις ανθρωποθυσίες στον τόπο που πρώτος τους κατάργησε. Ολοι αυτοί οι τύποι της κυβέρνησης, που προσποιούνται ότι κλαίνε και οδύρονται για τις θυσίες στις οποίες υποχρεώνουν τον ελληνικό λαό, στην πραγματικότητα είναι εδώ και αρκετές δεκαετίες θιασώτες, φορείς και υποστηρικτές των απάνθρωπων και αντιανθρώπινων πολιτικών του νεο-φιλελευθερισμού. Αν ανατρέξουμε 10 και 15 χρόνια πριν για να δούμε τι έλεγαν τα μέλη της κυβέρνησης, θα εννοήσουμε πλήρως ότι αυτά που πράττουν σήμερα, ζητώντας συγγνώμη από τον ελληνικό λαό και μιξοκλαίγοντας, είναι η πολιτική τους πεποίθηση και θέση.
ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ, ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΥΒΡΙΖΟΥΝ
Μία από τις μεγαλύτερες ύβρεις που υπάρχουν είναι να χρεώνει ο θύτης το φταίξιμο στο θύμα, ενώ η ευθύνη είναι εξ ολοκλήρου δική του. Η κυβέρνηση αποτελεί έναν ανεξάντλητο οχετό ύβρεων, σκόπιμων εκφοβισμών και εκβιασμών. Για όσα έκαναν αυτοί κυβερνώντας, μαθαίνουμε από τα χείλη τους ότι φταίνε όσοι δεν κυβέρνησαν. Για όσα δεινά προκάλεσαν στον τόπο και στον λαό, αυτοί φοβίζουν και εκβιάζουν με ακόμα χειρότερα. Μας αποκαλούν “λαουτζίκο” και μας περιφρονούν. Το ακόμα χειρότερο από την κατάντιά τους αυτή, είναι το γεγονός ότι επιβάλλουν στον Ελληνα πολίτη, αυτή την κουλτούρα, είναι ο “πολιτισμός της χυδαίας αναξιοπρέπειας”, του ραγιαδισμού. Ποιός τελικά από αυτούς ανέλαβε την ευθύνη για την καταστροφή της χώρας ? ποιός στήθηκε μπροστά σε κάμερες και μικρόφωνα να αναλάβει τις ευθύνες του και μετά να αποχωρίσει ζητώντας ειλικρινά συγγνώμη για τα δεινά που προκάλεσε ?
Το συνδυασμένο κύμα εκφοβισμών και εκβιασμών εντός και εκτός της χώρας, δεν φανερώνει τον πανικό τους, φανερώνει την αντίληψη ότι ο αποδέκτης των εκφοβισμών και εκβιασμών είναι ραγιάς, ανθρωπάκος, τιποτένιος και αναξιοπρεπής και θα υποκύψει στις ορέξεις τους, ως ανδράποδο και υποταγμένος δουλοπάροικος.
Μία ακόμα τεράστια και χυδαία ύβρις ... .

Ο ρόλος της “αριστεράς”.
Η χρήση του όρου “αριστερά” πάντοτε μας εκνεύριζε και γίνεται καταχρηστικά για λόγους διάκρισης. Στην πραγματικότητα αφορά ένα κομμάτι της Ελλάδας, που υφίσταται από την αρχαιότητα και ακριβέστερα θα το χαρακτηρίζαμε ως “ανθρωπιστικό”, “ανθρωποκεντρικό” και “ανθρωπόφιλο”. Πρόκειται για το μέρος αυτό του πληθυσμού που έχει ανθρωπιστική κοινωνική συνείδηση και την εκφράζει από την αρχαιότητα με διάφορους τρόπους, είτε ατομικά είτε συλλογικά. Ο ¨ανθρωποκεντρικός” πολιτισμός και η αντίστοιχη φιλοσοφική και πολιτική σκέψη ανήκουν στις μεγάλες εφευρέσεις των αρχαίων Ελληνων. Στην πραγματικότητα και όπως έχουμε αναλύσει σε προηγούμενα κείμενά μας αυτός ο εσωτερικός διχασμός ανάμεσα σε ατομιστές και ανθρωπιστές, υφίσταται στην Ελλάδα ακόμα και από την πρώτη καταγραφή της ιστορίας της στα ομηρικά έπη.
Στην ελληνική ιστορία, αυτοί που έσωζαν πάντα την πατρίδα στις δύσκολες στιγμές ήταν οι “ανθρωπιστές”. Δεν είναι τυχαίο, βέβαια, αλλά αποτέλεσμα των δράσεων και των αναδράσεων που σε επίπεδο κοινωνιών συλλαμβάνει και εξηγεί ο ιστορικός διαλεκτισμός και θα μπορούσε κάλλιστα να ερμηνεύσει αυτός που πρώτος τον συνέλαβε ως ιστορική και κοινωνική υπόσταση : ο Θουκυδίδης.
Στην ιστορία του νέου ελληνικού κράτους υφίστανται σαφείς αποδείξεις για όσα γράφουμε: οι διαφωτιστές-ανθρωπιστές “Φιλικοί” αποφασίζουν και εκτελούν το σχέδιο της επανάστασης. Απέναντί τους μαζί με τους Τούρκους στέκονται οι “άλλοι Ελληνες”, οι ατομιστές και βολεμένοι. Οταν η επανάσταση που ξεκινούν οι ανθρωπιστές εδραιώνεται, οι άλλοι οι ατομιστές πετυχαίνουν με εκβιασμούς στον λαό, να αναλάβουν την κυβέρνηση. Κλείνουν στην φυλακή τους “φιλικούς” - ανθρωπιστές, τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη και τους γενναίους οπλαρχηγούς του αγώνα, σκοτώνουν τον Ανδρούτσο, σπέρνουν τον εμφύλιο στη μικρή χώρα, διασπαθίζουν το “δάνειο της Αγγλίας” (του διαβόητου βασιλικού τραπεζίτη Ροθτσάιλντ) και όταν εμφανίζεται ο Ιμπραήμ, μπροστά στο αδιέξοδο και την διάλυση που είχαν επιφέρει αποφυλακίζουν τους φυλακισμένους οπλαρχηγούς για να σώσουν την κατάσταση. Μετά οι “δημοκρατικοί”, οι “ανθρωπιστές”, επιλέγουν την δημοκρατία και αντί για βασιλιά φέρνουν τον Καποδίστρια, που αγωνίζεται μέσα σε εμφυλιακό κλίμα που προκαλούν οι ατομιστές, να στηρίξει το λαό και την χώρα. Ποιοί σκότωσαν τον Καποδίστρια ?, ποιοί έφεραν τον ανθέλληνα Οθωνα ? ποιοι εγκαθίδρυσαν καθεστώς ευνοιοκρατίας, αυλικούς και μεγαλογαιοκτήμονες ?
Και στο αντίποδα είναι οι “ανθρωπιστές”, που την 3η Σεπτέμβρη του 1843 επαναστάτησαν και απαίτησαν Σύνταγμα. Αυτοί έδιωξαν και τον Οθωνα ... . Δεν θα αναλύσουμε περαιτέρω, την ιστορία, γιατί εάν προχωρήσουμε στην ιστορική θεώρηση των πραγμάτων θα χαθεί το νόημα ... Τρικούπης – Δεληγιάννης, Βενιζέλος – Κωνσταντίνος Β', Πλαστήρας - Μικρασιατική καταστροφή, Εθνική Αντίσταση – δωσίλογοι και προδότες και έχει συνέχεια η ιστορία αυτή. Προχωρά στις μέρες μας και θα προχωράει και μετά από εμάς. Ας συλλογιστεί ο καθένας μόνος του.
Πάντοτε όμως στον τόπο αυτό, το “ανθρωπιστικό” κομμάτι του πληθυσμού και της κοινωνίας έδινε τις νικηφόρες αμυντικές μάχες, όταν τα πράγματα ήταν δύσκολα, όταν η χώρα έφτανε στο απροχώρητο. Η ανιδιοτέλειά τους, ο κοινωνικός πατριωτισμός τους και η πίστη τους σε ανώτερα ιδανικά αποτελούσε το ελληνικό “υπερόπλο”.
Το ιστορικό δυστύχημα και μελανό σημείο στην ιστορία των “ανθρωπιστών” στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο, είναι το γεγονός ότι λόγω τρόπου σκέψης πάντοτε συγχωρούσαν τους αντιπάλους τους, τους “ατομιστές” και δεν αποζητούσαν την οριστική τους εξόντωση. Αυτό οδήγησε σε μία σειρά συμβάσεις και συμβιβασμούς, που πάντοτε εκμεταλλεύονταν οι “ατομιστές” για να τους εξοντώσουν και στην συνέχεια να κυριαρχήσουν στην χώρα.
Καταλαβαίνουμε ότι “ξεβολεύουμε” πολλούς και τους στενοχωρούμε, με αυτή την μικρή ανάλυσή μας, αλλά αυτή είναι τελικά η ιστορική πραγματικότητα.
Με μαθηματική ακρίβεια, η χώρα εκτός από την μεταβολή της σε ένα πλήρες προτεκτοράτο ξένων και σε τόπο καταληστευόμενο, στα επόμενα 5-10 χρόνια θα αντιμετωπίσει τον αφανισμό. Ενας λαός που δεν παράγει, ένα λαός με τέτοια ποσοστά ανεργίας και ά-εργιας (πάνω από 5.500.000 οι οικονομικά ανενεργοί πολίτες), ένας λαός που εργάζεται 4ωρα και 3 ημέρες την εβδομάδα, επικεντρωμένος σε υπηρεσίες και εμπόριο, είναι καταδικασμένος σε ιστορικό αφανισμό. Αυτό τον αφανισμό, επιδίωξαν και επιδιώκουν οι “νεοφιλελεύθεροι” της κυβέρνησης.

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ενσωματώνει σήμερα ένα μεγάλο μέρος των “ανθρωπιστών” της χώρας. Ακόμα και εάν κατηγορείται από τους “ατομιστές” ότι ενσωμάτωσε στελέχη που έχουν ένα κακό ιστορικό ως στελέχη του ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο κόσμος που μετακινήθηκε από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ το 2012, το έπραξε αυθόρμητα και ανήκει κατά κόρον στο “ανθρωπιστικό” κομμάτι των πολιτών της χώρας. Τα “στελέχη” ακολούθησαν μετέπειτα. Το ΠΑΣΟΚ των ατομιστών είναι το υπάρχον, το “σημιτικό”, αυτό που παραμένει και συνεργάζεται με τους κατεξοχήν ατομιστές της “δεξιάς”. Αλλωστε και το προηγούμενο πολιτικό δίπολο της χώρας μεταξύ “ατομιστών” (ΝΔ) είχε ως αντίπολο το ΠΑΣΟΚ που ενσωμάτωνε τους “ανθρωπιστές” (έστω από ένα σημείο και μετά προσποιούμενο και εξαπατώντας ως προς την πραγματική του ταυτότητα).
Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα ουσιαστικό και σοβαρό πρόγραμμα ανάπτυξης της χώρας και της κοινωνίας. Οσα έχουν έλθει στο φως, αποτελούν αποσπασματικές ρυθμίσεις που καλύπτουν το 10% της ουσίας και των αναγκών και απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ολοκληρωμένο ή εμπνευσμένο σχέδιο. Οπως και στην “Εθνική Αντίσταση” ο ρόλος και ο λόγος τους είναι κυρίως αμυντικός κοινωνικός και όχι θετικός και πραγματικά ριζοσπαστικός. Εμείς στο “Λαϊκό Κίνημα” αξιώναμε πραγματικό ριζοσπαστισμό, αξιώναμε υιοθέτηση των “ανθρωποκεντρικών παραγωγικών προγραμμάτων” μας, μία νέα κουλτούρα, αντίληψη και στάση ζωής, την “Κοινωνία με κέντρο τον Ανθρωπο”. Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ ως τυπικά φορέας “ανθρωπιστικών ιδεωδών”, εφόσον η λαίλαπα των πολιτικών συμβιβασμών δεν καταφέρει να τα υπερκαλύψει, μπορεί να αποτελέσει το ανάχωμα στην καταστροφή και την διάλυση της χώρας. Αυτός ο αμυντικός νικηφόρος ρόλος, που επιβεβαιώνεται από την ιστορία, είναι αυτός που τον καθιστά επιλέξιμο. Οι “άλλοι”, οι “ατομιστές” οφείλουν να φύγουν ως κάθαρση για την τραγωδία που προκάλεσαν νεμόμενοι την εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ό,τι καλύτερο, αλλά ανήκει στις επιλογές της σωτηρίας λόγω των αρχέγονων πολιτικών του ιδεωδών (τουλάχιστον ενός αριθμού όσων προβάλλονται ως στελέχη του).
Η μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ στην κεντροδεξιά, στο φάσμα των “ατομιστών”, αποτελεί ένα τεράστιο σφάλμα με εθνικό αντίκτυπο, καθώς με συμβιβασμούς οι μάχες χάνονται. Είναι όμως και βραχυπρόθεσμα ένα πολιτικό λάθος, αφού η “κεντροαριστερά” στην οποία προσπαθεί να αλιεύσει και πολλούς σχηματισμούς έχει και έχει προ πολλού μετατραπεί σε “ατομικιστική” δεξιά.
Απέναντι στον ωμό εκβιασμό του λαού από τους “ατομιστές” της κυβέρνησης, η απάντηση είναι ιστορικά πολιτική και έχει ως απόδειξη την πορεία της αριστεράς σε όλο τον πλανήτη : Η αριστερά είναι αυτή που θα υπερασπιστεί τους μισθούς και τις συντάξεις ως ύψιστο ανθρώπινο αγαθό και δικαίωμα, η αριστερά είναι αυτή που χτίζει κατοικίες για τους πολίτες.
Οι άλλοι, οι “ατομιστές” είναι αυτοί που ληστεύουν και εκπλειστηριάζουν.

Το Κ.Κ.Ε.
Το Κ.Κ.Ε. πρέπει να αναλογιστεί την ιστορική του ευθύνη στην ακραία κατάσταση που έχει φτάσει η χώρα. Οπως μας “δικαίωσε” το ΚΚΕ υιοθετώντας το “ανθρωποκεντρικό” μοντέλο κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, που δημιουργήσαμε, δικαιώνουμε και συμφωνούμε με όλες τις αναλύσεις του για την αστική αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ, την Ε.Ε., το Ευρώ και την κοινοβουλευτική απάτη της δήθεν δημοκρατίας, που είναι και δικές μας θέσεις. Ομως το ΚΚΕ απέναντι στον ελληνικό λαό και στην ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική και στην καταστροφική λεηλασία που του επιβάλλουν, έχει την ιστορική πολιτική ευθύνη να στηρίξει ενεργά μία “κυβέρνηση της αριστεράς”. Οχι συμβιβαστικά, αλλά μαχητικά και ενεργά, απαιτώντας να πραγματωθούν πολιτικές ουσιαστικής ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης, λαοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας. Το ΚΚΕ έχει την ιστορική ευθύνη έναντι του λαού να γείρει την πολιτική πλάστιγγα αριστερά, στο “ανθρωπιστικό” μέρος του λαού. Αλλως οι “αριβίστες” και “ρεφορμιστές αστοί” του ΣΥΡΙΖΑ, θα έχουν μια καλή δικαιολογία να συμμαχήσουν κυβερνητικά με τους ατομιστές δεξιούς από τα “ποτάμια” και το “ΠΑΣΟΚ” και να γείρει η πλάστιγγα της πολιτικής στρατηγικής καταστροφικά προς τα δεξιά. Αυτή είναι η έκκληση που απευθύνουμε στο ΚΚΕ, να αχθεί σε συνθήκες και λογική πραγματικού ιστορικού διαλεκτισμού, όπως δίδαξε ο Μάρξ και όπως έκανε ο Λενιν συμμαχώντας με τους “μενσεβίκους”. Οι ανάγκες του λαού έχουν σήμερα ιστορική σημασία και δεν παίρνουν αναβολές.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ”

Μία ακόμα ύβρις χωρίς όριο είναι αυτή των δήθεν “ανεξάρτητων βουλευτών”. Ανεξάρτητοι βουλευτές είναι όσοι κατέβηκαν στις εκλογές μόνοι τους και ψηφίστηκαν από τον ελληνικό λαό. Διάφοροι τύποι που εκλέχθηκαν με κόμματα και με 200 ψήφους ως ατυχήματα του εκλογικού νόμου, δεν είναι “ανεξάρτητοι βουλευτές” και αποχωρώντας από το κόμμα με το οποίο εκλέχθηκαν, θα έπρεπε με συνταγματική διάταξη να εκπίπτουν της ιδιότητας του βουλευτή. Μόνο όσοι διαγράφονται από το κόμμα τους το ίδιο, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να διατηρήσουν την έδρα τους και να δηλώνουν “ανεξάρτητοι”. Το ξέρουμε ότι μπορεί να πληγώνουμε φίλους και μέλη μας, αλλά σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα άθλιο και σιχαμένο παζάρι με στόχο την ψήφο τους.
Είναι άπειρη η αθλιότητα και η αλητεία, όσων προσποιούνται τους ανεξάρτητους βουλευτές και παραβιάζουν θεμελιώδεις αρχές και δεσμεύσεις των κομμάτων με τα οποία εκλέχθηκαν και για τις οποίες επιλέχθηκαν από τους πολίτες.
Δεν στηλιτεύουμε την φιλοκυβερνητική συμπεριφορά βουλευτών που εκλέχθηκαν με τα μνημονιακά κόμματα της συγκυβέρνησης και βρίσκονται εκτός αυτών. Στο κάτω – κάτω η δική τους απάτη, εντάσσεται στις συνολικές πολιτικές απάτες των κομμάτων τους.
Στηλιτεύουμε όμως το απόλυτο αίσχος κάποιων που εκλέχθηκαν με την ψήφο καθαρά και ακραία αντιμνημονιακών πολιτών, όπως αυτών των ΑΝ.ΕΛ., να δηλώνουν ότι θα στηρίξουν τον κυβερνητικό μνημονιακό υποψήφιο για την προεδρία ή ότι το σκέφτονται και θα αποφασίσουν. Πρόκειται για αίσχος και αλητεία μεγαλύτερη από αυτή της κυβέρνησης. Εάν άλλαξαν γνώμη, ας παραιτηθούν από το αξίωμα του βουλευτή και ας εκφράσουν τις απόψεις τους ως απλοί πολίτες. Αυτό επιβάλλει η εντιμότητα και η αξιοπρέπεια. Ολα τα υπόλοιπα τους καθιστούν πραγματικά κατάπτυστους.

ΑΝ.ΕΛ.
Μετά την ουσιαστική διάλυση του κόμματος-κινήματος, που επέτυχε η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την χαμηλή ποιότητα πολλών ατομιστών που συγκεντρώθηκαν στους κόλπους του, ο Καμμένος προσπαθεί να καλύψει τις απώλειες με αλίευση στους χώρους της ακροδεξιάς, κυρίως από ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ. Ακραίες δηλώσεις εθνικιστικού περιεχομένου και συναντήσεις με πατριάρχες του αστικού εθνικισμού. Ολίσθημα με προσωρινά μόνο αποτελέσματα. Ο μεν Καρατζαφέρης, επίδοξος μνημονιακός υπουργός για 2η φορά (αυτή την φορά συζητούσε το “Αμύνης” !!!), τάζει ψήφους στον Σαμαρά για να έχει ευνοϊκή προσωπική μεταχείριση. Αυτά τουλάχιστον λένε οι δικές μας πληροφορίες. Εμείς υποδείξαμε στους ΑΝΕΛ να επιλέξουν τον πολιτικό λόγο του “Καραμανλισμού” ως “ατομισμού” με κάποια ανθρωπιστικά κοινωνικά στοιχεία πολιτικής και όρια δράσης του κεφαλαίου. Το ποια τελικά ήταν η στελέχωση των ΑΝΕΛ, πόσο χαμηλής ποιότητας ήταν σειρά στελεχών τους και, εάν τελικά κάποιοι από αυτούς ήταν ακραία τυχοδιώκτες και τυχάρπαστοι, θεωρούμε ότι αποδείχθηκε.

ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Η τύχη και η πορεία των προδοτών είναι προδιαγεγραμμένη. Το ίδιο τέλος έχουν όλοι οι προδότες στην ιστορία.

ΠΟΤΑΜΙ
Η άποψή μας είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σιχαμένο και δόλιο από αυτό τον σχηματισμό. Η γνώμη μας θα ήταν να λέγεται “ΦΙΔΙ”, “ΒΟΘΡΟΣ” ή “ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΗΓΑΔΙ”. Ενας συστημικός καλοπληρωμένος δημοσιογράφος, υπάλληλος ακραία διαπλεκόμενου καταχρεωμένου στις τράπεζες καναλιού, ξυπνάει ένα πρωϊ και χωρίς καμία πολιτική θέση και πρόταση αποφασίζει να δημιουργήσει πολιτικό κόμμα (για να εκφράσει τι?). Το κόμμα του γνωρίζει τεράστια προβολή από τα ίδια τα διαπλεκόμενα μέσα και στελεχώνεται από φίλους του Σημίτη ... . Ο Καρατζαφέρης καταγγέλλει ότι την δημιουργία του κόμματος αποφάσισαν Κυριακή πρωί στο Κεφαλάρι, ο Βαρδινογιάννης με τον Μπόμπολα (εκ των κυρίων μετόχων της ΕΛΛΑΣ Α.Ε.). Απάντηση ο νυν κατηγορούμενος πρόεδρος κόμματος δεν έλαβε. Πρόκειται για ό,τι ποιο βδελυρό έχει γεννήσει η πρόσφατη πολιτική ιστορία του τόπου, ακόμα και από την Χ.Α. . Φτιάχθηκε για να έλθει σαν βδέλλα να κολλήσει σε οποιαδήποτε κυβέρνηση βολεύει τα πρώην αφεντικά του. Κομμα – Λακές ! Μνημονιακό κόμμα – απάτη, ευτυχώς σήμερα χωρίς βουλευτές.

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Οι Ναζί που προσπάθησαν να το παίξουν μπαλαρίνες. Συγκέντρωσε όλα τα ανεγκέφαλα λούμπεν στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας για να τα κατευθύνει σε εφοπλιστικά γραφεία. Τάγματα εφόδου και θανάτου, συνεργασία με τους Σαμαρά-Μπαλτάκο και, τουλάχιστον, συνέργεια σε εγκλήματα κατά ανήμπορων και μόνων ανθρώπων.
Προβλέπουμε ότι η κυβέρνηση δεν θα διστάσει να προβεί σε προσπάθεια αλίευσης ψήφων φοβικών βουλευτών.



Η χώρα μας είχε από πολλού χρεοκοπήσει. Την χρεοκοπία της την επιδίωξαν όσοι ήθελαν να εκμεταλλευτούν το τόπο και τον ελληνικό λαό. Η βασική αιτίας της χρεοκοπίας της χώρας ήταν όσοι διαχειρίστηκαν αυτό τον λαό και τον έκαναν φτηνό και αναξιοπρεπή για να τον μετατρέψουν σε φτηνό δούλο των συμφερόντων τους.
Λυπούμαστε για την κατάντια αυτή, αλλά πολεμήσαμε και πολεμάμε μόνοι, απέναντι σε ιδεασμούς και δοξασίες, απέναντι σε ψέμματα και εκβιασμούς.
Να φύγουν αυτοί και βλέπουμε με τους επόμενους ... .



ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ : Η αναγκαιότητα πραγματικής λύσης του προβλήματος των απορριμμάτων ή πως ένα πρόβλημα μετατρέπεται σε λύση !!!

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ : Η αναγκαιότητα πραγματικής λύσης του προβλήματος των απορριμμάτων ή πως ένα πρόβλημα μετατρέπεται σε λύση !!!
ΟΙ “ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ” ΚΩΦΕΥΟΥΝ ?

Το κείμενο με τις προτάσεις του Λαϊκού Κινήματος δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2011
εδώ στο blog του κινήματος: http://laikometopo.blogspot.gr/2011/07/blog-post_15.html και σε άλλα bloggs και μέσα ελεύθερης έκφρασης. Το ιδρυτικό μέλος του κινήματος Δημήτρης Καραμήτσας το παρουσίασε και στην τηλεόραση.
Η πρόταση που περιέχει αποτελεί μία ιδιαίτερα ουσιαστική και πραγματικά ουσιώδη πολιτική πρόταση κοινωνικού ριζοσπαστισμού που ενσωματώνει ουσιώδεις πολιτικές κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης και ανακτά το χαμένο έδαφος σε σχέση με την φύση της Ελλάδας. Ουσιαστικά έρχεται να δημιουργήσει ένα ελληνικό μοντέλο παραγωγής, ζωής και ανάπτυξης.
Το ζήτημα είναι ότι τα συστημικά συμφέροντα γύρω από τα απορρίμματα είναι πολλά.
Ο λόγος της επανάληψης της πρότασης δεν είναι μόνο η υπενθύμιση, αλλά και η προτροπή προς τα αποκαλούμενα ριζοσπαστικά, προοδευτικά, ανεξάρτητα και εναλλακτικά κινήματα να υιοθετήσουν και να αγωνιστούν για την πραγμάτωση της πρότασης.
Στην περίληψη που ακολουθεί θίγονται όλες οι σημαντικές πτυχές της αναλυτικής πρότασης. Οι πρώτοι 3 άξονες είναι αυτονόητοι, ο 4ος άξονας περιέχει την πιο ριζοσπαστική συνολική πρόταση.
1ος άξονας:
Ο πρώτος άξονας έχει να κάνει με την συνειδητοποίηση από την κοινωνία του προβλήματος των απορριμμάτων. ... Τα σκουπίδια είναι χαρακτηριστικό σημείο για να εννοήσουμε τον ίδιο τον παραγωγικό πολιτισμό που βιώνουμε, την τυχοδιωκτική, ληστρική, εφήμερη και καταστροφική του κουλτούρα, τις άθλιες επιδιώξεις του.Σε λίγες δεκαετίες ολόκληρος ο πλανήτης κινδυνεύει να είναι καλυμμένος από σκουπίδια. ...
Η αξία της πλήρους και σφαιρικής ενημέρωσης μέσα από τα σχολεία, τα Μ.Μ.Ε., τους δήμους και κοινωνικές συλλογικότητες, όπως οι ενώσεις καταναλωτών είναι αναγκαία για να εννοήσουμε όλοι το τεράστιο πρόβλημα απορρίμματα και να αποφασίσουμε να πάρουμε σαφή θέση.

2οςάξονας :
Ο παλιός ελληνικός παραγωγικός πολιτισμός, όπως και οι πολιτισμοί άλλων λαών, δεν παρήγαγε σκουπίδια. Είχε μια σοφή αειφόρο διαχείριση των οικιακών και παραγωγικών υπολειμμάτων. Ισως αυτός να ήταν και ένας βασικός συντελεστής της επιβίωσης της φύσης και του ανθρώπινου είδους για πολλές χιλιάδες χρόνια. Σήμερα παράγονται στον πλανήτη εκατονταπλάσια αγαθά και οι παραγωγικές και εμπορικές πρακτικές έχουν επιβάλλει την δημιουργία καθημερινά εκατοντάδων χιλιάδων τόνων απορριμμάτων. Σύμφωνα με τις στατιστικές μελέτες (εκεί που υπάρχουν) ο μέσος αμερικανός «δημιουργεί» 2 κιλά σκουπίδια την ημέρα (726 κιλά τον χρόνο). Τα σκουπίδια που παράγονται στις Η.Π.Α. είναι ικανά ώστε να καλύψουν ετησίως 2,5 την τεράστια πολιτεία του Τέξας !!!, σε ύψος περίπου 2 μέτρα !!!. Οι λόγοι παραγωγής απορριμμάτων συνδέονται άμεσα με τις επιδιώξεις του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος που θέλει τα δικά του προϊόντα να ταξιδεύουν σε όλο τον πλανήτη και να κυριαρχούν σε αυτόν. Επειδή και για το θέμα αυτό πάρα πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν θα μείνουμε στην λύση. Ένα τεράστιο μέρος των σκουπιδιών είναι άχρηστες και αχρείαστες συσκευασίες.

Ο 2ος άξονας αφορά την ατομική συμπεριφορά και την πίεση στους παραγωγούς και συσκευαστές προϊόντων να μειώσουν την αναγκαστική παραγωγή απορριμμάτων. ... Η ελληνική κοινωνία είχε παλαιότερα και για αιώνες επινοήσει και χρησιμοποιούσε αειφόρους τρόπους διαχείρισης των απορριμμάτων. Ο καπιταλιστικός καταναλωτισμός ήλθε να αχρηστεύσει και να εξαφανίσει τις μεθόδους αυτές, που αποτελούσαν ένα ουσιαστικό στοιχείο του παραγωγικού πολιτισμού της χώρας. ... Στον άξονα αυτό το πρώτο άμεσο βήμα (γιατί υπάρχουν και άλλα αντίστοιχα) συνδέεται άμεσα με τις συσκευασίες: Πρέπει να απαγορευτούν και μέχρι τότε να απαιτήσουμε και καταναλωτικά να επιβάλλουμε την απαγόρευση και μη χρήση μικρών συσκευασιών. Δεν χρειαζόμαστε τις συσκευασίες σε δεκάδες χιλιάδες προϊόντα το συστήματος, οφείλουμε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας. ... Αντίστοιχα: πρέπει να επιβληθούν κανόνες, ώστε όσες συσκευασίες κυκλοφορούν να είναι φτιαγμένες από φυσικά εύκολα ανακυκλώσιμα αγαθά. Όχι από μέταλλα ή πλαστικά. Τα τελευταία ευθύνονται για μία σειρά από σοβαρότατες ασθένειες και θανάτους. Τα τελευταία κατασπαταλούν τις φυσικές πηγές του πλανήτη και αποτελούν ένα ακόμα κομμάτι της άθλιας κληρονομιάς που θα αφήσει το «σύστημα – σκουπίδι της σημερινής ανθρωπότητας» στις επόμενες γενιές.


Ο 3ος άξονας:
Εχει να κάνει με την οικιακή συμπεριφορά του καθενός. Όπως και να έχει ο άνθρωπος της πόλης θα δημιουργήσει σκουπίδια. Αυτά τα σκουπίδια δημιουργούν ένα τεράστιο κόστος σε όλους και σε όλα. Η λύση για την μετατροπή των οργανικών σκουπιδιών σε χρήσιμο οργανικό – βιολογικό λίπασμα (κομπόστα) υπάρχει. Είναι συγκεκριμένες μηχανές που τα μετατρέπουν σε οργανικό λίπασμα και δεν έχουν μεγάλο κόστος. Η Ελλάδα μέσα από τις παραγωγικές συλλογικότητες και την οικονομία χωρίς κέρδος μπορεί να παράξει τέτοιες συσκευές, ποιοτικές και με χαμηλότατη τιμή. Μία τέτοια συσκευή πρέπει να έχει κάθε πολυκατοικία και όποιος άλλος θέλει. Οι υπάλληλοι του δήμου θα περνούν λιγότερες φορές και αντί για σκουπίδια θα μαζεύουν οργανικό βιολογικό λίπασμα, ικανό να χρησιμοποιηθεί !!!.

Ο 4ος άξονας:
είναι ο άξονας της διαχείρισης των υπόλοιπων απορριμμάτων. Το ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ έχει και εδώ την λύση. Πρέπει και στον τομέα αυτό να επιλέξουμε την τεχνολογικά προσφορότερη και οικολογικά προτιμότερη λύση με στόχο από τα σκουπίδια που θα απομένουν και θα συλλέγονται να παράγεται βιολογικό λίπασμα για τις καλλιέργειες. Αυτό με ένα όρο, εάν χρειαστεί εισαγόμενη τεχνολογία καλυπτόμενη από ευρεσιτεχνία, θα πρέπει να συμφωνηθεί ότι μετά από λίγα χρόνια θα είναι στην κυριότητα της χώρας, για να μπορεί να δημιουργηθεί από Ελληνες. .... Το κόστος για 100 τέτοιες μονάδες είναι λιγότερο από 300 εκατομμύρια Ευρώ (σ.σ. με σημερινές τιμές ίσως να φτάνει τα 500 εκατ. Ευρώ).
Για την λύση της αυτονομίας και της βελτίωσης της ποιότητας ζωής είναι αναγκαία και επιβεβλημένη η αυτόνομη κατασκευή στον Δήμο ενός τέτοιου εργοστασίου.
Τι θα προσφέρει ;
- ελάχιστους και ελεγχόμενους ρύπους (εξυπακούεται ότι θα προτιμηθεί η καλύτερη τεχνολογικά πρόταση)
- διαχωρισμό των ανακυκλώσιμων υλικών και πώληση τους (έσοδα)
- υποδιπλάσιο κόστος για τους δημότες, ήτοι μείωση των εξόδων του Δήμου και των δημοτικών τελών.
- παραγωγή βιολογικού λιπάσματος, το οποίο θα μπορεί να προσφέρεται στους αγρότες της χώρας δωρεάν για την ενίσχυση της βιολογικής καλλιέργειας και την εν γένει προστασία της φύσης και την κατακόρυφη άνοδο της ποιότητας ζωής, της αειφορίας και όλων των συνυφασμένων με τις έννοιες αυτές δυνατοτήτων (π.χ. άριστης ποιότητας φθηνά αγαθά, εξαγωγές, τουρισμός). Σ.σ. στην πρόταση αυτή υπάρχει ουσιαστική ανάπτυξη ... .
- την δυνατότητα παροχής δωρεάν θέρμανσης τον χειμώνα.
- εκατοντάδες άλλες άμεσες και έμμεσες ευεργετικές συνέπειες στον άνθρωπο, την κοινωνία, τις συλλογικότητες, τους θεσμούς.
Χρηματοδότηση:Πέρα από τους κρατικούς πόρους οι δημότες ενός δήμου, όπως οι σημερινοί ή ενότητες δήμων μπορούν να χρηματοδοτήσουν εύκολα τις λύσεις.. Με την επιβολή ενός έκτακτου τέλους μ.ο. 10 Ευρώ μηνιαίως και επί 5 ή 6 μήνες μπορεί να συγκεντρωθεί το ποσό αυτό. Η επιβολή του τέλους πρέπει να γίνει αναλογικά με βάση τα εισοδηματικά κριτήρια. Η υπόσχεση προς τους πολίτες που θα πρέπει να υλοποιηθεί από τον Δήμο είναι αυτή της μείωσης των τελών με την λειτουργία του εργοστασίου, αφού θα μειωθεί το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων. Οι μονάδες θα πρέπει να ανήκουν άμεσα στην κοινωνία και να διοικούνται από αυτές με εκλεγμένες δημοκρατικές κοινωνικές αρχές (όχι από το κράτος, όχι από τους δημάρχους !!!).
Υ.Γ. Οι 100 μονάδες δεν αποτελούν τυχαίο αριθμό. Τα μέχρι σήμερα σχέδια της κερδοσκοπίας περιλαμβάνουν μία ιδιωτική μονάδα ανά διοκητική περιφέρεια. Σκεφτείτε το κόστος συγκέντρωσης και μεταφοράς, αλλά κυρίως σκεφτείτε το οικολογικό κόστος της μεταφοράς, το κόστος μόλυνσης και το κόστος σε ανθρώπους που θα σπαταλούν τη ζωή τους κουβαλώντας τα απορρίμματα.


Καλούμε όσους σκέφτονται στοιχειωδώς σε αυτή την χώρα να υιοθετήσουν την πρόταση.


Η ΑΛΗΤΕΙΑ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ: ΨΕΥΤΟΚΑΥΓΑΔΕΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Η ΑΛΗΤΕΙΑ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ: ΨΕΥΤΟΚΑΥΓΑΔΕΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Η κυβερνητική αλητεία, η αλητεία των ΜΜΕ και κάθε υποκειμένου που αυτοαποκαλείται ή είναι συστημικό στην χώρα αυτή έχει ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής, κάθε λογικό μέτρο και έχει φύγει πέρα και από την έννοια της ύβρεως.
Παρακολουθήσαμε τις τελευταίες ημέρες έναν ακόμα στημένο καυγά. Ενα καυγά στημένο από την κυβέρνηση και τα απανταχού ευρισκόμενα στα ΜΜΕ παπαγαλάκια της με θέμα την φύλαξη των πανεπιστημίων και αντικείμενο το βαθύ φιλοσοφικό ερώτημα, εάν πρέπει τα πανεπιστήμια να τα φυλάνε φύλακες υπάλληλοι ιδιωτικών εταιρειών ή φύλακες υπάλληλοι των πανεπιστημίων. Αρχιθιασώτης του στημένου καυγά ο εκλεκτός του κόμματος της κυβέρνησης πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών.
Σε ένα σύστημα εκπαίδευσης που είναι σάπιο, ανίκανο και αισχρό, που προσβάλλει βάναυσα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενσαρκώνει βάρβαρο εξουσιασμό και συγκροτείται από θεσμική σαπίλα, το πρόβλημα της αλητείας στην χώρα είναι το ποιος θα πραγματοποιεί την φύλαξη των χώρων !!!.
Μάταια περιμέναμε να ακούσουμε κάποιον σκεπτόμενο πολίτη να τους υπερφαλαγγίζει με πολλή ουσία, να τους ξεμπροστιάζει με αναφορά στα ουσιώδη ζητήματα, να τους εκθέτει με πραγματικά ριζοσπαστικές προτάσεις για την παιδεία, την εκπαίδευση και τα ΑΕΙ.
Οι “Ελληνες” όμως έλυσαν όλα τα ζητήματα της παιδείας/εκπαίδευσης και απέμεινε αυτό της φύλαξης, το οποίο συζητούσαν μία εβδομάδα και δεν μπορούσαν να το λύσουν ... .

Η αναφορά μας στα τεράστια και ουσιώδη ζητήματα που ταλανίζουν το καθαρά ταξικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι απλώς ενδεικτική:
-Παιδικοί σταθμοί & νηπιαγωγεία : ελλιπής αριθμός για την κάλυψη των αναγκών, ελλείψεις σε προσωπικό, υλικοτεχνικές ελλείψεις, ελλείψεις στην θέρμανση (για τροφή δεν μιλάμε) ακόμα και ελλείψεις σε είδη υγιεινής.
- Δημοτικά σχολεία : εκπαιδευτικός μεσαίωνας σε αντίληψη, φιλοσοφία και προγράμματα. Σχολεία καταπίεσης και εξουσιαστικής επιβολής στους μαθητές με τεστς, διαγωνίσματα και αμέτρητες ώρες εργασίας στο σπίτι. Ελλείψεις σε προσωπικό, υλικά και σε είδη ατομικής υγιεινής. Βιβλία και υλικό χαμηλότατης ποιότητας προερχόμενα από κομματικά στελέχη του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος.
- Γυμνάσια & λύκεια: Απαντα τα ανωτέρω σε υπερθετικό βαθμό, δηλ. εκπαιδευτικός μεσαίωνας σε αντίληψη, φιλοσοφία και προγράμματα. Σχολεία καταπίεσης και εξουσιαστικής επιβολής στους μαθητές με τεστς, διαγωνίσματα και αμέτρητες ώρες εργασίας στο σπίτι. Ελλείψεις σε προσωπικό, υλικά και σε είδη ατομικής υγιεινής. Βιβλία και υλικό χαμηλότατης ποιότητας προερχόμενα από κομματικά στελέχη του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Επιπλέον όμως: παραπαιδεία και συνειδητή-σκόπιμη ώθηση σε αυτή, επικράτηση των κολλητών, των γνωστών, των φίλων. Σχολείο αποκλειστικά σχεδόν εξεταστικό κέντρο. Ψιττακισμός (παπαγαλία), εκπαιδευτικός και μαθησιακός σχολαστικισμός, μονοκρατορία των συστημικών ψευδών και διδαχών, καλλιέργεια άκρατου και άνευ ορίου ανταγωνισμού, αυθαιρεσίες, διακρίσεις, απώθηση της διδασκαλίας της διαδικασίας κατάκτησης της γνώσης, κάθετη μονοκρατορία των κυρίαρχων ιδεοληψιών της εξουσίας. Σχολεία κάτεργα και αποκρουστικά κολαστήρια.
- Πανεπιστήμια: Εκπαιδευτικός μεσαίωνας σε αντίληψη, φιλοσοφία και προγράμματα. Καθηγητική αυθαιρεσία, φασισμοί, φέουδα και μονοκρατορίες. Τιμωρία της ακαδημαϊκής αναζήτησης από φοιτητές και ενίοτε και διδάσκοντες. Κομματισμοί και οικογενειοκρατίες στην επιλογή των μελών του διδακτικού προσωπικού. Ευνοημένες κομματικές παρατάξεις. Κάθετη μονοκρατορία των κυρίαρχων ιδεοληψιών της εξουσίας. Εμπορευματοποίηση της γνώσης, εκμετάλλευση των φοιτητών, απόλυτη έλλειψη δημοκρατικών θεσμών και διαφάνειας. Πανεπιστήμιο φτιαγμένο στα μέτρα και στην βούληση των καθηγητών και των ισχυρών της αγοράς και όχι πανεπιστήμιο που να καλύπτει τις ανάγκες της κοινωνίας. Εξεταστικό κέντρο και μάλιστα χωρίς καμία τεκμηρίωση των αποτελεσμάτων.
Τα αποτελέσματα είναι αντίστοιχα της οικτρής πραγματικότητας.

Είμαστε ένα κράτος παραμηχανισμών, θεσμικά συγκροτημένο ως φέουδο των “κοτζαμπάσηδων”, των “φαναριωτών” και των ξένων, όπως η προβολή τους κυριαρχεί στο νεοελληνικό κράτος, που στήνει μαϊμού καυγάδες αποπροσανατολισμού και δεν μπορεί να λύσει τα αυτονόητα, ούτε στους στημένους ψευτο-σκυλοκαυγάδες ... , διότι ακόμα και στον καυγά που έστησε η αλητεία η απάντηση είναι αυτονόητη. Επιλέξτε μεταξύ του ευκαιριακά εργαζόμενου κακοπληρωμένου και άγνωστου ιδιωτικού φύλακα, μη γνωρίζοντα πρόσωπα και πράγματα και κατ' ακολουθία μη σεβόμενου κατά τεκμήριο τίποτα στον πανεπιστημιακό χώρο και του υπαλλήλου του ιδρύματος που και γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα και αντιλαμβάνεται και σέβεται τον χώρο και την λειτουργία του μονίμου υπαλλήλου.



ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ

"Ο εκατοστός πίθηκος"! H πρώτη ταινία-ντοκουμέντο στον κόσμο για την κρίση που πίνει ανθρώπινο αίμα! Xαστούκι στο κερδοσκοπικό χρηματοπιστωτικό σύστημα!


Πρόκειται για το τρέιλερ της νέας έρευνας ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Marco Carlucci, με τίτλο "Ο εκατοστός πίθηκος".
Πρόκειται για την Αντί-Διήγηση της σημερινής χρηματοπιστωτικής και κοινωνικής κρίσης μέσα από μια άλλη ματιά και προοπτική, σε πλήρη αντιπαράθεση με τη “θεσμική” εκδοχή. Προειδοποιεί τους κοινούς ανθρώπους και τους θέτει σ’ επιφυλακή απέναντι στην προπαγάνδα που επαναλαμβάνεται εδώ και χρόνια, για δήθεν επερχόμενη βελτίωση των οικονομιών.
Το βίντεο, μ’ ένα σφιχτό μοντάζ κι ένα επιτακτικό ρυθμό, ενσαρκώνει το κοινωνικό όραμα του πολίτη, με εναλλαγές συγκλονιστικές δηλώσεις εμπείρων ειδικών κι εκείνων των ελάχιστων ευρωπαίων πολιτικών που θέτουν σε συζήτηση τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του κερδοσκοπικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και των τραπεζών που δρουν υποστηρικτικά σ’ αυτό.
Και σ’ αυτό το περιβάλλον είναι που εμφανίζεται ο Hub, για να εκφράσει και την...

ΕΚΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΛΟΓΙΚΟ Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τις εκλογές, (όπως και την κοινωνική τους πορεία που είναι και πορεία ζωής) σχεδόν μονοσήμ...